Πνευμονία από Pneumocystis carinii σε ασθενείς με AIDS. Σε ασθενείς οι οποίοι
δεν ανέχονται ικανοποιητικά ή δεν ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στη
συμβατική θεραπεία, η κλινδαμυκίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε
συνδυασμό με πριμακίνη.
Η χρήση της κλινδαμυκίνης πρέπει να περιορίζεται σε απόλυτες ενδείξεις ή
όταν δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν άλλα ασφαλέστερα αντιβιοτικά,
εξαιτίας σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών και κυρίως της
ψευδομεμβρανώδους κολίτιδας.
2.3 Αντενδείξεις
Αλλεργία στην κλινδαμυκίνη ή στη λινκομυκίνη, διαρροϊκά σύνδρομα,
ιστορικό κολίτιδας ή εντερίτιδας ή κολίτιδας από αντιβιοτικά.
2.4 Ειδικές προφυλάξεις και προειδοποιήσεις κατά τη χρήση
2.4.1 Ενημερώστε το γιατρό σας αν είστε αλλεργικός, αν πάσχετε
από νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια, από κολίτιδα ή έχετε ιστορικό
κολίτιδας.
Επίσης ενημερώστε τον αμέσως αν προκληθεί διάρροια κατά τη
διάρκεια της θεραπείας με κλινδαμυκίνη.
Η θεραπεία με κλινδαμυκίνη έχει συσχετισθεί με σοβαρή κολίτιδα, η οποία
μπορεί να είναι θανατηφόρα. Τα συμπτώματα ποικίλουν από ελαφρά, έως
σοβαρή, επίμονη διάρροια, λευκοκυττάρωση, πυρετό, σοβαρές επώδυνες
κοιλιακές μυϊκές συστολές, παρουσία στο έντερο αίματος και βλέννας,
κατάσταση που αν δεν αντιμετωπισθεί, μπορεί να καταλήξει σε
περιτονίτιδα, καταπληξία και τοξικό μεγάκολο.
Έναρξη κολίτιδας από αντιβιοτικά έχει συμβεί κατά τη διάρκεια της
χορήγησης ή ακόμη και δύο ή τρεις εβδομάδες μετά τη χορήγηση του
αντιβιοτικού. Η νόσος είναι πιθανόν να ακολουθήσει πιο σοβαρή πορεία σε
περισσότερο ηλικιωμένους ασθενείς ή σε ασθενείς οι οποίοι είναι
εξασθενημένοι. Σε περίπτωση που παρουσιασθεί ήπια κολίτιδα από
αντιβιοτικά, συνιστάται διακοπή χορήγησης της κλινδαμυκίνης.
Ο γιατρός σας θα συστήσει θεραπεία με ρητίνες χολεστυραμίνης και
κολεστιπόλης.
Εάν παρουσιασθεί σοβαρού βαθμού κολίτιδας από αντιβιοτικά, αυτή θα
πρέπει να αντιμετωπίζεται με κατάλληλη αναπλήρωση υγρών, ηλεκτρολυτών
και πρωτεϊνών.
Μπορεί να σας χορηγήσει βανκομυκίνη, διότι με αυτήν παρατηρείται ταχεία
εξαφάνιση της τοξίνης που παράγεται από το υπεύθυνο για την κολίτιδα
κλωστρίδιο από τα δείγματα κοπράνων και ταυτόχρονη κλινική ανάταξη της
διάρροιας.
Σε σπάνιες περιπτώσεις η κολίτιδα μπορεί να υποτροπιάσει μετά την παύση
της θεραπείας με βανκομυκίνη.