SPC :
PREMIG PD.OR.SD (1620+10.5)MG/SACHET BTx6 SACHETS
PREMIG
Aκετυλοσαλικυλική λυσίνη και μετοκλοπραμίδη
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
PREMIG
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Κάθε φακελίσκος περιέχει 1.620 mg ακετυλοσαλικυλικής λυσίνης που
αντιστοιχεί σε 900 mg ακετυλοσαλικυλικό οξύ και 10,50 mg υδροχλωρικής
μετοκλοπραμίδης που αντιστοιχεί σε 10 mg μετοκλοπραμίδη.
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.
3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Κόνις μιας δόσης για πόσιμο υγρό.
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
Αντιμετώπιση των συμπτωμάτων των κρίσεων ημικρανίας. Το προϊόν
αυτό προσφέρει γρήγορο έλεγχο του πόνου και της συνοδού ναυτίας και
εμέτου κατά τη διάρκεια ημικρανικών κρίσεων.
4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Τρόπος χορήγησης
: Λαμβάνεται από το στόμα.
Ρίξτε το περιεχόμενο σε ένα ποτήρι νερό. Επιτυγχάνεται γρήγορη
διάλυση.
Δοσολογία
:
Η δόση εξατομικεύεται ανάλογα με τις ανάγκες κάθε
ασθενούς.
Ένα φακελάκι με την εκδήλωση των πρώιμων συμπτωμάτων ημικρανίας.
Επανάληψη της δόσης τις επόμενες ώρες εφόσον χρειαστεί.
Να μην υπερβαίνετε τα 3 φακελάκια το 24ωρο.
X
ορήγηση σε παιδιά:
Αντενδείκνυται η χρήση σε παιδιά, ηλικίας < 1 έτους (βλ. παράγραφο
4.3).
Δε συνιστάται η χορήγησή του σε παιδιά και εφήβους ηλικίας 1-18 ετών
(βλ. παράγραφο 4.4).
4.3 Αντενδείξεις
Λόγω της περιεκτικότητάς του σε ακετυλοσαλικυλική λυσίνη, το Premig
αντενδείκνυται στις ακόλουθες περιπτώσεις:
Υπερευαισθησία στα σαλικυλικά ή σε οποιοδήποτε από τα έκδοχα
Ιστορικό άσθματος που προκλήθηκε από τη χορήγηση σαλικυλικών ή
δραστικών ουσιών με παρόμοια δράση
Γαστροδωδεκαδακτυλικό έλκος εν ενεργεία, ιστορικό αιμορραγιών του
πεπτικού
Ασθενείς με σοβαρή ηπατική ανεπάρκεια
Ασθενείς με σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια (κάθαρση κρεατινίνης
<30 ml/min)
Σοβαρή καρδιακή ανεπάρκεια
Αιμορραγικές καταστάσεις (π.χ. αιμορροφιλία)
Σε ασθενείς υπό ηπαρινοθεραπεία
Σε άτομα που έχουν διασταυρούμενη υπερευαισθησία με άλλα NSAIDs
(ινδομεθακίνη, φαινυλβουταζόνη, ιβουπροφαίνη, διφλουζάλη).
Διασταυρούμενη υπερευαισθησία δεν φαίνεται να υπάρχει μεταξύ
ακετυλοσαλικυλικού οξέος (ΑΣΟ) και σαλικυλικού νατρίου,
σαλικυλαμιδίου ή σαλικυλικής χολίνης. . Βλ επίσης αλληλεπιδράσεις
.και προσοχή στη χορήγηση
Ασθενείς με προϋπάρχουσα μαστοκυττάρωση όπου η χρήση
ακετυλοσαλικυλικού οξέος μπορεί να προκαλέσει σοβαρές αντιδράσεις
υπερευαισθησίας (περιλαμβανομένης της κυκλοφορικής καταπληξίας
με έξαψη, υπόταση, ταχυκαρδία και έμετο).
Μεθοτρεξάτη σε δόσεις μεγαλύτερες των 15 mg/εβδομάδα (βλέπε
παράγραφο 4.5)
Τελευταίο τρίμηνο εγκυμοσύνης.
Λόγω της περιεκτικότητάς του σε μετοκλοπραμίδη, το Premig
αντενδείκνυται στις ακόλουθες περιπτώσεις:
Yπερευαισθησία στη μετοκλοπραμίδη ή σε κάποιο από τα έκδοχα.
Αιμορραγία του γαστρεντερικού σωλήνα, μηχανική απόφραξη ή
διάτρηση του γαστρεντερικού σωλήνα, για τα οποία η διέγερση της
κινητικότητας του γαστρεντερικού σωλήνα αποτελεί κίνδυνο.
Ιστορικό νευροληπτικής ή προκαλούμενης από τη μετοκλοπραμίδη
βραδυκινησίας.
Ύπαρξη ή υποψία ύπαρξης φαιοχρωμοκυτώματος λόγω κινδύνου
σοβαρής υπερτασικής κρίσης.
Χρήση σε παιδιά ηλικίας < 1 έτους λόγω αυξημένου κινδύνου
εμφάνισης εξωπυραμιδικών διαταραχών (βλ. παράγραφο 4.4).
Συνδυασμός με λεβοντόπα λόγω αμοιβαίου ανταγωνισμού.
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
Το Premig δεν πρέπει να χορηγείται σε παιδιά κάτω των 18 ετών. Η
χορήγηση σαλικυλικών σε παιδιά μπορεί να οδηγήσει σε εκδήλωση
συνδρόμου REYE, που, ως γνωστό, έχει υψηλό ποσοστό θνησιμότητας (20-
30%).
Σε μικρά παιδιά επίσης μπορεί να προκληθεί δηλητηρίαση από σαλικυλικά
χωρίς να προηγηθούν εμβοές των ώτων, μείωση της ακοής κ.λπ.
2
Ακετυλοσαλικυλικό οξύ
Να αποφεύγεται η μακροχρόνια χρήση σαλικυλικών χωρίς προηγούμενη
ιατρική συμβουλή και παρακολούθηση.
Απαιτείται προσοχή
Συνιστάται προσοχή σε ασθενείς με ήπια και μέτρια ηπατική
δυσλειτουργία. Σε ασθενείς με ηπατική ή νεφρική ανεπάρκεια (το
ακετυλοσαλικυλικό μπορεί να προκαλέσει παροδική έκπτωση της
νεφρικής λειτουργίας).
Σε άτομα με διαταραχές πηκτικότητας, όπως σε υποπροθρομβιναιμία,
αβιταμίνωση Κ κ.λπ.
Σε ηλικιωμένα άτομα γιατί μπορεί να προκληθεί δηλητηρίαση από
σαλικυλικά χωρίς να προηγηθούν εμβοές των ώτων, μείωση της ακοής
κ.λπ.
