SPC :
CONCERTA PR.TAB 54MG/TAB(ΚΑΣΤΑΝΟΚΟΚ) BTx30 (BOTTLE)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
Concerta 18 mg δισκία παρατεταμένης αποδέσμευσης.
Concerta 36 mg δισκία παρατεταμένης αποδέσμευσης.
Concerta 54 mg δισκία παρατεταμένης αποδέσμευσης.
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Ένα δισκίο παρατεταμένης αποδέσμευσης περιέχει 18 mg υδροχλωρικής
μεθυλφαινιδάτης.
Ένα δισκίο παρατεταμένης αποδέσμευσης περιέχει 36 mg υδροχλωρικής
μεθυλφαινιδάτης.
Ένα δισκίο παρατεταμένης αποδέσμευσης περιέχει 54 mg υδροχλωρικής
μεθυλφαινιδάτης.
Έκδοχα με γνωστές δράσεις: περιέχει 6,49 mg λακτόζης (δισκίο 18 mg).
Έκδοχα με γνωστές δράσεις: περιέχει 14,44 mg λακτόζης (δισκίο 36 mg).
Έκδοχα με γνωστές δράσεις: περιέχει 7,6 mg λακτόζης (δισκίο 54 mg).
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.
3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Δισκίο παρατεταμένης αποδέσμευσης.
Δισκίο 18 mg: Δισκίo κίτρινου χρώματος σε σχήμα κάψουλας με την ένδειξη
«alza 18» εκτυπωμένη με μαύρα γράμματα στη μία πλευρά.
Δισκίο 36 mg: Δισκίo λευκού χρώματος σε σχήμα κάψουλας με την ένδειξη
«alza 36» εκτυπωμένη με μαύρα γράμματα στη μία πλευρά.
Δισκίο 54 mg: Δισκίo καστανοκόκκινου χρώματος σε σχήμα κάψουλας με την
ένδειξη «alza 54» εκτυπωμένη με μαύρα γράμματα στη μία πλευρά.
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
Διαταραχή Ελαττωματικής Προσοχής/ Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ)
Το Concerta ενδείκνυται στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου προγράμματος
θεραπείας της διαταραχής ελαττωματικής προσοχής/υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-
Υ) σε παιδιά ηλικίας 6 ετών και άνω όταν μεμονωμένα θεραπευτικά μέτρα
αντιμετώπισης αποδειχθούν ανεπαρκή. Η θεραπεία πρέπει να γίνεται υπό την
επίβλεψη ενός ειδικού ιατρού στις διαταραχές της συμπεριφοράς κατά τη
διάρκεια της παιδικής ηλικίας. Η διάγνωση πρέπει να είναι σύμφωνη με τα
ισχύοντα κριτήρια του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου για τις
Ψυχικές Διαταραχές (DSM) ή τις κατευθυντήριες οδηγίες των Διεθνών
Κριτηρίων Ταξινόμησης των Νόσων (ICD) και πρέπει να βασίζεται στο πλήρες
ιστορικό και στην αξιολόγηση του ασθενούς. Η διάγνωση δεν θα πρέπει να
τίθεται μόνο βάσει ενός ή περισσοτέρων συμπτωμάτων.
1
Η συγκεκριμένη αιτιολογία αυτού του συνδρόμου είναι άγνωστη και δεν
υπάρχει μία ειδική διαγνωστική δοκιμασία. Η επαρκής διάγνωση προϋποθέτει
τη χρήση ιατρικών και ειδικευμένων ψυχολογικών, εκπαιδευτικών και
κοινωνικών πηγών.
Ένα πλήρες πρόγραμμα θεραπείας συνήθως περιλαμβάνει ψυχολογικά,
εκπαιδευτικά και κοινωνικά μέτρα καθώς και φαρμακοθεραπεία και στοχεύει
στο να σταθεροποιήσει την κατάσταση των παιδιών με ένα σύνδρομο
συμπεριφοράς το οποίο χαρακτηρίζεται από συμπτώματα στα οποία μπορεί να
περιλαμβάνεται το χρόνιο ιστορικό διάσπασης προσοχής, την απόσπαση της
προσοχής, τη συναισθηματική αστάθεια, την παρορμητικότητα, τη μέτρια έως
σοβαρή υπερδραστηριότητα, τα ήσσονος σημασίας νευρολογικά σημεία και το
μη φυσιολογικό ΗΕΓ. Η ικανότητα μάθησης μπορεί να διαταραχθεί ή όχι.
Η θεραπεία με Concerta δεν ενδείκνυται σε όλα τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ και η
απόφαση για τη χρήση του φαρμάκου πρέπει να βασίζεται σε πολύ αυστηρή
εκτίμηση της σοβαρότητας και της χρονιότητας των συμπτωμάτων του παιδιού
σε σχέση με την ηλικία του παιδιού.
Είναι απαραίτητη η κατάλληλη εκπαιδευτική προσέγγιση όπως και η
ψυχοκοινωνική παρέμβαση είναι γενικά αναγκαία. Στις περιπτώσεις όπου τα
μεμονωμένα θεραπευτικά μέτρα αντιμετώπισης αποδεικνύονται ανεπαρκή, η
απόφαση για τη συνταγογράφηση ενός διεγερτικού πρέπει να βασίζεται στην
αυστηρή εκτίμηση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων του παιδιού. Η χρήση
της μεθυλφαινιδάτης πρέπει να γίνεται πάντα κατ’ αυτόν τον τρόπο και
σύμφωνα με τις εγκεκριμένες ενδείξεις και τις κατευθυντήριες οδηγίες για τη
συνταγογράφηση / διάγνωση.
4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Η έναρξη της θεραπευτικής αγωγής πρέπει να πραγματοποιείται υπό
την επίβλεψη ενός ειδικού ιατρού στις διαταραχές συμπεριφοράς
κατά την παιδική και/ή την εφηβική ηλικία.
Έλεγχος πριν από τη θεραπεία
Πριν από τη συνταγογράφηση, είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί
αξιολόγηση της καρδιαγγειακής κατάστασης του ασθενούς στην αρχική
εκτίμηση, συμπεριλαμβανομένης της αρτηριακής πίεσης και του καρδιακού
ρυθμού. Ένα πλήρες ιστορικό πρέπει να καταγράφει τις συγχορηγούμενες
φαρμακευτικές αγωγές, τις προηγούμενες ή τρέχουσες συνυπάρχουσες ιατρικές
και ψυχιατρικές παθήσεις ή συμπτώματα συνοσηρότητας, το οικογενειακό
ιστορικό αιφνίδιων καρδιακών/ ανεξήγητων θανάτων και την ακριβή
καταγραφή του ύψους και του σωματικού βάρους πριν από τη θεραπεία σε έναν
πίνακα ανάπτυξης (βλέπε παραγράφους 4.3 και 4.4).
Συνεχής παρακολούθηση
Η ανάπτυξη και η ψυχιατρική και καρδιαγγειακή κατάσταση πρέπει να
παρακολουθούνται συνεχώς (βλέπε επίσης παράγραφο 4.4).
2
Η αρτηριακή πίεση και οι σφυγμοί πρέπει να καταγράφονται σε έναν πίνακα
καταγραφής για κάθε προσαρμογή της δόσης και ακολούθως τουλάχιστον
κάθε 6 μήνες.
Το ύψος, το σωματικό βάρος και η όρεξη πρέπει να καταγράφονται
τουλάχιστον κάθε 6 μήνες με τήρηση ενός πίνακα ανάπτυξης.
Η
εκ νέου
εμφάνιση ή επιδείνωση ψυχιατρικών διαταραχών που προϋπήρχαν
πρέπει να παρακολουθείται σε κάθε προσαρμογή της δόσης και ακολούθως
τουλάχιστον κάθε 6 μήνες και σε κάθε επίσκεψη.
Οι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούνται για κίνδυνο εκτροπής, λανθασμένης
χρήσης ή κατάχρησης της μεθυλφαινιδάτης.
Δοσολογία
Τιτλοποίηση της δόσης
Απαιτείται προσεκτική τιτλοποίηση της δόσης στην αρχή της θεραπείας με
Concerta. Η τιτλοποίηση της δόσης πρέπει να ξεκινά με την μικρότερη δυνατή
δόση. Η περιεκτικότητα των 27 mg είναι διαθέσιμη για αυτούς που επιθυμούν να
συνταγογραφήσουν δοσολογίες ανάμεσα σε 18 mg και 36 mg.
Άλλες περιεκτικότητες αυτού του φαρμακευτικού προϊόντος και άλλων
προϊόντων που περιέχουν μεθυλφαινιδάτη μπορεί να είναι διαθέσιμες.
Η δοσολογία μπορεί να προσαρμόζεται με αυξήσεις κατά 18 mg. Γενικά, η
προσαρμογή της δοσολογίας μπορεί να λαμβάνει χώρα ανά εβδομαδιαία περίπου
διαστήματα.
Η μέγιστη ημερήσια δοσολογία Concerta είναι 54 mg.
Ασθενείς που αρχίζουν θεραπεία με Μεθυλφαινιδάτη:
Η κλινική εμπειρία με το
Concerta είναι περιορισμένη σε αυτούς τους ασθενείς (βλέπε παράγραφο 5.1).
Το Concerta μπορεί να μην ενδείκνυται σε όλα τα παιδιά με σύνδρομο
διαταραχής ελαττωματικής προσοχής / υπερκινητικότητας. Μικρότερες δόσεις
σκευασμάτων μεθυλφαινιδάτης βραχείας δράσης μπορεί να θεωρηθούν επαρκείς
για τη θεραπεία ασθενών που αρχίζουν θεραπεία με μεθυλφαινιδάτη. Απαιτείται
προσεκτική τιτλοποίηση της δόσης από το θεράποντα ιατρό ώστε να
αποφευχθούν αδικαιολόγητα υψηλές δόσεις μεθυλφαινιδάτης. Η συνιστώμενη
αρχική δόση του Concerta για ασθενείς που δεν λαμβάνουν επί του παρόντος
μεθυλφαινιδάτη ή για ασθενείς που λαμβάνουν διεγερτικά άλλα
εκτός από
μεθυλφαινιδάτη, είναι 18 mg μία φορά την ημέρα.
Ασθενείς που λαμβάνουν ήδη Μεθυλφαινιδάτη:
Η συνιστώμενη δόση του
Concerta για ασθενείς οι οποίοι λαμβάνουν ήδη μεθυλφαινιδάτη τρεις φορές
ημερησίως σε δόσεις 15 έως 45 mg ημερησίως παρουσιάζεται στον Πίνακα 1. Η
συνιστώμενη δοσολογία βασίζεται στην τρέχουσα δόση του θεραπευτικού
σχήματος και την κλινική εκτίμηση.
