ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

ERPIZON

250 mg/vial

Κόνις για διάλυμα προς έγχυση

1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

ERPIZON

2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ

Κάθε φιαλίδιο περιέχει 250mg ακυκλοβίρης.

3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ

με φυσιολογική ανοσολογική λειτουργία. Κατά της πρωτογενούς και υποτροπιάζουσας

λοίμωξης του ιού ζωστήρα ανεμοβλογιάς (varicella-zoster) σε ανοσοκατασταλμένους

ασθενείς.

Για τη θεραπεία λοιμώξεων του απλού έρπητα σε νεογνά και βρέφη μέχρι 3 μηνών.

4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης

Τρόπος χορήγησης: Ενδοφλέβια στάγδην (έγχυση)

Δοσολογία

Δοσολογία σε Ενήλικες:

Σε παχύσαρκους ασθενείς θα πρέπει να χορηγείται η δόση ενηλίκων χρησιμοποιώντας για τον

υπολογισμό ιδανικό βάρος και όχι πραγματικό βάρος σώματος.

Η δόση της ακυκλοβίρης για ενδοφλέβια έγχυση σε παιδιά ηλικίας μεταξύ 3 μηνών και 12

ετών υπολογίζεται με βάση την επιφάνεια του σώματος.

Σε παιδιά με λοίμωξη από τον ιό herpes simplex (εκτός από τις περιπτώσεις ερπητικής

εγκεφαλίτιδας) το ERPIZON για ενδοφλέβια έγχυση πρέπει να χορηγείται σε δόση 250mg

ανά τετραγωνικό μέτρο επιφάνειας σώματος, κάθε 8 ώρες.

Σε παιδιά με ερπητική εγκεφαλίτιδα, η ακυκλοβίρη για ενδοφλέβια έγχυση πρέπει να

χορηγείται σε δόση 500mg ανά τετραγωνικό μέτρο επιφάνειας σώματος ανά 8ωρο, εφόσον η

νεφρική λειτουργία δεν έχει διαταραχθεί.

Σε παιδιά που παρουσιάζουν διαταραχή της νεφρικής λειτουργίας, απαιτείται μια κατάλληλη

τροποποίηση της χορηγούμενης δόσης, ανάλογα με το βαθμό διαταραχής.

έγχυση σε δόσεις των 10mg/kg σωματικού βάρους κάθε 8 ώρες, για 7-21 ημέρες. (Η διάρκεια

θεραπείας, αναλόγως του είδους και της βαρύτητας της λοίμωξης). Το αυτό σχήμα να

ακολουθείται για την περίπτωση της ερπητικής εγκεφαλίτιδας, αλλά με διάρκεια θεραπείας

14-21 ημέρες.

Σε βαρειές λοιμώξεις έχουν δοκιμασθεί και δόσεις 15-20 mg/kg σωματικού βάρους, επίσης

κάθε 8 ώρες. Γενικώς στις βαριές αυτές καταστάσεις (κυρίως δε στις εγκεφαλίτιδες), τα

δοσολογικά σχήματα εξατομικεύονται τόσο με αύξηση της δόσης όσο και με παράταση του

χρόνου θεραπείας.

Για την εύρεση των βέλτιστων δοσολογικών σχημάτων και τη διαπίστωση της

αποτελεσματικότητας της ενδοφλέβιας χορήγησης ακυκλοβίρης σε υποτροπιάζουσες

Χορήγηση σε ασθενείς με διαταραχή της νεφρικής λειτουργίας

Σε ασθενείς που παρουσιάζουν διαταραχή της νεφρικής λειτουργίας, η ακυκλοβίρη για

ενδοφλέβια έγχυση πρέπει να χορηγείται με προσοχή. Στις περιπτώσεις αυτές συνιστώνται οι

ακόλουθες αναπροσαρμογές της δοσολογίας:

Κάθαρση κρεατίνης

(creatinine clearance)

