SPC :
TRAMAL SUPP 100MG/SUP BTx10 (FOIST 2x5)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
ΤRΑΜΑL
®
, Υπόθετα 100 mg
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Ένα υπόθετο περιέχει 100 mg υδροχλωρική τραμαδόλη.
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.
3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Υπόθετα για χρήση από το ορθό
- λευκού έως υποκίτρινου χρώματος ομοιάζοντος με κερί
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
Το ΤRΑΜΑL
®
χρησιμοποιείται για τη συμπτωματική αντιμετώπιση του πόνου μέτριας
έως ισχυρής έντασης.
4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Δοσολογία
Η δοσολογία πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα με την ένταση του πόνου και την
ευαισθησία του κάθε ασθενούς. Γενικά πρέπει να επιλέγεται η μικρότερη
αποτελεσματική δόση για την αναλγησία.
Δεν πρέπει να υπερβαίνεται, η συνολική ημερήσια δόση των 400 mg υδροχλωρικής
τραμαδόλης, παρά μόνο σε ειδικές κλινικές περιστάσεις.
Εκτός και εάν συνταγογραφηθεί διαφορετικά, το TRAMAL
®
πρέπει να χορηγείται ως
ακολούθως:
Ενήλικες και έφηβοι άνω των 12 ετών:
100 mg υδροχλωρικής τραμαδόλης κάθε 4 – 6 ώρες.
Παιδιατρικός πληθυσμός
Τα υπόθετα δεν ενδείκνυνται σε παιδιά κάτω των 12 ετών, εξαιτίας των υψηλών
δοσολογικών περιεκτικοτήτων.
Ηλικιωμένοι ασθενείς
Δεν είναι συνήθως απαραίτητη η προσαρμογή της δοσολογίας σε ασθενείς μέχρι 75
ετών που δεν εμφανίζουν κλινικές εκδηλώσεις ηπατικής ή νεφρικής ανεπάρκειας. Σε
ηλικιωμένους ασθενείς άνω των 75 ετών η απομάκρυνση του φαρμάκου από την
κυκλοφορία μπορεί να παραταθεί. Συνεπώς, τα μεσοδιαστήματα μεταξύ των δόσεων
-1-
μπορεί να παραταθούν ανάλογα με τις ανάγκες του ασθενούς.
Ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια/αιμοκάθαρση και ηπατική ανεπάρκεια
Σε ασθενείς με νεφρική και/ή ηπατική ανεπάρκεια καθυστερεί η απομάκρυνση της
τραμαδόλης. Σε αυτούς τους ασθενείς πρέπει να λαμβάνεται προσεκτικά υπόψη
παράταση των μεσοδιαστημάτων μεταξύ των δόσεων ανάλογα με τις ανάγκες του
ασθενούς.
Τρόπος χορήγησης
Τα υπόθετα πρέπει να εισάγονται βαθιά στο ορθό, κατά προτίμηση μετά την κένωση
του εντέρου.
Διάρκεια χορήγησης
Η τραμαδόλη δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να χορηγείται για διάστημα
μεγαλύτερο από όσο είναι απόλυτα αναγκαίο. Αν η μακροχρόνια αντιμετώπιση του
πόνου με τραμαδόλη είναι απαραίτητη, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση και τη
σοβαρότητα της νόσου, πρέπει να γίνονται προσεκτικοί και τακτικοί έλεγχοι (με
μεσοδιαστήματα ελεύθερα θεραπείας, αν απαιτείται) ως προς το αν και σε ποιο
βαθμό είναι αναγκαία περαιτέρω θεραπεία.
4.3 Αντενδείξεις
- Για χρήση σε αγωγή απεξάρτησης από ναρκωτικά.
- Υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε κάποιο από τα έκδοχα που αναφέρονται
στην παράγραφο 6.1.
- σε οξεία δηλητηρίαση ή υπερδοσολογία με φάρμακα κατασταλτικά του ΚΝΣ
(οινόπνευμα, υπνωτικά, αναλγητικά, οπιοειδή ή άλλα ψυχοτρόπα φαρμακευτικά
προϊόντα).
- Ταυτόχρονη ή πρόσφατη θεραπεία που προηγήθηκε εντός των προηγουμένων 14
ημερών, με αναστολείς της μονο-αμινο-οξειδάσης (αΜΑΟ), θεραπεία με λινεζολίδη.
- Σοβαρή αναπνευστική ανεπάρκεια.
- Σοβαρή ηπατοκυτταρική ανεπάρκεια.
- Γαλουχία.
- Επιληψία μη ελεγχόμενη με θεραπεία (βλ. παράγραφο 4.4 «Ειδικές προειδοποιήσεις
και προφυλάξεις κατά τη χρήση»).
