SPC :
MAXALT "RAPID SOL TAB" LING.TAB 10MG/TAB BTx3
SPC_2406804_3
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
MAXALT 5 mg επιγλώσσια δισκία
MAXALT 10 mg επιγλώσσια δισκία
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
MAXALT 5 mg επιγλώσσια δισκία
Κάθε επιγλώσσιο δισκίο περιέχει 7,265 mg ριζατριπτάνη βενζοϊκή (αντιστοιχεί
σε 5 mg ριζατριπτάνη).
Έκδοχο(α) με γνωστές δράσεις: ασπαρτάμη (Ε951) 1,88 mg στα επιγλώσσια
δισκία 5 mg.
MAXALT 10 mg επιγλώσσια δισκία
Κάθε επιγλώσσιο δισκίο περιέχει 14,53 mg ριζατριπτάνη βενζοϊκή (αντιστοιχεί
σε 10 mg ριζατριπτάνη).
Έκδοχο(α) με γνωστές δράσεις: ασπαρτάμη (Ε951) 3,75 mg στα επιγλώσσια
δισκία 10 mg.
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλέπε παράγραφο 6.1.
3. ΦΑΡΜΑΚOΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Επιγλώσσιο δισκίο
MAXALT 5 mg επιγλώσσια δισκία
Τα επιγλώσσια δισκία 5 mg είναι λευκά ως υπόλευκα, στρογγυλά με ένα
τροποποιημένο τρίγωνο στη μία πλευρά, με άρωμα μέντας.
MAXALT 10 mg επιγλώσσια δισκία
Τα επιγλώσσια δισκία 10 mg είναι λευκά ως υπόλευκα, στρογγυλά με ένα
τροποποιημένο τετράγωνο στη μία πλευρά, με άρωμα μέντας.
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
Για την άμεση αντιμετώπιση της κεφαλαλγίας των κρίσεων ημικρανίας με ή
χωρίς αύρα σε ενήλικες.
SPC_2406804_3
4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Τρόπος χορήγησης
Τα επιγλώσσια δισκία MAXALT δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως προφύλαξη.
Τα επιγλώσσια δισκία MAXALT δεν χρειάζεται να καταπίνονται με κάποιο
υγρό.
Τα επιγλώσσια δισκία είναι συσκευασμένα σε κυψέλη μέσα σε ένα εξωτερικό
φακελλίσκο από αλουμίνιο. Πρέπει να δοθούν οδηγίες στους ασθενείς να μην
απομακρύνουν την κυψέλη από τον εξωτερικό φακελλίσκο παρά μόνο κατά τη
στιγμή της λήψης της δόσης. Τότε η συσκευασία της κυψέλης πρέπει να
ανοιχθεί με στεγνά χέρια και το επιγλώσσιο δισκίο να τοποθετηθεί επάνω στην
γλώσσα, όπου θα διαλυθεί και θα καταποθεί με το σάλιο.
Το MAXALT διατίθεται επίσης με την μορφή δισκίων.
Το επιγλώσσιο δισκίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περιπτώσεις στις οποίες δεν
είναι διαθέσιμο κάποιο υγρό, ή για να αποφευχθεί η ναυτία και ο έμετος που
μπορεί να συνοδεύουν την πρόσληψη των δισκίων με υγρά.
Δοσολογία
Ενήλικες ηλικίας 18 ετών και άνω
Η συνιστώμενη δοσολογία είναι 10 mg.
E
πόμενη δόση:
Η χορήγηση των δόσεων πρέπει να απέχει τουλάχιστον 2 ώρες.
Δεν πρέπει να λαμβάνονται περισσότερες από 2 δόσεις σε διάστημα 24 ωρών.
για κεφαλαλγία που υποτροπιάζει εντός 24 ωρών:
Εάν η κεφαλαλγία
επανέλθει μετά την ανακούφιση από την αρχική κρίση, μπορεί να ληφθεί
μια επιπλέον δόση. Τα παραπάνω όρια για την δοσολογία πρέπει να
ακολουθούνται.
μετά από μη ανταπόκριση
: Η αποτελεσματικότητα μίας δεύτερης δόσης για
τη θεραπεία της ίδιας κρίσης, όταν η αρχική δόση είναι αναποτελεσματική
δεν έχει μελετηθεί σε ελεγχόμενες δοκιμές. Γι’ αυτό, αν κάποιος ασθενής
δεν ανταποκριθεί στην πρώτη δόση, δεν πρέπει να λαμβάνει δεύτερη δόση
για την ίδια κρίση.
Κλινικές μελέτες έχουν δείξει ότι ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται στη
θεραπεία μιας κρίσεως, δεν αποκλείεται να ανταποκριθούν στην αγωγή για
επόμενες κρίσεις.
Κάποιοι ασθενείς πρέπει να λαμβάνουν τη χαμηλότερη (5 mg) δόση MAXALT
επιγλώσσια δισκία και κυρίως οι ακόλουθες ομάδες ασθενών:
ασθενείς σε θεραπεία με προπρανολόλη. Η χορήγηση της ριζατριπτάνης
πρέπει να απέχει τουλάχιστον 2 ώρες από την χορήγηση της
προπρανολόλης (βλέπε παράγραφο 4.5).
ασθενείς με ήπια ή μέτρια νεφρική ανεπάρκεια.
ασθενείς με ήπια έως μέτρια ηπατική ανεπάρκεια.
Η χορήγηση των δόσεων πρέπει να απέχει τουλάχιστον 2 ώρες, δεν πρέπει να
SPC_2406804_3
λαμβάνονται περισσότερες των δύο δόσεων σε διάστημα 24 ωρών.
Παιδιατρικ ός πληθυσμός
Παιδιά και Έφηβοι (ηλικίας κάτω των 18 ετών)
Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα του MAXALT σε παιδιά και εφήβους
ηλικίας κάτω των 18 ετών δεν έχει ακόμη αποδειχθεί.
Τα τρέχοντα διαθέσιμα δεδομένα περιγράφονται στις παραγράφους 5.1 και 5.2,
αλλά δεν μπορεί να γίνει καμία σύσταση για τη δοσολογία.
Άτομα μεγαλύτερης ηλικίας
Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα της ριζατριπτάνης σε ασθενείς
μεγαλύτερους των 65 ετών δεν έχει αξιολογηθεί συστηματικά.
4.3 Αντενδείξεις
Υπερευαισθησία στη ριζατριπτάνη ή σε κάποιο από τα έκδοχα που αναφέρονται
στην παράγραφο 6.1.