Δοσολογία

25 – 50 ml/min 5 ή 10 mg/kg σωματικού βάρους κάθε 12 ώρες

10 – 25 ml/min 5 ή 10 mg/kg σωματικού βάρους κάθε 24 ώρες

0 (ανουρία) – 10 ml/min Σε ασθενείς που υποβάλλονται σε συνεχή περιπατητική

περιτοναϊκή κάθαρση (CADP) η παραπάνω συνιστώμενη

Η διάρκεια θεραπείας με ακυκλοβίρη συνήθως διαρκεί 5 ημέρες, αλλά μπορεί να

αναπροσαρμόζεται ανάλογα με την κατάσταση και την ανταπόκριση του ασθενούς στη

θεραπεία. Η διάρκεια της θεραπείας για την ερπητική εγκεφαλίτιδα συνήθως διαρκεί 10

ημέρες.

Ανασύσταση του Διαλύματος Έγχυσης:

Η ανασύσταση κάθε φιαλιδίου ακυκλοβίρης για έγχυση γίνεται προσθέτοντας τις παρακάτω

ποσότητες Ενέσιμου Ύδατος ή διαλύματος Χλωριούχου Νατρίου Ενδοφλέβιας Έγχυσης

(0,9%w/v). Τα διαλύματα που λαμβάνονται είναι περιεκτικότητας 25 mg/ml σε ακυκλοβίρη.

περιεκτικότητα των φιαλιδίων που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν. Για την ανασύσταση του

περιεχομένου ενός φιαλιδίου προστίθεται ο συνιστούμενος όγκος υγρού έγχυσης και

ακολουθεί ήπια ανάδευση μέχρι πλήρους διαλύσεως της κόνεως.

Χορήγηση:

Η απαιτούμενη δόση ακυκλοβίρης για έγχυση πρέπει να χορηγείται με βραδεία ενδοφλέβια

έγχυση διάρκειας μίας ώρας.

Μετά την ανασύσταση το διάλυμα ακυκλοβίρης για έγχυση, συγκέντρωσης ακυκλοβίρης

25mg/ml, μπορεί να χορηγηθεί μέσω αντλίας ελεγχόμενου ρυθμού έγχυσης.

Εναλλακτικά το ανασυσταθέν διάλυμα μπορεί να αραιωθεί περαιτέρω για να προκύψει

εγχυθεί.

έγχυσης.

Για ενήλικες συνιστάται η χρήση σάκων έγχυσης όγκου 100ml υγρού έγχυσης έστω και αν η

προκύπτουσα συγκέντρωση ακυκλοβίρης είναι σημαντικά μικρότερη της 0,5% w/v. Έτσι

ένας σάκος έγχυσης όγκου 100ml μπορεί να χρησιμοποιηθεί για οποιαδήποτε δόση μεταξύ

Διάλυμα χλωριούχου νατρίου για ενδοφλέβια έγχυση (0,45% και 0,9% w/v)

Διάλυμα χλωριούχου νατρίου (0,18% w/v) και γλυκόζης (4,0% w/v) για ενδοφλέβια έγχυση.

Διάλυμα γαλακτικού νατρίου για ενδοφλέβια έγχυση (διάλυμα Hartmann)

Όταν το ERPIZON για έγχυση αραιώνεται σύμφωνα με το ανωτέρω σχήμα η συγκέντρωση

ακυκλοβίρης στο διάλυμα δεν υπερβαίνει το 0,5% w/v.

4.3 Αντενδείξεις

Το ERPIZON δεν πρέπει να χορηγείται σε ασθενείς με γνωστή υπερευαισθησία στην

ακυκλοβίρη ή την βαλακυκλοβίρη.

4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση

διαταραχή της νεφρικής λειτουργίας τους.

αλληλεπίδρασης

Καμία κλινικά σημαντική αλληλεπίδραση δεν έχει αναγνωρισθεί.

Η ακυκλοβίρη απεκκρίνεται ως επί το πλείστον αμετάβλητη με τα ούρα μέσω δραστικής

νεφρικής έκκρισης. Συγχορηγούμενα φάρμακα που ανταγωνίζονται αυτό το μηχανισμό

μπορεί να αυξήσουν τις συγκεντρώσεις της ακυκλοβίρης στο πλάσμα.

