Δεν αναφέρονται καθορισμένα οριακά σημεία για την ευαισθησία στη ναδιφλοξασίνη στις
κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δοκιμής της ευαισθησίας σε Αντιμικροβιακούς
παράγοντες (EUCAST) ή του Ινστιτούτου Κλινικών και Εργαστηριακών Προτύπων (CLSI), επειδή ο
αντιμικροβιακός αυτός παράγοντας αναπτύχθηκε μόνο για τοπική χρήση. Σε αρκετές δημοσιεύσεις τα
οριακά σημεία καθορίζονται σε >8 mg/L ή >12 mg/L και τα ποσοστά αντοχής ήταν αμελητέα για
όλους τους μικροοργανισμούς που μελετήθηκαν. Επιπλέον, σε μία ‘in vitro’ μελέτη που διεξήχθη στη
Γερμανία σε μικροοργανισμούς που απομονώθηκαν από ασθενείς με ακμή, το οριακό σημείο για
ανθεκτικότητα στη ναδιφλοξασίνη που περιγράφηκε ήταν ≥4 mg/L. Για αυτό το οριακό σημείο, το
ποσοστό αντοχής για τους μικροοργανισμούς P. acnes, MSSA, MRSA και Staphylococcus epidermidis
ήταν πολύ χαμηλό σε σύγκριση με αυτό για την ερυθρομυκίνη, τη σιπροφλοξασίνη και την
κλινδαμυκίνη.
Η βακτηριοκτόνος δράση της ναδιφλοξασίνης είναι αποτέλεσμα της αναστολής του ενζύμου DNA
γυράσης (τοποϊσομεράση ΙΙ και τοποϊσομεράση ΙV) των βακτηρίων. Αυτά τα ένζυμα είναι απαραίτητα
για την αντιγραφή, μεταγραφή και επιδιόρθωση του DNA των βακτηρίων.
Τα αποτελέσματα της ανάλυσης των θυλακίων σε ασθενείς με ακμή που επιλέχθηκαν για κλινικές
μελέτες δείχνουν ότι η κρέμα ναδιφλοξασίνης μειώνει σημαντικά τον αριθμό των στελεχών
Propionibacterium acnes και άλλων μικροοργανισμών στα θυλάκια σε σύγκριση με την ομάδα
ελέγχου στην οποία χορηγήθηκε βάση κρέμας (εικονικό φάρμακο).
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Δεν είναι γνωστή η ακριβής έκταση της απορρόφησης της ναδιφλοξασίνης μετά την εφαρμογή της
κρέμας σε δέρμα με ακμή, αλλά είναι γνωστό ότι δεν απορροφάται πλήρως. Μία μεμονωμένη τοπικώς
χορηγούμενη δόση των 10 g κρέμας ναδιφλοξασίνης 1% που επαλείφεται σε υγιές δέρμα στην ράχη
ανθρώπου οδήγησε σε μέση μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα της τάξης του 0,54 ng/ml, και μείωση
της συγκέντρωσης στο πλάσμα με μέση ημιπερίοδο ζωής 12,7 ωρών. Οι συγκεντρώσεις στο πλάσμα
έφτασαν σε σταθεροποιημένη κατάσταση την 5
η
ημέρα της μελέτης επαναλαμβανόμενης χορήγησης σε
φυσιολογικούς υγιείς ανθρώπους, στους οποίους χορηγήθηκαν 5 g κρέμας ναδιφλοξασίνης 1% δύο
φορές την ημέρα για περίοδο επτά ημερών. Μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα της τάξης του 1,34
ng/ml επιτεύχθηκε 8 ώρες μετά την τελευταία δόση. Η μέση ανάκτηση στα ούρα σε περίοδο 192 ωρών
ήταν το 0,013% της χορηγηθείσας δόσης ναδιφλοξασίνης.
Ο βαθμός απορροφήσης εξαρτάται από την παρουσία ακέραιας κεράτινης στοιβάδας. Σε ασθενείς με
ακμή, η διαδερμική απορρόφηση της ναδιφλοξασίνης παρατηρήθηκε να είναι αυξημένη συγκριτικά με
αυτή των ατόμων με υγιές δέρμα. Η μέση τιμή συγκέντρωσης στο πλάσμα κυμάνθηκε μεταξύ 1 και 3
ng/ml. Μετά την απορρόφηση, η αμετάβλητηναδιφλοξασίνη και οι μεταβολίτες της ανευρέθηκαν στα
ούρα και τα κόπρανα.
Ο μεταβολισμός περιλαμβάνει διαδικασίες οξείδωσης και σύζευξης.
Η κατανομή μετά τη συστηματική απορρόφηση είναι ομοιογενής και ταχεία, αλλά τα προκύπτοντα
επίπεδα στους ιστούς ελαττώνονται γρήγορα και δεν υποδεικνύουν ότι η συσσώρευση μπορεί να
αποτελέσει πρόβλημα.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Τα μη κλινικά δεδομένα δεν αποκαλύπτουν ιδιαίτερο κίνδυνο για τον άνθρωπο με βάση τις συμβατικές
μελέτες φαρμακολογικής ασφάλειας, τοξικότητας επαναλαμβανόμενων δόσεων, ενδεχόμενης
καρκινογόνου δράσης και φωτοκαρκινογένεσης, τοξικότητας στην αναπαραγωγική ικανότητα.
Μελέτες δερματικής τοξικότητας κατέδειξαν ότι έχει μικρό δυναμικό ερεθισμού του δέρματος, χωρίς
όμως ενδείξεις αντιδράσεων καθυστερημένης υπερευαισθησίας, φωτοτοξικότητας ή φωτο-αλλεργίας.