Συγχορήγηση με αναστολείς της μονοαμινο-οξειδάσης (ΜΑΟ) ή χορήγηση εντός
2 εβδομάδων από την διακοπή θεραπείας με αναστολέα ΜΑΟ (βλέπε παράγραφο
4.5).
Τα επιγλώσσια δισκία MAXALT αντενδείκνυνται σε ασθενείς με σοβαρή
ηπατική ή σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια.
Τα επιγλώσσια δισκία MAXALT αντενδείκνυνται σε ασθενείς με προηγούμενο
αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (CVA) ή παροδικό ισχαιμικό επεισόδιο (ΤΙΑ).
Μετρίως σοβαρή ή σοβαρή υπέρταση, ή ήπια υπέρταση στην οποία δεν
χορηγείται θεραπευτική αγωγή.
Αποδεδειγμένη στεφανιαία νόσο συμπεριλαμβανομένης της καρδιακής
ισχαιμικής νόσου (στηθάγχη, ιστορικό εμφράγματος μυοκαρδίου, ή
τεκμηριωμένη σιωπηλή ισχαιμία), σημεία και συμπτώματα ισχαιμικής
καρδιακής νόσου ή στηθάγχης τύπου Prinzmetal.
Περιφερική αγγειοπάθεια.
Συγχορήγηση ριζατριπτάνης και εργοταμίνης, παραγώγων ερυσιβώδους όλυρας
(συμπεριλαμβανομένης της μεθυσεργίδης), ή άλλων αγωνιστών των 5-HT
1
B
/1
D
υποδοχέων (βλέπε παράγραφο 4.5).
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά την χρήση
Τα επιγλώσσια δισκία MAXALT πρέπει να χορηγούνται σε ασθενείς, στους
οποίους η διάγνωση της ημικρανίας έχει επιβεβαιωθεί. Τα επιγλώσσια δισκία
MAXALT δεν πρέπει να χορηγούνται σε ασθενείς με βασική ή ημιπληγική
ημικρανία.
Τα επιγλώσσια δισκία MAXALT δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για την
θεραπεία «άτυπων» πονοκεφάλων δηλ. εκείνων που μπορεί να συνδέονται με
πιθανόν σοβαρές ιατρικές καταστάσεις (π.χ. εγκεφαλικό επεισόδιο (CVA), ρήξη
ανευρύσματος), στις οποίες η αγγειοσύσπαση των αγγείων του εγκεφάλου θα
μπορούσε να είναι επιβλαβής.
SPC_2406804_3
Η ριζατριπτάνη μπορεί να συσχετισθεί με παροδικά συμπτώματα
συμπεριλαμβανομένου του θωρακικού άλγους και του αισθήματος σύσφιγξης
του θώρακα που μπορεί να είναι έντονα και να συμπεριλαμβάνουν το λαιμό
(βλέπε παράγραφο 4.8). Εάν αυτά τα συμπτώματα φαίνεται να υποδεικνύουν
ισχαιμική καρδιακή νόσο, δε θα πρέπει να ληφθεί άλλη δόση και θα πρέπει να
γίνεται ο απαραίτητος έλεγχος.
Όπως και με τους άλλους αγωνιστές των 5-HT
1
B
/1
D
υποδοχέων, η ριζατριπτάνη
δεν μπορεί να χορηγηθεί, χωρίς προηγούμενη εκτίμηση, σε ασθενείς στους
οποίους είναι πιθανόν να υφίσταται μη αναγνωρισμένη καρδιακή νόσος ή σε
ασθενείς σε κίνδυνο για στεφανιαία αρτηριακή νόσο (ΣΑΝ) [π.χ. ασθενείς με
υπέρταση, διαβητικοί, καπνιστές, ή χρήστες αγωγής με υποκατάστατα
νικοτίνης, άνδρες ηλικίας άνω των 40 ετών, μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες,
ασθενείς με σκελικό αποκλεισμό και σε αυτούς με επιβαρυμένο οικογενειακό
ιστορικό για ΣΑΝ]. Με τις καρδιολογικές εξετάσεις μπορεί να μην
αναγνωρισθεί σε κάθε ασθενή, ότι έχει καρδιακή νόσο, και σε πολύ σπάνιες
περιπτώσεις, έχουν συμβεί κατά τη χορήγηση 5-ΗΤ
1
αγωνιστών, σοβαρά
καρδιακά συμβάματα σε ασθενείς χωρίς υποκείμενη καρδιαγγειακή νόσο. Δεν
πρέπει να χορηγείται επιγλώσσιο δισκίο MAXALT στους ασθενείς στους
οποίους έχει τεκμηριωθεί ΣΑΝ (βλέπε παράγραφο 4.3).
Οι αγωνιστές των 5-ΗΤ
1Β/1
D
υποδοχέων έχουν συσχετισθεί με στεφανιαίο
αγγειοσπασμό. Σε σπάνιες περιπτώσεις, έχουν αναφερθεί ισχαιμία ή έμφραγμα
του μυοκαρδίου με αγωνιστές των 5-HT
1
B
/1
D
υποδοχέων συμπεριλαμβανομένου
του MAXALT (βλέπε παράγραφο 4.8).
Δεν πρέπει να γίνεται συγχορήγηση άλλων 5-HT
1
B
/1
D
αγωνιστών (π.χ.
σουματριπτάνης) με επιγλώσσιο δισκίο MAXALT (βλέπε παράγραφο 4.5).
Συνιστάται να υπάρχει αναμονή τουλάχιστον 6 ωρών μετά τη χρήση
ριζατριπτάνης και πριν τη χορήγηση φαρμάκων τύπου εργοταμίνης (π.χ.
εργοταμίνη, διυδρο-εργοταμίνη ή μεθυσεργίδη). Πρέπει να περάσουν
τουλάχιστον 24 ώρες μετά τη χορήγηση ενός φαρμακευτικού προϊόντος που
περιέχει εργοταμίνη πριν δοθεί ριζατριπτάνη. Αν και δεν παρατηρήθηκαν
αθροιστικές αγγειοσυσπαστικές επιδράσεις σε μια φαρμακολογική κλινική
μελέτη στην οποία 16 υγιείς άνδρες έλαβαν ριζατριπτάνη από το στόμα και
εργοταμίνη παρεντερικώς, ωστόσο τέτοιες επιπρόσθετες επιδράσεις είναι
θεωρητικώς πιθανές (βλέπε παράγραφο 4.3).
Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις του συνδρόμου σεροτονίνης, (που
συμπεριλαμβάνουν μεταβολή της νοητικής κατάστασης, αστάθεια του
αυτόνομου νευρικού συστήματος και νευρομυϊκές ανωμαλίες) μετά από την
ταυτόχρονη θεραπεία με τριπτάνη και εκλεκτικούς αναστολείς
επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) ή αναστολείς επαναπρόσληψης
σεροτονίνης νοραδρεναλίνης (SNRIs). Αυτές οι αντιδράσεις μπορεί να είναι
σοβαρές. Εάν η συγχορήγηση ριζατριπτάνης και ενός SSRI ή SNRI απαιτείται
κλινικά, τότε συνιστάται κατάλληλη παρακολούθηση του ασθενούς, ιδιαίτερα
κατά την έναρξη της θεραπείας, την αύξηση των δόσεων, ή την προσθήκη άλλου
σεροτονεργικού φαρμάκου. (Βλέπε παράγραφο 4.5).
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να είναι πιο συχνές κατά την συγχορήγηση
τριπτανών (αγωνιστές 5-HT
1
B
/1
D
) και φυτικών σκευασμάτων, που περιέχουν St
John’s wort (Hypericum perforatum).
SPC_2406804_3
Μπορεί να εμφανισθεί αγγειοοίδημα (όπως οίδημα προσώπου, διόγκωση της
γλώσσας και οίδημα του φάρυγγα ) σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με
τριπτάνες, μεταξύ των οποίων είναι η ριζατριπτάνη. Εάν εμφανισθεί
αγγειοοίδημα της γλώσσας ή του φάρυγγα, ο ασθενής πρέπει να τεθεί υπό
ιατρική παρακολούθηση έως ότου υποχωρήσουν τα συμπτώματα. Η θεραπεία θα
πρέπει να διακοπεί αμέσως και να αντικατασταθεί με ένα παράγοντα, που
ανήκει σε άλλη κατηγορία φαρμάκων.
Φαινυλκετονουρικοί:
Οι φαινυλκετονουρικοί ασθενείς πρέπει να
πληροφορηθούν ότι η φαινυλαλανίνη μπορεί να είναι επιβλαβής. Τα επιγλώσσια
δισκία MAXALT περιέχουν ασπαρτάμη (που περιέχει φαινυλαλανίνη). Κάθε
επιγλώσσιο δισκίο 5 mg περιέχει 1,88 mg ασπαρτάμη και κάθε επιγλώσσιο
δισκίο 10 mg περιέχει 3,75 mg ασπαρτάμη.
Πρέπει να ληφθεί υπόψη η πιθανότητα αλληλεπίδρασης όταν η ριζατριπτάνη
χορηγείται σε ασθενείς που λαμβάνουν υποστρώματα του CYP 2D6 (βλέπε
παράγραφο 4.5).
Κεφαλαλγία λόγω υπερβολικής χρήσης φαρμάκων ( MOH )
Μακροχρόνια χρήση οποιουδήποτε τύπου αναλγητικού σε κεφαλαλγίες μπορεί
να προκαλέσει την επιδείνωση αυτών. Στην περίπτωση που υποψιάζεσθε ή
εκδηλώσετε μία τέτοια κατάσταση, θα πρέπει να ζητήσετε ιατρική συμβουλή
και να διακόψετε τη θεραπεία. Το ενδεχόμενο εκδήλωσης κεφαλαλγίας, λόγω
υπερβολικής χρήσης φαρμάκων, θα πρέπει να εξετάζεται σε ασθενείς που έχουν
συχνές ή καθημερινές κεφαλαλγίες ανεξάρτητα (ή λόγω) της τακτικής χρήσης
φαρμάκων για κεφαλαλγία.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες
μορφές αλληλεπίδρασης
Εργοταμίνη, παράγωγα ερυσιβώδους όλυρας (συμπεριλαμβανομένης της
μεθυσεργίδης), άλλοι αγωνιστές των 5-
HT
1
B
/1
D
υποδοχέων
: Λόγω της πρόσθετης
επίδρασης, η ταυτόχρονη χρήση ριζατριπτάνης και εργοταμίνης, παραγώγων
ερυσιβώδους όλυρας (συμπεριλαμβανομένης της μεθυσεργίδης), ή άλλων
αγωνιστών των 5-HT
1
B
/1
D
υποδοχέων (π.χ. σουματριπτάνη, ζολμιτριπτάνη,
ναρατριπτάνη) αυξάνει τον κίνδυνο αγγειοσύσπασης της στεφανιαίας αρτηρίας
και των υπερτασικών επιδράσεων. Ο συνδυασμός αυτός αντενδείκνυται (βλέπε
παράγραφο 4.3).
Αναστολείς της μονοαμινο οξειδάσης:
Η ριζατριπτάνη μεταβολίζεται κυρίως
μέσω του υπότυπου 'Α' της μονοαμινο οξειδάσης (ΜΑΟ-Α). Οι συγκεντρώσεις
στο πλάσμα της ριζατριπτάνης και του ενεργού Ν-μονοδεσμεθυλο μεταβολίτη
του αυξήθηκαν με την συγχορήγηση ενός εκλεκτικού, αντιστρεπτού αναστολέα
ΜΑΟ-Α. Παρόμοιες ή μεγαλύτερες επιδράσεις αναμένονται με μη εκλεκτικούς,
αντιστρεπτούς (π.χ. λινεζολίδη) και μη αντιστρεπτούς αναστολείς ΜΑΟ. Λόγω
του κινδύνου αγγειοσύσπασης της στεφανιαίας αρτηρίας και των υπερτασικών
επεισοδίων η χορήγηση του επιγλώσσιου δισκίου MAXALT σε ασθενείς που
λαμβάνουν αναστολείς ΜΑΟ αντενδείκνυται (βλέπε παράγραφο 4.3).
Βήτα-Αποκλειστές:
Οι συγκεντρώσεις της ριζατριπτάνης στο πλάσμα είναι
δυνατόν να αυξηθούν με την ταυτόχρονη χορήγηση προπρανολόλης. Η αύξηση
αυτή πιθανότατα οφείλεται στην αλληλεπίδραση του μεταβολισμού πρώτης-
διόδου των δύο φαρμάκων, αφού η ΜΑΟ-Α παίζει ρόλο στο μεταβολισμό και της
ριζατριπτάνης και της προπρανολόλης. Αυτή η αλληλεπίδραση οδηγεί σε μια
μέση αύξηση στην AUC και τη C
max
κατά 70-80 %. Στους ασθενείς που λαμβάνουν
SPC_2406804_3
προπρανολόλη, πρέπει να χορηγηθεί δόση MAXALT 5 mg επιγλώσσια δισκία
(βλέπε παράγραφο 4.2).
