επιπέδων ασβεστίου στον ορό.
Οι δόσεις συντήρησης κυμαίνονται γενικά μεταξύ 0,25 και 1 mcg
την ημέρα. Οι ασθενείς που παίρνουν βαρβιτουρικά ή άλλα αντισπασμωδικά,
μπορεί να χρειαστούν μεγαλύτερες δόσεις CALCIDROPS για την επίτευξη
του επιθυμητού αποτελέσματος.
4.3. ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ
Υπερασβεστιαιμία , υπερασβεστιουρία
Υπερφωσφοραιμία (εκτός από αυτήν των ασθενών με
υποπαραθυρεοειδισμό,) στους οποίους η διάγνωση της υπερφωσφοραιμίας
εξαρτάται από την ηλικία:
Ενήλικες και παιδιά πάνω από 10 ετών : 45 mg/l
Παιδιά κάτω του 1 έτους, 1 -3 ετών και 4 – 10 ετών 60 , 54 , 51 mg/l
αντίστοιχα.
Στον ενήλικα υπό αιμοδιύλιση, η φωσφοραιμία είναι 45 – 51 mg/ l
4.4.ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ ΚΑΤΑ
ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ
Σ΄ όλη την διάρκεια της θεραπείας με CALCIDROPS απαιτούνται
τακτικές μετρήσεις του ασβεστίου του ορού. Πράγματι, το CALCIDROPS
πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο όταν υπάρχουν επαρκή μέσα για την
παρακολούθηση του ασβεστίου του ορού και των άλλων κατάλληλων
βιοχημικών παραμέτρων σε τακτική βάση. Αν εμφανιστεί υπερασβεστιαιμία,
η χορήγηση του CALCIDROPS πρέπει να διακόπτεται αμέσως ώσπου τα
επίπεδα ασβεστίου του ορού να επανέλθουν στο φυσιολογικό (περίπου σε μια
εβδομάδα) και να ξαναρχίζει στη συνέχεια με το μισό της προηγούμενης
δόσης. Ο κίνδυνος υπερασβεστιαιμίας εξαρτάται από παράγοντες όπως ο
βαθμός αφαλάτωσης των οστών, η νεφρική λειτουργία και η δόση του
CALCIDROPS. Υπερασβεστιαιμία θα εμφανισθεί όταν υπάρχουν βιοχημικές
ενδείξεις επούλωσης των οστών (π.χ. επάνοδος προς το φυσιολογικό του
επιπέδου αλκαλικής φωσφατάσης του πλάσματος) και η δόση CALCIDROPS
δεν μειωθεί κατάλληλα. Η παρατεταμένη υπερασβεστιαιμία πρέπει να
αποφεύγεται, ιδίως στη χρόνια νεφρική ανεπάρκεια.
Συχνότητα παρακολούθησης: Τα επίπεδα ασβεστίου του ορού πρέπει να
μετρούνται σε εβδομαδιαία ή μηνιαία διαστήματα ανάλογα με την πρόοδο του
αρρώστου. Οι συχνοί προσδιορισμοί είναι απαραίτητοι στα πρώτα στάδια της
θεραπείας (ιδιαίτερα όταν το ασβέστιο του πλάσματος είναι ήδη σχετικά
υψηλό) και αργότερα όταν υπάρχουν ενδείξεις επούλωσης των οστών. Τα
επίπεδα ασβεστίου του πλάσματος πρέπει επίσης να υπολογίζονται τακτικά
κατά την αρχική θεραπεία διαταραχών, χωρίς υπερβολική οστική βλάβη, όπως
π.χ. στον υποπαραθυρεοειδισμό. Σε ασθενείς με νεφρική οστεοπάθεια, το
CALCIDROPS πρέπει να δίνεται σε συνδυασμό με παράγοντα δέσμευσης
φωσφόρου, για την πρόληψη της υπερφωσφοριχαιμίας.
Γενικά ενδείκνυται η σωστή παρακολούθηση ώστε να αποφευχθεί η εμφάνιση
υπερασβεστιαιμίας, υπερφωσφοραιμίας και υπερασβεστουρίας.
4.5. ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΜΕ ΑΛΛΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΟΥΣΙΕΣ.
ΑΛΛΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗΣ
Η χορήγηση του CALCIDROPS θα πρέπει να γίνεται με προσοχή στους
ασθενείς που λαμβάνουν συγχρόνως δακτυλίτιδα, επειδή ενδεχόμενη
υπερασβεστιαιμία αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακής αρρυθμίας. Επίσης ασθενείς που