Συνιστάται πάντα η διακοπή του ακετυλοσαλικυλικού αμέσως μόλις
εμφανισθούν πρώιμα συμπτώματα δηλητηρίασης.
Σε προγραμματισμένες χειρουργικές επεμβάσεις να διακόπτεται η
χορήγηση ΑΣΟ μία εβδομάδα τουλάχιστον πριν από την εγχείρηση
εξαιτίας των κινδύνων μετεγχειρητικής αιμορραγίας.
Το ακετυλοσαλικυλικό μπορεί να προκαλέσει βρογχόσπασμο, κρίσεις
άσθματος και άλλες αντιδράσεις υπερευαισθησίας. Παράγοντες
κινδύνου είναι: Tο προϋπάρχον άσθμα, ρινικοί πολύποδες ή χρόνια
αναπνευστική νόσος. Αυτό ισχύει και για ασθενείς που έχουν ιστορικό
αλλεργικών αντιδράσεων (π.χ. δερματικές αντιδράσεις, κνησμός) και σε
άλλες ουσίες.
Σε μικρές δόσεις μειώνει την απέκκριση του ουρικού οξέος και μπορεί να
προκαλέσει κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας σε ορισμένους ασθενείς.
Για τις περιεκτικότητες του ΑΣΟ > 500 mg/ημέρα: Υπάρχουν κάποια
στοιχεία ότι φάρμακα που αναστέλλουν τη σύνθεση της κυκλο-
οξυγενάσης / προσταγλανδίνης ενδέχεται να προκαλέσουν δυσλειτουργία
της γυναικείας γονιμότητας με μια επίδραση στην ωορρηξία. Αυτό είναι
αναστρέψιμο με τη διακοπή της θεραπευτικής αγωγής.
Η ιβουπροφαίνη μπορεί να επηρεάσει την ανασταλτική δράση του ΑΣΟ
στη συσσώρευση των αιμοπεταλίων. Ασθενείς που προτίθενται να πάρουν
ιβουπροφαίνη ενώ είναι σε θεραπεία με ακετυλοσαλικυλικό πρέπει να
συμβουλεύονται το γιατρό τους.
Αυτό το φάρμακο πρέπει να χορηγείται υπό στενή ιατρική παρακολούθηση
σε ασθενείς με ανεπάρκεια του G-6-PD, λόγω του κινδύνου αιμόλυσης (βλ.
παράγραφο 4.8).
Μετοκλοπραμίδη
Εξωπυραμιδικές διαταραχές μπορεί να εμφανιστούν, ιδιαίτερα σε παιδιά
και νεαρά άτομα ή/και όταν χρησιμοποιούνται υψηλές δόσεις (βλ.
παράγραφο 4.8). Αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες εξαφανίζονται τελείως
με τη διακοπή της αγωγής. Μπορεί να χρειαστεί συμπτωματική αγωγή
3
(βενζοδιαζεπίνες σε παιδιά ή/και αντιχοληνεργικά αντιπαρκινσονικά
φάρμακα σε ενήλικες).
Η διάρκεια της θεραπευτικής αγωγής δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 3
μήνες λόγω του κινδύνου εμφάνισης βραδυκινησίας.
Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα μεταξύ
της κάθε χορήγησης μετοκλοπραμίδης ακόμα και στην περίπτωση εμέτου
και απόρριψης της δόσης, ώστε να αποφευχθεί υπερδοσολογία.
Η μετοκλοπραμίδη δεν συνιστάται σε επιληπτικούς ασθενείς, επειδή τα
βενζαμίδια μπορεί να μειώσουν τον ουδό των επιληπτικών κρίσεων.
Σε ασθενείς με ηπατική ή νεφρική δυσλειτουργία συνιστάται μείωση της
δόσης.
Όπως ισχύει με τα νευροληπτικά, μπορεί να εμφανιστεί κακόηθες
νευροληπτικό σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από υπερθερμία,
εξωπυραμιδικές διαταραχές, αστάθεια του αυτόνομου νευρικού
συστήματος και αύξηση της CPK. Επομένως απαιτείται προσοχή επειδή,
εάν εμφανιστεί πυρετός – ένα από τα συμπτώματα του κακοήθους
νευροληπτικού συνδρόμου – θα πρέπει να διακοπεί η αγωγή με
μετοκλοπραμίδη,
στην περίπτωση που υπάρχει υποψία για κακόηθες νευροληπτικό
σύνδρομο.
Έχει αναφερθεί μεθαιμοσφαιριναιμία, που θα μπορούσε να συσχετιστεί
με ανεπάρκεια της αναγωγάσης του NADH κυτοχρώματος b5. Σε αυτές τις
περιπτώσεις η μετοκλοπραμίδη πρέπει να διακοπεί άμεσα και οριστικά,
ενώ πρέπει να αρχίσουν τα κατάλληλα μέτρα.
Σε διαβητικούς που λαμβάνουν ινσουλίνη πιθανόν να απαιτηθεί
τροποποίηση της δόσης ή του χρόνου χορήγησής της από το γεγονός ότι η
μετοκλοπραμίδη επηρεάζει την κένωση του στομάχου και το βαθμό
απορρόφησης στο λεπτό έντερο.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και
άλλες μορφές αλληλεπίδρασης
Ακετυλοσαλικυλικό οξύ
Μεθοτρεξάτη:
Αντενδείκνυται σε δόσεις μεγαλύτερες των 15 mg/εβδομάδα
επειδή προκαλείται αύξηση αιματολογικής τοξικότητας λόγω της
μειωμένης νεφρικής αποβολής της και της δέσμευσής της με τις πρωτεΐνες
του πλάσματος από τα σαλικυλικά (βλέπε παράγραφο 4.3).
Να αποφεύγεται η σύγχρονη χορήγηση σαλικυλικών με μεθοτρεξάτη σε
δόσεις μικρότερες των 15 mg/εβδομάδα, λόγω αυξημένης αιματολογικής
τοξικότητας (επειδή προκαλείται από τα σαλικυλικά μείωση της νεφρικής
αποβολής και παρεμπόδιση της δέσμευσής της με τις πρωτεΐνες του
πλάσματος με αποτέλεσμα αύξηση των επιπέδων της στο αίμα).
Ιβουπροφαίνη:
Βάσει πειραματικών δεδομένων, η ιβουπροφαίνη μπορεί να
αναστείλει τη δράση του ακετυλοσαλικυλικού οξέος σε χαμηλές δόσεις
αυτού, στη συσσώρευση των αιμοπεταλίων, όταν γίνεται ταυτόχρονη
4
χορήγηση (βλ. παράγραφο 5.1). Εντούτοις, οι περιορισμοί αυτών των
δεδομένων και οι αβεβαιότητες αναφορικά με την εξαγωγή
συμπερασμάτων από τα ex
vivo δεδομένα σε κλινικές περιπτώσεις,
υποδηλώνουν ότι δεν μπορούν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα για
την τακτική χρήση της ιβουπροφαίνης και καμιά κλινικώς σχετική
επίδραση δεν θεωρείται πιθανή από την περιστασιακή χρήση
ιβουπροφαίνης.
