Μην απορρίπτετε τα χρησιμοποιημένα αντικείμενα στα οικιακά
σας απορρίμματα. Αυτά πρέπει να απορρίπτονται κατάλληλα.
Εάν πάρετε μεγαλύτερη δόση Menopur από την κανονική
Παρακαλείσθε να το αναφέρετε στον νοσοκόμο ή τον γιατρό σας.
Εάν ξεχάσετε να πάρετε το Menopur
Μην πάρετε διπλή δόση για να αναπληρώσετε τη δόση που ξεχάσατε.
Παρακαλείσθε να ενημερώσετε τον νοσοκόμο ή τον γιατρό σας.
4. ΠΙΘΑΝΕΣ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ
Όπως όλα τα φάρμακα, έτσι και το Menopur μπορεί να προκαλέσει
ανεπιθύμητες ενέργειες αν και δεν παρουσιάζονται σε όλους τους
ανθρώπους.
Η θεραπεία με Menopur μπορεί να προκαλέσει υψηλά επίπεδα
δραστηριότητας των ωοθηκών οδηγώντας σε μία νόσο που ονομάζεται
Σύνδρομο Υπερδιέγερσης Ωοθηκών (ΣΥΩ), ιδιαίτερα σε γυναίκες με
πολυκυστικές ωοθήκες. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν: κοιλιακό πόνο,
πρήξιμο κοιλίας, ναυτία, έμετο, διάρροια και αύξηση σωματικού βάρους.
Σε περιπτώσεις ΣΥΩ σοβαρού βαθμού, συσσώρευση υγρού στην κοιλιακή
χώρα, στην πύελο και/ή στη θωρακική κοιλότητα, δυσκολία στην
αναπνοή, μειωμένη ούρηση, σχηματισμός θρόμβων στα αιμοφόρα αγγεία
(θρομβοεμβολή) και συστροφή ωοθήκης έχουν αναφερθεί ως σπάνιες
επιπλοκές. Εάν εμφανίσετε κάποιο από αυτά τα συμπτώματα
επικοινωνήστε άμεσα με τον γιατρό σας, ακόμα και εάν παρουσιαστούν
μερικές ημέρες μετά τη χορήγηση της τελευταίας ένεσης.
Αλλεργικές αντιδράσεις (υπερευαισθησία) μπορεί να παρατηρηθούν με
τη χρήση αυτού του φαρμάκου. Τα συμπτώματα αυτών των
αντιδράσεων μπορεί να περιλαμβάνουν: εξάνθημα, κνησμό, οίδημα
του λάρυγγα και δυσκολία στην αναπνοή. Εάν παρατηρήσετε
οποιοδήποτε από τα συμπτώματα αυτά, ενημερώστε τον γιατρό
σας αμέσως.
Οι ακόλουθες συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες επηρεάζουν μεταξύ 1 έως
10 για κάθε 100 ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία.
Κοιλιακός πόνος
Πονοκέφαλος
Ναυτία
Πρήξιμο κοιλίας
Πόνος πυέλου
Υπερδιέγερση των ωοθηκών που οδηγεί σε υψηλά επίπεδα
δραστηριότητας (σύνδρομο υπερδιέγερσης ωοθηκών)
Τοπικές αντιδράσεις στη θέση ένεσης (όπως πόνος,
ερυθρότητα, μώλωπας, πρήξιμο και/ή κνησμός)
Οι ακόλουθες όχι συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες επηρεάζουν
μεταξύ 1 έως 10 για κάθε 1.000 ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία.
Έμετος