Αυτό το φάρμακο ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΓΕΝΙΚΑ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ:
- κατά την κύηση,
- σε συνδυασμό με την καρβαμαζεπίνη.
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
Προειδοποιήσεις
○ Η παρατεταμένη χρήση για πολλούς μήνες μπορεί ενδεχομένως να οδηγήσει σε
κατάσταση
εξάρτησης. Σε ασθενείς με προδιάθεση, η θεραπεία πρέπει να γίνεται υπό
αυστηρή ιατρική
παρακολούθηση.
○ Για την παιδιατρική χρήση, oι υπεύθυνοι για το παιδί πρέπει να ενημερωθούν ότι
οι σταγόνες πρέπει να
φυλάσσονται σε μέρος απρόσιτο στα παιδιά ώστε να αποφευχθούν πολύ σοβαρές
ανεπιθύμητες
-2-
ενέργειες από τυχόν υπερδοσολογία.
○ Η τραμαδόλη δεν είναι κατάλληλη για αγωγή απεξάρτησης ή υποκατάστασης σε
ασθενείς που
παρουσιάζουν εξάρτηση από τα οπιοειδή. Αν και αγωνιστής των οπιοειδών, η
τραμαδόλη δεν
μπορεί να διορθώσει τα συμπτώματα στέρησης από τη μορφίνη.
o Περιπτώσεις σπασμών έχουν παρατηρηθεί κυρίως σε ασθενείς με προδιάθεση ή σε
ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπευτική αγωγή με φάρμακα τα οποία μπορούν
να μειώσουν τον ουδό του επιληπτικού σπασμού, ιδιαίτερα με εκλεκτικούς
αναστολείς της επαναπρόσληψης της σεροτονίνης, αντικαταθλιπτικά,
νευροληπτικά, αναλγητικά που δρουν στο ΚΝΣ ή τοπικά αναισθητικά (βλ.
παράγραφο 4.8 «Ανεπιθύμητες ενέργειες»).
Οι υπό έλεγχο επιληπτικοί ασθενείς ή οι ασθενείς που πιθανόν να παρουσιάσουν
σπασμούς πρέπει να υποβάλλονται σε θεραπευτική αγωγή με τραμαδόλη μόνο σε
περιπτώσεις που είναι απολύτως απαραίτητο.
○ Δεν επιτρέπεται η λήψη οινοπνεύματος κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
Προφυλάξεις κατά τη χρήση
○ Η τραμαδόλη πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο μετά από προσεκτική εκτίμηση της
σχέσης οφέλους- κινδύνου, ανάλογα με την προέλευση του πόνου και το προφίλ
του ασθενούς (βλ. παράγραφο
5.3 «Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια»).
○ Λόγω της πιθανότητας εμφάνισης υπότασης, αναπνευστικής ανεπάρκειας και
αναφυλακτικού σοκ, η ενδοφλέβια χορήγηση της τραμαδόλης απαιτεί στενή
ιατρική παρακολούθηση και τη δυνατότητα χρήσης κατάλληλης συσκευής
ανάνηψης.
○ Η τραμαδόλη πρέπει να χρησιμοποιείται με προφύλαξη σε πάσχοντες από
ενδοκρανιακή υπέρταση, κρανιακή κάκωση, διαταραχή της συνείδησης χωρίς
σαφή αιτία, διαταραχές του ΚΝΣ ή της αναπνευστικής λειτουργίας.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες μορφές
αλληλεπίδρασης
Το ΤRΑΜΑL
®
δεν πρέπει να συνδυάζεται με αναστολείς MAO (βλέπε παράγραφο 4.3
«Αντενδείξεις»).
Σε προηγούμενη χορήγηση αναστολέων ΜΑΟ τις τελευταίες 14 ημέρες πριν από τη
χρήση του οπιοειδούς πεθιδίνη, παρατηρήθηκαν αλληλεπιδράσεις στο κεντρικό
νευρικό σύστημα, στην αναπνευστική και καρδιαγγειακή λειτουργία, επικίνδυνες για
τη ζωή. Οι ίδιες αλληλεπιδράσεις με τους αναστολείς ΜΑΟ δεν μπορούν να
αποκλεισθούν κατά τη διάρκεια της θεραπείας με ΤRΑΜΑL
®
.
Η ταυτόχρονη χορήγηση ΤRΑΜΑL
®
με άλλες ηρεμιστικές ουσίες που δρουν κεντρικά,
περιλαμβανομένου του οινοπνεύματος, μπορεί να εντείνει τις ενέργειες στο ΚΝΣ (βλ.