Αντιπηκτικά θρομβολυτικά / άλλοι ανταγωνιστές της συγκόλλησης
αιμοπεταλίων / αιμόστασης από του στόματος:
Αύξηση του κίνδυνου
αιμορραγικών εκδηλώσεων. Μπορεί να απαιτηθεί μείωση της δόσης των
αντιπηκτικών.
Μη στερεοειδή αντιφλεγμονώδη
γιατί αυξάνει η πιθανότητα εμφάνισης
ανεπιθύμητων ενεργειών (π.χ. γαστρεντερικά έλκη και αιμορραγικές
επιπλοκές).
Εκλεκτικοί ανταγωνιστές της επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (
SSRIs
):
Αύξηση του κινδύνου γαστρεντερικής αιμορραγίας.
Αντιδιαβητικά (ινσουλίνη, σουλφονυλουρία)
μπορεί να έχει ως συνέπεια
την εκδήλωση υπογλυκαιμικών επεισοδίων. Τα σαλικυλικά μειώνουν τα
επίπεδα του σακχάρου αίματος και ενισχύουν την υπογλυκαιμική δράση
των αντιδιαβητικών δισκίων. Μπορεί να απαιτηθεί μείωση της δόσης των
τελευταίων.
Κορτικοειδή
(εκτός της υδροκορτιζόνης όταν χορηγείται για θεραπεία
υποκατάστασης σε νόσο του Addison). Τα κορτικοειδή αυξάνουν την
κάθαρση των σαλικυλικών και μειώνουν τα επίπεδά τους στο αίμα. Είναι
δυνατόν σε διακοπή τους να προκληθούν τοξικά φαινόμενα από τα
σαλικυλικά.
Βαλπροϊκό οξύ:
Αυξημένη τοξικότητα του βαλπροϊκού λόγω της αύξησης
των επιπέδων του ελευθέρου βαλπροϊκού στον ορό.
Οινοπνευματώδη:
Αυξάνει τον κίνδυνο πρόκλησης εξελκώσεων στο
γαστρεντερικό σωλήνα. Μπορεί να παρατείνει το χρόνο ροής.
Αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης:
Σε συνδυασμό
με υψηλές δόσεις σαλικυλικών, μείωση της σπειραματικής διήθησης λόγω
μείωσης της σύνθεσης των προσταγλανδινών στους νεφρούς.
Προβενεσίδη ή σουλφινοπυραζόνη:
Συνεπάγεται μείωση της
ουρικοαπεκκριτικής δράσης των τελευταίων.
Απορροφήσιμα αντιόξινα,
σε θεραπευτικές δόσεις, μπορεί να έχουν ως
αποτέλεσμα αύξηση του βαθμού κάθαρσης των σαλικυλικών και μείωση
της αποτελεσματικότητάς τους.
Μη απορροφήσιμα αντιόξινα:
Μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα την
αναστολή απορρόφησης του ΑΣΟ και μείωση της σχέσης του προς το
σαλικυλικό οξύ στο πλάσμα.
5
Διουρητικά
με σαλικυλικά σε υψηλές δόσεις: Μείωση της σπειραματικής
διήθησης λόγω μείωσης της σύνθεσης των προσταγλανδινών στους
νεφρούς.
Οξινοποιητικά των ούρων
(π.χ. βιταμίνη C), συνεπάγεται μείωση της
αποβολής των σαλικυλικών από τους νεφρούς.
Φουροσεμίδη:
Μπορεί να προκαλεί δηλητηρίαση από σαλικυλικά (ακόμα
και με μικρότερες αναλογικά δόσεις των τελευταίων) ενώ παράλληλα
μπορεί να μειωθεί η νατριοδιουρητική δράση της φουροσεμίδης.
Σπειρονολακτόνη:
Μπορεί να συνεπάγεται μείωση της διουρητικής
δράσης της τελευταίας.
Μετοκλοπραμίδη:
Συνεπάγεται αύξηση της απορρόφησής τους
(αλληλεπίδραση η οποία χρησιμοποιείται επωφελώς στο Premig).
Αναστολείς της καρβονικής ανυδράσης:
Μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα
αυξημένο κίνδυνο τοξικής επίδρασης από τα σαλικυλικά, εξαιτίας των
διαταραχών της οξεοβασικής ισορροπίας που προκαλούν οι πρώτοι.
Μετοκλοπραμίδη
Συνδυασμοί που αντενδείκνυνται
Λεβοντόπα
: Το λεβοντόπα και η μετοκλοπραμίδη παρουσιάζουν αμοιβαίο
ανταγωνισμό.
Συνδυασμοί που πρέπει να αποφεύγονται:
Οινόπνευμα
: Το οινόπνευμα ενισχύει την κατασταλτική δράση της
μετοκλοπραμίδης.
Συνδυασμοί που πρέπει να ληφθούν υπόψη:
Αντιχολινεργικά και παράγωγα μορφίνης:
Τα αντιχολινεργικά και τα
παράγωγα μορφίνης παρουσιάζουν αμοιβαίο ανταγωνισμό με τη
μετοκλοπραμίδη στην κινητικότητα του πεπτικού συστήματος.
Κατασταλτικά του ΚΝΣ (παράγωγα μορφίνης, υπνωτικά, αγχολυτικά,
κατασταλτικά Η
1
αντιισταμινικά, κατασταλτικά αντικαταθλιπτικά,
βαρβιτουρικά, κλονιδίνη και τα συναφή):
Ενισχύεται η δράση των
κατασταλτικών του ΚΝΣ και της μετοκλοπραμίδης.
Νευροληπτικά:
Η μετοκλοπραμίδη μπορεί να έχει αθροιστική δράση με
νευροληπτικά όταν εμφανίζονται εξωπυραμιδικές διαταραχές.
Λόγω της προκινητικής επίδρασης της μετοκλοπραμίδης μπορεί να
τροποποιηθεί η απορρόφηση συγκεκριμένων φαρμάκων.
Δ :ιγοξίνη μ μ μ . Η ετοκλοπρα ίδη ελαττώνει τη βιοδιαθεσι ότητα της διγοξίνης
Απαιτείται προσεκτική παρακολούθηση των επιπέδων διγοξίνης στο
μ .πλάσ α
Κυκλοσπορίνη:
Η μετοκλοπραμίδη αυξάνει τη βιοδιαθεσιμότητα της
κυκλοσπορίνης. Απαιτείται προσεκτική παρακολούθηση των επιπέδων
μ . κυκλοσπορίνης στο πλάσ α
6
4.6 Κύηση και γαλουχία
Ακετυλοσαλικυλικό οξύ
Κύηση
Η αναστολή της σύνθεσης των προσταγλανδινών μπορεί να έχει
ανεπιθύμητη επίδραση στην κύηση και/ή στην ανάπτυξη του εμβρύου.
