
GRANITRON
5.1. Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Το φάρμακο είναι ισχυρό αντιεμετικό και εξαιρετικά εκλεκτικός ανταγωνιστής των υποδοχέων
της 5-υδροξυτρυπταμίνης (5-ΗΤ3). Έρευνες με ραδιοϊσότοπα έδειξαν ότι το φάρμακο έχει
ελάχιστη συγγένεια προς άλλους υποδοχείς, περιλαμβανομένων και των σημείων συνδέσεων της
5-ΗΤ και των D2 της ντοπαμίνης.
Το φάρμακο, χορηγούμενο ενδοφλεβίως, είναι αποτελεσματικό είτε προφυλακτικώς, είτε
παρεμβατικώς, στην αντιμετώπιση του εμέτου και της ναυτίας που προκαλούνται μετά από
χορήγηση κυτταροτοξικών φαρμάκων ή μετά από ολόσωμη έκθεση σε ακτινοβολία Χ.
Το φάρμακο δεν επηρεάζει τα επίπεδα της προλακτίνης ή της αλδοστερόνης στο πλάσμα.
5.2. Φαρμακοκινητικεσ ιδιότητες
α. Γενικά χαρακτηριστικά
Κατανομή: Το φάρμακο κατανέμεται ευρέως, με μέσο όρο όγκου κατανομής περίπου 3 L/kg
βάρους. Η σύνθεση με πρωτεΐνες του πλάσματος είναι περίπου 65%.
Βιομετατροπή: Η βιομετατροπή γίνεται με Ν-απομεθυλίωση και οξείδωση του αρωματικού
δακτυλίου που ακολουθείται από σύζευξη.
Απέκκριση: Η κάθαρση γίνεται κυρίως με μεταβολισμό στο ήπαρ. Η δια των ούρων αποβολή
αμετάβλητου Granisetron hydrochloride είναι κατά μέσον όρο 12% της δόσης, ενώ αυτή των
μεταβολιτών ανέρχεται στο 47% της δόσης, περίπου. Το υπόλοιπο απεκκρίνεται στα κόπρανα
ως μεταβολίτες. Ο χρόνος ημιζωής στο πλάσμα είναι 9 ώρες, με μεγάλες ατομικές αποκλίσεις.
Η φαρμακοκινητική του Granisetron hydrochloride δεν έδειξε σημαντικές αποκλίσεις από τη
γραμμική φαρμακοκινητική όταν χορηγήθηκε ενδοφλεβίως σε μία δόση 4 φορές μεγαλύτερη της
συνιστώμενης κλινικής/θεραπευτικής δόσης.
β. Χαρακτηριστικά επί ασθενών
Η συγκέντρωση του Granisetron hydrochloride στο πλάσμα δεν συσχετίζεται σαφώς με την
αντιεμετική αποτελεσματικότητα. Κλινικό όφελος μπορεί να προκύψει ακόμη και όταν το
φάρμακο δεν είναι ανιχνεύσιμο στο πλάσμα.
Σε ηλικιωμένα άτομα, μετά από εφ’ άπαξ χορήγηση ενδοφλέβιας δόσης, οι φαρμακοκινητικές
παράμετροι ήταν εντός των ορίων που ανευρίσκονται σε μη ηλικιωμένα άτομα. Σε ασθενείς με
σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια, τα δεδομένα δείχνουν ότι οι φαρμακοκινητικές παράμετροι μετά
από εφ’ άπαξ ενδοφλέβια δόση, είναι γενικά όμοιες με εκείνες που παρατηρούνται σε υγιή
άτομα. Σε ασθενείς με ηπατική ανεπάρκεια που οφείλεται σε νεοπλασματική προσβολή του
ήπατος, η συνολική πλασματοκάθαρση μιας ενδοφλέβιας δόσης ήταν περίπου μισή σε σύγκριση
με ασθενείς χωρίς ηπατική προσβολή. Παρά αυτές τις μεταβολές, δεν απαιτείται ρύθμιση της
δοσολογίας.
Στα παιδιά, μετά από χορήγηση εφάπαξ ενδοφλέβιων δόσεων, η φαρμακοκινητική είναι
ΠΕΡΊΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΏΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΌΝΤΟΣ
5