παράγραφο 4.8).
Τα αποτελέσματα των φαρμακοκινητικών μελετών έχουν αποδείξει μέχρι τώρα ότι
-3-
κατά την ταυτόχρονη ή προηγούμενη χορήγηση σιμετιδίνης (αναστολέας
μεταβολικών ενζύμων) κλινικά σημαντικές αλληλεπιδράσεις είναι απίθανο να
συμβούν. Η ταυτόχρονη ή προγενέστερη χορήγηση καρβαμαζεπίνης (ενζυμικός
επαγωγέας) μπορεί να μειώσει την αναλγητική ενέργεια και να βραχύνει τη διάρκεια
της δράσης.
Η τραμαδόλη μπορεί να προκαλέσει σπασμούς και να αυξήσει το δυναμικό
πρόκλησης σπασμών των εκλεκτικών αναστολέων της επαναπρόσληψης της
σεροτονίνης (SSRIs), των αναστολέων επαναπρόσληψης σεροτονίνης-νορεπινεφρίνης
(SNRIs), των τρικυκλικών αντικαταθλιπτικών, των αντιψυχωσικών και άλλων
φαρμάκων που μειώνουν τον ουδό των σπασμών (όπως η βουπροπιόνη, μιρταζαπίνη,
τετραυδροκανναβινόλη).
Η ταυτόχρονη θεραπευτική χρήση τραμαδόλης και σεροτονινεργικών φαρμάκων
όπως είναι οι εκλεκτικοί αναστολείς της επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (SSRIs),
οι αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης-νορεπινεφρίνης (SNRIs), οι αναστολείς
της μονοαμινοξειδάσης (MAO) (βλ. παράγραφο 4.3), τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά
και η μιτραζαπίνη μπορεί να προκαλέσουν τοξικότητα από σεροτονίνη. Το σύνδρομο
σεροτονίνης μπορεί να εκδηλώνεται με κάποιο από τα ακόλουθα σημεία ή
συμπτώματα:
Αυτόματος κλώνος
Επαγόμενος ή οφθαλμικός κλώνος με διέγερση ή εφίδρωση
Τρόμος και αύξηση των αντανακλαστικών
Υπερτονία και θερμοκρασία σώματος >38
o
C και επαγόμενος ή οφθαλμικός
κλώνος
Με τη διακοπή των σεροτονινεργικών φαρμάκων επέρχεται συνήθως ταχεία
βελτίωση. Η θεραπεία εξαρτάται από τον τύπο και τη βαρύτητα των συμπτωμάτων.
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίδεται όταν χορηγείται ταυτόχρονης θεραπείας με
τραμαδόλη και παράγωγα κουμαρίνης (π.χ. βαρφαρίνη) διότι έχει αναφερθεί αύξηση
του INR με επακόλουθη σοβαρή αιμορραγία και εκχυμώσεις σε μερικούς ασθενείς.
Άλλες δραστικές ουσίες οι οποίες ως γνωστόν αναστέλλουν τη δράση του ενζύμου
CYP3A4, όπως η κετοκοναζόλη και η ερυθρομυκίνη μπορεί να αναστείλουν το
μεταβολισμό της τραμαδόλης (N-απομεθυλίωση) και πιθανόν και το μεταβολισμό του
ενεργού O-απομεθυλιωμένου μεταβολίτη. Η κλινική σημασία της αλληλεπίδρασης
αυτής δεν έχει μελετηθεί (βλ. παράγραφο 4.8).
Σε μικρό αριθμό μελετών η προ- ή μετεγχειρητική χρήση του αντιεμετικού 5-ΗΤ3
ανταγωνιστή ondansetron αύξησε την ανάγκη σε τραμαδόλη σε ασθενείς με
μετεγχειρητικό πόνο.
4.6 Γονιμότητα, κύηση και γαλουχία
Κύηση
Οι μελέτες σε ζώα έδειξαν ότι σε πολύ υψηλές δόσεις, παρατηρήθηκαν επιδράσεις
στην ανάπτυξη των οργάνων, στην οστεοποίηση και στη θνησιμότητα των νεογνών.
Η τραμαδόλη διέρχεται το φραγμό του πλακούντα. Δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία
για την ασφάλεια της τραμαδόλης στις έγκυες γυναίκες.
Συνεπώς, η τραμαδόλη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά την κύηση. Αυτή η
διαπίστωση δεν οδηγεί αυτόματα στη σύσταση ότι πρέπει να διακοπεί η κύηση, αλλά
οδηγεί σε στάση επαγρύπνησης και θέτει σαν στόχο τον προγεννητικό έλεγχο.
