ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Simdax

2,5 mg/ml πυκνό διάλυμα για παρασκευή διαλύματος προς έγχυση.

2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ

Κάθε ml του πυκνού διαλύματος περιέχει 2,5 mg levosimendan.

Ένα φιαλίδιο των 5 ml περιέχει 12,5 mg levosimendan.

Ένα φιαλίδιο των 10 ml περιέχει 25 mg levosimendan.

Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.

Το Simdax ενδείκνυται για τη βραχεία θεραπεία της οξείας μη αντιρροπούμενης σοβαρής χρόνιας

καρδιακής ανεπάρκειας (ΑDHF) σε καταστάσεις όπου η συμβατική θεραπεία δεν επαρκεί και σε

περιπτώσεις όπου θεωρείται κατάλληλη η ινότροπη υποστήριξη (βλέπε παράγραφο 5.1).

4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης

Το Simdax προορίζεται αποκλειστικά για νοσοκομειακή χρήση. Πρέπει να χορηγείται σε

νοσοκομειακές μονάδες με επαρκή εξοπλισμό παρακολούθησης και εμπειρία στη χρήση ινότροπων

παραγόντων.

Μέθοδος χορήγησης

Το Simdax πρέπει να αραιώνεται πριν από τη χορήγηση (βλέπε παράγραφο 6.6).

Η έγχυση προορίζεται μόνο για ενδοφλέβια χρήση και μπορεί να γίνεται μέσω περιφερικής ή

5.1). Η χαμηλότερη δόση εφόδου των 6 μικρογραμμαρίων/kg συνιστάται σε ασθενείς υπό

ταυτόχρονη ενδοφλέβια χορήγηση αγγειοδιασταλτικών ή ινότροπων ή αμφοτέρων κατά την έναρξη

της έγχυσης. Υψηλότερες δόσεις εφόδου εντός αυτού του εύρους θα επιτύχουν μεγαλύτερη

αιμοδυναμική απόκριση αλλά ενδέχεται να συνοδεύονται από παροδικά αυξημένη συχνότητα

ανεπιθύμητων ενεργειών. Η ανταπόκριση του ασθενή πρέπει να εκτιμάται με τη δόση εφόδου ή εντός

30 έως 60 λεπτών από τη ρύθμιση της δόσης και ως ενδείκνυται κλινικά. Εφόσον η απόκριση

κρίνεται υπερβολική (υπόταση, ταχυκαρδία), ο ρυθμός της έγχυσης μπορεί να ελαττώνεται στα

0,05 μικρογραμμάρια/kg/min ή η έγχυση να διακόπτεται (βλέπε παράγραφο 4.4). Αν η αρχική δόση

είναι ανεκτή και εάν απαιτείται ενίσχυση του αιμοδυναμικού αποτελέσματος, ο ρυθμός της έγχυσης

Η συνιστώμενη διάρκεια έγχυσης σε ασθενείς με οξεία μη αντιρροπούμενη σοβαρή χρόνια καρδιακή

Η εμπειρία από επαναλαμβανόμενη χορήγηση του Simdax είναι περιορισμένη. Η εμπειρία από

παράλληλη χρήση άλλων αγγειοδραστικών παραγόντων συμπεριλαμβανομένων των ινότροπων

εφόδου (6 μικρογραμμαρίων/kg) με αρχική ταυτόχρονη χρήση αγγειοδραστικών παραγόντων (βλέπε

παραγράφους 4.4, 4.5 και 5.1).

Παρακολούθηση της θεραπείας

Σύμφωνα με την ισχύουσα ιατρική πρακτική, κατά τη διάρκεια της θεραπείας πρέπει να

(βλέπε παράγραφο 4.4). Σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια νεφρική ή ηπατική δυσλειτουργία συνιστάται

παρακολούθηση για τουλάχιστον 5 ημέρες.

Ηλικιωμένοι

Δεν απαιτείται προσαρμογή της δόσης σε ηλικιωμένους ασθενείς.