Σε μια μελέτη αλληλεπίδρασης, η ναδολόλη και η μετοπρολόλη δεν μετέβαλαν
τις συγκεντρώσεις της ριζατριπτάνης στο πλάσμα.
Εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (
SSRIs
/
αναστολείς
επαναπρόσληψης της σεροτονίνης νορεπινεφρίνης (SNRIs)
και Σύνδρομο
Σεροτονίνης:
Έχουν γίνει αναφορές που περιγράφουν ασθενείς με συμπτώματα
συμβατά με το σύνδρομο σεροτονίνης (που συμπεριλαμβάνουν μεταβολή της
νοητικής κατάστασης, αστάθεια του αυτόνομου νευρικού συστήματος και
νευρομυϊκές ανωμαλίες) μετά από την χορήγηση εκλεκτικών αναστολέων
επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) ή αναστολέων επαναπρόσληψης της
σεροτονίνης νοραδρεναλίνης (SNRIs) και τριπτάνες (βλέπε παράγραφο 4.4).
Μελέτες in
vitro έδειξαν ότι η ριζατριπτάνη αναστέλλει το κυτόχρωμα P450 2D6
(CYP 2D6). Δεν υπάρχουν διαθέσιμα κλινικά στοιχεία αλληλεπίδρασης. Πρέπει
να ληφθεί υπόψη η πιθανότητα αλληλεπίδρασης, όταν η ριζατριπτάνη
χορηγείται σε ασθενείς που λαμβάνουν υποστρώματα του CYP 2D6.
4.6 Γονιμότητα, κύηση και γαλουχία
Γονιμότητα
Δεν έχουν ερευνηθεί οι επιδράσεις στη γονιμότητα του ανθρώπου. Μελέτες σε
ζώα αποκάλυψαν μόνον ελάχιστες επιδράσεις στη γονιμότητα σε
συγκεντρώσεις στο πλάσμα που υπερβαίνουν κατά πολύ τις θεραπευτικές
συγκεντρώσεις στον άνθρωπο (περισσότερο από 500-φορές).
Εγκυμοσύνη
Η ασφάλεια της ριζατριπτάνης για χρήση κατά την εγκυμοσύνη στον άνθρωπο
δεν έχει τεκμηριωθεί. Μελέτες σε πειραματόζωα δεν δείχνουν επιβλαβείς
επιδράσεις, με επίπεδα δόσης που ξεπερνούν τα θεραπευτικά επίπεδα όσον
αφορά την ανάπτυξη του εμβρύου ή του κυήματος ή την πορεία της κύησης, του
τοκετού και την μετεμβρυϊκή εξέλιξη.
Επειδή οι μελέτες αναπαραγωγής και ανάπτυξης σε πειραματόζωα δεν
παρέχουν πάντα ασφαλείς προβλέψεις ως προς την ανθρώπινη ανταπόκριση, τα
επιγλώσσια δισκία MAXALT θα πρέπει να χρησιμοποιούνται κατά την διάρκεια
της εγκυμοσύνης μόνο εάν σαφώς χρειάζονται.
Θηλασμός
Μελέτες σε αρουραίους έδειξαν απέκκριση της ριζατριπτάνης στο γάλα σε
μεγάλη ποσότητα. Παροδικές, πολύ μικρές μειώσεις στο σωματικό βάρος
βρεφών πριν τον απογαλακτισμό παρατηρήθηκαν μόνο όταν η συστηματική
έκθεση της μητέρας ήταν αρκετά πιο πάνω από τα μέγιστα επίπεδα έκθεσης για
τους ανθρώπους. Δεν υπάρχουν στοιχεία για τους ανθρώπους.
Επομένως, πρέπει να δίνεται προσοχή όταν χορηγείται η ριζατριπτάνη σε
γυναίκες που θηλάζουν. Η έκθεση των βρεφών πρέπει να ελαχιστοποιείται
αποφεύγοντας το θηλασμό, για 24 ώρες μετά τη χορήγηση της θεραπευτικής
αγωγής.
4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών
SPC_2406804_3
Η ημικρανία ή η θεραπεία με επιγλώσσια δισκία MAXALT μπορεί να προκαλέσει
υπνηλία σε ορισμένους ασθενείς. Έχει επίσης αναφερθεί ζάλη από ορισμένους
ασθενείς που λάμβαναν επιγλώσσια δισκία MAXALT. Επομένως οι ασθενείς
πρέπει να αξιολογούν την ικανότητά τους να πραγματοποιούν πολύπλοκες
εργασίες κατά την διάρκεια κρίσεων ημικρανίας και μετά τη χορήγηση του
επιγλώσσιου δισκίου MAXALT.
4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Το MAXALT (ως δισκίο και επιγλώσσιο δισκίο) αξιολογήθηκε σε 8.630 ενήλικες
ασθενείς για διάστημα μέχρι ένα έτος σε ελεγχόμενες κλινικές μελέτες. Οι πιο
συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες που αξιολογήθηκαν σε κλινικές μελέτες, ήταν
ζάλη, υπνηλία και εξασθένιση/κόπωση. Οι ακόλουθες ανεπιθύμητες ενέργειες
αξιολογήθηκαν σε κλινικές μελέτες και/ή έχουν αναφερθεί από την εμπειρία
μετά την κυκλοφορία:
Πολύ συχνές (≥
1/10), Συχνές (≥
1/100, <
1/10), Όχι συχνές (≥
1/1.000,
<
1/100), Σπάνιες (≥
1/10.000, <
1/1.000), Πολύ σπάνιες (<
1/10.000), μη
γνωστές (δεν μπορούν να εκτιμηθούν με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα)
Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος:
Σπάνιες
: αντίδραση υπερευαισθησίας, αναφυλαξία/αναφυλακτοειδής
αντίδραση.
Ψυχιατρικές διαταραχές:
Συχνές:
αϋπνία
Όχι συχνές
: αποπροσανατολισμός, νευρικότητα.
Διαταραχές του νευρικού συστήματος:
Συχνές
: ζάλη, υπνηλία, παραισθησία, κεφαλαλγία, υπαισθησία, μειωμένη
νοητική οξύτητα.