ΠΙΝΑΚΑΣ 1
Διαμόρφωση Συνιστώμενης Δόσης
από Άλλα Θεραπευτικά Σχήματα Υδροχλωρικής Μεθυλφαινιδάτης,
όπου υπάρχουν διαθέσιμα, στο Concerta
3
Προηγούμενη Ημερήσια Δόση
Υδροχλωρικής
Μεθυλφαινιδάτης
Συνιστώμενη Δόση
Concerta
5 mg Μεθυλφαινιδάτη τρεις φορές
ημερησίως
18 mg μία φορά ημερησίως
10 mg Μεθυλφαινιδάτη τρεις φορές
ημερησίως
36 mg μία φορά ημερησίως
15 mg Μεθυλφαινιδάτη τρεις φορές
ημερησίως
54 mg μία φορά ημερησίως
Εάν δεν παρατηρηθεί βελτίωση μετά από προσαρμογή της δοσολογίας εντός
χρονικού διαστήματος ενός μήνα, το φάρμακο πρέπει να διακόπτεται.
Μακροχρόνια χρήση (περισσότερο από 12 μήνες) σε παιδιά και εφήβους
Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα της μακροχρόνιας χρήσης
μεθυλφαινιδάτης δεν έχει εκτιμηθεί συστηματικά με ελεγχόμενες δοκιμές. Η
θεραπεία με μεθυλφαινιδάτη δεν πρέπει και δε χρειάζεται να χορηγείται επ’
αόριστον. Η θεραπεία με μεθυλφαινιδάτη συνήθως διακόπτεται κατά τη
διάρκεια ή μετά την εφηβεία. Ο θεράπων ιατρός, ο οποίος επιλέγει να χορηγήσει
μεθυλφαινιδάτη για παρατεταμένες περιόδους (άνω των 12 μηνών) σε παιδιά
και εφήβους με ΔΕΠ-Υ πρέπει να επαναξιολογεί τακτικά το μακροπρόθεσμο
όφελος του φαρμακευτικού προϊόντος σε κάθε ασθενή χωριστά, εφαρμόζοντας
δοκιμαστικά διαστήματα διακοπής του φαρμάκου προκειμένου να εκτιμήσει τη
λειτουργικότητα του ασθενούς χωρίς την υποστήριξη της φαρμακευτικής
αγωγής. Συνιστάται η διακοπή της μεθυλφαινιδάτης τουλάχιστον μία φορά το
χρόνο προκειμένου να εκτιμηθεί η κατάσταση του παιδιού (κατά προτίμηση
κατά τη διάρκεια σχολικών διακοπών). Η βελτίωση μπορεί να διατηρείται όταν
το φαρμακευτικό προϊόν διακόπτεται είτε προσωρινά είτε οριστικά.
Μείωση και διακοπή της δόσης
Η θεραπεία πρέπει να διακόπτεται αν τα συμπτώματα δε βελτιώνονται μετά
από κατάλληλη προσαρμογή της δοσολογίας για ένα διάστημα ενός μήνα. Αν
συμβεί παράδοξη επιδείνωση των συμπτωμάτων ή αν εμφανιστούν άλλες
ανεπιθύμητες ενέργειες, τότε η δοσολογία πρέπει να μειωθεί ή να διακοπεί η
χορήγησή του.
Ενήλικες
Σε εφήβους των οποίων τα συμπτώματα επιμένουν και μετά την ενηλικίωση και
οι οποίοι έχουν επιδείξει σαφές όφελος από τη θεραπεία, μπορεί να είναι
σκόπιμο να συνεχίζεται η θεραπεία και μετά την ενηλικίωση. Ωστόσο, δεν είναι
σωστό να γίνεται έναρξη της θεραπείας με Concerta σε ενήλικες (βλέπε
παραγράφους 4.4 και 5.1).
Ηλικιωμένοι
Η μεθυλφαινιδάτη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται από ηλικιωμένους. Η
ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα δεν έχουν εδραιωθεί σε αυτή την ηλικιακή
ομάδα.
Παιδιά ηλικίας κάτω των 6 ετών
4
Η μεθυλφαινιδάτη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε παιδιά ηλικίας κάτω των 6
ετών. Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα δεν έχουν εδραιωθεί σε αυτή την
ηλικιακή ομάδα.
Μέθοδος χορήγησης
Το Concerta πρέπει να καταπίνεται ολόκληρο με τη βοήθεια υγρών, και δεν
πρέπει να μασάται, να τεμαχίζεται ή να θρυμματίζεται (βλέπε παράγραφο 4.4).
Το Concerta μπορεί να χορηγείται με ή χωρίς τροφή (βλέπε παράγραφο 5.2).
Το Concerta λαμβάνεται μια φορά την ημέρα το πρωί.
4.3 Αντενδείξεις
Υπερευαισθησία στη μεθυλφαινιδάτη ή σε κάποιο από τα έκδοχα που
αναφέρονται στην παράγραφο 6.1
Γλαύκωμα
Φαιοχρωμοκύτωμα
Κατά τη διάρκεια θεραπείας με μη εκλεκτικούς, μη αναστρέψιμους
αναστολείς της μονοαμινο-οξειδάσης (ΜΑΟ) ή εντός ελάχιστου διαστήματος
14 ημερών από τη διακοπή αυτών των φαρμάκων, εξαιτίας του κινδύνου
υπερτασικής κρίσης (βλέπε παράγραφο 4.5)
Υπερθυρεοειδισμό ή Θυρεοτοξίκωση
Διάγνωση ή ιστορικό σοβαρής κατάθλιψης, νευρογενούς
ανορεξίας/ανορεξικών διαταραχών, αυτοκτονικών τάσεων, ψυχωσικών
συμπτωμάτων, σοβαρών διαταραχών διάθεσης, μανίας, σχιζοφρένειας,
ψυχοπαθητικής/ μεταιχμιακής διαταραχής προσωπικότητας
Διάγνωση ή ιστορικό σοβαρής και σποραδικής (Τύπου Ι) Διπολικής
(συναισθηματικής) Διαταραχής (η οποία δεν είναι καλά ελεγχόμενη)
Προϋπάρχουσες καρδιαγγειακές διαταραχές συμπεριλαμβανομένων σοβαρής
υπέρτασης, καρδιακής ανεπάρκειας, αποφρακτικής αρτηριοπάθειας,
στηθάγχης, αιμοδυναμικά σημαντικής συγγενούς καρδιοπάθειας,
καρδιομυοπάθειες, έμφραγμα του μυοκαρδίου, πιθανές απειλητικές για τη
ζωή αρρυθμίες και διαταραχές των διαύλων (διαταραχές που προκαλούνται
από τη δυσλειτουργία των διαύλων ιόντων)
Προϋπάρχουσες αγγειακές εγκεφαλικές διαταραχές, ανεύρυσμα εγκεφάλου,
αγγειακές ανωμαλίες συμπεριλαμβανομένης της αγγειίτιδας ή αγγειακού
εγκεφαλικού επεισοδίου
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
Η θεραπεία με μεθυλφαινιδάτη δεν ενδείκνυται σε όλα τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ και
η απόφαση για τη χρήση του φαρμάκου πρέπει να βασίζεται σε πολύ αυστηρή
εκτίμηση της σοβαρότητας και της χρονιότητας των συμπτωμάτων του παιδιού
σε σχέση με την ηλικία του παιδιού.
5
Μακροχρόνια χρήση (περισσότερο από 12 μήνες) σε παιδιά και εφήβους
Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα της μακροχρόνιας χρήσης
μεθυλφαινιδάτης δεν έχει εκτιμηθεί συστηματικά με ελεγχόμενες δοκιμές. Η
θεραπεία με μεθυλφαινιδάτη δεν πρέπει και δε χρειάζεται να χορηγείται επ’
αόριστον. Η θεραπεία με μεθυλφαινιδάτη συνήθως διακόπτεται κατά τη
διάρκεια ή μετά την εφηβεία. Οι ασθενείς που λαμβάνουν μακροχρόνια θεραπεία
(δηλ. πάνω από 12 μήνες) πρέπει συνεχώς να παρακολουθούνται προσεκτικά
σύμφωνα με τις οδηγίες στις παραγράφους 4.2 και 4.4 για την καρδιαγγειακή
τους κατάσταση, την ανάπτυξη, την όρεξη και την
εκ νέου
εμφάνιση ή
επιδείνωση ψυχιατρικών διαταραχών που προϋπήρχαν. Οι ψυχιατρικές
διαταραχές προς παρακολούθηση περιγράφονται παρακάτω, και περιλαμβάνουν
(χωρίς να περιορίζονται σε αυτές) τα κινητικά ή τα φωνητικά τικ, την επιθετική
ή εχθρική συμπεριφορά, τη διέγερση, το άγχος, την κατάθλιψη, τη ψύχωση, τη
μανία, το παραλήρημα, την ευερεθιστότητα, την έλλειψη αυθορμητισμού ή την
απόσυρση και την υπερβολική εμμονή.
Ο θεράπων ιατρός, ο οποίος επιλέγει να χορηγήσει τη μεθυλφαινιδάτη για
παρατεταμένες περιόδους (άνω των 12 μηνών) σε παιδιά και εφήβους με ΔΕΠ-Υ
πρέπει να επαναξιολογεί τακτικά το μακροπρόθεσμο όφελος του φαρμακευτικού
προϊόντος σε κάθε ασθενή χωριστά, εφαρμόζοντας δοκιμαστικά διαστήματα
διακοπής του φαρμάκου προκειμένου να εκτιμήσει τη λειτουργικότητα του
ασθενούς χωρίς την υποστήριξη φαρμακευτικής αγωγής. Συνιστάται η διακοπή
της μεθυλφαινιδάτης τουλάχιστον μία φορά το χρόνο προκειμένου να εκτιμηθεί
η κατάσταση του παιδιού (κατά προτίμηση κατά τη διάρκεια σχολικών
διακοπών). Η βελτίωση μπορεί να διατηρείται όταν το φαρμακευτικό προϊόν
διακόπτεται είτε προσωρινά είτε οριστικά.
Χρήση σε ενήλικες
Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα για την έναρξη της θεραπείας σε
ενήλικες ή για τη συνέχιση της συνήθους θεραπείας μετά την ηλικία των
18 ετών, δεν έχουν τεκμηριωθεί. Εάν η απόσυρση της θεραπείας δεν είναι
επιτυχής όταν ένας έφηβος φτάσει στο 18ο έτος της ηλικίας του, μπορεί να
είναι απαραίτητη η συνέχιση της θεραπείας και μετά την ενηλικίωση. Η ανάγκη
για περαιτέρω θεραπεία αυτών των ενηλίκων πρέπει να επανεξετάζεται τακτικά
και να πραγματοποιείται σε ετήσια βάση.
Χρήση σε ηλικιωμένους
Η μεθυλφαινιδάτη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε ηλικιωμένους. Η ασφάλεια
και η αποτελεσματικότητα δεν έχουν εδραιωθεί σε αυτή την ηλικιακή ομάδα.
