Το Υδροξυαιθυλάμυλο είναι ένα μίγμα αρκετών μορίων με διαφορετικούς
βαθμούς υποκατάστασης και μοριακό βάρος. Όπως όλα τα κολλοειδή, έτσι και
το Υδροξυαιθυλάμυλο αποθηκεύεται προσωρινά, ιδιαίτερα στα κύτταρα του
συστήματος μονοπύρηνων φαγοκυττάρων (MPS), χωρίς ωστόσο να προκαλεί
οποιεσδήποτε μη αναστρέψιμες τοξικές επιδράσεις στο ήπαρ, τους πνεύμονες,
το σπλήνα και τους λεμφαδένες. Ήσσονες ποσότητες της αποθηκευμένης
δραστικής ουσίας στο δέρμα παραμένουν ιστολογικά ανιχνεύσιμες αρκετούς
μήνες μετά τη χορήγηση. Εικάζεται πως τέτοια φαινόμενα αποθήκευσης
αποτελούν την αιτία του κνησμού που έχει παρατηρηθεί μετά από μακροχρόνια
χορήγηση υψηλών δόσεων Υδροξυαιθυλαμύλου.
Το Υδροξυαιθυλάμυλο δεν περνά τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό. Μη σημαντική
εμβρυϊκή συγκέντρωση Υδροξυαιθυλάμυλου ήταν ανιχνεύσιμη στο αίμα του
ομφάλιου λώρου, αποκλείοντας το ενδεχόμενο μεταφοράς Υδροξυαιθυλάμυλου
από τη μητέρα στο έμβρυο.
Βιομετασχηματισμός/Αποβολή
Η αποβολή εξαρτάται από το βαθμό υποκατάστασης και σε μικρότερο βαθμό
από το μοριακό βάρος. Μόρια, τα οποία ως προς το μέγεθος υπολείπονται του
λεγόμενου νεφρικού κατωφλίου απεκκρίνονται μέσω σπειραματικής διήθησης.
Μεγαλύτερα μόρια αποδομούνται καταρχήν από την άλφα-αμυλάση προτού
απεκκριθούν από τους νεφρούς. Ο ρυθμός αποδόμησης των μορίων μειώνεται με
αυξανόμενο βαθμό υποκατάστασης των μορίων.
Μετά από μία μεμονωμένη έγχυση 1.000 ml Venofundin 60 mg/ml, η κάθαρση
πλάσματος είναι 19 ml/min και η περιοχή κάτω από την καμπύλη (AUC)
58 mg×h×ml
–1
. Ο τελικός χρόνος ημιζωής στον ορό είναι περίπου 4-5 ώρες.
Φαρμακοκινητικές ιδιότητες σε παιδιατρικούς πληθυσμούς
Δεν υπάρχουν διαθέσιμα φαρμακοκινητικά δεδομένα από τη χρήση σε παιδιά.
1.12 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Δεν έχουν διεξαχθεί τοξικολογικές μελέτες σε ζώα με το Venofundin 60 mg/ml.
Δημοσιευμένες τοξικολογικές μελέτες σε ζώα με επαναλαμβανόμενη
υπερογκαιμική θεραπεία με παρόμοια προϊόντα Υδροξυαιθυλάμυλου έχουν
καταδείξει αιμορραγία και εκτεταμένη ιστιοκυττάρωση (αθροίσεις αφρωδών
ιστιοκυττάρων/μακροφάγων) σε διάφορα όργανα, με αύξηση του βάρους του
ήπατος, των νεφρών και του σπληνός. Έχει αναφερθεί διήθηση λίπους και
δημιουργία κενοτοπίων σε όργανα καθώς και αυξήσεις των AST και ALT
πλάσματος. Έχει προταθεί πως ορισμένες από τις επιδράσεις που αναφέρθηκαν
προκλήθηκαν λόγω αιμοαραίωσης, αυξημένου κυκλοφορικού φορτίου και
πρόσληψης και συσσώρευσης αμύλου σε φαγοκύτταρα.
Έχει αναφερθεί πως παρόμοια προϊόντα Υδροξυαιθυλάμυλου δεν ήταν
γονοτοξικά σε πρότυπες εξετάσεις.
Μελέτες αναπαραγωγικής τοξικότητας με προϊόντα Υδροξυαιθυλάμυλου έχουν
δείξει κολπική αιμορραγία και σημεία εμβρυοτοξικότητας και τερατογενετικού
δυναμικού, που σχετίζονται με επαναλαμβανόμενη χορήγηση σε πειραματόζωα.
Αυτές οι επιδράσεις οφείλονται ενδεχομένως στην αιμοαραίωση και οδηγούν σε
εμβρυϊκή υποξία και υπερογκαιμία.
Η αιμορραγία μπορεί επίσης να αποτελεί άμεση συνέπεια των επιδράσεων του
Υδροξυαιθυλάμυλου στην πήξη του αίματος.
10