Δεδομένα επιδημιολογικών μελετών προκαλούν ανησυχία για αυξημένο
κίνδυνο αποβολής και δυσπλασιών μετά τη χρήση αναστολέα σύνθεσης
προσταγλανδινών στην αρχή της κύησης. Πιστεύεται ότι ο κίνδυνος
αυξάνεται με τη δόση και τη διάρκεια της θεραπείας. Τα διαθέσιμα
δεδομένα δεν υποστηρίζουν οποιαδήποτε συσχέτιση μεταξύ της
χορήγησης ΑΣΟ και του αυξημένου κινδύνου για αποβολή. Δεν υπάρχει
συμφωνία στις διαθέσιμες επιδημιολογικές μελέτες για το ΑΣΟ όσον
αφορά στη δυσπλασία, αλλά δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί αυξημένος
κίνδυνος γαστροσχιστίας.
Σε προοπτική μελέτη, με έκθεση περίπου 14.800 ζευγών μητέρων-παιδιών
στην αρχή της κύησης (1ο-4ο μήνα), δεν αποδείχθηκε οποιαδήποτε
συσχέτιση με αυξημένο ποσοστό δυσπλασιών.
Μελέτες σε ζώα έχουν δείξει τοξικότητα στην αναπαραγωγή (βλέπε
παράγραφο 5.3).
Δεν θα πρέπει να χορηγούνται φαρμακευτικά ιδιοσκευάσματα που
περιέχουν ΑΣΟ κατά τη διάρκεια του 1ου και 2ου τριμήνου της κύησης,
καθώς δεν έχει διασαφηνιστεί η επίδραση της αναστολής της σύνθεσης
των προσταγλανδινών στην εγκυμοσύνη, εκτός εάν είναι απολύτως
αναγκαίο. Εάν γίνει χρήση φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων που
περιέχουν ΑΣΟ από μια γυναίκα που επιχειρεί να συλλάβει, ή κατά τη
διάρκεια του 1ου και 2ου τριμήνου της κύησης, θα πρέπει να διατηρείται
η χαμηλότερη δυνατή δόση και η μικρότερη δυνατή διάρκεια θεραπείας.
Κατά τη διάρκεια του 3ου τριμήνου της κύησης, όλοι οι αναστολείς της
σύνθεσης προσταγλανδινών μπορεί να εκθέσουν:
Το έμβρυο σε:
- Καρδιοαναπνευστική τοξικότητα (με πρώιμη σύγκλιση του
βοτάλλειου πόρου και πνευμονική υπέρταση)
- Νεφρική δυσλειτουργία, η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε νεφρική
ανεπάρκεια με ολιγοϋδράμνιο
- Χαμηλό βάρος του εμβρύου
- Γέννηση νεκρών εμβρύων ή θάνατο του νεογέννητου
Τη μητέρα και το παιδί, στο τέλος της κύησης, σε:
- Πιθανή παράταση του χρόνου αιμορραγίας πριν ή και μετά τον
τοκετό, μια αντιπηκτική επίδραση η οποία μπορεί να επέλθει ακόμη
και μετά από πολύ χαμηλές δόσεις
- Αναστολή των συσπάσεων της μήτρας έχοντας ως αποτέλεσμα
καθυστέρηση ή παράταση του τοκετού
- Αυξημένη συχνότητα ενδοκρανιακών αιμορραγιών σε πρόωρα.
Συνεπώς, το ΑΣΟ αντενδείκνυται κατά τη διάρκεια του 3ου τριμήνου της
εγκυμοσύνης.
7
Γαλουχία
Το ΑΣΟ διέρχεται τον πλακούντα και έχει ενοχοποιηθεί ως πιθανό
τερατογόνο, μολονότι στον άνθρωπο δεν έχουν περιγραφεί περιπτώσεις
τερατογένεσης.
Το ΑΣΟ απεκκρίνεται στο μητρικό γάλα και αναφέρονται περιπτώσεις
δηλητηρίασης σε θηλάζοντα βρέφη μητέρων που έπαιρναν 650 mg ΑΣΟ την
ημέρα.
Μετοκλοπραμίδη
Κύηση
Δεδομένα από έγκυες ασθενείς (> 1.000) δεν έδειξαν δυσπλασία ή
τοξικότητα του εμβρύου/ νεογνού κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου
της κύησης. Περιορισμένος αριθμός δεδομένων από έγκυες ασθενείς (>
300) δεν έδειξαν νεογνική τοξικότητα στα άλλα τρίμηνα. Μελέτες σε ζώα
δεν κατέδειξαν τοξικότητα στην αναπαραγωγική ικανότητα. Η χρήση της
μετοκλοπραμίδης μπορεί να εξεταστεί κατά την κύηση, μόνο εφόσον είναι
αναγκαίο.
Η μετοκλοπραμίδη απεκκρίνεται στο μητρικό γάλα και δεν μπορούν να
αποκλειστούν ανεπιθύμητες ενέργειες στο θηλάζον βρέφος. Πρέπει να
ληφθεί απόφαση, εάν πρέπει να διακοπεί ο θηλασμός ή η θεραπεία με τη
μετοκλοπραμίδη.
4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού
μηχανών
Ακετυλοσαλικυλικό οξύ
Καμιά.
Μετοκλοπραμίδη
Μπορεί να εμφανιστεί νυσταγμός, δυσκινησία, δυστονία και οπτικές
διαταραχές μετά από χορήγηση μετοκλοπραμίδης, που μπορεί να
ενισχυθεί με κατασταλτικά του ΚΝΣ ή οινόπνευμα. Η ικανότητα
οδήγησης οχημάτων ή χειρισμού μηχανών μπορεί να μειωθεί.
4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Ακετυλοσαλικυλικό οξύ
Διαταραχές του γαστρεντερικού:
Οι γαστρεντερικές διαταραχές αποτελούν τη συχνότερη ανεπιθύμητη
ενέργεια. Ναυτία, καύσος, επιγαστρική δυσφορία, έμετοι αναφέρονται σε
ποσοστό 10-30% με σχετικά μεγάλες δόσεις. Απώλεια αίματος, αν και
συνήθως αμελητέα, αναφέρεται στο 70%. Χρόνια όμως λήψη σαλικυλικών
μπορεί να οδηγήσει σε σιδηροπενική αναιμία. Να σημειωθεί ότι δεν
υπάρχει συσχέτιση μεταξύ της απώλειας αίματος και του βαθμού
γαστρικού ερεθισμού.