Όχι συχνές
: αταξία, ίλιγγος, δυσγευσία/άσχημη γεύση, τρόμος, συγκοπή.
Μη γνωστές
: σπασμός, σύνδρομο σεροτονίνης.
Οφθαλμικές διαταραχές
:
Όχι συχνές
: θαμπή όραση.
Καρδιακές διαταραχές:
Συχνές
: αίσθημα παλμών.
Όχι συχνές:
αρρυθμία, ηλεκτροκαρδιογραφικές (ECG) ανωμαλίες, ταχυκαρδία.
Σπάνιες
: αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (οι περισσότερες από αυτές τις
ανεπιθύμητες αντιδράσεις έχουν αναφερθεί σε ασθενείς με παράγοντες
κινδύνου που προβλέπουν στεφανιαία νόσο), βραδυκαρδία.
Μη γνωστές
: ισχαιμία του μυοκαρδίου ή έμφραγμα (οι περισσότερες από αυτές
τις ανεπιθύμητες αντιδράσεις έχουν αναφερθεί σε ασθενείς με παράγοντες
κινδύνου που προβλέπουν στεφανιαία νόσο).
Αγγειακές διαταραχές
:
Όχι συχνές
: υπέρταση, θερμές εξάψεις/εξάψεις.
Μη γνωστές
: περιφερική ισχαιμική αγγειοπάθεια.
Διαταραχές του αναπνευστικού συστήματος, του θώρακα και του
μεσοθωράκιου
:
Συχνές
: φαρυγγική δυσφορία.
Όχι συχνές:
δύσπνοια.
SPC_2406804_3
Σπάνιες
: συριγμός.
Διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος:
Συχνές
: ναυτία, ξηροστομία, έμετος, διάρροια, δυσπεψία.
Όχι συχνές
: δίψα.
Μη γνωστές
: ισχαιμική κολίτιδα.
Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού:
Συχνές
: αιφνίδιο ερύθημα.
Όχι συχνές
: κνησμός, κνίδωση, αγγειοοίδημα (π.χ. οίδημα προσώπου, διόγκωση
της γλώσσας, οίδημα του φάρυγγα) (για το αγγειοοίδημα βλέπε επίσης
παράγραφο 4.4), εξάνθημα, εφίδρωση.
Μη γνωστές:
τοξική επιδερμική νεκρόλυση.
Διαταραχές του μυοσκελετικού συστήματος και του συνδετικού
ιστού:
Συχνές
: τοπικό βάρος, αυχενικός πόνος, δυσκαμψία.
Όχι συχνές
: τοπικό σφίξιμο, μυϊκή αδυναμία, άλγος προσώπου, μυαλγία.
Γενικές διαταραχές και καταστάσεις της οδού χορήγησης:
Συχνές
: εξασθένιση / κόπωση, κοιλιακό άλγος ή πόνος στο θώρακα.
Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών
Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση
άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει
τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού
προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής
περίθαλψης να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες
ενέργειες μέσω του εθνικού συστήματος αναφοράς που αναγράφεται στο
μ VΠαράρτη α .
4.9 Υπερδοσολογία
Η ριζατριπτάνη 40 mg (χορηγούμενα είτε ως εφ’ άπαξ δόση ή ως δύο δόσεις με
μεσοδιάστημα αυτών 2 ώρες) ήταν γενικώς καλά ανεκτή σε περισσότερους από
300 ενήλικες ασθενείς. Ζάλη και υπνηλία ήταν οι πιο συχνές σχετιζόμενες με
το φάρμακο ανεπιθύμητες ενέργειες.
Σε μια φαρμακολογική κλινική μελέτη στην οποία 12 ενήλικα άτομα έλαβαν
ριζατριπτάνη χορηγούμενη σε δόσεις 80 mg συνολικά (χορηγούμενα εντός
τεσσάρων ωρών), δύο άτομα εμφάνισαν συγκοπή και/ή βραδυκαρδία. Ένα
άτομο, μια γυναίκα 29 ετών, παρουσίασε έμετο, βραδυκαρδία και ζάλη που
άρχισαν τρεις ώρες μετά την λήψη του συνόλου των 80 mg ριζατριπτάνης
(χορηγούμενη σε δύο ώρες). Κολποκοιλιακός αποκλεισμός τρίτου βαθμού, που
υποχώρησε με ατροπίνη, παρατηρήθηκε μια ώρα μετά την έναρξη των άλλων
συμπτωμάτων. Το δεύτερο άτομο, ένας άνδρας ηλικίας 25 ετών, παρουσίασε
παροδική ζάλη, συγκοπή, ακράτεια και μια συστολική παύση 5 δευτερολέπτων
(στην ΗΚΓ οθόνη) αμέσως μετά από μία επώδυνη φλεβοκέντηση. Η
φλεβοκέντηση έγινε δύο ώρες αφού το άτομο είχε λάβει συνολικά 80 mg
ριζατριπτάνης (χορηγηθέντα σε διάστημα τεσσάρων ωρών).
SPC_2406804_3
Επιπλέον, με βάση τη φαρμακολογία της ριζατριπτάνης, υπέρταση ή άλλα πιο
σοβαρά καρδιαγγειακά συμπτώματα μπορεί να συμβούν μετά από
υπερδοσολογία. Η απομάκρυνση από το γαστρεντερικό (π.χ. πλύση στομάχου
ακολουθούμενη από ενεργό ζωικό άνθρακα) πρέπει να εξετάζεται για ασθενείς
ύποπτους για υπερδοσολογία με επιγλώσσια δισκία MAXALT. Κλινική και
ηλεκτροκαρδιογραφική παρακολούθηση πρέπει να συνεχισθεί για τουλάχιστον
12 ώρες, ακόμα και εάν δεν παρατηρούνται κλινικά συμπτώματα.
Οι επιδράσεις της αιμο-ή περιτοναϊκής διύλισης στις συγκεντρώσεις της
ριζατριπτάνης στον ορό είναι άγνωστες.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: σκευάσματα κατά της ημικρανίας, εκλεκτικοί
αγωνιστές της σεροτονίνης (5ΗΤ1), κωδικός ATC: N02C C04
Μηχανισμός δράσης: Εκλεκτικοί αγωνιστές της σεροτονίνης (5HT
1
B
/ 1
D
)
Η ριζατριπτάνη συνδέεται εκλεκτικά με υψηλή συγγένεια στους υποδοχείς 5-
HT
1
B
και 5-HT
1
D
του ανθρώπου και έχει μικρή ή καμία επίδραση ή
φαρμακολογική δράση στους 5-HT
2
, 5-HT
3
, αδρενεργικούς άλφα
1
, άλφα
2
ή βήτα,
D
1
, D
2
ντοπαμινεργικούς, ισταμινικούς Η
1
, μουσκαρινικούς ή
βενζοδιαζεπινικούς υποδοχείς.