Η τραμαδόλη - χορηγούμενη πριν ή κατά τη διάρκεια του τοκετού - δεν επηρεάζει τη
-4-
συσταλτικότητα της μήτρας. Στα νεογνά μπορεί να επιφέρει αλλαγές στον
αναπνευστικό ρυθμό που συνήθως δεν έχουν συσχετισθεί κλινικά. Η χρόνια χρήση
κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα εξάρτησης
του νεογνού.
Θηλασμός
Κατά τη διάρκεια του θηλασμού περίπου 0,1% της δόσης που χορηγείται στη μητέρα
εκκρίνεται στο γάλα. Η χορήγηση της τραμαδόλης δεν συνιστάται κατά τη διάρκεια
του θηλασμού. Μετά από μία εφάπαξ χορήγηση τραμαδόλης δεν είναι συνήθως
αναγκαία η διακοπή του θηλασμού.
Γονιμότητα
Η εμπειρία μετά την κυκλοφορία δεν υποδηλώνει επίδραση της τραμαδόλης στη
γονιμότητα.
Μελέτες σε ζώα δεν έδειξαν επίδραση της τραμαδόλης στη γονιμότητα.
4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών
Ακόμη και όταν λαμβάνεται σύμφωνα με τις οδηγίες, η τραμαδόλη μπορεί να
προκαλέσει ενέργειες όπως υπνηλία και ζάλη και γι’ αυτό μπορεί να μειώσει τις
αντιδράσεις των οδηγών και των χειριστών μηχανημάτων. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα
όταν χορηγείται σε συνδυασμό με άλλα ψυχοτρόπα φάρμακα, ιδιαίτερα αλκοόλη.
4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Οι πιο συχνές αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι ναυτία και ζάλη, που
εμφανίζονται και οι δύο σε ποσοστό μεγαλύτερο από το 10% των ασθενών.
Οι συχνότητες καθορίζονται ως ακολούθως:
Πολύ συχνές: 1/10,
Συχνές: 1/100, <1/10,
Όχι συχνές: 1/1.000, <1/100,
Σπάνιες: 1/10.000, <1/1000,
Πολύ σπάνιες: <1/10.000
Μ η γνωστές: η συχνότητα μδεν πορεί μνα εκτι ηθεί μ μ με βάση τα διαθέσι α δεδο ένα
:Καρδιακές διαταραχές
Όχι συχνές:
διαταραχές καρδιακού ρυθμού (αίσθημα παλμών, ταχυκαρδία). Αυτές οι
ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να εμφανισθούν ιδιαίτερα κατά την ενδοφλέβια
χορήγηση και σε ασθενείς που είναι σωματικά εξασθενημένοι.
Σπάνιες:
βραδυκαρδία, υπέρταση
:Αγγειακές διαταραχές
Όχι συχνές:
ορθοστατική υπόταση ή καρδιαγγειακό collapse. Αυτές οι ανεπιθύμητες
ενέργειες μπορεί να εμφανισθούν ιδιαίτερα κατά την ενδοφλέβια χορήγηση και σε
ασθενείς που είναι σωματικά εξασθενημένοι.
Δ μ μ :ιαταραχές του εταβολισ ού και της θρέψης
:Σπάνιες μεταβολές της όρεξης
Μη γνωστές:
υπογλυκαιμία
Δ μ , μ :ιαταραχές του αναπνευστικού συστή ατος του θώρακα και του εσοθωράκιου
-5-
:Σπάνιες καταστολή της αναπνευστικής λειτουργίας, δύσπνοια
Εάν οι συνιστώμενες δόσεις έχουν ξεπερασθεί σε σημαντικό βαθμό και χορηγούνται
ταυτόχρονα άλλες ουσίες που δρουν κεντρικά (βλέπε παράγραφο 4.5), μπορεί να
επέλθει καταστολή της αναπνευστικής λειτουργίας.
Έχει αναφερθεί επιδείνωση του άσθματος, ωστόσο δεν αποδείχθηκε αιτιολογική
σχέση.
Δ μ :ιαταραχές του νευρικού συστή ατος
Πολύ συχνές:
ζάλη
Συχνές:
κεφαλαλγία, υπνηλία
Σπάνιες:
διαταραχές του λόγου, παραισθησία, τρόμος, επιληπτικού τύπου σπασμοί,
ακούσιες μυϊκές συσπάσεις, αφύσικος συντονισμός, συγκοπή.
Εμφανίσθηκαν σπασμοί κυρίως μετά από χορήγηση υψηλών δόσεων τραμαδόλης ή
μετά την ταυτόχρονη χρήση με φαρμακευτικά προϊόντα που μπορεί να μειώσουν τον
ουδό του επιληπτικού σπασμού (βλέπε παράγραφο 4.4 και 4.5 ).