Επίσης, η σύγχρονη χορήγηση σαλικυλικών με τροφή δεν μειώνει την
απώλεια αίματος. Αναφέρεται όμως ότι τα μη ακετυλιωμένα σαλικυλικά
(σαλικυλική χολίνη, σαλικυλικό μαγνήσιο, σαλσαλάτη) προκαλούν
μικρότερη απώλεια αίματος από το ΑΣΟ.
Άλλες ανεπιθύμητες ενέργειες από το γαστρεντερικό σωλήνα είναι η
πρόκληση επιπολής εξελκώσεων ή και γαστρικών ελκών (όχι όμως
8
δωδεκαδακτυλικών), η ενεργοποίηση παλιού γαστροδωδεκαδακτυλικού
έλκους, μεγάλες αιμορραγίες, ενίοτε απειλητικές για τη ζωή του
ασθενούς. Γενικά, οι τελευταίες είναι σχετικά σπάνιες σε σχέση με τη
μεγάλη χρήση των σαλικυλικών.
Μη γνωστές:
Διαταραχές του ανώτερου γαστρεντερικού: Οισοφαγίτιδα,
διαβρωτική δωδεκαδακτυλίτιδα, διαβρωτική γαστρίτιδα,
οισοφαγική εξέλκωση, διάτρηση
Διαταραχές του κατώτερου γαστρεντερικού: Έλκη του λεπτού
εντέρου (νήστιδα και ειλεό) και του παχέος εντέρου (κόλον και
ορθό), κολίτιδα και διάτρηση εντέρου.
Οι αντιδράσεις αυτές ενδέχεται να σχετίζονται ή μη με αιμορραγία και
ενδέχεται να παρουσιαστούν με οποιαδήποτε δόση ακετυλοσαλικυλικού
οξέος, καθώς και σε ασθενείς με ή χωρίς προειδοποιητικά συμπτώματα ή
προηγούμενο ιστορικό σοβαρών γαστρεντερικών συμβαμάτων.
Διαταραχές του αναπνευστικού συστήματος, του θώρακα και του
μεσοθωράκιου:
Μη γνωστές:
Μη καρδιογενές πνευμονικό οίδημα από χρόνια χρήση και
στο πλαίσιο μιας αντίδρασης υπερευαισθησίας λόγω του
ακετυλοσαλικυλικού οξέος.
Διαταραχές του αιμοποιητικού και του λεμφικού συστήματος
Μη γνωστές:
Θρομβοπενία. Αιμολυτική αναιμία σε ασθενείς με
ανεπάρκεια του G-6-PD (βλ. παράγραφο 4.4).
Διαταραχές του ήπατος και των χοληφόρων:
Μη γνωστές:
αύξηση των ηπατικών ενζύμων, βλάβη του ήπατος, κυρίως
ηπατοκυτταρική. Χρόνια ηπατίτιδα.
Διαταραχές του νευρικού συστήματος:
Εμβοές των ώτων ή και μείωση της ακοής αποτελούν τα συνηθέστερα
πρώιμα συμπτώματα τοξικής επίδρασης από σαλικυλικά.
Μη γνωστές:
Ενδοκρανιακή αιμορραγία. Η ενδοκρανιακή αιμορραγία
ενδέχεται να είναι θανατηφόρος, ειδικά στους ηλικιωμένους.
Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού
Μη γνωστές:
Τοπικό εξάνθημα υποτροπιάζον.
Σε πολύ μικρό ποσοστό αναφέρονται δερματικά εξανθήματα ή
αντιδράσεις υπερευαισθησίας ασθματικού τύπου, ενίοτε απειλητικές για
τη ζωή του ασθενούς. Η συχνότητα είναι μεγαλύτερη σε άτομα με
ιστορικό άσθματος, πυρετού εκ χόρτου ή με ρινικούς πολύποδες. Να
σημειωθεί ότι τέτοιες αντιδράσεις δεν έχουν περιγραφεί με σαλικυλικό
νάτριο ή σαλικυλικό μαγνήσιο.
Επίσης παρατηρείται ρινίτιδα και ρινική συμφόρηση.
Μετοκλοπραμίδη
Διαταραχές του νευρικού συστήματος και ψυχιατρικές διαταραχές
Οι ακόλουθες αντιδράσεις, μερικές φορές συσχετιζόμενες, εμφανίζονται
πιο συχνά όταν χρησιμοποιούνται υψηλές δόσεις:
9
Εξωπυραμιδικά συμπτώματα: Οξεία δυστονία και δυσκινησία,
παρκινσονικό σύνδρομο, ακαθησία, ακόμα και μετά από χορήγηση
μιας εφάπαξ δόσης του φαρμάκου, ειδικότερα σε παιδιά και νεαρά
άτομα. (βλ. παράγραφο 4.4»)
Νυσταγμός, μειωμένο επίπεδο συνείδησης, σύγχυση, ψευδαίσθηση.
Άλλες αντιδράσεις που είναι πιθανόν να εμφανιστούν:
Βραδυκινησία κατά τη διάρκεια ή μετά από παρατεταμένη αγωγή,
ιδιαίτερα σε ηλικιωμένους ασθενείς (βλ. παράγραφο 4.4)
Επιληπτικές κρίσεις
Κακόηθες νευροληπτικό σύνδρομο
Κατάθλιψη.
Διαταραχές του γαστρεντερικού
Διάρροια.
Διαταραχές του αιμοποιητικού και του λεμφικού συστήματος
Μεθαιμοσφαιριναιμία που μπορεί να συσχετιστεί με ανεπάρκεια της
αναγωγάσης του NADH κυτοχρώματος b5, ιδιαίτερα σε νεογνά. (βλ.
παράγραφο 4.4)
Θειοαιμοσφαιριναιμία, κυρίως με συγχορήγηση υψηλών δόσεων
φαρμάκων αποδέσμευσης θείου.
Δ
ιαταραχές
του ενδοκρινικού συστήματος
Διαταραχές του ενδοκρινικού συστήματος κατά τη διάρκεια
παρατεταμένης θεραπείας που σχετίζονται με την
υπερπρολακτιναιμία (αμηνόρροια, γαλακτόρροια, γυναικομαστία).
Γενικές διαταραχές και καταστάσεις της οδού χορήγησης
Αλλεργική αντίδραση, περιλαμβανομένης της αναφυλαξίας
Εξασθένιση.
Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών
Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη
χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι
σημαντική. Επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-
κινδύνου του φαρμακευτικού προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες
του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης να αναφέρουν οποιεσδήποτε
πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες μέσω του Εθνικού Οργανισμού
Φαρμάκων, Μεσογείων 284, GR-15562 Χολαργός, Αθήνα, Τηλ: + 30 21
32040380/337, Φαξ: + 30 21 06549585, Ιστότοπος: http :// www . eof . gr.