Η θεραπευτική δράση της ριζατριπτάνης στη θεραπεία της κεφαλαλγίας της
ημικρανίας μπορεί να αποδοθεί στις επιδράσεις της ως αγωνιστή των 5-HT
1
B
και 5-HT
1
D
υποδοχέων που βρίσκονται στα εξωεγκεφαλικά, ενδοκρανιακά
αιμοφόρα αγγεία τα οποία φαίνεται να διαστέλλονται κατά την διάρκεια της
κρίσης ημικρανίας, και στα αισθητήρια νεύρα του τριδύμου τα οποία τις
νευρώνουν. Ενεργοποίηση των 5-HT
1
B
και 5-HT
1
D
υποδοχέων είναι δυνατόν να
οδηγήσει σε στένωση των ενδοκρανιακών αιμοφόρων αγγείων που προκαλούν
τον πόνο και αναστολή της απελευθέρωσης νευροπεπτιδίων, γεγονός που οδηγεί
σε μείωση της φλεγμονής στους ευαίσθητους ιστούς και μειωμένη κεντρική
μετάδοση αλγογόνων ερεθισμάτων του τριδύμου νεύρου.
Φαρμακοδυναμικές ε πιδράσεις
Ενήλικες
Η αποτελεσματικότητα των επιγλώσσιων δισκίων MAXALT στην άμεση
αντιμετώπιση των κρίσεων της ημικρανίας τεκμηριώθηκε σε δύο
πολυκεντρικές, τυχαιοποιημένες, ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο μελέτες, οι
οποίες ήταν παρόμοιες σε σχεδιασμό με τις μελέτες των δισκίων MAXALT. Στη
μία μελέτη (n=311), 2 ώρες μετά την χορήγηση της δόσης τα ποσοστά
ανακούφισης στους ασθενείς που έλαβαν επιγλώσσια δισκία MAXALT ήταν
περίπου 66 % για τη ριζατριπτάνη 5 mg και 10 mg, σε σύγκριση με 47 % στην
ομάδα με εικονικό φάρμακο. Σε μία μεγαλύτερη μελέτη (n=547), 2 ώρες μετά τη
χορήγηση της δόσης, τα ποσοστά ανακούφισης ήταν 59 % για τους ασθενείς
που έλαβαν επιγλώσσια δισκία MAXALT 5 mg και 74 % με δισκία 10 mg, σε
σύγκριση με 28 % στην ομάδα με εικονικό φάρμακο. Τα επιγλώσσια δισκία
MAXALT επίσης ανακούφισαν από την λειτουργική ανικανότητα, την ναυτία,
SPC_2406804_3
την φωτοφοβία και φωνοφοβία, που συνοδεύουν τις κρίσεις ημικρανίας. Μία
σημαντική επίδραση στην ανακούφιση του πόνου παρατηρήθηκε ήδη από τα
30 λεπτά μετά τη χορήγηση της δόσης σε μία από τις δύο κλινικές μελέτες για
τη δόση των 10 mg (βλέπε παράγραφο 5.2).
Σύμφωνα με μελέτες που έγιναν με το χορηγούμενο από του στόματος δισκίο, η
ριζατριπτάνη είναι αποτελεσματική κατά των κρίσεων ημικρανίας που
σχετίζονται με την έμμηνο ρύση, δηλαδή ημικρανίες που συμβαίνουν 3 ημέρες
πριν ή μετά από την έναρξη της εμμηνόρυσης.
Παιδιατρικός πληθυσμός
Έφηβοι (ηλικίας 12-17 ετών)
Η αποτελεσματικότητα των επιγλώσσιων δισκίων MAXALT σε παιδιατρικούς
ασθενείς (ηλικίας 12-17 ετών) αξιολογήθηκε σε μια πολυκεντρική,
τυχαιοποιημένη, διπλή τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη
παράλληλων ομάδων (n=570). Ο πληθυσμός των ασθενών έπρεπε να έχει
ιστορικό μη ανταπόκρισης σε ΜΣΑΦ και στην θεραπεία με ακεταμινοφαίνη.
Στους ασθενείς με προκριτέα κεφαλαλγία ημικρανίας χορηγήθηκε αρχικά
εικονικό φάρμακο ή ριζατριπτάνη εντός 30 λεπτών από την έναρξή της. Μετά
από15 λεπτά από την λήψη του εικονικού φαρμάκου, άτομα που δεν
ανταποκρίθηκαν στο εικονικό φάρμακο ακολούθησαν στη συνέχεια θεραπεία
μιας μεμονωμένης κρίσης ημικρανίας με εικονικό φάρμακο ή ριζατριπτάνη.
Χρησιμοποιώντας μια στρατηγική δοσολογίας που βασίστηκε στο βάρος,
ασθενείς με βάρος 20 kg έως < 40 kg έλαβαν 5 mg ριζατριπτάνης και ασθενείς με
βάρος ≥ 40 kg έλαβαν 10 mg ριζατριπτάνης.
Σε αυτή την εμπλουτισμένη πληθυσμιακά μελέτη, μια διαφορά 9% μεταξύ της
ενεργού θεραπείας και του εικονικού φαρμάκου παρατηρήθηκε για το πρωτεύον
τελικό σημείο αποτελεσματικότητας απαλλαγής από τον πόνο (μείωση από
μέτριο ή σοβαρό πόνο σε καθόλου πόνο) 2 ώρες μετά τη θεραπεία (31 % με
ριζατριπτάνη έναντι 22 % με εικονικό φάρμακο (p=0,025)). Καμία σημαντική
διαφορά στο δευτερεύον τελικό σημείο απαλλαγής από τον πόνο (μείωση από
μέτριο ή σοβαρό πόνο σε ήπιο ή καθόλου πόνο) δεν βρέθηκε.