Νεφρική δυσλειτουργία

Το Simdax πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια νεφρική

δυσλειτουργία. Το Simdax δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική

δυσλειτουργία (κάθαρση κρεατινίνης < 30 ml/min) (βλέπε παραγράφους 4.3, 4.4 και 5.2).

Ηπατική δυσλειτουργία

Το Simdax πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια ηπατική

δυσλειτουργία αν και δε φαίνεται να είναι απαραίτητη η ρύθμιση της δόσης στους ασθενείς αυτούς.

Το Simdax δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε ασθενείς με σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία (βλέπε

παραγράφους 4.3, 4.4 και 5.2).

Παιδιά

παραγράφους 4.4 και 5.2).

Πίνακας 1:

Η δόση εφόδου χορηγήθηκε σε έγχυση

άνω των 10 λεπτών σύμφωνα με τον

0,05

μικρογραμμάρια/

kg/λεπτό

0,1

μικρογραμμάρια/kg/

λεπτό

0,2

μικρογραμμάρια/

kg/λεπτό

40 29 58 2 5 10

50 36 72 3 6 12

Ο πίνακας που ακολουθεί παρέχει λεπτομερώς τους ρυθμούς έγχυσης διαλύματος έγχυσης Simdax

0,025 mg/ml τόσο για τις δόσεις εφόδου όσο και για τις δόσεις συντήρησης:

Πίνακας 2:

Βάρος

ασθενή

(kg)

50 72 144 6 12 24

60 86 173 7 14 29

70 101 202 8 17 34

80 115 230 10 19 38

90 130 259 11 22 43

4.3 Αντενδείξεις

Υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε κάποιο από τα έκδοχα.

4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση

Mία αρχική αιμοδυναμική επίδραση του levosimendan μπορεί να είναι μια μείωση της συστολικής

υποτασικά επεισόδια. Σε αυτούς τους ασθενείς συνιστώνται συντηρητικότερα δοσολογικά σχήματα.

παρατηρηθούν υπερβολικές μεταβολές στην αρτηριακή πίεση ή τον καρδιακό ρυθμό, θα πρέπει να

μειωθεί ο ρυθμός έγχυσης ή να διακοπεί η έγχυση.

αιμοδυναμικές δράσεις γενικά διαρκούν επί 7-10 ημέρες. Αυτό, εν μέρει οφείλεται στην παρουσία

δραστικών μεταβολιτών, των οποίων η μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα επιτυγχάνεται περίπου 48

ημέρες μετά το τέλος της έγχυσης. Συνιστάται η συνέχιση της παρακολούθησης μέχρι την επίτευξη

της μέγιστης μείωσης της αρτηριακής πίεσης και της επανεμφάνισης της αύξησης της αρτηριακής

δυσλειτουργία ενδέχεται να απαιτείται μία παρατεταμένη περίοδος παρακολούθησης.

Το Simdax θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια νεφρική

δυσλειτουργία. Σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία είναι διαθέσιμα περιορισμένα στοιχεία σχετικά

με την απέκκριση των δραστικών μεταβολιτών. Η μειωμένη νεφρική λειτουργία ενδέχεται να

οδηγήσει σε αυξημένες συγκεντρώσεις των μεταβολιτών, με ενδεχόμενο αποτέλεσμα μια

περισσότερο ενισχυμένη και παρατεταμένη αιμοδυναμική επίδραση (βλέπε παράγραφο 5.2).

Το Simdax θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια ηπατική

δυσλειτουργία. Η μειωμένη ηπατική λειτουργία ενδέχεται να οδηγήσει σε παρατεταμένη έκθεση

στους δραστικούς μεταβολίτες, με ενδεχόμενο αποτέλεσμα μια περισσότερο ενισχυμένη και

παρατεταμένη αιμοδυναμική επίδραση (βλέπε παράγραφο 5.2).

Η έγχυση του Simdax ενδέχεται να προκαλέσει μείωση της συγκέντρωσης του καλίου στον ορό. Ως

εκ τούτου, χαμηλές συγκεντρώσεις καλίου στον ορό θα πρέπει να διορθώνονται πριν από τη

χορήγηση του Simdax, και το κάλιο του ορού να παρακολουθείται κατά τη διάρκεια της θεραπείας.