4.9
Υπερδοσολογία
Δεν υπάρχει επαρκής εμπειρία για τις συνέπειες από ενδεχόμενη
υπερδοσολογία από το Premig. Εντούτοις, μπορεί λογικά να υποτεθεί ότι
τα συμπτώματα θα είναι ανάλογα με αυτά που προκύπτουν από
υπερδοσολογία που οφείλεται σε καθένα από τα δύο δραστικά συστατικά.
Υπερδοσολογία από ΑΣΟ
Η τοξικότητα των σαλικυλικών (δόσεις μεγαλύτερες των 100 mg/kg/ημέρα
για 2 ημέρες μπορεί να προκαλέσουν τοξικότητα) μπορεί να είναι
10
αποτέλεσμα χρόνιας δηλητηρίασης που προήλθε από χορήγηση για
θεραπευτικούς λόγους ή από δυνητικά επικίνδυνες για τη ζωή οξείες
δηλητηριάσεις που προήλθαν από υπερδοσολογία (εκ λάθους κατάποση
από παιδιά ή τυχαία δηλητηρίαση).
Μπορεί να παρουσιαστεί μη καρδιογενές πνευμονικό οίδημα με οξεία και
χρόνια υπερδοσολογία λόγω ακετυλοσαλικυλικού οξέος (βλ. παράγραφο
4.8).
Η
χρόνια δηλητηρίαση από σαλικυλικά
μπορεί να είναι ύπουλη
επειδή δεν έχει ειδικά συμπτώματα. Ήπια χρόνια δηλητηρίαση ή
σαλικυλισμός, συνήθως συμβαίνει μετά από την επανειλημμένη χρήση
μεγάλων δόσεων σαλικυλικών.
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ζαλάδα, ίλιγγο, εμβοές ώτων, κώφωση,
εφίδρωση, ναυτία, έμετο, πονοκέφαλο, σύγχυση και μπορεί να ελεγχθούν
με μείωση της δοσολογίας. Οι εμβοές μπορεί να εμφανιστούν με
συγκεντρώσεις στο πλάσμα από 150-300 μg/ml. Πιο σοβαρές
ανεπιθύμητες ενέργειες συμβαίνουν με συγκεντρώσεις στο πλάσμα
μεγαλύτερες από 300 μg/ml.
Το κύριο χαρακτηριστικό της οξείας δηλητηρίασης είναι η σοβαρή
διαταραχή
της οξεοβασικής ισορροπίας, που μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με την
ηλικία και τη σοβαρότητα της δηλητηρίασης. Το πιο σύνηθες σύμπτωμα
για ένα παιδί είναι η μεταβολική οξέωση. Η σοβαρότητα της
δηλητηρίασης δεν μπορεί να εκτιμηθεί μόνον από τη συγκέντρωση των
σαλικυλικών στο πλάσμα. Η απορρόφηση του ακετυλοσαλικυλικού οξέος
μπορεί να καθυστερήσει, λόγω μείωσης της γαστρικής κένωσης ή
σχηματισμού συσσωματωμάτων στο στομάχι. Η αντιμετώπιση της
δηλητηρίασης από ακετυλοσαλικυλικό οξύ καθορίζεται από την έκταση,
το στάδιο και τα κλινικά συμπτώματα και σύμφωνα με τις καθορισμένες
τεχνικές αντιμετώπισης δηλητηριάσεων. Αρχικά, πρέπει να ληφθούν
μέτρα για την επιτάχυνση της αποβολής του φαρμάκου και της ρύθμισης
των ηλεκτρολυτών και της οξεοβασικής ισορροπίας.
Λόγω της πολυπλοκότητας των παθοφυσιολογικών επιδράσεων της
δηλητηρίασης των σαλικυλικών, τα συμπτώματα και διερευνητικά
ευρήματα μπορεί να περιλαμβάνουν:
μ μΣυ πτώ ατα μΕυρή ατα μΘεραπευτικά έτρα
μ Ήπια έως έτρια
δηλητηρίαση
Γαστρική πλύση
Επαναλαμβανόμενη
χορήγηση ενεργού
άνθρακα Προκλητή
αλκαλική διούρηση
Ταχύπνοια
Υ μ περαερισ ός
Α ναπνευστική
αλκάλωση
μ , Αλκαλιαι ία
αλκαλουρία
Ρ μ ύθ ιση υγρών και
ηλεκτρολυτών
Εφιδρώσεις
( )διαφόρηση ,
, μναυτία έ ετος
11
μ μΣυ πτώ ατα μΕυρή ατα μΘεραπευτικά έτρα
Μέτρια έως σοβαρή
δηλητηρίαση
Γαστρική πλύση
Επαναλαμβανόμενη
χορήγηση ενεργού
άνθρακα
Προκλητή αλκαλική
διούρηση και
αιμοδιήθηση σε
σοβαρές περιπτώσεις
Αναπνευστική
αλκάλωση με
αντιρροπιστική
μεταβολική οξέωση
Ο , ξέωση οξυουρία Ρ μ ύθ ιση υγρών και
ηλεκτρολυτών
Υπερπυρεξία μ Ρύθ ιση υγρών και
ηλεκτρολυτών
Αναπνευστικό:
ποικίλλουν από
υπεραερισμό και
μη καρδιογενές
πνευμονικό οίδημα
έως αναπνευστική
ανακοπή,
ασφυξία
Καρδιαγγειακό: που
κυμαίνονται από
αρρυθμίες και
υπόταση έως
καρδιαγγειακή
ανακοπή
Π.χ. μεταβολές στην
πίεση αίματος,
μεταβολές ΗΚΓ
Απώλεια υγρών και
ηλεκτρολυτών:
αφυδάτωση, ολιγουρία
έως νεφρική
ανεπάρκεια
Π.χ. υποκαλιαιμία,
υπερνατριαιμία,
υπονατριαιμία, αλλαγή
στη νεφρική λειτουργία
Ρύθμιση υγρών και
ηλεκτρολυτών
Μειωμένος
μεταβολισμός
γλυκόζης, κέτωση
Υπεργλυκαιμία,
υπογλυκαιμία (κυρίως
σε παιδιά)
Αύξη ση επιπέδων
κετονών
μ Ε βοές ώτων, κώφωση
: Γαστρεντερικό
μαι ορραγία
Αιμοποιητικό:
αναστολή των
αιμοπεταλίων έως
διαταραχές της πήξης
του αίματος
INR, Παράταση
μ μ υποπροθρο βιναι ία
Κεντρικό νευρικό:
τοξική
εγκεφαλοπάθεια
και καταστολή ΚΝΣ
με συμπτώματα
που κυμαίνονται από
12
μ μΣυ πτώ ατα μΕυρή ατα μΘεραπευτικά έτρα
λήθαργο, σύγχυση έως
κώμα και σπασμούς
Υπερδοσολογία από μετοκλοπραμίδη
Σημεία και συμπτώματα:
Μπορεί να εμφανιστούν εξωπυραμιδικές
διαταραχές και νυσταγμός, μειωμένο επίπεδο συνείδησης, σύγχυση και
ψευδαισθήσεις.
