Σποραδικά, μεμονωμένες περιπτώσεις υπερχοληστερολαιμίας έχουν αναφερθεί, αλλά δεν
έχει εδραιωθεί η συσχέτιση τους.
4.9 Υπερδοσολογία
Ενδείξεις και συμπτώματα τυχαίας ή εκ προθέσεως υπερδοσολόγησης με γλυκοζαμίνη
μπορεί να περιλαμβάνουν πονοκέφαλο, ζάλη, ανικανότητα προσανατολισμού, αρθραλγία,
ναυτία, έμετο, διάρροια ή δυσκοιλιότητα.
Σε περίπτωση υπερδοσολόγησης με γλυκοζαμίνη η θεραπεία πρέπει να διακόπτεται και
συνήθη υποστηρικτικά μέτρα να εφαρμόζονται ανάλογα με τις ανάγκες.
Σε κλινικές μελέτες ένας στους πέντε υγιείς νεαρούς εθελοντές αισθανόταν πονοκέφαλο μετά
από έγχυση γλυκοζαμίνης έως 30g.
Επιπροσθέτως έχει αναφερθεί μία περίπτωση υπερδοσολόγησης σε 12χρονη γυναίκα, η οποία
έλαβε από το στόμα 28g υδροχλωρικής γλυκοζαμίνης. Ανέπτυξε αρθραλγία, έμετο και
ανικανότητα προσανατολισμού. Η ασθενής ανέρρωσε πλήρως.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Φαρμακοθεραπευτική ομάδα: Άλλοι αντιφλεγμονώδεις και αντιρρευματικοί παράγοντες,
μη στεροειδή φάρμακα.
ATC Κωδικός: M01AX05
Η γλυκοζαμίνη είναι μία ενδογενής ουσία, ένα φυσικό συστατικό των πολυσακχαριδικών
αλυσίδων της μήτρας χόνδρου και του αρθρικού υγρού γλυκοσαμινογλυκανών. In vitro
και in vivo μελέτες έχουν δείξει ότι η γλυκοζαμίνη διεγείρει τη σύνθεση των
φυσιολογικών γλυκοζαμινογλυκανών και πρωτεογλυκανών από χονδροκύτταρα και
υαλουρονικό οξύ από αρθρικό κύτταρο. Ο μηχανισμός δράσης της γλυκοζαμίνης στον
άνθρωπο είναι άγνωστη. Η περίοδος για την έναρξη της αντίδρασης δεν μπορούν να
αξιολογηθεί.
5.2. Φαρμακοκινητικές Ιδιότητες
Η γλυκοζαμίνη είναι ένα σχετικά μικρό μόριο (μοριακή μάζα 179), το οποίο διαλύεται
εύκολα στο νερό και διαλυτό υδρόφιλους οργανικούς διαλύτες. Οι διαθέσιμες
πληροφορίες σχετικά με τη φαρμακοκινητική του γλυκοζαμίνη είναι περιορισμένη. Η
απόλυτη βιοδιαθεσιμότητα είναι άγνωστη. Ο όγκος κατανομής είναι περίπου. 5 λίτρα και
ο χρόνος ημιζωής, μετά από ενδοφλέβια χορήγηση είναι περίπου. 2 ώρες. Περίπου. 38%
της ενδοφλέβιας δόσης αποβάλλεται με τα ούρα ως αμετάβλητη ουσία.
5.3. Προκλινικά στοιχεία ασφάλειας
Η D-γλυκοζαμίνη έχει χαμηλή οξεία τοξικότητα. Τα ζωικά πειραματικά δεδομένα,
σχετικά με την τοξικότητα κατά την επανειλημμένη χορήγηση, τοξικότητα
αναπαραγωγής, μεταλλαξιογένεση και καρκινογένεση είναι ανύπαρκτα για γλυκοζαμίνη.
Αποτελέσματα από μελέτες in vitro και in vivo μελέτες σε ζώα έδειξαν ότι η γλυκοζαμίνη
μειώνει την έκκριση ινσουλίνης και προκαλεί αντίσταση στην ινσουλίνη, πιθανώς μέσω
αναστολή της γλυκοκινάσης στα βήτα-κύτταρα. Η κλινική σημασία είναι άγνωστη.
4