Όπως συμβαίνει και με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα για την καρδιακή ανεπάρκεια, η έγχυση του

Simdax μπορεί να συνοδεύεται από ελάττωση της αιμοσφαιρίνης και του αιματοκρίτη και απαιτείται

(εκτός της διγοξίνης) είναι περιορισμένη. Το όφελος και ο κίνδυνος θα πρέπει να αξιολογούνται για

Το Simdax πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή και κάτω από στενή παρακολούθηση του ΗΚΓ σε

ασθενείς με εξελισσόμενη στεφανιαία ισχαιμία, παράταση του διαστήματος QTc ανεξαρτήτως

αιτιολογίας, ή όταν χορηγείται παράλληλα με φαρμακευτικά προϊόντα που παρατείνουν το διάστημα

QTc (βλέπε παράγραφο 4.9).

Η χρήση του levosimendan στη καρδιογενή καταπληξία δεν έχει μελετηθεί. Δεν υπάρχουν διαθέσιμες

πληροφορίες σχετικά με τη χρήση του Simdax στις ακόλουθες διαταραχές: περιοριστική

μυοκαρδιοπάθεια, υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια, βαριά ανεπάρκεια μιτροειδούς βαλβίδας, ρήξη

Το Simdax δε θα πρέπει να χορηγείται σε παιδιά καθώς υπάρχει περιορισμένη εμπειρία από τη χρήση

μεταμόσχευση καρδίας.

4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες μορφές αλληλεπίδρασης

Σύμφωνα με την ισχύουσα ιατρική πρακτική, το levosimendan πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή

όταν συγχορηγείται με άλλα ενδοφλέβια αγγειοδραστικά φαρμακευτικά προϊόντα λόγω του

Σε ανάλυση πληθυσμού ασθενών που ελάμβαναν διγοξίνη και υποβάλλονταν σε έγχυση Simdax δεν

παρατηρήθηκαν φαρμακοκινητικές αλληλεπιδράσεις. Η έγχυση Simdax μπορεί να εφαρμοσθεί σε

4.6 Kύηση και γαλουχία

Κύηση

Δεν υπάρχει εμπειρία από τη χρήση levosimendan σε εγκύους γυναίκες. Μελέτες σε πειραματόζωα

έδειξαν τοξικές δράσεις στην αναπαραγωγή (βλέπε παράγραφο 5.3). Ως εκ τούτου, το levosimendan

πρέπει να χρησιμοποιείται σε εγκύους γυναίκες μόνο αν τα οφέλη για τη μητέρα αντισταθμίζουν τους

ενδεχόμενους κινδύνους για το έμβρυο.

Γαλουχία

Δεν είναι γνωστό εάν το levosimendan απεκκρίνεται στο ανθρώπινο γάλα. Μελέτες σε αρουραίους

έδειξαν απέκκριση του levosimendan στο γάλα, ως εκ τούτου γυναίκες που λαμβάνουν levosimendan

δεν πρέπει να θηλάζουν.

4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών

Δεν εφαρμόζεται.

4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες

Σε μία ελεγχόμενη με δοβουταμίνη κλινική μελέτη (SURVIVE) για την οξεία μη αντιρροπούμενη

έκτακτες συστολές, ταχυκαρδία και κεφαλαλγία.

Ο κατωτέρω πίνακας περιγράφει τις ανεπιθύμητες ενέργειες που παρατηρήθηκαν σε ποσοστό

ασθενών 1% ή μεγαλύτερο κατά τη διάρκεια των κλινικών μελετών REVIVE I, REVIVE II,

SURVIVE, LIDO, RUSSLAN, 300105 και 3001024. Εάν η συχνότητα εμφάνισης κάποιου

συγκεκριμένου περιστατικού σε μία μελέτη είναι μεγαλύτερη από ότι παρατηρήθηκε στις άλλες

μελέτες, τότε αναφέρεται η υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης στον πίνακα.