Χρήση σε παιδιά κάτω των 6 ετών
Η μεθυλφαινιδάτη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε παιδιά ηλικίας κάτω των 6
ετών. Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα σε αυτή την ηλικιακή ομάδα δεν
έχουν εδραιωθεί.
Καρδιαγγειακή κατάσταση
Οι ασθενείς για τους οποίους υπάρχει σκέψη θεραπείας με διεγερτικά φάρμακα
πρέπει να έχουν λεπτομερές ιστορικό (συμπεριλαμβανομένης της εκτίμησης για
οικογενειακό ιστορικό αιφνίδιου καρδιακού ή ανεξήγητου θανάτου ή κακοήθους
6
αρρυθμίας) και σωματική εξέταση προκειμένου να εκτιμηθεί η παρουσία
καρδιοπάθειας και πρέπει να λάβουν περαιτέρω καρδιακή αξιολόγηση από
ειδικό ιατρό, αν τα αρχικά ευρήματα υποδεικνύουν τέτοιου είδους ιστορικό ή
ασθένεια. Οι ασθενείς που εμφανίζουν συμπτώματα όπως αίσθημα παλμών,
θωρακικό άλγος μετά από κόπωση, μη αιτιολογημένη συγκοπή, δύσπνοια ή άλλα
συμπτώματα που υποδεικνύουν καρδιοπάθεια κατά τη διάρκεια της θεραπείας
με μεθυλφαινιδάτη πρέπει να υποβάλλονται άμεσα σε καρδιακή αξιολόγηση από
ειδικό ιατρό.
Αναλύσεις των δεδομένων κλινικών δοκιμών της μεθυλφαινιδάτης σε παιδιά
και εφήβους με ΔΕΠ-Υ έδειξαν ότι οι ασθενείς που χρησιμοποιούν
μεθυλφαινιδάτη μπορεί να εμφανίσουν συνήθως μεταβολές στη διαστολική και
συστολική αρτηριακή πίεση άνω των 10 mmHg σε σχέση με τις ομάδες ελέγχου.
Οι βραχυχρόνιες και μακροχρόνιες κλινικές συνέπειες αυτών των
καρδιαγγειακών επιδράσεων σε παιδιά και εφήβους δεν είναι γνωστές. Η
πιθανότητα κλινικών επιπλοκών δεν μπορεί να αποκλειστεί ως αποτέλεσμα των
επιδράσεων που παρατηρήθηκαν στα δεδομένα των κλινικών δοκιμών ιδιαίτερα
όταν η θεραπεία κατά την παιδική/εφηβική ηλικία συνεχίζεται και μετά την
ενηλικίωση. Ενδείκνυται προσοχή κατά τη θεραπεία ασθενών των
οποίων οι υποκείμενες ιατρικές καταστάσεις μπορεί να διακυβευτούν
από τις αυξήσεις στην αρτηριακή πίεση ή τον καρδιακό ρυθμό. Βλέπε
παράγραφο 4.3 για καταστάσεις στις οποίες αντενδείκνυται η θεραπεία με
μεθυλφαινιδάτη.
Η καρδιαγγειακή κατάσταση πρέπει να παρακολουθείται προσεκτικά.
Η αρτηριακή πίεση και οι σφυγμοί πρέπει να καταγράφονται σε έναν
πίνακα καταγραφής για κάθε προσαρμογή της δόσης και ακολούθως
τουλάχιστον κάθε 6 μήνες.
Η χρήση της μεθυλφαινιδάτης αντενδείκνυται για συγκεκριμένες
προϋπάρχουσες καρδιαγγειακές διαταραχές εκτός εάν έχουν ληφθεί
συμβουλές από ειδικό παιδιατρικό καρδιολόγο (βλέπε παράγραφο 4.3).
Αιφνίδιος θάνατος και προϋπάρχουσες καρδιακές δομικές ανωμαλίες ή άλλες
σοβαρές καρδιακές διαταραχές
Έχει αναφερθεί αιφνίδιος θάνατος σε σχέση με τη χρήση διεγερτικών του
κεντρικού νευρικού συστήματος σε συνήθεις δόσεις σε παιδιά, ορισμένα από τα
οποία είχαν δομικές καρδιακές ανωμαλίες ή άλλα σοβαρά καρδιακά
προβλήματα. Παρόλο που ορισμένα σοβαρά καρδιακά προβλήματα μπορούν από
μόνα τους να φέρουν αυξημένο κίνδυνο αιφνίδιου θανάτου, τα διεγερτικά
προϊόντα δε συστήνονται σε παιδιά ή εφήβους με γνωστές δομικές καρδιακές
ανωμαλίες, καρδιομυοπάθεια, σοβαρές ανωμαλίες του καρδιακού ρυθμού ή
άλλα σοβαρά καρδιακά προβλήματα, τα οποία κάνουν τους ασθενείς
περισσότερο ευάλωτους στις συμπαθομιμητικές επιδράσεις του διεγερτικού
φαρμάκου.
Λανθασμένη χρήση και καρδιαγγειακά συμβάματα
Η λανθασμένη χρήση διεγερτικών του κεντρικού νευρικού συστήματος μπορεί
να σχετίζεται με αιφνίδιο θάνατο και άλλες σοβαρές καρδιαγγειακές
ανεπιθύμητες ενέργειες.
Διαταραχές των αγγείων του εγκεφάλου
7
Βλέπε παράγραφο 4.3 για καταστάσεις των αγγείων του εγκεφάλου για τις
οποίες η θεραπεία με μεθυλφαινιδάτη αντενδείκνυται. Οι ασθενείς με επιπλέον
παράγοντες κινδύνου (όπως ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου, συγχορηγούμενες
φαρμακευτικές αγωγές που αυξάνουν την αρτηριακή πίεση) πρέπει να
εκτιμώνται σε κάθε επίσκεψη για νευρολογικά σημεία και συμπτώματα μετά
από την έναρξη θεραπείας με μεθυλφαινιδάτη.
Η εγκεφαλική αγγειίτιδα φαίνεται ότι είναι μια πολύ σπάνια ιδιοσυγκρατική
αντίδραση στην έκθεση σε μεθυλφαινιδάτη. Υπάρχουν λίγες ενδείξεις που
υποδεικνύουν ότι οι ασθενείς με μεγαλύτερο κίνδυνο μπορούν να εντοπιστούν
και η αρχική έναρξη των συμπτωμάτων μπορεί να είναι η πρώτη ένδειξη
υποκείμενου κλινικού προβλήματος. Η πρώιμη διάγνωση, η οποία βασίζεται
σημαντικά στην υποψία, ενδέχεται να επιτρέψει την έγκαιρη απόσυρση της
μεθυλφαινιδάτης και την πρώιμη θεραπεία. Πρέπει, επομένως, να λαμβάνεται
υπόψη η διάγνωση σε όλους τους ασθενείς που εμφανίζουν νέα νευρολογικά
συμπτώματα, τα οποία υποδεικνύουν εγκεφαλική ισχαιμία κατά τη διάρκεια
θεραπείας με μεθυλφαινιδάτη. Τα συμπτώματα αυτά θα μπορούσαν να
περιλαμβάνουν έντονη κεφαλαλγία, μούδιασμα, αδυναμία, παράλυση και
διαταραχή του συντονισμού, της όρασης, της ομιλίας, της γλώσσας ή της
μνήμης.
Η θεραπεία με μεθυλφαινιδάτη δεν αντενδείκνυται σε ασθενείς με ημιπληγική
εγκεφαλική παράλυση.
Ψυχιατρικές διαταραχές
Η συνοσηρότητα ψυχιατρικών διαταραχών στην ΔΕΠ-Υ είναι συχνή και πρέπει
να ληφθεί υπόψη κατά τη συνταγογράφηση διεγερτικών προϊόντων. Στην
περίπτωση νέων ψυχιατρικών συμπτωμάτων ή έξαρσης μιας προϋπάρχουσας
ψυχιατρικής διαταραχής η μεθυλφαινιδάτη δεν πρέπει να χορηγείται εκτός εάν
τα οφέλη υπερσκελίζουν τους κινδύνους για τον ασθενή.
Εμφάνιση ή επιδείνωση ψυχιατρικών διαταραχών πρέπει να
παρακολουθείται σε κάθε προσαρμογή της δόσης, ακολούθως
τουλάχιστον κάθε 6 μήνες και σε κάθε επίσκεψη, διακοπή της
θεραπείας μπορεί να είναι κατάλληλη.
Έξαρση προϋπαρχόντων ψυχωσικών ή μανιακών συμπτωμάτων
Η χορήγηση μεθυλφαινιδάτης σε ψυχωσικούς ασθενείς μπορεί να επιτείνει τα
συμπτώματα διαταραχής της συμπεριφοράς και της σκέψης.
Εμφάνιση νέων ψυχωσικών ή μανιακών συμπτωμάτων
Ψυχωσικά συμπτώματα προκαλούμενα από τη θεραπεία
(οπτικές/απτικές/ακουστικές ψευδαισθήσεις και παραισθήσεις) ή μανία σε
παιδιά και εφήβους χωρίς προηγούμενο ιστορικό ψυχωσικής ασθένειας ή μανίας
μπορεί να προκληθούν από τη μεθυλφαινιδάτη σε συνήθεις δόσεις. Αν
εμφανιστούν συμπτώματα μανίας ή ψυχωσικά συμπτώματα, πρέπει να δίνεται
προσοχή στον πιθανό αιτιακό ρόλο της μεθυλφαινιδάτης και μπορεί να πρέπει
να διακοπεί η θεραπεία.
Επιθετική ή εχθρική συμπεριφορά
8
Η εμφάνιση ή επιδείνωση της επιθετικότητας ή της εχθρικότητας μπορεί να
προκληθεί από τη θεραπεία με διεγερτικά. Οι ασθενείς που ακολουθούν
θεραπεία με μεθυλφαινιδάτη πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά για
εμφάνιση ή επιδείνωση της επιθετικής συμπεριφοράς ή της εχθρικότητας κατά
την έναρξη της θεραπείας, σε κάθε προσαρμογή της δόσης και ακολούθως
τουλάχιστον κάθε 6 μήνες και σε κάθε επίσκεψη. Οι θεράποντες ιατροί πρέπει
να αξιολογούν την ανάγκη για προσαρμογή του θεραπευτικού σχήματος σε
ασθενείς που παρουσιάζουν αλλαγές στη συμπεριφορά, λαμβάνοντας υπόψη ότι
μπορεί να χρειάζεται τιτλοποίηση προς μεγαλύτερες ή μικρότερες δόσεις.
Μπορεί να εξεταστεί η διακοπή της θεραπείας.