Παιδιά (ηλικίας 6-11 ετών)
Η αποτελεσματικότητα των επιγλώσσιων δισκίων MAXALT αξιολογήθηκε
επίσης σε παιδιατρικούς ασθενείς ηλικίας 6 έως 11 ετών στην ίδια οξεία
ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο κλινική μελέτη (n=200). Το ποσοστό των
ασθενών που πέτυχαν απαλλαγή από τον πόνο 2 ώρες μετά τη θεραπεία δεν
ήταν στατιστικά σημαντικά διαφορετικό σε ασθενείς που έλαβαν επιγλώσσια
δισκία MAXALT 5 και 10 mg, σε σύγκριση με εκείνους που έλαβαν placebo (39,8 %
έναντι 30,4 %, p=0,269).
Τα επιγλώσσια δισκία MAXALT δίνουν την δυνατότητα στους ασθενείς με
ημικρανία να θεραπεύσουν τις κρίσεις ημικρανίας τους χωρίς να πρέπει να
λαμβάνουν υγρά. Αυτό επιτρέπει στους ασθενείς να λαμβάνουν το φάρμακό
SPC_2406804_3
τους νωρίτερα, για παράδειγμα όταν δεν είναι διαθέσιμο κάποιο υγρό και να
αποφεύγουν έτσι την πιθανή επιδείνωση των γαστρεντερικών συμπτωμάτων με
την κατάποση υγρών.
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Απορρόφηση
Μετά από του στόματος χορήγηση, η ριζατριπτάνη απορροφάται ταχέως και
πλήρως. Η μέση από του στόματος βιοδιαθεσιμότητα του επιγλώσσιου δισκίου
είναι περίπου 40-45 % και οι μέσες μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα (C
max
)
εμφανίζονται σε περίπου 1,58 ώρες (T
max
). Η επίτευξη των μέγιστων
συγκεντρώσεων στο πλάσμα μετά τη χορήγηση ριζατριπτάνης από το στόμα ως
επιγλώσσιου δισκίου καθυστερεί χρονικά κατά 30 – 60 λεπτά σε σχέση με το
δισκίο.
Επίδραση της τροφής:
Η επίδραση της τροφής στην απορρόφηση της
ριζατριπτάνης δεν έχει μελετηθεί για τα επιγλώσσια δισκία. Για τα δισκία
ριζατριπτάνης, το T
max
καθυστερεί περίπου 1 ώρα όταν τα δισκία χορηγούνται
μαζί με τροφή. Είναι δυνατόν να υπάρξει επιπλέον καθυστέρηση στην
απορρόφηση της ριζατριπτάνης όταν τα επιγλώσσια δισκία λαμβάνονται μετά
από γεύματα.
Κατανομή
Η ριζατριπτάνη συνδέεται ελάχιστα (14%) με τις πρωτεΐνες του πλάσματος. Ο
όγκος κατανομής είναι περίπου 140 λίτρα σε άρρενα άτομα και 110 λίτρα σε
θήλεα άτομα.
Βιομετασχηματισμός
Η κύρια οδός για τον μεταβολισμό της ριζατριπτάνης είναι μέσω της
οξειδωτικής απαμίνωσης από την Α-μονοάμινο οξειδάση (ΜΑΟ-Α) προς τον
μεταβολίτη ινδολοξικό οξύ, ο οποίος δεν είναι φαρμακολογικά ενεργός. Η Ν-
μονοδυμεθυλ-ριζατριπτάνη, ένας μεταβολίτης με δραστικότητα στους 5HT
1
B
/1
D
υποδοχείς παρόμοια με αυτή της αρχικής ένωσης, σχηματίζεται σε μικρό βαθμό
αλλά δεν συμμετέχει σημαντικά στην φαρμακοδυναμική δραστηριότητα της
ριζατριπτάνης. Οι συγκεντρώσεις στο πλάσμα της Ν-μονοδυμεθυλ-
ριζατριπτάνης είναι περίπου 14 % εκείνων της αρχικής ένωσης και
απομακρύνονται με παρόμοιο ρυθμό. Άλλοι μικρότεροι μεταβολίτες είναι οι Ν-
οξειδο, 6-υδροξυ ένωση και τα θειΐκά παράγωγα σύζευξης του 6-υδροξυ
μεταβολίτη. Κανένας από αυτούς τους μικρής σημασίας μεταβολίτες δεν είναι
φαρμακολογικά ενεργός. Μετά από χορήγηση από το στόμα ριζατριπτάνης
επισημασμένης με
14
C, οι μετρήσεις της ριζατριπτάνης στην κυκλοφορία ήταν το
17% περίπου της κυκλοφορούσας στο πλάσμα ραδιενέργειας.
Αποβολή
Μετά από ενδοφλέβια χορήγηση, η AUC στους άνδρες αυξάνεται αναλογικά και
στις γυναίκες σχεδόν αναλογικά με την δόση για εύρος δόσης από 10-60 μg/kg.
Μετά από χορήγηση από το στόμα, η AUC αυξάνεται σχεδόν αναλογικά με την
δόση για εύρος δόσης από 2,5-10 mg. Ο χρόνος ημίσειας ζωής της ριζατριπτάνης
στο πλάσμα σε άνδρες και σε γυναίκες κυμαίνεται από 2-3 ώρες. Η
απομάκρυνση της ριζατριπτάνης από το πλάσμα κυμαίνεται περίπου σε 1.000-
1.500 ml/min για τους άνδρες και περίπου 900-1.100 ml/min στις γυναίκες, και
SPC_2406804_3
περίπου 20-30 % αυτού είναι σε νεφρική κάθαρση. Μετά από δόση από το στόμα
ριζατριπτάνης επισημασμένης με
14
C, περίπου 80 % της ραδιενέργειας
ανακτάται στα ούρα και περίπου 10 % της δόσης ανακτάται στα κόπρανα. Αυτό
δείχνει ότι οι μεταβολίτες εκκρίνονται κυρίως μέσω των νεφρών.
Σε συμφωνία με τον μεταβολισμό πρώτης διόδου, περίπου 14 % από μια δόση
χορηγούμενη από το στόμα απεκκρίνεται στα ούρα ως αμετάβλητη
ριζατριπτάνη, ενώ 51 % απεκκρίνεται σαν μεταβολίτης ινδoλοξικού οξέος. Όχι
περισσότερο από 1 % απεκκρίνεται στα ούρα σαν ενεργός Ν-μονοδυμεθυλο-
μεταβολίτης.
Εάν η ριζατριπτάνη χορηγείται σύμφωνα με το μέγιστο δοσολογικό σχήμα, δεν
συμβαίνει συσσώρευση του φαρμάκου στο πλάσμα από ημέρα σε ημέρα.