ακόλουθη συνθήκη: πολύ συχνές (>1/10), συχνές (>1/100, <1/10).

Ζάλη

Δυσκοιλιότητα

Διάρροια

Έμετος

Ανεπιθύμητες ενέργειες μετά την κυκλοφορία:

Μετά την κυκλοφορία πολύ σπάνια αναφέρθηκε κοιλιακή μαρμαρυγή σε ασθενείς στους οποίους

χορηγήθηκε το Simdax.

4.9 Υπερδοσολογία

Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: Άλλοι καρδιακοί διεγέρτες (ευαισθητοποιητές ασβεστίου), κωδικός

ATC: C01CX08.

Το levosimendan ενισχύει την ευαισθησία των συσταλτικών πρωτεϊνών στο ασβέστιο δεσμεύοντας

συστηματικών φλεβικών δεξαμενών. Το levosimendan είναι εκλεκτικός αναστολέας της

φωσφοδιεστεράσης ΙΙΙ in vitro. Σε θεραπευτικές συγκεντρώσεις η σημασία αυτού του μηχανισμού

είναι ασαφής. Σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, οι θετικές ινότροπες και αγγειοδιασταλτικές

προφορτίου όσο και του μεταφορτίου, χωρίς να επιδρούν αρνητικά στη διαστολική λειτουργία. Το

levosimendan ενεργοποιεί το απενεργοποιημένο μυοκάρδιο σε ασθενείς μετά από αγγειοπλαστική

Αιμοδυναμικές μελέτες σε υγιείς εθελοντές και σε ασθενείς με σταθερή και ασταθή καρδιακή

καρδιακή παροχή, τον όγκο παλμού, το κλάσμα εξώθησης και το καρδιακό ρυθμό και ελάττωσε τη

συστολική αρτηριακή πίεση, τη διαστολική αρτηριακή πίεση, την πίεση ενσφήνωσης πνευμονικών

τριχοειδών, την πίεση του δεξιού κόλπου και την αγγειακή περιφερική αντίσταση.

Η έγχυση Simdax αυξάνει την ροή αίματος στα στεφανιαία αγγεία ασθενών που ανανήπτουν από

χειρουργείο στεφανιαίων και βελτιώνει την αιμάτωση του μυοκαρδίου σε ασθενείς με καρδιακή

ανεπάρκεια. Τα οφέλη αυτά επιτυγχάνονται χωρίς σημαντική αύξηση της κατανάλωσης οξυγόνου

από το μυοκάρδιο. Η θεραπεία με έγχυση Simdax ελαττώνει σημαντικά τα κυκλοφορούντα επίπεδα

ενδοθηλίνης-1 σε ασθενείς με συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια. Στους συνιστώμενους ρυθμούς

έγχυσης δεν αυξάνει τα επίπεδα κατεχολαμινών στο πλάσμα.

Κλινικές μελέτες

To Simdax εκτιμήθηκε σε κλινικές μελέτες στις οποίες εντάχθηκαν πάνω από 2.800 ασθενείς με

καρδιακή ανεπάρκεια. Η αποτελεσματικότητα και ασφάλεια του Simdax για τη θεραπεία της οξείας

μη αντιρροπούμενης χρόνιας καρδιακής ανεπάρκειας (ΑDHF) αξιολογήθηκαν στις ακόλουθες

τυχαιοποιημένες, διπλές-τυφλές, διεθνείς κλινικές μελέτες:

Πρόγραμμα REVIVE

REVIVE I

λεπτά μία δόση εφόδου 6-12 microgram/kg που συνεχίστηκε με σταδιακή τιτλοποίηση του

levosimendan όπως προέβλεπε το πρωτόκολλο σε 0,05-0,2 microgram/kg/λεπτό για έως και 24 ώρες

κατέδειξε όφελος στην κλινική κατάσταση των ασθενών με ΑDHF που παρέμεναν δυσπνοϊκοί μετά

από την ενδοφλέβια χορήγηση διουρητικής αγωγής.