Ψυχιατρικές διαταραχές:
Σπάνιες:
ψευδαισθήσεις, σύγχυση, διαταραχές του ύπνου, παραλήρημα, άγχος και
εφιάλτες.
Μετά τη χορήγηση της τραμαδόλης μπορεί να εμφανισθούν ψυχιατρικές διαταραχές
που διαφέρουν σε ένταση και φύση από ασθενή σε ασθενή (ανάλογα με την
προσωπικότητα και τη διάρκεια της θεραπείας). Αυτές περιλαμβάνουν μεταβολές της
ψυχικής διάθεσης (συνήθως ευφορία, περιστασιακά δυσφορία), μεταβολές της
δραστηριότητας (συνήθως καταστολή, περιστασιακά αύξηση) και μεταβολές της
γνωστικής και αισθητήριας αντίληψης (π.χ. διαταραχές στη λήψη αποφάσεων και
αντίληψης). Μπορεί να εμφανισθεί εξάρτηση από το φάρμακο. Μπορεί να
εμφανισθούν συμπτώματα στέρησης του φαρμάκου παρόμοια με εκείνα των
οπιούχων όπως: διέγερση, άγχος, νευρικότητα, αϋπνία, υπερκινητικότητα, τρόμος
και συμπτώματα από το γαστρεντερικό. Άλλα συμπτώματα που έχουν πολύ σπάνια
παρατηρηθεί μετά τη διακοπή της θεραπείας με τραμαδόλη περιλαμβάνουν:
επεισόδια πανικού, έντονο άγχος, ψευδαισθήσεις, παραισθησίες, εμβοές ώτων και
ασυνήθιστα συμπτώματα από το ΚΝΣ (π.χ. σύγχυση, παραλήρημα,
αποπροσωποποίηση, αποπραγματοποίηση, παράνοια).
μ :Οφθαλ ικές διαταραχές
Σπάνιες:
μύση, μυδρίαση, θάμβος όρασης
Δ : ιαταραχές του γαστρεντερικού
Πολύ συχνές:
ναυτία
Συχνές:
έμετος, δυσκοιλιότητα, ξηροστομία
Όχι συχνές:
άμεση ανάγκη για έμετο, γαστρεντερική δυσφορία (αίσθημα πίεσης στο
στομάχι, μετεωρισμός), διάρροια.
Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού:
Συχνές:
εφίδρωση
Όχι συχνές:
δερματικές αντιδράσεις (π.χ. κνησμός, εξανθήματα, κνίδωση).
Δ μ μ : ιαταραχές του υοσκελετικού συστή ατος και του συνδετικού ιστού
Σπάνιες:
κινητική αδυναμία.
Διαταραχές του ήπατος και των χοληφόρων:
Έχουν αναφερθεί σε λίγες μεμονωμένες περιπτώσεις αυξημένα ηπατικά ένζυμα σε
χρονική συσχέτιση με τη θεραπευτική χρήση της τραμαδόλης.
-6-
Δ : ιαταραχές των νεφρών και των ουροφόρων οδών
Σπάνιες:
διαταραχές της ούρησης (δυσουρία και επίσχεση ούρων).
Δ μ :ιαταραχές του ανοσοποιητικού συστή ατος
Σπάνιες:
αλλεργικές αντιδράσεις (π.χ. δύσπνοια, βρογχόσπασμος, συριγμός,
αγγειονευρωτικό οίδημα) και αναφυλαξία.
:Γενικές διαταραχές και καταστάσεις της οδού χορήγησης
Συχνές:
κόπωση
μ μ Αναφορά πιθανολογού ενων ανεπιθύ ητων ενεργειών
Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση
άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει τη
συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού προϊόντος.
Ζητείται από τους επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης να
αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες στον Εθνικό
μ μ , 284, GR-15562 , , : + 30 Οργανισ ό Φαρ άκων Μεσογείων Χολαργός Αθήνα Τηλ 21
32040380/337, Φαξ: + 30 21 06549585, http://www.eof.gr .
4.9 Υπερδοσολογία
Συμπτώματα
Κατ’ αρχάς, κατά τη δηλητηρίαση με τραμαδόλη, τα συμπτώματα που πρέπει να
αναμένονται είναι όμοια με εκείνα των άλλων κεντρικώς δρώντων αναλγητικών
(οπιοειδών).
Τα συμπτώματα υπερδοσολογίας είναι: μύση, έμετος, καρδιοαγγειακό collapse,
διαταραχές της συνείδησης μέχρι και κώμα, σπασμοί και καταστολή του
αναπνευστικού μέχρι και άπνοια.