Αυτοκτονικές τάσεις
Οι ασθενείς με αναδυόμενο αυτοκτονικό ιδεασμό ή συμπεριφορά κατά τη
διάρκεια θεραπείας για ΔΕΠ-Υ πρέπει να αξιολογούνται αμέσως από το
θεράποντα ιατρό τους. Πρέπει να δίνεται προσοχή στην έξαρση μιας
υποκείμενης ψυχιατρικής κατάστασης και στον πιθανό αιτιακό ρόλο της
θεραπείας με μεθυλφαινιδάτη. Μπορεί να είναι απαραίτητη η θεραπεία της
υποκείμενης ψυχιατρικής κατάστασης και πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η
πιθανή διακοπή της μεθυλφαινιδάτης.
Τικ
Η μεθυλφαινιδάτη έχει σχετιστεί με την εμφάνιση ή την έξαρση κινητικών και
λεκτικών τικ. Επιδείνωση του συνδρόμου Tourette έχει επίσης αναφερθεί.
Πρέπει να εκτιμηθεί το οικογενειακό ιστορικό ενώ η κλινική αξιολόγηση για τα
τικ ή το σύνδρομο Tourette στα παιδιά πρέπει να προηγείται της χρήσης
μεθυλφαινιδάτης. Οι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούνται τακτικά για
εμφάνιση ή επιδείνωση των τικ κατά τη διάρκεια της θεραπείας με
μεθυλφαινιδάτη. Η παρακολούθηση πρέπει να γίνεται σε κάθε
προσαρμογή της δόσης και ακολούθως τουλάχιστον κάθε 6 μήνες ή σε
κάθε επίσκεψη.
Άγχος, διέγερση ή ένταση
Η μεθυλφαινιδάτη σχετίζεται με την επιδείνωση προϋπάρχοντος άγχους,
διέγερσης ή έντασης. Κλινική αξιολόγηση του άγχους, της διέγερσης ή της
έντασης πρέπει να προηγείται της χρήσης μεθυλφαινιδάτης και οι ασθενείς
πρέπει να παρακολουθούνται τακτικά για εμφάνιση ή επιδείνωση των
συμπτωμάτων αυτών κατά τη διάρκεια της θεραπείας, σε κάθε
προσαρμογή της δόσης και ακολούθως τουλάχιστον κάθε 6 μήνες ή σε
κάθε επίσκεψη.
Μορφές διπολικής διαταραχής
Ιδιαίτερη φροντίδα πρέπει να δίνεται στη χρήση μεθυλφαινιδάτης για τη
θεραπεία της ΔΕΠ-Υ σε ασθενείς με συννοσηρότητα διπολικής διαταραχής
(συμπεριλαμβανομένης της μη υποβληθείσης σε θεραπεία Τύπου Ι Διπολικής
Διαταραχής ή άλλες μορφές διπολικής διαταραχής) εξαιτίας της ανησυχίας για
πιθανή όξυνση μεικτού/μανιακού επεισοδίου σε τέτοιου είδους ασθενείς. Πριν
από την έναρξη της θεραπείας με μεθυλφαινιδάτη, οι ασθενείς με συννοσηρά
καταθλιπτικά συμπτώματα πρέπει να ελέγχονται επαρκώς προκειμένου να
καθοριστεί εάν αντιμετωπίζουν κίνδυνο διπολικής διαταραχής. Σε έναν τέτοιο
έλεγχο πρέπει να περιλαμβάνεται λεπτομερές ψυχιατρικό ιστορικό,
συμπεριλαμβανομένου του οικογενειακού ιστορικού αυτοκτονίας, διπολικής
9
διαταραχής και κατάθλιψης. Είναι απαραίτητη η συνεχής προσεκτική
παρακολούθηση σε αυτούς τους ασθενείς (βλέπε παραπάνω
‘Ψυχιατρικές διαταραχές’ και παράγραφο 4.2). Οι ασθενείς πρέπει να
παρακολουθούνται για συμπτώματα σε κάθε προσαρμογή της δόσης
και ακολούθως τουλάχιστον κάθε 6 μήνες και σε κάθε επίσκεψη.
Ανάπτυξη
Με τη μακροχρόνια χρήση μεθυλφαινιδάτης έχει αναφερθεί μετρίως μειωμένη
αύξηση του σωματικού βάρους και καθυστέρηση της ανάπτυξης στα παιδιά.
Επί του παρόντος οι επιδράσεις της μεθυλφαινιδάτης στο τελικό ύψος και το
τελικό σωματικό βάρος δεν είναι γνωστές και μελετώνται.
Η ανάπτυξη πρέπει να παρακολουθείται κατά τη διάρκεια της
θεραπείας με μεθυλφαινιδάτη: το ύψος, το σωματικό βάρος και η
όρεξη πρέπει να καταγράφονται τουλάχιστον ανά 6 μήνες με τήρηση
ενός πίνακα ανάπτυξης. Οι ασθενείς που δεν αναπτύσσονται ή δεν
προσλαμβάνουν ύψος ή σωματικό βάρος όπως αναμένεται, μπορεί να χρειαστεί
να διακόψουν τη θεραπεία τους.
Σπασμοί
Η μεθυλφαινιδάτη πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με
επιληψία. Η μεθυλφαινιδάτη μπορεί να μειώσει την ουδό των σπασμών σε
ασθενείς με προηγούμενο ιστορικό σπασμών, σε ασθενείς με προηγούμενες
ανωμαλίες ΗΕΓ απουσία σπασμών και σπάνια σε ασθενείς χωρίς ιστορικό
σπασμών και χωρίς ανωμαλίες ΗΕΓ. Αν η συχνότητα των σπασμών αυξάνεται ή
αν εμφανίζονται νέοι σπασμοί, η μεθυλφαινιδάτη πρέπει να διακόπτεται.
Κατάχρηση, λανθασμένη χρήση και εκτροπή
Οι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά για τον κίνδυνο
εκτροπής, λανθασμένης χρήσης και κατάχρησης της μεθυλφαινιδάτης.
Η μεθυλφαινιδάτη πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με
γνωστή εξάρτηση από φάρμακα ή αλκοόλ λόγω ενδεχόμενης κατάχρησης,
λανθασμένης χρήσης ή εκτροπής.
Η χρόνια κατάχρηση μεθυλφαινιδάτης μπορεί να οδηγήσει σε αξιοσημείωτη
φαρμακευτική ανοχή και ψυχολογική εξάρτηση με ποικίλου βαθμού μη
φυσιολογική συμπεριφορά. Έντονα ψυχωσικά επεισόδια μπορεί να
εμφανισθούν, ιδίως σε απόκριση της παρεντερικής κατάχρησης.
Η ηλικία του ασθενούς, η παρουσία παραγόντων κινδύνου για τη διαταραχή
χρήσης ουσιών (όπως είναι η εναντιωματική-προκλητική διαταραχή ή
διαταραχή της αγωγής και διπολική διαταραχή), η προηγούμενη ή τρέχουσα
κατάχρηση ουσιών πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την απόφαση για την
πορεία θεραπείας για την ΔΕΠ-Υ. Πρέπει να χορηγείται με ιδιαίτερη προσοχή σε
συναισθηματικά ασταθείς ασθενείς, όπως αυτοί που έχουν ιστορικό εξάρτησης
από φάρμακα ή αλκοόλ, εξαιτίας της πιθανότητας τέτοιου είδους ασθενείς να
αυξήσουν τη δοσολογία με δική τους πρωτοβουλία.
10
Σε ορισμένους ασθενείς με υψηλό κίνδυνο κατάχρησης ουσιών, η
μεθυλφαινιδάτη ή άλλα διεγερτικά μπορεί να μην είναι κατάλληλα και πρέπει
να λαμβάνεται υπόψη θεραπεία με μη διεγερτικά.
Απόσυρση
Απαιτείται προσεκτική επίβλεψη κατά την απόσυρση του φαρμάκου, καθώς κάτι
τέτοιο μπορεί να αποκαλύψει κατάθλιψη καθώς και χρόνια υπερ-
δραστηριότητα. Ορισμένοι ασθενείς μπορεί να απαιτήσουν μακροχρόνια
παρακολούθηση.
Απαιτείται προσεκτική επίβλεψη κατά τη διάρκεια της απόσυρσης από την
καταχρηστική χρήση, καθώς μπορεί να εμφανιστεί σοβαρή κατάθλιψη.
Κόπωση
Η μεθυλφαινιδάτη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για την πρόληψη ή τη
θεραπεία φυσιολογικών καταστάσεων κόπωσης.
Έκδοχα: δυσανεξία στη γαλακτόζη
Αυτό το φαρμακευτικό προϊόν περιέχει λακτόζη: οι ασθενείς με σπάνια
κληρονομικά προβλήματα δυσανεξίας στη γαλακτόζη, με ανεπάρκεια λακτόζης
Lapp ή με δυσαπορρόφηση γλυκόζης-γαλακτόζης δεν πρέπει να λαμβάνουν αυτό
το φαρμακευτικό προϊόν.
Επιλογή σκευάσματος μεθυλφαινιδάτης
Η επιλογή σκευάσματος προϊόντος το οποίο περιέχει μεθυλφαινιδάτη, θα πρέπει
να αποφασιστεί από το θεράποντα ειδικό ιατρό σε ατομική βάση και εξαρτάται
από την προτιθέμενη διάρκεια της επίδρασης.
Έλεγχος φαρμάκου
Αυτό το προϊόν περιέχει μεθυλφαινιδάτη η οποία μπορεί να προκαλέσει ψευδώς
θετικά αποτελέσματα στις εργαστηριακές εξετάσεις για αμφεταμίνες και ειδικά
στην ανοσολογική εξέταση ελέγχου.
Νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια
Δεν υπάρχει εμπειρία για τη χρήση μεθυλφαινιδάτης σε ασθενείς με νεφρική ή
ηπατική ανεπάρκεια.
Αιματολογικές επιδράσεις
Η μακροχρόνια ασφάλεια της θεραπείας με μεθυλφαινιδάτη δεν είναι πλήρως
γνωστή. Στην περίπτωση λευκοπενίας, θρομβοπενίας, αναιμίας ή άλλων
τροποποιήσεων, συμπεριλαμβανομένων αυτών που είναι ενδεικτικές σοβαρών
νεφρικών ή ηπατικών διαταραχών, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η διακοπή της
θεραπείας.
Πιθανή απόφραξη του γαστρεντερικού σωλήνα
Δεδομένου ότι το δισκίο Concerta είναι αμετάβλητο και δεν αλλάζει
ουσιαστικά σχήμα όταν διέρχεται τη γαστρεντερική οδό, δεν πρέπει κανονικά
11
να χορηγείται σε ασθενείς με προϋπάρχουσα σοβαρή στένωση του
γαστρεντερικού σωλήνα (παθολογική ή ιατρογενή) ή σε ασθενείς με δυσφαγία ή
σημαντική δυσκολία κατάποσης δισκίων. Έχουν αναφερθεί σπάνιες
περιπτώσεις συμπτωμάτων απόφραξης σε ασθενείς με γνωστή παθολογική
στένωση σε συνδυασμό με την πρόσληψη αμετάβλητου τύπου φαρμάκων
παρατεταμένης αποδέσμευσης.