To κλινικό πρόγραμμα REVIVE σχεδιάστηκε για να συγκρίνει την αποτελεσματικότητα του

levosimendan συν θεραπεία αναφοράς και του εικονικού φαρμάκου συν θεραπεία αναφοράς στην

αντιμετώπιση της ΑDHF.

αριστερής κοιλίας μικρότερο ή ίσο του 35% τους τελευταίους 12 μήνες και δύσπνοια σε φάση

μηχανική αναπνοή.

Τα αποτελέσματα του πρωτεύοντος καταληκτικού σημείου έδειξαν ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των

ασθενών κατηγοριοποιήθηκαν ως βελτιωμένοι με ένα μικρό ποσοστό ασθενών να

κλινικού καταληκτικού σημείου που αντικατοπτρίζει το συνεχές όφελος στην κλινική κατάσταση στις

εξής τρεις χρονικές φάσεις: έξι ώρες, 24 ώρες και πέντε ημέρες. Το νατριουρητικό πεπτίδιο τύπου-Β

ώρες και μέχρι τις πέντε ημέρες (p-value=0,001).

mmHg πριν από την έναρξη της θεραπείας ως παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο θνησιμότητας.

SURVIVE

Μία διπλή-τυφλή, με διπλό-εικονικό φάρμακο (double-dummy), παράλληλων ομάδων, πολυκεντρική

μελέτη που συγκρίνει το levosimendan έναντι της δοβουταμίνης αξιολόγησε τη θνησιμότητα σε 180

ημέρες σε 1327 ασθενείς με ΑDHF που είχαν ανάγκη επιπλέον θεραπείας μετά από μη επαρκή

απόκριση σε ενδοφλέβια διουρητικά ή αγγειοδιασταλτικά. Ο πληθυσμός των ασθενών ήταν γενικά

παρόμοιος με αυτόν της μελέτης REVIVE IΙ. Ωστόσο εντάχθηκαν ασθενείς χωρίς προηγούμενο

ιστορικό καρδιακής ανεπάρκειας (π.χ. οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου), καθώς ήταν ασθενείς που

χρειάζονταν καρδιακή υποστήριξη. Περίπου 90% των ασθενών συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη λόγω

δύσπνοιας σε φάση ηρεμίας.

Τα αποτελέσματα της SURVIVE δεν έδειξαν στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των

levosimendan και δοβουταμίνης σε θνησιμότητα κάθε αιτιολογίας σε 180 ημέρες {HR = 0,91 (95%

CI [0,74, 1,13] p-value 0,401)}. Ωστόσο υπήρξε αριθμητικό πλεονέκτημα στη θνησιμότητα την

Ημέρα 5 (4% levosimendan έναντι 6% δοβουταμίνης) για το levosimendan. Το πλεονέκτημα αυτό

διατηρήθηκε για 31 ημέρες (12% levosimendan έναντι 14% δοβουταμίνη) και ήταν περισσότερο

έκδηλη στα άτομα που έλαβαν αγωγή με β- αποκλειστές κατά την έναρξη της μελέτης. Σε αμφότερες

εμφάνισαν υψηλότερη συχνότητα θνησιμότητας συγκριτικά με εκείνους με υψηλότερη αρτηριακή

τριχοειδών, της μέσης αρτηριακής πίεσης και των ολικών περιφερικών αντιστάσεων.

παροχή (κλάσμα εξώθησης ≤0,35, καρδιακός δείκτης <2,5 1/min/m², πίεση ενσφήνωσης πνευμονικών

τριχοειδών (PCWP) > 15mm Hg), που χρειάζονταν ινότροπη υποστήριξη έλαβαν levosimendan (δόση

εφόδου 24 μικρογραμμάρια/kg μέσα σε 10 λεπτά και στη συνέχεια συνεχή έγχυση των 0,1-0,2

μικρογραμμαρίων/kg/min) ή δοβουταμίνη (5-10 μικρογραμμάρια/kg/min) επί 24 ώρες. H καρδιακή

ανεπάρκεια ήταν ισχαιμικής αιτιολογίας στο 47% των ασθενών. 45 % των ασθενών είχαν ιδιοπαθή

