μορφές αλληλεπίδρασης
- Λίθιο και Διγοξίνη: Αρκετά ΜΣΑΦ αναστέλλουν τη νεφρική κάθαρση του
λιθίου και της διγοξίνης, με αποτέλεσμα την αύξηση της συγκέντρωσης και
των δύο στον ορό. Ο συνδυασμός πρέπει να αποφεύγεται εκτός και εάν μπορεί
να διεξάγεται συχνή παρακολούθηση των επιπέδων λιθίου και διγοξίνης.
- Διουρητικά: Η ασεκλοφενάκη όπως και άλλα ΜΣΑΦ μπορεί να παρεμποδίσει
την δράση των διουρητικών. Αν και δεν έχει δειχθεί ότι επηρεάζει τον έλεγχο
της αρτηριακής πίεσης όταν συγχορηγείται με βενδροφλουαζίδη, δεν μπορεί να
αποκλεισθεί ότι υπάρχουν αλληλεπιδράσεις με άλλα διουρητικά. Όταν
συγχορηγείται με καλιοπροστατευτικά διουρητικά πρέπει να
παρακολουθούνται τα επίπεδα του καλίου στο αίμα.
- Αντιυπερτασικά: Τα ΜΣΑΦ μπορεί να μειώσουν τη δράση των
αντιυπερτασικών. Ο κίνδυνος εμφάνισης οξείας νεφρικής ανεπάρκειας, η οποία
είναι συνήθως αναστρέψιμη, μπορεί να είναι αυξημένος σε μερικούς ασθενείς
με έκπτωση της νεφρικής λειτουργίας (π.χ. αφυδατωμένοι ασθενείς ή
ηλικιωμένοι ασθενείς) όταν αναστολείς ΜΕΑ ή ανταγωνιστές της
αγγειοτενσίνης II συνδυάζονται με ΜΣΑΦ. Συνεπώς, ο συνδυασμός πρέπει να
χορηγείται με προσοχή ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους. Οι ασθενείς πρέπει να
ενυδατώνονται επαρκώς και πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο
παρακολούθησης της νεφρικής λειτουργίας μετά την έναρξη της σύγχρονης
θεραπείας, και μετέπειτα περιοδικά.
- Αντιπηκτικά: Όπως και τα άλλα ΜΣΑΦ η ασεκλοφενάκη ενισχύει τη δράση
των αντιπηκτικών. Συνεπώς ασθενείς που λαμβάνουν ασεκλοφενάκη μαζί με
αντιπηκτικά πρέπει να παρακολουθούνται στενά.
- Αντιαιμοπεταλιακοί παράγοντες και εκλεκτικοί αναστολείς της
επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (SSRIs) συνδυαζόμενοι με τα ΜΣΑΦ μπορεί
να αυξήσουν τον κίνδυνο αιμορραγίας του γαστρεντερικού (βλ. παράγραφο
4.4).
- Αντιδιαβητικά: Κλινικές μελέτες έχουν δείξει ότι η ασεκλοφενάκη μπορεί να
χορηγείται σε συνδυασμό με από του στόματος αντιδιαβητικά χωρίς να
επηρεάζει την κλινική δράση τους. Εντούτοις, επειδή έχουν αναφερθεί
μεμονωμένες περιπτώσεις υπογλυκαιμίας ή υπεργλυκαιμίας με τη συγχορήγηση
της ασεκλοφενάκης, πρέπει να εξετάζεται ο επαναπροσδιορισμός της
δοσολογίας των υπογλυκαιμικών φαρμάκων.
- Μεθοτρεξάτη: Πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η πιθανή αλληλεπίδραση των
ΜΣΑΦ και της μεθοτρεξάτης ακόμη και όταν χορηγούνται χαμηλές δόσεις
μεθοτρεξάτης, ειδικά σε ασθενείς με μειωμένη νεφρική λειτουργία. Όταν πρέπει
να χρησιμοποιείται θεραπεία συνδυασμού, πρέπει να παρακολουθείται η
νεφρική λειτουργία. Προσοχή απαιτείται επίσης όταν χορηγείται ένα ΜΣΑΦ και
μεθοτρεξάτη μέσα σε διάστημα 24 ωρών το ένα από το άλλο καθώς τα επίπεδα
μεθοτρεξάτης μπορεί να αυξηθούν και να οδηγήσουν σε αυξημένη τοξικότητα.
- Άλλα ΜΣΑΦ: Ταυτόχρονη θεραπεία με ασπιρίνη και άλλα ΜΣΑΦ μπορεί να
αυξήσει τη συχνότητα εμφάνισης των ανεπιθύμητων ενεργειών.
- Κορτικοστεροειδή: Αυξημένος κίνδυνος γαστρεντερικής εξέλκωσης ή
αιμορραγίας (βλ. παράγραφο 4.4).
- Αντιμικροβιακά του τύπου των κινολονών: Μπορεί να συμβούν σπασμοί
εξαιτίας της αλληλεπίδρασης μεταξύ των κινολονών και των ΜΣΑΦ. Αυτό
μπορεί να συμβεί σε ασθενείς με ή χωρίς προηγούμενο ιστορικό επιληψίας ή
σπασμών. Γι' αυτό πρέπει να δίνεται προσοχή κατά τη χορήγηση των
κινολονών σε ασθενείς που λαμβάνουν ήδη ΜΣΑΦ.
- Κυκλοσπορίνη, τακρόλιμους: Η χορήγηση ΜΣΑΦ μαζί με κυκλοσπορίνη ή
τακρόλιμους πιστεύεται ότι αυξάνει τον κίνδυνο νεφροτοξικότητας λόγω της
μειωμένης σύνθεσης προστακυκλίνης στους νεφρούς. Συνεπώς, κατά τη
διάρκεια της θεραπείας συνδυασμού είναι σημαντικό να παρακολουθείται
στενά η νεφρική λειτουργία.
6