Λόγω του σχεδιασμού του δισκίου για παρατεταμένη αποδέσμευση, το Concerta
πρέπει να λαμβάνεται μόνο από ασθενείς οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να
καταπίνουν ολόκληρο το δισκίο. Οι ασθενείς πρέπει να γνωρίζουν ότι τα δισκία
Concerta πρέπει να καταπίνονται ολόκληρα με τη βοήθεια υγρών. Τα δισκία δεν
πρέπει να μασώνται, να σπάζονται ή να θρυμματίζονται. Το φάρμακο
περιέχεται μέσα σε μη απορροφήσιμη επικάλυψη η οποία είναι σχεδιασμένη να
αποδεσμεύει τη δραστική ουσία με ελεγχόμενο ρυθμό. Η επικάλυψη του δισκίου
αποβάλλεται από τον οργανισμό και για το λόγο αυτό οι ασθενείς δεν πρέπει να
ανησυχούν όταν κατά καιρούς παρατηρούν στα κόπρανά τους κάτι που μοιάζει
με το δισκίο.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες
μορφές αλληλεπίδρασης
Φαρμακοκινητική αλληλεπίδραση
Δεν είναι γνωστό πως η μεθυλφαινιδάτη μπορεί να επηρεάσει τις
συγκεντρώσεις στο πλάσμα φαρμάκων που χορηγούνται ταυτόχρονα.
Επομένως, συνιστάται προσοχή κατά το συνδυασμό μεθυλφαινιδάτης με άλλα
φάρμακα, ιδίως αυτών που έχουν στενό θεραπευτικό εύρος.
Η μεθυλφαινιδάτη δε μεταβολίζεται από το κυτόχρωμα Ρ450 σε κλινικά σχετικό
εύρος. Επαγωγείς ή αναστολείς του κυτοχρώματος Ρ450 δεν αναμένεται να
έχουν οποιαδήποτε σχετική επίδραση στις φαρμακοκινητικές ιδιότητες της
μεθυλφαινιδάτης. Αντιθέτως, τα d- και l- εναντιομερή της μεθυλφαινιδάτης δεν
αναστέλλουν σχετικά το κυτόχρωμα Ρ450 1A2, 2C8, 2C9, 2C19, 2D6, 2E1 ή 3A.
Παρόλα αυτά, υπάρχουν αναφορές που υποδηλώνουν ότι η μεθυλφαινιδάτη
μπορεί να αναστείλει το μεταβολισμό των κουμαρινικών αντιπηκτικών, των
αντισπασμωδικών (π.χ. φαινοβαρβιτάλη, φαινυτοΐνη, πριμιδόνη) και ορισμένων
αντικαταθλιπτικών (τρικυκλικά και εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης
της σεροτονίνης). Κατά την έναρξη ή τη διακοπή της θεραπείας με
μεθυλφαινιδάτη, ίσως χρειαστεί προσαρμογή της δοσολογίας και διατήρηση
των συγκεντρώσεων αυτών των φαρμάκων στο πλάσμα (ή του χρόνου πήξης
στην περίπτωση της κουμαρίνης).
Φαρμακοδυναμικές αλληλεπιδράσεις
Αντιυπερτασικά φάρμακα
Η μεθυλφαινιδάτη μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων
που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της υπέρτασης.
Χρήση με φάρμακα τα οποία αυξάνουν την αρτηριακή πίεση
Συνιστάται προσοχή σε ασθενείς που ακολουθούν θεραπεία με μεθυλφαινιδάτη
ή με οποιοδήποτε άλλο φάρμακο, το οποίο μπορεί να αυξήσει την αρτηριακή
12
πίεση (βλέπε, επίσης, παραγράφους για τις καρδιαγγειακές και
εγκεφαλοαγγειακές καταστάσεις στην παράγραφο 4.4).
Εξαιτίας της πιθανής υπερτασικής κρίσης, η μεθυλφαινιδάτη αντενδείκνυται σε
ασθενείς που ακολουθούν θεραπεία (επί του παρόντος ή εντός των
2 προηγούμενων εβδομάδων) με μη εκλεκτικούς, μη αναστρέψιμους αναστολείς
ΜΑΟ (βλέπε παράγραφο 4.3).
Χρήση με αλκοόλ
Το αλκοόλ μπορεί να επιτείνει τις ανεπιθύμητες επιδράσεις των
ψυχοδιεγερτικών φαρμακευτικών προϊόντων στο ΚΝΣ, συμπεριλαμβανομένης
της μεθυλφαινιδάτης. Για το λόγο αυτό συνιστάται η αποχή των ασθενών από
το αλκοόλ κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
Χρήση με αλογονωμένα αναισθητικά
Υπάρχει κίνδυνος αιφνίδιας αύξησης της αρτηριακής πίεσης κατά τη διάρκεια
χειρουργικής επέμβασης. Αν έχει προγραμματιστεί χειρουργική επέμβαση, η
θεραπεία με μεθυλφαινιδάτη δεν πρέπει να πραγματοποιείται κατά την ημέρα
της επέμβασης.
Χρήση με άλφα-2 αγωνιστές με κεντρική δράση (π.χ. κλονιδίνη)
Η μακροχρόνια ασφάλεια της χρήσης μεθυλφαινιδάτης σε συνδυασμό με
κλονιδίνη ή άλλους άλφα-2 αγωνιστές κεντρικής δράσης δεν έχει αξιολογηθεί
συστηματικά.
Χρήση με ντοπαμινεργικά φάρμακα
Συνιστάται προσοχή όταν χορηγείται μεθυλφαινιδάτη με ντοπαμινεργικά
φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των αντιψυχωσικών. Καθώς η κύρια δράση
της μεθυλφαινιδάτης είναι η αύξηση των εξωκυτταρικών επιπέδων της
ντοπαμίνης, η μεθυλφαινιδάτη μπορεί να σχετίζεται με φαρμακοδυναμικές
αλληλεπιδράσεις όταν συγχορηγείται με άμεσους ή έμμεσους αγωνιστές της
ντοπαμίνης (συμπεριλαμβανομένων των ντοπαμινεργικών και τρικυκλικών
αντικαταθλιπτικών) ή με ανταγωνιστές της ντοπαμίνης συμπεριλαμβανομένων
των αντιψυχωσικών.
4.6 Γονιμότητα, κύηση και γαλουχία
Εγκυμοσύνη
Τα δεδομένα από τη χρήση μεθυλφαινιδάτης σε εγκύους είναι περιορισμένα.
Περιπτώσεις τοξικότητας του καρδιαναπνευστικού σε νεογνά, κυρίως εμβρυϊκή
ταχυκαρδία και αναπνευστική δυσχέρεια έχουν αναφερθεί σε αυθόρμητες
αναφορές.
Από μελέτες σε ζώα έχουν βρεθεί μόνο ενδείξεις τοξικότητας κατά την
αναπαραγωγή σε δόσεις που είναι τοξικές για τη μητέρα (βλέπε παράγραφο
5.3).
13
Η χρήση μεθυλφαινιδάτης δε συνιστάται κατά την εγκυμοσύνη εκτός εάν
παρθεί μια κλινική απόφαση κατά την οποία αναβολή της θεραπείας μπορεί να
προκαλέσει μεγαλύτερο κίνδυνο στην εγκυμοσύνη.
Θηλασμός
Η μεθυλφαινιδάτη έχει βρεθεί στο μητρικό γάλα γυναίκας που ακολουθούσε
θεραπεία με μεθυλφαινιδάτη.
Υπάρχει μια αναφορά για ένα βρέφος που παρουσίασε μια απροσδιόριστη
μείωση του σωματικού βάρους κατά την περίοδο έκθεσης αλλά ανέκτησε και
κέρδισε βάρος μετά τη διακοπή της θεραπείας της μητέρας με μεθυλφαινιδάτη.
Ο κίνδυνος όμως, δεν μπορεί να αποκλειστεί για το θηλάζον βρέφος.
Πρέπει να λαμβάνεται απόφαση για τη διακοπή του θηλασμού ή τη διακοπή/
αποχή από τη θεραπεία με μεθυλφαινιδάτη λαμβάνοντας υπόψη το όφελος του
θηλασμού για το παιδί και το όφελος της θεραπείας για τη γυναίκα.
Γονιμότητα
Δεν παρατηρήθηκαν σχετικές επιδράσεις στις μη κλινικές μελέτες.
4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού
μηχανημάτων
Η μεθυλφαινιδάτη μπορεί να προκαλέσει ζάλη, υπνηλία και οπτικές διαταραχές
συμπεριλαμβανομένων δυσκολιών στην προσαρμογή των οφθαλμών, διπλωπία
και θαμπή όραση. Μπορεί να έχει μέτρια επίδραση στην ικανότητα οδήγησης
και χειρισμού μηχανημάτων. Οι ασθενείς πρέπει να προειδοποιούνται για αυτές
τις πιθανές επιδράσεις και να συμβουλεύονται ότι εάν επηρεαστούν, πρέπει να
αποφεύγουν πιθανές επικίνδυνες δραστηριότητες όπως, η οδήγηση ή ο χειρισμός
μηχανημάτων.
4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει όλες τις ανεπιθύμητες ενέργειες που
παρατηρήθηκαν κατά τη διάρκεια των κλινικών δοκιμών σε παιδιά, εφήβους και
ενήλικες και των αυθόρμητων αναφορών μετά την κυκλοφορία του Concerta και
αυτές που έχουν αναφερθεί με άλλα σκευάσματα υδροχλωρικής
μεθυλφαινιδάτης. Εάν οι συχνότητες των ανεπιθύμητων ενεργειών με το
Concerta και τα άλλα σκευάσματα μεθυλφαινιδάτης ήταν διαφορετικές,
χρησιμοποιήθηκε η υψηλότερη συχνότητα από τις δύο βάσεις δεδομένων.
Εκτίμηση συχνότητας εμφάνισης:
πολύ συχνές ( 1/10)
συχνές ( 1/100 έως < 1/10)
όχι συχνές ( 1/1.000 έως < 1/100)
σπάνιες ( 1/10.000 έως < 1/1.000)
πολύ σπάνιες (< 1/10.000)
μη γνωστές (δεν μπορούν να εκτιμηθούν με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα).