διατατική μυοκαρδιοπάθεια. 76 % των ασθενών είχαν δύσπνοια σε κατάσταση ηρεμίας. Τα κυριότερα

κριτήρια αποκλεισμού συμπεριλάμβαναν συστολική αρτηριακή πίεση κάτω των 90 mm Hg και

καρδιακή συχνότητα άνω των 120 παλμών ανά λεπτό. Tο κύριο καταληκτικό σημείο ήταν η αύξηση

της καρδιακής παροχής κατά > 30 % και η ταυτόχρονη μείωση του PCWP κατά > 25 % στις 24 ώρες.

παρουσίασαν βελτίωση της κλίμακας δύσπνοιας μετά από αγωγή με levosimendan, συγκριτικά με

RUSSLAN

Σε μία άλλη διπλή-τυφλή πολυκεντρική μελέτη που διεξήχθη κυρίως για την εκτίμηση της

μυοκαρδίου που κατ΄ εκτίμηση είχαν ανάγκη ινότροπης υποστήριξης αντιμετωπίσθηκαν με

levosimendan ή εικονικό φάρμακο επί 6 ώρες. Δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές στην επίπτωση της

Σε αναδρομική ανάλυση των μελετών LIDO και RUSSLAN δεν παρατηρήθηκε ανεπιθύμητη

Γενικά

Η φαρμακοκινητική του levosimendan είναι γραμμική εντός του εύρους των θεραπευτικών δόσεων

0,05-0,2 μικρογραμμάρια/kg/min.

Κατανομή

Ο όγκος κατανομής του levosimendan (Vss) είναι κατά προσέγγιση 0,2 l/kg. Το levosimendan

συνδέεται με τις πρωτεΐνες του πλάσματος κατά 97-98 %, κυρίως με τη λευκωματίνη. Για τους OR-

1855 και OR-1896, οι μέσες τιμές πρωτεϊνικής σύνδεσης στους ασθενείς ήταν 39% και 42%

αντίστοιχα.

Μεταβολισμός

Το levosimendan μεταβολίζεται πλήρως και αμελητέες ποσότητες αναλλοίωτου μητρικού φαρμάκου

απεκκρίνονται στα ούρα και τα κόπρανα. Το levosimendan μεταβολίζεται βασικά μέσω σύνδεσης με

συζεύγματα κυκλικής ή Ν-ακετυλιωμένης κυστεϊνυλγλυκίνης και κυστεΐνης. Το 5% περίπου της

δόσης μεταβολίζεται στο λεπτό έντερο μέσω αναγωγής σε αμινοφαινυλπυριδαζινόνη (OR-1855), η

οποία, μετά από επαναπορρόφηση μεταβολίζεται μέσω Ν-ακετυλτρανσφεράσης στο δραστικό

μεταβολίτη OR-1896. Ο βαθμός ακετυλίωσης είναι καθορισμένος γενετικά. Στους ταχέως

βραδέως ακετυλιούντες. Ωστόσο, στις συνιστώμενες δόσεις αυτό δεν έχει επίπτωση στο κλινικό

καθοδηγούνται από τη Ν-ακετυλοτρανφεράση-2, ένα πολυμορφικό ένζυμο. Στους βραδέως

βραδέως και ταχέως ακετυλιούντες και δεν υπάρχει διαφορά στα αιμοδυναμικά αποτελέσματα μεταξύ

των δύο ομάδων. Τα παρατεταμένα αιμοδυναμικά αποτελέσματα (που διαρκούν μέχρι 7-9 ημέρες

μετά τη διακοπή μίας 24ωρης έγχυσης Simdax) οφείλονται στους μεταβολίτες αυτούς.

Μελέτες in vitro έχουν δείξει ότι το levosimendan, ο OR-1855 και ο OR-1896 δεν αναστέλλουν τα

CYP1A2, CYP2A6, CYP2C19, CYP2D6, CYP2E1 ή CYP3A4 σε συγκεντρώσεις που επιτυγχάνονται