Η προβενεσίδη και η σιμετιδίνη αυξάνουν την επιφάνεια κάτω από την καμπύλη

συγκεντρώσεων στο πλάσμα της ακυκλοβίρης μέσω αυτού του μηχανισμού και μειώνουν την

νεφρική απέκκριση τηs ακυκλοβίρης. Πάντωs δεν χρειάζεται ρύθμιση της δοσολογίας καθώς

η ακυκλοβίρη έχει μεγάλο θεραπευτικό δείκτη.

συγχορήγησης με φάρμακα που ανταγωνίζονται την απέκκριση της ακυκλοβίρης, λόγω του

χορηγείται ενδοφλέβια ακυκλοβίρη με φάρμακα που επηρεάζουν άλλες φάσεις της νεφρικής

φυσιολογίας (π.χ cyclosporin, tacrolimus).

4.6 Κύηση και γαλουχία

Χρήση κατά την κύηση

Η καταγραφή περιστατικών χρήσης του φαρμάκου σε εγκύους μετά την κυκλοφορία της

ακυκλοβίρης προσέφερε στοιχεία για την έκθεση εγκύων γυναικών σε όλες τις

φαρμακοτεχνικές μορφές.

Τα στοιχεία αυτά δεν δείχνουν αύξηση στον αριθμό ελαττωματικών γεννήσεων μεταξύ

ασθενών που έλαβαν ακυκλοβίρη συγκριτικά με το γενικό πληθυσμό και οποιεσδήποτε

ελαττωματικές γεννήσεις δεν χαρακτηρίζονται από κάποια μοναδικότητα ή συγκεκριμένη

μορφή που να υποδεικνύει μια κοινή αιτία.

ανάπτυξη αλλά μόνο μετά από υποδερμική χορήγηση τόσο υψηλών δόσεων που πιθανώς

προκάλεσαν μητρική τοξικότητα. Η κλινική συσχέτιση είναι αβέβαιη.

Χρήση κατά την γαλουχία

Υπάρχουν ενδείξεις ότι η ακυκλοβίρη περνάει στο μητρικό γάλα. Για το λόγο αυτό

συνιστάται προσοχή σε περίπτωση που πρέπει να χορηγηθεί σε θηλάζουσα μητέρα.

της ακυκλοβίρης στην ικανότητα οδήγησης ή χειρισμού μηχανών.

4.8 Ανεπιθύμητες Ενέργειες

Οι κατηγορίες συχνοτήτων σχετικά με τις ανεπιθύμητες ενέργειες παρακάτω είναι κατά

προσέγγιση. Για τις περισσότερες ενέργειες, δεν ήταν διαθέσιμα επαρκή στοιχεία για τον

υπολογισμό της συχνότητας. Επί πλέον οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να ποικίλουν ως

προς την συχνότητα ανάλογα με την ένδειξη.

Η ακόλουθη συνθήκη έχει χρησιμοποιηθεί για την κατάταξη των ανεπιθύμητων ενεργειών ως

προς τη συχνότητα: Πολύ συχνές ≥ 1/10, συχνές ≥ 1/100 και <1/10, όχι συχνές ≥ 1/1000 και

<1/100, σπάνιες ≥ 1/10.000 και <1/1.000, πολύ σπάνιες <1/10.000.

Διαταραχές του αίματος και του λεμφικού συστήματος

Όχι συχνές: Μειώσεις των αιματολογικών δεικτών (αναιμία, θρομβοκυτταροπενία,

Οι ανωτέρω αναστρέψιμες ενέργειες συνήθως εμφανίζονται σε ιατρικά περίπλοκες

καταστάσεις.