Αντιμετώπιση
Εφαρμόζονται τα γενικά μέτρα αντιμετώπισης επειγόντων περιστατικών. Κρατήστε
ανοικτή την αναπνευστική οδό (αναπνοή!), διατηρείστε την αναπνευστική και
καρδιαγγειακή λειτουργία ανάλογα με τα συμπτώματα. Το αντίδοτο για την
αναπνευστική καταστολή είναι η ναλοξόνη. Σε πειραματόζωα η ναλοξόνη δεν είχε
καμία επίδραση σε σπασμούς. Σε περιπτώσεις σπασμών μπορεί να χορηγηθεί
διαζεπάμη ενδοφλεβίως.
Σε περίπτωση δηλητηρίασης με μορφές χορηγούμενες από το στόμα, χορήγηση
ενεργού άνθρακα ή γαστρική πλύση συνιστάται μόνο μέσα σε 2 ώρες από τη λήψη
της τραμαδόλης. Απολύμανση του γαστρεντερικού σε επόμενο στάδιο μπορεί να είναι
χρήσιμη σε περίπτωση δηλητηρίασης με εξαιρετικά μεγάλες ποσότητες ή με μορφές
παρατεταμένης αποδέσμευσης.
Η τραμαδόλη μπορεί να απομακρυνθεί σε πολύ μικρό βαθμό ή καθόλου από το αίμα
με αιμοκάθαρση ή αιμοδιήθηση. Συνεπώς, η αντιμετώπιση της οξείας δηλητηρίασης
με TRAMAL
®
με αιμοκάθαρση ή αιμοδιήθηση μόνο δεν είναι κατάλληλη για
αποτοξίνωση.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
-7-
Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: άλλα οπιοειδή
ATC κωδικός: N02AX02
Η τραμαδόλη είναι κεντρικά δρων οπιοειδές αναλγητικό, η αποτελεσματικότητα της
οποίας οφείλεται στη συνέργεια, σε θεραπευτικές δόσεις:
- μίας οπιοειδούς ενέργειας οφειλόμενης στη σύνδεση με τους υποδοχείς οπιοειδών
τύπου μ,
- μίας κεντρικής μονοαμινεργικής ενέργειας οφειλόμενης σε αναστολή της
επαναπρόσληψης της
νοραδρεναλίνης και της σεροτονίνης, του μηχανισμού που συμμετέχει στον έλεγχο
της
μεταβίβασης του πόνου στους νευρώνες του Κ.Ν.Σ..
Όπως τα άλλα προϊόντα αυτής της κατηγορίας, η τραμαδόλη έχει αντιβηχικές
ιδιότητες. Σε θεραπευτικές δόσεις, οι ενέργειες στο γαστρεντερικό σύστημα είναι
ασθενείς. Οι κατασταλτικές ενέργειες της τραμαδόλης στο αναπνευστικό είναι
ηπιότερες από εκείνες της μορφίνης. Μελέτες σε ζώα έδειξαν μειωμένη πιθανότητα
εξάρτησης σε σύγκριση με αυτή της μορφίνης και πολύ μικρή ανοχή.
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Μετά από ενδομυϊκή χορήγηση στον άνθρωπο, η τραμαδόλη απορροφάται ταχέως
και πλήρως: η μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα (C
max
) δημιουργείται μετά από 45
λεπτά και η βιοδιαθεσιμότητα είναι σχεδόν 100%. Στον άνθρωπο περίπου 90% της
τραμαδόλη απορροφάται μετά τη χορήγηση από το στόμα (καψάκια). Για την
απορρόφηση ο χρόνος ημιζωής είναι 0,38 ± 0,18 ώρες.
Η σύγκριση των περιοχών κάτω από τη καμπύλη (AUC) συγκέντρωσης της
τραμαδόλης στο πλάσμα μετά από του στόματος ή μετά από ενδοφλέβια χορήγηση
δείχνει μια απόλυτη βιοδιαθεσιμότητα 68 ± 13% για τα καψάκια. Σε σύγκριση με
άλλα οπιοειδή αναλγητικά η απόλυτη βιοδιαθεσιμότητα των καψακίων ΤRΑΜΑL
®
είναι πάρα πολύ υψηλή. Οι μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα επιτυγχάνονται
περίπου 2 ώρες μετά τη χορήγηση των καψακίων ΤRΑΜΑL
®
.