14
Kατηγορία/
Οργανικό
Σύστημα
Ανεπιθύμητη Ενέργεια
Συχνότητα Εμφάνισης
Πολύ
συχνές
Συχνές Όχι συχνές Σπάνιες
Πολύ
σπάνιες
Μη
γνωστές
Λοιμώξεις
και
παρασιτώσει
ς
Ρινοφαρυγ
γίτιδα,
Λοίμωξη
του
ανώτερου
αναπνευστ
ι-κού
συστήματο
ς
#
,
Κολπίτιδα
#
Διαταραχές
του
αιμοποιητικο
ύ και του
λεμφικού
συστήματος
Αναιμία
†
,
Λευκοπενία
†
,
Θρομβοπενία,
Θρομβοπενική
πορφύρα
Πανκυτταρο
πενία
Διαταραχές
του
ανοσοποιητικ
ού
συστήματος
Αντιδράσεις
υπερευαισθη-
σίας όπως,
Αγγειονευρω
τικό οίδημα,
Αναφυλακτικ
ές
αντιδράσεις,
Οίδημα του
πτερυγίου
του ωτός,
Πομφολυγώδ
εις
καταστάσεις,
Αποφολιδωτι
κές
καταστάσεις,
Κνίδωση,
Κνησμός,
Εξανθήματα
και
Φολιδώσεις
Διαταραχές
του
μεταβολισμού
και της
θρέψης*
Ανορεξία,
Μειωμένη
όρεξη
†
,
Μέτρια
απώλεια
σωματικού
βάρους και
πρόσληψη
ύψους
κατά τη
διάρκεια
παρατεταμ
ένης
χρήσης σε
παιδιά*
Ψυχιατρικές
διαταραχές*
Αϋπνία,
Νευρικότητ
α
Επίδραση
στην
αστάθεια,
Ψυχωσικές
διαταραχές*,
Ακουστικές,
Μανία*
†
,
Αποπροσ
ανατολισ
Απόπειρα
αυτοκτονίας
(συμπεριλαμβ
Παραλήρημα
*
†
,
Διαταραχές
15
Kατηγορία/
Οργανικό
Σύστημα
Ανεπιθύμητη Ενέργεια
Συχνότητα Εμφάνισης
Πολύ
συχνές
Συχνές Όχι συχνές Σπάνιες
Πολύ
σπάνιες
Μη
γνωστές
Επιθετικότ
ητα*,
Διέγερση*,
Άγχος*
†
,
Κατάθλιψη
*#,
Ευερεθιστό
τητα, Μη
φυσιολογικ
ή
συμπεριφο
ρά,
Διακυμάνσ
εις της
συναισθημ
ατικής
διάθεσης,
Τικ*,
Αρχική
αϋπνία
#
,
Καταθλιπτι
κή
διάθεση
#
,
Μειωμένη
γενετήσια
ορμή
#
,
Ένταση
#
,
Τριγμός
των
οδόντων
#
,
Προσβολή
πανικού
#
οπτικές και
απτικές
ψευδαισθήσε
ις*, Θυμός,
Αυτοκτονικό
ς Ιδεασμός*,
Μεταβολή
της διάθεσης,
Ανησυχία
†
,
Εύκολο
κλάμα,
Επιδείνωση
των
προϋπαρχόντ
ων τικ του
συνδρόμου
Tourette*,
Λογόρροια,
Υπερεπαγρύπ
νηση,
Διαταραχές
του ύπνου
μός,
Διαταραχ
ή της
γενετήσι
ας ορμής,
Συγχυτικ
ή
κατάστα
ση
†
ανομένης της
επιτυχούς
αυτοκτονίας)*
†
, Παροδική
διάθεση
κατάθλιψης*,
Μη
φυσιολογικές
σκέψεις,
Απάθεια
†
,
Επαναλαμβαν
όμενες
συμπεριφορές,
Υπερ-
εστιασμός
σκέψης*,
Εξάρτηση,
Περιπτώσεις
κατάχρησης
και
εξάρτησης
έχουν
περιγραφεί
συχνότερα
με
σκευάσματα
άμεσης
απελευθέρω
σης
Διαταραχές
του νευρικού
συστήματος
Κεφαλαλγί
α
Ζάλη,
Δυσκινησί
α,
Ψυχοκινητι
κή
υπερδραστ
ηριότητα,
Υπνηλία,
Παραισθησ
ία
#
,
Κεφαλαλγί
α από
τάση
#
Καταστολή,
Τρόμος
†
,
Λήθαργος
#
Σπασμοί,
Χορειοαθετωσ
ικές κινήσεις,
Αναστρέψιμο
ισχαιμικό
νευρολογικό
έλλειμμα,
Νευροληπτικό
κακόηθες
σύνδρομο
(ΝΚΣ, Οι
αναφορές δεν
είναι επαρκώς
τεκμηριωμένε
ς και στις
περισσότερες
περιπτώσεις,
οι ασθενείς
λάμβαναν
επίσης και
άλλες
φαρμακευτικέ
ς αγωγές,
επομένως δεν
Αγγειακές
εγκεφαλικές
διαταραχές*
†
(συμπεριλαμ
βανομένης
της
αγγειίτιδας,
των
εγκεφαλικών
αιμορραγιών
, των
αγγειακών
εγκεφαλικών
επεισοδίων,
της
εγκεφαλικής
αρτηρίτιδας,
της
εγκεφαλικής
απόφραξης),
Σπασμοί
γενικευμένη
ς
επιληψίας*,
16
Kατηγορία/
Οργανικό
Σύστημα
Ανεπιθύμητη Ενέργεια
Συχνότητα Εμφάνισης
Πολύ
συχνές
Συχνές Όχι συχνές Σπάνιες
Πολύ
σπάνιες
Μη
γνωστές
είναι σαφής ο
ρόλος που
έπαιξε η
μεθυλφαινιδά
τη).
Ημικρανία
†
Οφθαλμικές
διαταραχές
Διαταραχή
της
προσαρμογ
ής
#
Θαμπή
όραση
†
,
Ξηροφθαλμία
#
Δυσκολίε
ς στην
οπτική
προσαρμ
ογή,
Οπτική
ενόχληση
,
Διπλωπία
Μυδρίαση
Διαταραχές
του ωτός και
του
λαβυρίνθου
Ίλιγγος
#
Καρδιακές
διαταραχές*
Αρρυθμία,
Ταχυκαρδί
α, Αίσθημα
παλμών
Θωρακικό
άλγος
Στηθάγχη Καρδιακή
ανακοπή,
Έμφραγμα
του
μυοκαρδίου
Υπερκοιλιακ
ή
ταχυκαρδία,
Βραδυκαρδία
,
Υπερκοιλιακ
ές έκτακτες
συστολές
†
,
Έκτακτες
συστολές
†
Αγγειακές
διαταραχές*
Υπέρταση Εξάψεις
#
Αρτηρίτιδα
του
εγκεφάλου
και/ή
απόφραξη,
Περιφερική
ψυχρότητα
†
,
Φαινόμενο
Raynaud
Διαταραχές
του
αναπνευστικ
ού
συστήματος,
του θώρακα
και του
μεσοθωράκιο
υ
Βήχας,
Στοματοφα
ρυγγικό
άλγος
Δύσπνοια
†
Διαταραχές
του
γαστρεντερικ
ού
Άλγος άνω
κοιλιακής
χώρας,
Διάρροια,
Ναυτία
†
,
Κοιλιακή
δυσφορία,
Έμετος,
Ξηροστομί
α
†
,
Δυσκοιλιότητ
α
†
17
Kατηγορία/
Οργανικό
Σύστημα
Ανεπιθύμητη Ενέργεια
Συχνότητα Εμφάνισης
Πολύ
συχνές
Συχνές Όχι συχνές Σπάνιες
Πολύ
σπάνιες
Μη
γνωστές
Δυσπεψία
#
Διαταραχές
του ήπατος
και των
χοληφόρων
Αμινοτραν
σφεράση
της
αλανίνης
αυξημένη
#
Ηπατικά
ένζύμα
αυξημένα
Μη
φυσιολογική
ηπατική
λειτουργία,
συμπεριλαμβα
νομένης της
οξείας
ηπατικής
ανεπάρκειας
και του
ηπατικού
κώματος, της
αλκαλικής
φωσφατάσης
αίματος
αυξημένης,
Χολερυθρίνη
αίματος
αυξημένη
†
Διαταραχές
του δέρματος
και του
υποδόριου
ιστού
Αλωπεκία,
Κνησμός,
Εξάνθημα,
Κνίδωση
Αγγειονευρω
τικό οίδημα,
Πομφολυγώδ
εις
καταστάσεις,
Αποφολιδωτι
κές
καταστάσεις
Υπερίδρω
ση
†
,
Κηλιδώδε
ς
εξάνθημα
,
Ερύθημα
Πολύμορφο
ερύθημα,
Αποφολιδωτικ
ή
δερματίτιδα,
Τοπικά
υποτροπιάζον
τα
φαρμακευτικά
εξανθήματα
Διαταραχές
του
μυοσκελετικο
ύ συστήματος
και του
συνδετικού
ιστού
Αρθραλγία,
Μυϊκό
σφίξιμο
#
,
Μυϊκοί
σπασμοί
#
Μυαλγία
†
,
Μυϊκές
δεσμιδώσεις
Μυϊκές
κράμπες
Διαταραχές
των νεφρών
και των
ουροφόρων
οδών
Αιματουρία,
Πολλακιουρί
α
Διαταραχές
του
αναπαραγωγι
-κού
συστήματος
και του
μαστού
Στυτική
δυσλειτουρ
γία
#
Γυναικομ
αστία
Γενικές
διαταραχές
και
καταστάσεις
της οδού
χορήγησης
Πυρεξία,
Καθυστερη
μένη
ανάπτυξη
κατά τη
διάρκεια
παρατεταμ
Θωρακικό
άλγος
Αιφνίδιος
καρδιακός
θάνατος*
Θωρακική
δυσφορία,
Υπερπυρεξία
18
Kατηγορία/
Οργανικό
Σύστημα
Ανεπιθύμητη Ενέργεια
Συχνότητα Εμφάνισης
Πολύ
συχνές
Συχνές Όχι συχνές Σπάνιες
Πολύ
σπάνιες
Μη
γνωστές
ένης
χρήσης σε
παιδιά*,
Κόπωση
†
,
Ευερεθιστό
τητα
#
,
Αίσθηση
εκνευρισμο
ύ
#
,
Εξασθένισ
η
#
, Δίψα
#
Παρακλινικέ
ς εξετάσεις
Μεταβολές
στην
αρτηριακή
πίεση και
τον
καρδιακό
ρυθμό
(συνήθως
αύξηση)*,
Σωματικό
βάρος
μειωμένο*
Καρδιακό
φύσημα*
Μείωση του
αριθμού των
αιμοπεταλίων
, Μη
φυσιολογικός
αριθμός
λευκοκυττάρω
ν
* Βλέπε παράγραφο 4.4
#
Η συχνότητα εμφάνισης προέκυψε από κλινικές δοκιμές σε ενήλικες και όχι από
δεδομένα δοκιμών σε παιδιά και εφήβους. Ενδέχεται να είναι επίσης σχετική για
παιδιά και εφήβους.
†
Η συχνότητα εμφάνισης προέκυψε από κλινικές δοκιμές σε παιδιά και εφήβους
και έχει αναφερθεί με μεγαλύτερη συχνότητα σε κλινικές δοκιμές σε ενήλικες
ασθενείς.
Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών
Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση
άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει
τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού
προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής
περίθαλψης να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες
ενέργειες μέσω του εθνικού συστήματος αναφοράς.
Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων
Μεσογείων 284
GR-15562 Χολαργός, Αθήνα
Τηλ: + 30 21 32040380/337
Φαξ: + 30 21 06549585
Ιστότοπος: http://www.eof.gr
4.9 Υπερδοσολογία
Κατά την αντιμετώπιση ασθενών που έχουν λάβει υπερβολική δόση, πρέπει να
λαμβάνεται υπόψη η επιβραδυμένη απελευθέρωση της μεθυλφαινιδάτης από
φαρμακοτεχνικές μορφές με παρατεταμένη διάρκεια δράσης.
Σημεία και συμπτώματα
19
Η οξεία υπερδοσολογία, κυρίως εξαιτίας της υπερδιέγερσης του κεντρικού και
του συμπαθητικού νευρικού συστήματος μπορεί να οδηγήσει σε έμετο,
νευρικότητα, τρόμο, αυξημένα αντανακλαστικά, μυϊκές δεσμιδώσεις, σπασμούς
(που μπορεί να ακολουθούνται από κώμα), αίσθημα ευφορίας, σύγχυση,
ψευδαισθήσεις, παραλήρημα, εφίδρωση, ερυθρίαση, κεφαλαλγία, υπερπυρεξία,
ταχυκαρδία, αίσθημα παλμών, καρδιακή αρρυθμία, υπέρταση, μυδρίαση και
ξηρότητα των βλεννογόνιων υμένων.
Θεραπεία
Δεν υπάρχει συγκεκριμένο αντίδοτο για την υπερδοσολογία της
μεθυλφαινιδάτης.
Η θεραπεία έγκειται στα κατάλληλα υποστηρικτικά μέτρα.
Ο ασθενής πρέπει να προστατευτεί από ενδεχόμενο αυτό-τραυματισμό, καθώς
και από εξωτερικά ερεθίσματα που θα μπορούσαν να επιδεινώσουν την ήδη
υπάρχουσα υπερδιέγερση. Η αποτελεσματικότητα του ενεργού άνθρακα δεν έχει
διαπιστωθεί.
Πρέπει να παρασχεθεί εντατική φροντίδα προκειμένου να διατηρείται επαρκώς
η κυκλοφορία και η αναπνευστική λειτουργία. Μπορεί να χρειαστούν εξωγενή
μέτρα ανακούφισης της υπερπυρεξίας.
Δεν έχει διαπιστωθεί η αποτελεσματικότητα της περιτοναϊκής διύλισης ή της
εξωσωματικής αιμοδιύλισης για την αντιμετώπιση της υπερδοσολογίας της
μεθυλφαινιδάτης.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: κεντρικώς δρώντα συμπαθομιμητικά
Κωδικός ATC : N06BA04
Μηχανισμός δράσης
Η υδροχλωρική μεθυλφαινιδάτη είναι ένας ήπιος διεγέρτης του κεντρικού
νευρικού συστήματος (ΚΝΣ). Ο θεραπευτικός μηχανισμός δράσης στη
διαταραχή ελαττωματικής προσοχής / υπερκινητικότητας (ADHD) δεν είναι
γνωστός. Η μεθυλφαινιδάτη θεωρείται ότι αναστέλλει την επαναπρόσληψη της
νοραδρεναλίνης και της ντοπαμίνης στον προσυναπτικό νευρώνα και αυξάνει
την απελευθέρωση αυτών των μονοαμινών προς το εξωνευρωνικό χώρο. Η
μεθυλφαινιδάτη είναι ένα ρακεμικό μίγμα συνιστάμενο από δεξιόστροφα και
αριστερόστροφα ισομερή (d- και l-isomers). Το d-ισομερές είναι φαρμακολογικά
πιο ενεργό από το l-ισομερές.
Κλινική αποτελεσματικότητα και ασφάλεια
Στις πιλοτικές κλινικές μελέτες, το Concerta αξιολογήθηκε σε 321 ασθενείς οι
οποίοι είχαν ήδη σταθεροποιηθεί με σκευάσματα μεθυλφαινιδάτης άμεσης
αποδέσμευσης (ΑΑ) και σε 95 ασθενείς που δεν είχαν λάβει στο παρελθόν
σκευάσματα μεθυλφαινιδάτης ΑΑ.
20
Κλινικές μελέτες έδειξαν ότι η επίδραση του Concerta διαρκεί μέχρι 12 ώρες
μετά τη χορήγηση της δόσης, όταν το προϊόν λαμβάνεται μία φορά ημερησίως
κατά τις πρωινές ώρες.
Οκτακόσιοι ενενήντα εννέα (899) ενήλικες με ΔΕΠ-Υ ηλικίας 18 έως 65 ετών
αξιολογήθηκαν σε τρεις διπλά-τυφλές, ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο
μελέτες διάρκειας 5 έως 13 εβδομάδων. Καταδείχθηκε για το Concerta κάποια
βραχυπρόθεσμη αποτελεσματικότητα σε ένα δοσολογικό εύρος από 18 έως
72 mg/ημέρα, αλλά αυτό το αποτέλεσμα δεν ήταν σταθερό πέρα από τις
5 εβδομάδες. Σε μια μελέτη, στην οποία η ανταπόκριση ορίστηκε ως μείωση
τουλάχιστον κατά 30% από την έναρξη της θεραπείας σύμφωνα με τη συνολική
βαθμολογία των Συμπτωμάτων της Κλίμακας Αξιολόγησης Conners για τη
ADHD σε ενήλικες (Conners’ Adult ADHD Rating Scales - CAARS) κατά την
Εβδομάδα 5 (καταληκτικό σημείο) και αναλύθηκε με την υπόθεση ότι τα άτομα
για τα οποία έλειπαν δεδομένα κατά την τελική επίσκεψή τους ήταν μη
ανταποκριθέντα, ένα σημαντικά υψηλότερο ποσοστό ασθενών ανταποκρίθηκε
στη θεραπεία με Concerta σε δόσεις των 18, 36, ή 72 mg/ημέρα σε σύγκριση με
το εικονικό φάρμακο. Σε δύο άλλες μελέτες, οι οποίες αναλύθηκαν με την
υπόθεση ότι τα άτομα για τα οποία έλειπαν δεδομένα κατά την τελική επίσκεψή
τους ήταν μη ανταποκριθέντα, υπήρχαν αριθμητικά πλεονεκτήματα για το
Concerta σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο, αλλά δεν καταδείχθηκε
στατιστικά σημαντική διαφορά στο ποσοστό των ασθενών που ικανοποιούσαν
τα προκαθορισμένα κριτήρια ανταπόκρισης μεταξύ του Concerta και του
εικονικού φαρμάκου.
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Απορρόφηση
Η απορρόφηση της μεθυλφαινιδάτης είναι άμεση. Κατά την από του στόματος
χορήγηση του Concerta στους ενήλικες, η επικάλυψη του φαρμάκου
διαλυτοποιείται, παρέχοντας μια αρχική μέγιστη συγκέντρωση φαρμάκου σε
περίπου 1 έως 2 ώρες. Η μεθυλφαινιδάτη που περιέχεται στις δύο εσωτερικές
στιβάδες του φαρμάκου αποδεσμεύεται σταδιακά εντός μερικών ωρών. Οι
μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα επιτυγχάνονται γύρω στις 6 έως 8 ώρες,
και εν συνεχεία τα επίπεδα πλάσματος της μεθυλφαινιδάτης μειώνονται
σταδιακά. Η χορήγηση του Concerta μια φορά ημερησίως ελαχιστοποιεί τις
διακυμάνσεις μεταξύ των μέγιστων επιπέδων και των συγκεντρώσεων της
καμπύλης που σχετίζεται με τη χορήγηση μεθυλφαινιδάτης άμεσης
αποδέσμευσης τρεις φορές ημερησίως. Ο βαθμός απορρόφησης του Concerta μία
φορά την ημέρα είναι σε γενικές γραμμές συγκρίσιμος με αυτόν των
συμβατικών μορφών άμεσης αποδέσμευσης.
Κατά τη χορήγηση 18 mg του Concerta μία φορά ημερησίως σε 36 ενήλικες, οι
μέσες φαρμακοκινητικές παράμετροι ήταν: C
max
3,7 1,0 (ng/mL), T
max
6,8 1,8
(h), AUC
inf
41,8 13,9 (ng.h/mL), και t
½
3,5 0,4 (h).
Δεν παρατηρήθηκε καμία διαφορά ως προς την φαρμακοκινητική του Concerta
μετά από εφάπαξ και επαναλαμβανόμενη χορήγηση μία φορά ημερησίως,
γεγονός που υποδηλώνει τη μη σημαντική συσσώρευση φαρμάκου. Οι τιμές της
AUC και του χρόνου ημίσειας ζωής (t
1/2
) κατά την επαναλαμβανόμενη χορήγηση
δόσης μία φορά ημερησίως είναι παρόμοιες με εκείνες κατά τη χορήγηση της
πρώτης δόσης Concerta 18 mg.
21
Μετά από χορήγηση του Concerta σε εφάπαξ δόσεις των 18, 36, και 54 mg
ημερησίως σε ενήλικες, οι μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα C
max
και η AUC
(0-
inf)
της μεθυλφαινιδάτης ήταν αναλογικές με τη δόση.
Κατανομή
Οι συγκεντρώσεις της μεθυλφαινιδάτης στο πλάσμα στους ενήλικες μειώνονται
διεκθετικά μετά από την από του στόματος χορήγηση. Ο χρόνος ημίσειας ζωής
της μεθυλφαινιδάτης στους ενήλικες μετά την από του στόματος χορήγηση του
Concerta ήταν περίπου 3,5 ώρες. Το ποσοστό της πρωτεϊνικής σύνδεσης της
μεθυλφαινιδάτης και των μεταβολιτών της είναι περίπου 15%. Ο φαινομενικός
όγκος κατανομής της μεθυλφαινιδάτης είναι περίπου 13 λίτρα/χιλιόγραμμο.
Βιομετασχηματισμός
Στον άνθρωπο, η μεθυλφαινιδάτη μεταβολίζεται κυρίως μέσω της από-
εστεροποίησης σε άλφα-φαινυλο-πιπεριδινο-οξικό οξύ (PPA, περίπου 50πλάσιο
του επιπέδου της αμεταβόλιστης ουσίας) το οποίο έχει ελάχιστη ή καθόλου
φαρμακολογική δράση. Στους ενήλικες ο μεταβολισμός του Concerta κατά τη
χορήγηση του μία φορά ημερησίως, όπως προσδιορίστηκε με το μεταβολισμό του
PPA, είναι παρόμοιος με αυτόν της χορηγούμενης μεθυλφαινιδάτης τρεις φορές
ημερησίως. Ο μεταβολισμός κατά την εφάπαξ και την επαναλαμβανόμενη
χορήγηση Concerta μία φορά ημερησίως είναι παρόμοιος.