Θεραπευτική αντιμετώπιση:
Η αγωγή των εξωπυραμιδικών διαταραχών
είναι μόνο συμπτωματική (βενζοδιαζεπίνες σε παιδιά ή/και
αντιχοληνεργικά αντιπαρκινσονικά φάρμακα για τους ενήλικες).
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Οι φαρμακοδυναμικές ιδιότητες του Premig είναι αυτές των δύο
μεμονωμένων φαρμάκων, δηλαδή ενός αναλγητικού και ενός
αντιεμετικού.
Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: Νευρικό σύστημα, άλλα αναλγητικά και
αντιπυρετικά. Κωδικός ATC: N02BA01.
Ακετυλοσαλικυλικό οξύ
Ως σαλικυλικό, το ακετυλοσαλικυλικό οξύ ανήκει στην ομάδα των όξινων
μη στεροειδών αναλγητικών/αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Ως εστέρας
του σαλικυλικού οξέος, το ακετυλοσαλικυλικό οξύ είναι ουσία με
αναλγητικές, αντιπυρετικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Ο τρόπος
δράσης που περιγράφεται, περιλαμβάνει αναστολή της κυκλοοξυγενάσης
και κατά συνέπεια αναστολή των προστανοϊδών: προσταγλανδίνη Ε
2
,
προσταγλανδίνη Ι
2
και θρομβοξάνη Α
2
.
Το ακετυλοσαλικυλικό οξύ έχει έντονη ανασταλτική δράση στη
συσσώρευση των αιμοπεταλίων. Η μη αναστρέψιμη αναστολή της
κυκλοοξυγενάσης είναι ιδιαίτερα έντονη στα αιμοπετάλια, επειδή αυτά
δεν μπορούν να επανασυνθέσουν το εν λόγω ένζυμο. Το
ακετυλοσαλικυλικό οξύ θεωρείται ότι έχει και άλλες ανασταλτικές
δράσεις στα αιμοπετάλια.
Βάσει πειραματικών δεδομένων, η ιβουπροφαίνη μπορεί να αναστείλει τη
δράση του ακετυλοσαλικυλικού οξέος σε χαμηλές δόσεις αυτού, στη
συσσώρευση των αιμοπεταλίων, όταν γίνεται ταυτόχρονη χορήγηση. Σε
μια μελέτη, κατά τη χορήγηση μονής δόσης ιβουπροφαίνης 400 mg, 8 ώρες
πριν ή 30 λεπτά μετά τη χορήγηση ταχείας αποδέσμευσης
ακετυλοσαλικυλικού οξέος δόσης 81 mg, παρουσιάστηκε μειωμένη
επίδραση του ακετυλοσαλικυλικού οξέος στο σχηματισμό θρομβοξάνης ή
στη συσσώρευση των αιμοπεταλίων. Εντούτοις, οι περιορισμοί αυτών των
δεδομένων και οι αβεβαιότητες αναφορικά με την εξαγωγή
συμπερασμάτων από τα ex
vivo
δεδομένα σε κλινικές περιπτώσεις,
υποδηλώνουν ότι δεν μπορούν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα για
την τακτική χρήση της ιβουπροφαίνης και καμιά κλινικώς σχετική
13
επίδραση δεν θεωρείται πιθανή από την περιστασιακή χρήση
ιβουπροφαίνης.
Μετοκλοπραμίδη
Η μετοκλοπραμίδη είναι ένα αντιεμετικό που μεταβάλλει τη συμπεριφορά
του γαστρεντερικού.
Κατά τη διάρκεια κρίσεων ημικρανίας, ο χρόνος που χρειάζεται το
ακετυλοσαλικυλικό οξύ για να απορροφηθεί, συχνά επιμηκύνεται λόγω
μείωσης της κινητικότητας του πεπτικού.
Αποκαθιστώντας την κινητικότητα, η μετοκλοπραμίδη προωθεί την
απορρόφηση του ακετυλοσαλικυλικού οξέος.
5.2 μΦαρ ακοκινητικές ιδιότητες
Ακετυλοσαλικυλική λυσίνη
Η απορρόφηση του ακετυλοσαλικυλικού οξέος πραγματοποιείται ταχέως
και πλήρως μετά τη χορήγησή του από το στόμα.
Κατά τη διάρκεια της απορρόφησης και μετά από αυτήν, το
ακετυλοσαλικυλικό οξύ μετατρέπεται στον κυριότερο μεταβολίτη του, το
σαλικυλικό οξύ. Η ακετυλομάδα του ακετυλοσαλικυλικού οξέος αρχίζει
να διαχωρίζεται υδρολυτικά ακόμη και κατά τη διάρκεια της διέλευσης
από το γαστρεντερικό βλεννογόνο, αλλά η διεργασία αυτή λαμβάνει χώρα
κυρίως στο ήπαρ.
Η δέσμευση με τις πρωτεΐνες του ορού στον άνθρωπο εξαρτάται από τη
συγκέντρωση. Έχει βρεθεί ποσοστό που ανέρχεται στο 66-98% (του
σαλικυλικού οξέος).
Μετά τη χορήγηση υψηλών δόσεων, το ακετυλοσαλικυλικό οξύ είναι
ανιχνεύσιμο στο εγκεφαλικό, στο νωτιαίο και στο αρθρικό υγρό. Το
σαλικυλικό οξύ διέρχεται τον πλακούντα και απεκκρίνεται στο μητρικό
γάλα.
Η κινητική της απέκκρισης του σαλικυλικού οξέος είναι δοσοεξαρτώμενη,
καθώς ο μεταβολισμός περιορίζεται από τη δυναμικότητα των ηπατικών
ενζύμων. Ο χρόνος ημιζωής κυμαίνεται από 2 έως 3 ώρες μετά από
χαμηλές δόσεις μέχρι περίπου 12 ώρες μετά από τις συνηθισμένες
αναλγητικές δόσεις.
Οι κυριότεροι μεταβολίτες είναι το συνεζευγμένο προϊόν του σαλικυλικού
οξέος με γλυκίνη (σαλικυλουρικό οξύ), οι γλυκουρονικοί αιθέρες και
εστέρες του σαλικυλικού οξέος (γλυκουρονική σαλικυλική φαινόλη και
γλυκουρονικό σαλικυλοακετύλιο), καθώς και το γεντισικό οξύ και το
συνεζευγμένο του προϊόν με γλυκίνη. Το σαλικυλικό οξύ και οι
μεταβολίτες του απεκκρίνονται κυρίως από τους νεφρούς.