Η φαρμακοκινητική των δισκίων και των σταγόνων δεν διαφέρει σημαντικά από τη
φαρμακοκινητική των καψακίων σε σχέση με το βαθμό της βιοδιαθεσιμότητας όπως
προσδιορίστηκε από την AUC. Υπήρξε μια κατά 10% διαφορά της C
max
μεταξύ των
από του στόματος χορηγουμένων μορφών, καψακίων και δισκίων. Ο χρόνος μέχρι να
επιτευχθεί η C
max
ήταν 1 ώρα για τις σταγόνες, 1,5 ώρες για τα δισκία και 2,2 ώρες
για τα καψάκια, απόδειξη της ταχείας απορρόφησης των από του στόματος
χορηγούμενων υγρών μορφών.
Η απόλυτη βιοδιαθεσιμότητα των υποθέτων είναι 78 ± 10%.
Η τραμαδόλη παρουσιάζει μεγάλη συγγένεια με τους ιστούς (V
d,β
= 203 ± 40 l).
Συνδέεται με πρωτεΐνες του πλάσματος σε ποσοστό περίπου 20%.
Η τραμαδόλη διέρχεται τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και το φραγμό του
πλακούντα. Πολύ μικρές ποσότητες της δραστικής ουσίας και του Ο-
απομεθυλιωμένου μεταβολίτη της ανευρίσκονται στο μητρικό γάλα (0,1% και 0,02%
αντίστοιχα της προηγούμενης δόσης).
Η αναστολή της δράσης του ενός ή και των δυο τύπων των ισοενζύμων CYP3A4 και
CYP2D6 που καταλύουν το βιομετασχηματισμό της τραμαδόλης μπορούν να
επηρεάσουν τη συγκέντρωση της τραμαδόλης και του δραστικού μεταβολίτη της στο
-8-
πλάσμα. Μέχρι τώρα δεν έχουν αναφερθεί κλινικά σημαντικές αλληλεπιδράσεις.
Η τραμαδόλη και οι μεταβολίτες της αποβάλλονται σχεδόν εξ ολοκλήρου από τους
νεφρούς. Συνολικά στα ούρα αποβάλλεται το 90% της ολικής ραδιενέργειας της
χορηγούμενης δόσης. Για την αποβολή ο χρόνος ημιζωής (t
1/2,β
) είναι περίπου 6 ώρες,
ανεξάρτητα από την οδό χορήγησης. Σε άτομα άνω των 75 ετών μπορεί να παραταθεί
κατά ένα συντελεστή περίπου 1,4. Σε πάσχοντες από κίρρωση του ήπατος, η αποβολή
έχει χρόνο ημιζωής 13,3 ± 4,9 ώρες (τραμαδόλη) και 18,5 ± 9,4 ώρες (Ο-
απομεθυλοτραμαδόλη) και σε ακραία περίπτωση 22,3 ώρες και 36 ώρες αντίστοιχα.
Σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια (κάθαρση κρεατινίνης < 5 ml/min) οι τιμές ήταν
11 ± 3,2 ώρες και 16,9 ± 3 ώρες και σε ακραία περίπτωση 19,5 ώρες και 43,2 ώρες,
αντίστοιχα.
Στον άνθρωπο η τραμαδόλη μεταβολίζεται κυρίως με Ν- και Ο-απομεθυλίωση και
σύζευξη των προϊόντων της Ο-απομεθυλίωσης με γλυκουρονικό οξύ. Μόνο η Ο-
απομεθυλοτραμαδόλη είναι φαρμακολογικά δραστική. Υπάρχουν από άτομο σε άτομο
σημαντικές ποιοτικές διαφορές μεταξύ των άλλων μεταβολιτών. Μέχρι τώρα στα
ούρα έχουν ανευρεθεί ένδεκα μεταβολίτες. Πειράματα σε ζώα έχουν αποδείξει ότι η
Ο-απομεθυλοτραμαδόλη έχει ισχυρότερη δράση από τη μητρική ουσία κατά ένα
συντελεστή 2-4. Ο χρόνος ημιζωής της t
1/2,β
(6 υγιείς εθελοντές) είναι 7,9 ώρες (όρια
5,4 – 9,6 ώρες), δηλαδή ουσιαστικά ίδιος με το χρόνο ημιζωής της τραμαδόλης.
Η τραμαδόλη έχει γραμμικό φαρμακοκινητικό προφίλ όταν χορηγείται σε
θεραπευτικές δόσεις.
Η σχέση μεταξύ συγκεντρώσεων στο πλάσμα και αναλγητικής ενέργειας είναι
δοσοεξαρτώμενη, αλλά ποικίλλει σημαντικά σε μεμονωμένες περιπτώσεις.
Συγκέντρωση στο πλάσμα 100-300 ng/ml είναι συνήθως αποτελεσματική.