Αποβολή
Ο χρόνος ημίσειας ζωής της απομάκρυνσης της μεθυλφαινιδάτης σε ενήλικες
μετά από χορήγηση του Concerta ήταν περίπου 3,5 ώρες. Μετά από την από του
στόματος χορήγηση, περίπου 90% της δόσης απεκκρίνεται στα ούρα και 1 έως
3% στα κόπρανα, ως μεταβολίτες μέσα σε 48 έως 96 ώρες. Μικρές ποσότητες
αμεταβόλιστης μεθυλφαινιδάτης απομακρύνονται στα ούρα (λιγότερο από 1%).
Ο κύριος μεταβολίτης στα ούρα είναι το αλφα-φαινυλ-πιπεριδινο οξικό οξύ (60-
90%).
Στον άνθρωπο, κατόπιν της από του στόματος χορήγησης ραδιοεπισημασμένης
μεθυλφαινιδάτης, το 90% περίπου της ραδιενεργής ουσίας απομακρύνθηκε από
τα ούρα. Ο κύριος μεταβολίτης στα ούρα ήταν το PPA, που αποτελούσε περίπου
το 80% της δόσης.
Επιδράσεις τροφής
Κατά τη χορήγηση του Concerta μετά από ένα πρωινό υψηλής περιεκτικότητας
σε λίπη σε κενό στόμαχο, δεν παρατηρήθηκε καμία διαφορά στους ασθενείς
τόσο στη φαρμακοκινητική όσο και στη φαρμακοδυναμική απόδοσή του.
Ειδικοί πληθυσμοί
Γένος
Σε υγιείς ενήλικες, οι μέσες τιμές της προσαρμοσμένης δόσης AUC
(0-inf)
για το
Concerta ήταν 36,7 ng.h/mL στους άνδρες και 37,1 ng.h/mL στις γυναίκες,
χωρίς διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες.
Φυλή
22
Σε υγιείς ενήλικες που χορηγήθηκε Concerta, η προσαρμοσμένη δόση AUC
(0-inf)
ήταν σταθερή ανάμεσα στις διάφορες φυλετικές ομάδες, ωστόσο, το μέγεθος
του δείγματος ίσως να ήταν ανεπαρκές προκειμένου να αναγνωρισθούν
φαρμακοκινητικές διαφοροποιήσεις σε σχέση με τις διάφορες φυλές.
Ηλικία
Η φαρμακοκινητική του Concerta δεν έχει μελετηθεί σε παιδιά κάτω των
6 ετών. Σε παιδιά 7-12 ετών, η φαρμακοκινητική του Concerta μετά από 18, 36
και 54 mg ήταν (μέσος όρος SD): C
max
6,0 1,3, 11,3 2,6 και 15,0
3,8 ng/ml, αντίστοιχα, T
max
9,4 0,02, 8,1 1,1, 9,1 2,5 ώρες, αντίστοιχα και
AUC
0-11,5
50,4 7,8, 87,7 18,2, 121,5 37,3 ng.h/mL, αντίστοιχα.
Νεφρική ανεπάρκεια
Δεν υπάρχει εμπειρία από τη χρήση του Concerta σε ασθενείς με νεφρική
ανεπάρκεια. Κατά την από του στόματος χορήγηση ραδιοεπισημασμένης
μεθυλφαινιδάτης στον άνθρωπο, η μεθυλφαινιδάτη μεταβολίστηκε σε μεγάλο
βαθμό και περίπου 80% της ραδιενεργής ουσίας απεκκρίθηκε στα ούρα σε μορφή
PPA. Καθώς η νεφρική κάθαρση δεν αποτελεί σημαντική οδό κάθαρσης της
μεθυλφαινιδάτης η νεφρική ανεπάρκεια αναμένεται να έχει πολύ μικρή
επίδραση στη φαρμακοκινητική του Concerta.
Ηπατική ανεπάρκεια
Δεν υπάρχει εμπειρία στην χρήση του Concerta σε ασθενείς με ηπατική
ανεπάρκεια.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Καρκινογένεση
Σε μελέτες καρκινογένεσης σε όλη τη διάρκεια της ζωής αρουραίων και
ποντικιών, παρατηρήθηκαν αυξημένοι αριθμοί κακοηθών ηπατικών όγκων μόνο
σε αρσενικά ποντίκια. Η σημασία αυτού του ευρήματος στους ανθρώπους είναι
άγνωστη.
Η μεθυλφαινιδάτη δεν επηρέασε την επίδοση αναπαραγωγής ή τη γονιμότητα σε
χαμηλά πολλαπλάσια της κλινικής δόσης.
Κύηση-εμβρυϊκή ανάπτυξη
Η μεθυλφαινιδάτη δε θεωρείται ότι είναι τερατογόνος σε αρουραίους και
κουνέλια. Τοξικότητα εμβρύου (δηλαδή συνολική απώλεια) και τοξικότητα της
μητέρας παρατηρήθηκαν σε αρουραίους σε τοξικές για τη μητέρα δόσεις.
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος εκδόχων
18 mg
Βουτυλιωμένο υδροξυτολουόλιο (E321)
Οξική κυτταρίνη
Υπρομελλόζη (Ε464)
23
Πυκνό φωσφορικό οξύ
Πολοξαμερή 188
Οξείδια πολυαιθυλενίου 200K και 7000K
Ποβιδόνη K29-32
Χλωριούχο νάτριο
Στεατικό οξύ
Ηλεκτρικό οξύ
Μέλαν οξείδιο του σιδήρου (E172)
Κίτρινο οξείδιο του σιδήρου (E172)
Επικάλυψη λεπτού υμενίου
Κίτρινο οξείδιο του σιδήρου (E172)
Υπρομελλόζη (Ε464)
Μονοϋδρική λακτόζη
Στεατικό οξύ
Διοξείδιο του τιτανίου (E171)
Τριακετίνη
Διάφανη επικάλυψη
Κηρός καρναούβης
Υπρομελλόζη (Ε464)
Πολυαιθυλενογλυκόλη 400
Μελάνι εκτύπωσης
Μέλαν οξείδιο του σιδήρου (E172)
Υπρομελλόζη (Ε464)
Ισοπροπυλική αλκοόλη
Προπυλενογλυκόλη
Κεκαθαρμένο ύδωρ
36 mg
Βουτυλιωμένο υδροξυτολουόλιο (E321)
Οξική κυτταρίνη
Υπρομελλόζη (Ε464)
Πυκνό φωσφορικό οξύ
Πολοξαμερή 188
Οξείδια πολυαιθυλενίου 200K και 7000K
Ποβιδόνη K29-32
Χλωριούχο νάτριο
Στεατικό οξύ
Ηλεκτρικό οξύ
Μέλαν οξείδιο του σιδήρου (E172)
Κίτρινο οξείδιο του σιδήρου (E172)
Επικάλυψη λεπτού υμενίου
Υπρομελλόζη (Ε464)
Μονοϋδρική λακτόζη
Διοξείδιο του τιτανίου (E171)
Τριακετίνη
Διάφανη επικάλυψη
24
Κηρός καρναούβης
Υπρομελλόζη (Ε464)
Πολυαιθυλενογλυκόλη 400
Μελάνι εκτύπωσης
Μέλαν οξείδιο του σιδήρου (E172)
Υπρομελλόζη (Ε464)
Ισοπροπυλική αλκοόλη
Προπυλενογλυκόλη
Κεκαθαρμένο ύδωρ
54 mg
Βουτυλιωμένο υδροξυτολουόλιο (E321)
Οξική κυτταρίνη
Υπρομελλόζη (Ε464)
Πυκνό φωσφορικό οξύ
Πολοξαμερή 188
Οξείδια πολυαιθυλενίου 200K και 7000K
Ποβιδόνη K29-32
Χλωριούχο νάτριο
Στεατικό οξύ
Ηλεκτρικό οξύ
Μέλαν οξείδιο του σιδήρου (E172)
Κίτρινο οξείδιο του σιδήρου (E172)
Ερυθρό οξείδιο του σιδήρου (Ε172)
Επικάλυψη λεπτού υμενίου
Ερυθρό και κίτρινο οξείδιο του σιδήρου (E172)
Υπρομελλόζη (Ε464)
Μονοϋδρική λακτόζη
Διοξείδιο του τιτανίου (E171)
Τριακετίνη
Διάφανη επικάλυψη
Κηρός καρναούβης
Υπρομελλόζη (Ε464)
Πολυαιθυλενογλυκόλη 400
Μελάνι εκτύπωσης
Μέλαν οξείδιο του σιδήρου (E172)
Υπρομελλόζη (Ε464)
Ισοπροπυλική αλκοόλη
Προπυλενογλυκόλη
Κεκαθαρμένο ύδωρ
6.2 Ασυμβατότητες
Δεν εφαρμόζεται
6.3 Διάρκεια ζωής
25
3 χρόνια
6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη φύλαξη του προϊόντος
Διατηρείτε τη φιάλη καλά κλεισμένη για να προστατεύεται από την υγρασία.
Μη φυλάσσετε σε θερμοκρασία μεγαλύτερη των 30C.
6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη
Φιάλη πολυαιθυλενίου υψηλής πυκνότητας (HDPE) με πώμα ασφαλείας για
παιδιά από πολυπροπυλένιο με εσώκλειστους έναν ή δυο αφυγραντικούς
θύλακες με πήγμα οξειδίου του πυριτίου.
28 ή 30 δισκία παρατεταμένης αποδέσμευσης.
Μπορεί να μην κυκλοφορούν όλες οι συσκευασίες.
6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης και άλλος χειρισμός
Καμία ειδική υποχρέωση για απόρριψη.
7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
Janssen-Cilag Φαρμακευτική Α.Ε.Β.Ε.
Λ. Ειρήνης 56
151 21 Πεύκη
Αθήνα
8. ΑΡΙΘΜΟΣ(ΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
Δισκία παρατεταμένης αποδέσμευσης 18 mg/ΤΑΒ: 88894/09/20.1.2010
Δισκία παρατεταμένης αποδέσμευσης 36 mg/ΤΑΒ: 88895/09/20.1.2010
Δισκία παρατεταμένης αποδέσμευσης 54 mg/ΤΑΒ: 784/20.1.2010
9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ/ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ
Ημερομηνία πρώτης έγκρισης: 17 Φεβρουαρίου 2003
Ημερομηνία τελευταίας ανανέωσης: 20 Ιανουαρίου 2010
10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
Τρόπος διάθεσης:
Η συνταγογράφηση θα γίνεται από παιδοψυχιάτρους, νευρολόγους και
ψυχιάτρους και σε παιδονευρολογικά τμήματα νοσηλευτικών ιδρυμάτων (Ν.
3459/2006, Πίνακας Γ΄).
26