Μετοκλοπραμίδη
Σε 40 λεπτά μετά από λήψη μετοκλοπραμίδης από του στόματος
επιτυγχάνονται τα μέγιστα επίπεδα αυτής στο πλάσμα. Τα επίπεδα αυτά
είναι 32 και 70 μg/l για δόσεις 10 και 20 mg.
14
Η βιοδιαθεσιμότητα είναι 80%
για την από του στόματος χορήγηση
.
Υπάρχουν μικρές διαφορές από άτομο σε άτομο από τις οποίες το 20%
οφείλεται στη δράση της πρώτης διόδου.
Η μετοκλοπραμίδη διανέμεται γρήγορα και καθολικά στους ιστούς. Ο
όγκος διανομής είναι 2,2-3,4 l/kg. Η μετοκλοπραμίδη έχει ένα χαμηλό
βαθμό σύνδεσης με τις πρωτεΐνες του πλάσματος (30%). Ο χρόνος
ημίσειας ζωής της είναι 5-6 ώρες. Η συνολική κάθαρση είναι 0,4-0,7 l/min.
Η μετοκλοπραμίδη μεταβολίζεται πολύ λίγο σε ανθρώπους. Η αποβολή
της γίνεται από τους νεφρούς. Η νεφρική ανεπάρκεια μειώνει την
κάθαρση της μετοκλοπραμίδης και αυξάνει τα επίπεδά της στο πλάσμα.
Συνδυασμός ΑΣΟ με μετοκλοπραμίδη
Όταν η ακετυλοσαλικυλική λυσίνη και η μετοκλοπραμίδη χορηγηθούν ως
διάλυμα από το στόμα, απορροφώνται γρήγορα. Η ακετυλοσαλικυλική
λυσίνη διΐσταται ταχέως σε ΑΣΟ και λυσίνη.
Σε άτομα που δεν υποφέρουν από ημικρανίες, η συγκέντρωση του
πλάσματος των σαλικυλικών και της μετοκλοπραμίδης δεν διαφέρει από
αυτήν που επιτυγχάνεται εάν κάθε φάρμακο χορηγηθεί ξεχωριστά.
Σε άτομα που πάσχουν από ημικρανία, η κρίση μπορεί να προκαλέσει μια
σημαντική μείωση (50%) της συγκέντρωσης και της βιοδιαθεσιμότητας
του ακετυλοσαλικυλικού οξέος εάν αυτό χορηγηθεί μόνο του. Ο
συνδυασμός σε διάλυμα του ακετυλοσαλικυλικού οξέος και της
μετοκλοπραμίδης αποκαθιστά τη συγκέντρωση και τη βιοδιαθεσιμότητα
του ακετυλοσαλικυλικού οξέος.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Ακετυλοσαλικυλικό οξύ
Οξεία τοξικότητα
Η οξεία λήψη δόσεων 10 g ακετυλοσαλικυλικού οξέος σε ενήλικες και
4 g σε παιδιά μπορεί να είναι θανατηφόρα.
Συγκεντρώσεις στο πλάσμα από 300-350 μg σαλικυλικού οξέος/ml μπορεί
να οδηγήσουν σε τοξικά συμπτώματα και συγκεντρώσεις από 400-500 μg
σαλικυλικού οξέος/ml οδηγούν σε κωματώδεις έως θανατηφόρες
καταστάσεις.
Χρόνια τοξικότητα
Το ακετυλοσαλικυλικό οξύ και ο μεταβολίτης του το σαλικυλικό οξύ
έχουν τοπική ερεθιστική δράση στους βλεννογόνους.
Εφόσον υπάρχουν έλκη στο γαστρεντερικό σύστημα, η αυξημένη τάση για
αιμάτωση δημιουργεί κίνδυνο αιμορραγίας. Σε μελέτες σε ζώα
αναφέρεται επίσης νεφρική βλάβη μετά από οξεία και χρόνια χορήγηση
υψηλών δόσεων.
Μετάλλαξη - Καρκινογένεση
Το ακετυλοσαλικυλικό οξύ έχει επαρκώς εξεταστεί για μεταλλαξιογόνο
και καρκινογόνο δράση. Δεν έχει βρεθεί κάποια ένδειξη πιθανής
μεταλλαξιογόνου ή καρκινογόνου δράσης.
15
Τοξικότητα στην αναπαραγωγή
Αναφέρεται ότι τα σαλικυλικά έχουν τερατογόνο δράση σε ορισμένα είδη
ζώων. Έχουν αναφερθεί διαταραχές στην εμφύτευση του γονιμοποιημένου
ωαρίου, εμβρυοτοξικά αποτελέσματα και διαταραχές στην ικανότητα
εκμάθησης στους απογόνους μετά από προγεννητική έκθεση.
Για πληροφορίες σχετικά με τη χρήση στον άνθρωπο, βλέπε παράγραφο
4.6.
Μετοκλοπραμίδη
Δεν διατίθενται σχετικά στοιχεία.
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος των εκδόχων
Ασπαρτάμη
Γλυκίνη
Βελτιωτικό γεύσης λεμόνι
Σύνθεση του βελτιωτικού γεύσης λεμόνι:
Αιθέριο έλαιο λεμονιού
απορροφούμενο από υπόστρωμα μαλτοδεξτρίνης.
6.2 Ασυμβατότητες
Δεν έχουν αναφερθεί.
6.3 Διάρκεια ζωής
12 μήνες
6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη φύλαξη του προϊόντος
Φυλάσσετε σε θερμοκρασία μικρότερη των 25°C.
6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη
Το προϊόν συσκευάζεται σε φακελίσκους από μίγμα χαρτιού, αλουμινίου
και πολυαιθυλενίου, καθένας από τους οποίους περιέχει μία δόση του
προϊόντος και είναι σφραγισμένος με θερμοσυγκόλληση. Για να ανοιχθεί
ο φακελίσκος θα πρέπει να κοπεί.
Χάρτινο κουτί που περιέχει 6 ή 15 ή 30 φακελίσκους.
6.6 Οδηγίες χρήσης/χειρισμού
Το προϊόν πρέπει να λαμβάνεται από το στόμα μετά από την πλήρη
διάλυση της σκόνης.
7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
sanofi-aventis AEBE
Λεωφ. Συγγρού 348 - Κτήριο Α΄
16
176 74 Καλλιθέα
8. ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
41407/27-05-2008
9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ/ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ
Ημερομηνία πρώτης έγκρισης:
11 Φεβρουαρίου.1997
Ημερομηνία ανανέωσης άδειας:
27 Μαϊου 2008
10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
. . .
17