Χαρακτηριστικά σε Α σθενείς
Τα ακόλουθα δεδομένα βασίζονται σε μελέτες με την από του στόματος
χορηγούμενη μορφή δισκίου.
Ασθενείς με κρίση ημικρανίας:
Μία κρίση ημικρανίας δεν επηρεάζει την
φαρμακοκινητική της ριζατριπτάνης.
Φύλο:
Η AUC της ριζατριπτάνης (10 mg από το στόμα) ήταν περίπου 25 %
χαμηλότερη στους άνδρες σε σύγκριση με τις γυναίκες, η C
max
ήταν χαμηλότερη
11 % και το T
max
επιτεύχθηκε περίπου στον ίδιο χρόνο. Αυτή η φαινομενική
φαρμακοκινητική διαφορά ήταν χωρίς κλινική σημασία.
Άτομα μεγαλύτερης ηλικίας:
Οι συγκεντρώσεις της ριζατριπτάνης που
παρατηρήθηκαν στο πλάσμα σε ηλικιωμένα άτομα (ηλικίας 65 έως 77 ετών)
μετά τη χορήγηση του δισκίου, ήταν παρόμοιες με αυτές που παρατηρήθηκαν σε
νέα άτομα.
Παιδιατρικός πληθυσμός
: Μια μελέτη φαρμακοκινητικής της ριζατριπτάνης (ως
επιγλώσσια δισκία) πραγματοποιήθηκε σε παιδιατρικούς ασθενείς με ημικρανία
ηλικίας 6-17 ετών. Η μέση έκθεση που ακολούθησε την εφάπαξ χορήγηση 5 mg
επιγλώσσιων δισκίων ριζατριπτάνης σε παιδιατρικούς ασθενείς βάρους 20-
39 kg ή 10 mg επιγλώσσιων δισκίων ριζατριπτάνης σε παιδιατρικούς ασθενείς
βάρους ≥ 40 kg ήταν αντίστοιχα 15 % χαμηλότερη και 17 % υψηλότερη σε
σύγκριση με την έκθεση που παρατηρήθηκε μετά την εφάπαξ χορήγηση της
δόσης 10 mg επιγλώσσιων δισκίων ριζατριπτάνης σε ενήλικες. Η κλινική
σημασία αυτών των διαφορών είναι ασαφής.
Ηπατική δυσλειτουργία (Βαθμολογία
Child
-
Pugh
’
s
5-6):
Μετά την χορήγηση δόσης
από το στόμα σε ασθενείς με ηπατική δυσλειτουργία προκαλούμενη από ήπια
αλκοολική κίρρωση του ήπατος, οι συγκεντρώσεις της ριζατριπτάνης στο
πλάσμα ήταν παρόμοιες με εκείνες που εμφανίζονται σε νέα άτομα, άνδρες και
γυναίκες. Μια σημαντική αύξηση στην AUC (50 %) και την C
max
(25 %)
παρατηρήθηκε σε ασθενείς με μέτρια ηπατική δυσλειτουργία (Βαθμολογία Child-
Pugh’s 7). Η Φαρμακοκινητική δεν μελετήθηκε σε ασθενείς με βαθμολογία Child-
Pugh’s > 7 (σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία).
Νεφρική δυσλειτουργία:
Σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία (κάθαρση
κρεατινίνης 10-60 ml/min/1,73m
2
) η AUC της ριζατριπτάνης μετά την χορήγηση
του δισκίου δεν ήταν σημαντικά διαφορετική από αυτή σε υγιή άτομα. Σε
ασθενείς σε αιμοδιύλιση (κάθαρση κρεατινίνης < 10 ml/min/1,73 m
2
) η AUC της
SPC_2406804_3
ριζατριπτάνης ήταν περίπου 44 % μεγαλύτερη από αυτή σε ασθενείς με
φυσιολογική νεφρική λειτουργία. Η μέγιστη συγκέντρωση της ριζατριπτάνης
στο πλάσμα ασθενών με όλους τους βαθμούς νεφρικής δυσλειτουργίας ήταν
παρόμοια με αυτή σε υγιή άτομα.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Τα προκλινικά δεδομένα δεν καταδεικνύουν κίνδυνο για τον άνθρωπο με βάση
τις συμβατικές μελέτες τοξικότητας επαναλαμβανόμενων δόσεων,
γονοτοξικότητας, ενδεχόμενης καρκινογόνου δράσης, τοξικότητας στην
αναπαραγωγική ικανότητα και ανάπτυξη, φαρμακολογικής και
φαρμακοκινητικής ασφάλειας και μεταβολισμού.
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος των εκδόχων
Ζελατίνη, μαννιτόλη (Ε421), γλυκίνη, ασπαρτάμη (Ε951), βελτιωτικό γεύσης
μέντα (αποτελείται από αιθέριο έλαιο μίνθης πιπερώδους, μαλτοδεξτρίνη και
δεξτρίνη).
6.2 Ασυμβατότητες
Δεν εφαρμόζεται.
6.3 Διάρκεια ζωής
3 χρόνια.
6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά την φύλαξη του προϊόντος
Μη φυλάσσετε σε θερμοκρασία μεγαλύτερη των 30ºC.
Φυλάσσετε στην αρχική συσκευασία για να προστατεύεται από την υγρασία.
6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη
Κυψέλη Αλουμινίου/PVC/PVDC με 1 επιγλώσσιο δισκίο μέσα σε φακελλίσκο από
αλουμίνιο. Συσκευασίες με 2, 3, 6, 12 ή 18 επιγλώσσια δισκία.
Μπορεί να μην κυκλοφορούν όλες οι συσκευασίες
6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης
Κάθε προϊόν που δεν έχει χρησιμοποιηθεί ή υπόλειμμα πρέπει να απορριφθεί
σύμφωνα με τις κατά τόπους ισχύουσες σχετικές διατάξεις.
7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
MSD Α.Φ.Β.Ε.Ε
Αγίου Δημητρίου 63
17456 Άλιμος
Τηλ.: +30 210 9897300
SPC_2406804_3
8. ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
MAXALT 5 mg: 10266/09-02-2011
MAXALT 10 mg: 10270/09-02-2011
9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ / ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ
Ημερομηνία πρώτης έγκρισης: 12 Αυγούστου 1998
Ημερομηνία τελευταίας ανανέωσης: 12 Μαΐου 2014
10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ (ΜΕΡΙΚΗΣ) ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
07 Ιανουαρίου 2014