Αγγειακές διαταραχές:

Συχνές: Φλεβίτιδα

Αναπνευστικές, θωρακικές και μεσοθωρακικές διαταραχές:

Πολύ σπάνιες: Δύσπνοια

Γαστρεντερικές διαταραχές:

Συχνές: Ναυτία, εμετός

Πολύ σπάνιες: Διάρροια, κοιλιακά άλγη

Πολύ σπάνιες: Νεφρικά βλάβη, οξεία νεφρική ανεπάρκεια, άλγος νεφρού.

Ο ασθενής πρέπει να διατηρείται σε κατάσταση επαρκούς ενυδάτωσης. Η νεφρική βλάβη

συνήθως επανέρχεται άμεσα στο φυσιολογικό με ενυδάτωση του ασθενή και /ή μείωση της

δοσολογίας ή διακοπή του φαρμάκου. Εξέλιξη σε οξεία νεφρική ανεπάρκεια πάντως μπορεί

να εμφανισθεί σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

Το άλγος νεφρού μπορεί να σχετίζεται με νεφρική ανεπάρκεια.

Γενικές διαταραχές και καταστάσεις της οδού χορήγησης:

Πολύ σπάνιες: Κόπωση, πυρετός, τοπικές φλεγμονώδεις αντιδράσεις

εμφανισθεί όταν χορηγείται από λάθος ERPIZON για έγχυση σε εξωαγγειακούς ιστούς.

σπασμών και κώμα, έχουν συσχετισθεί με υπερδοσολογία. Η αιμοκάθαρση αυξάνει

σημαντικά την απομάκρυνση ακυκλοβίρης από το αίμα και επομένως μπορεί να θεωρηθεί

σαν λύση στην αντιμετώπιση της υπερδοσολογίας αυτού του φαρμάκου.

Η ακυκλοβίρη είναι αντι-ιικός παράγοντας εξαιρετικά δραστικός in vitro κατά του ιού του

Η ακυκλοβίρη φωσφορυλιώνεται μετά την είσοδό της σε μολυσμένα από έρπητα κύτταρα

μετά την εντός μίας ώρας έγχυση 5 ή 10mg/kg ακυκλοβίρης, ήταν 9,8 και 20,7

micrograms/ml αντιστοίχως. Τα αντίστοιχα μέσα ελάχιστα επίπεδα που μετρήθηκαν 7 ώρες

αργότερα ήταν 0,7 και 2,3 micrograms/ml αντιστοίχως.

Σε παιδιά ηλικίας άνω του ενός έτους που τους χορηγήθηκε δόση 250mg/m

αντί για 5mg/kg

και δόση 500mg/m

αντί για 10mg/kg φαρμάκου, παρατηρήθηκαν παρόμοια μέσα μέγιστα

(C

max) και μέσα ελάχιστα (C

min) επίπεδα.

Σε νεογνά (ηλικίας 0-3 μηνών) που αντιμετωπίσθηκαν θεραπευτικά με δόση 10mg/kg ανά

8ωρο υπό μορφή ωριαίας έγχυσης, η μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα σε σταθερή

κατάσταση (C

max) ήταν 13,8 micrograms/ml, ενώ η αντίστοιχη ελάχιστη (C

min) ήταν 2.3

micrograms /ml.

Τα επίπεδα του φαρμάκου στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό κυμαίνονται στο 50% των αντιστοίχων

Δεν υπάρχουν πληροφορίες για την επίδραση της ακυκλοβίρης χορηγούμενης από το στόμα ή

με ενδοφλέβια έγχυση, στην ανθρώπινη γυναικεία γονιμότητα. Σε μία μελέτη 20 αρρένων

ασθενών με φυσιολογικό αριθμό σπερματοζωαρίων, η χορήγηση ακυκλοβίρης από το στόμα

σε δόσεις έως 1g ημερησίως για διάστημα μέχρι 6 μήνες δεν έδειξε να έχει κλινικά σημαντική

Τα αποτελέσματα μεγάλης σειράς δοκιμασιών μεταλλαξιογένεσης in vitro και in vivo

Καρκινογένεση:

6.6 Οδηγίες χρήσης & χειρισμού