Στα παιδιά
Φαρμακοκινητικές μελέτες στα παιδιά έχουν δείξει ότι οι φαρμακοκινητικές
ιδιότητες στα παιδιά προσομοιάζουν πολύ με εκείνες των ενηλίκων.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Μετά από επανειλημμένη από το στόμα και παρεντερική χορήγηση τραμαδόλης επί 6-
26 εβδομάδες σε αρουραίους και σκύλους και από το στόμα χορήγηση επί 12 μήνες
σε σκύλους οι αιματολογικές, κλινικο-χημικές και ιστολογικές εξετάσεις δεν έδειξαν
αλλοιώσεις που έχουν σχέση με το φάρμακο. Εκδηλώσεις από το ΚΝΣ (ανησυχία,
σιελόρροια, σπασμοί, μειωμένη αύξηση του βάρους) εμφανίσθηκαν μόνο μετά τη
χορήγηση υψηλών δόσεων σημαντικά μεγαλύτερων από τις θεραπευτικές δόσεις. Οι
αρουραίοι και οι σκύλοι ανέχτηκαν καλά δόσεις από το στόμα 20 mg/kg και 10
mg/kg βάρους σώματος αντίστοιχα και οι σκύλοι δόσεις από το ορθό 20 mg/kg
βάρους σώματος χωρίς καμία ανεπιθύμητη ενέργεια.
Στους αρουραίους δόσεις τραμαδόλης από 50 mg/kg/24ωρο και πάνω προκάλεσαν
τοξικές ενέργειες στις μητέρες των ζώων και αύξηση της νεογνικής θνησιμότητας. Η
καθυστέρηση στην ανάπτυξη των απογόνων επήλθε με τη μορφή διαταραχών της
οστεοποίησης και καθυστέρησης στο άνοιγμα του κόλπου και των οφθαλμών. Δεν
επηρεάστηκε η γονιμότητα τόσο στα θήλεα όσο και στα άρρενα πειραματόζωα. Στα
κουνέλια υπήρξαν τοξικές ενέργειες στις μητέρες σε δόσεις 125 mg/kg και πάνω και
σκελετικές ανωμαλίες στους απογόνους.
Σε μερικά
in vitro
συστήματα ελέγχου υπήρξαν ενδείξεις μεταλλαξιογόνου δράσης.
-9-
Σε
in vivo
μελέτες δεν αποδείχθηκαν τέτοιες ενέργειες. Από τις μέχρι σήμερα
πληροφορίες, η τραμαδόλη μπορεί να ταξινομηθεί στα μη μεταλλαξιογόνα φάρμακα.
Μελέτες επί της ογκογενετικής ικανότητας της υδροχλωρικής τραμαδόλης έχουν
διεξαχθεί σε αρουραίους και ποντικούς. Η μελέτη στους αρουραίους δεν έδειξε καμία
σχετιζόμενη με το φάρμακο αύξηση στην επίπτωση των όγκων. Στη μελέτη στους
ποντικούς παρατηρήθηκε αυξημένη επίπτωση αδενοκαρκινώματος του ήπατος στα
αρσενικά ζώα (δοσιεξαρτώμενη, μη σημαντική αύξηση από 15 mg/kg και πάνω) και
αύξηση των όγκων του πνεύμονα στις θήλεις όλων των δοσολογικών ομάδων
(σημαντική, αλλά όχι δοσοεξαρτώμενη).
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος εκδόχων
Hard fat
6.2 Ασυμβατότητες
------
6.3 Διάρκεια ζωής
60 μήνες
6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη φύλαξη του προϊόντος
Φυλάσσεται σε θερμοκρασία ≤ 30
ο
C
6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη
Το προϊόν συσκευάζεται:
σε περιέκτη αλουμινίου των 5 υποθέτων, BT x 5 SUPP
σε περιέκτη αλουμινίου των 10 υποθέτων, BT x 10 SUPP
Μπορεί να μην κυκλοφορούν όλες οι συσκευασίες.
6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης
μ μμ μ Κάθε προϊόν που δεν έχει χρησι οποιηθεί ή υπόλει α πρέπει να απορριφθεί σύ φωνα
μ .ε τις κατά τόπους ισχύουσες σχετικές διατάξεις
7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
Δικαιούχος
GRUNENTHAL GmbH, Γερμανία
Υπεύθυνος Κυκλοφορίας
ΒΙΑΝΕΞ Α.Ε.
Οδός Τατοΐου
Νέα Ερυθραία 146 71
Τηλ.: 210.8009111-120
-10-
8. ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
44631/11/9-5-2012
9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ/ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ
27-9-2006 / 9-5-2012
10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
-11-
