ενάντια στα μόρια προσκόλλησης των λευκοκυττάρων και των ενδοθηλιακών
κυττάρων (π.χ. CD11a, CD18, CD11b, CD44, CD54, LPAM 1), η οποία, σε
μελέτες σε πειραματόζωα, έχει αποδειχθεί ότι μειώνει την πρόσδεση των
λευκοκυττάρων στο ενδοθήλιο. Ως εκ τούτου, τα δραστικά κύτταρα
αδυνατούν να μεταναστεύσουν στο μόσχευμα μέσω του ενδοθηλίου.
Θεωρητικά, αυτή η επίδραση ενδέχεται επίσης να μειώνει τη βλάβη εξ’
ισχαιμίας-επαναιμάτωσης επιτρέποντας καλύτερη ροή μέσω της
μικροκυκλοφορίας.
Ο συνδυασμός της μείωσης των T-κυττάρων με τη μειορρύθμιση των μορίων
προσκόλλησης παρεμβαίνει στους πολλαπλούς μηχανισμούς μέσω των
οποίων συμβαίνει η απόρριψη του μοσχεύματος.
Το Thymoglobuline αναγνωρίζει την πλειοψηφία των μορίων που ενέχονται στην
αλληλουχία ενεργοποίησης των κυττάρων T κατά την απόρριψη μοσχεύματος,
όπως CD2, CD3, CD4, CD8, CD11a, CD18, CD25, HLA-DR και HLA τάξης I.
Τα κύτταρα T απομακρύνονται από την κυκλοφορία με λύση εξαρτώμενη από το
συμπλήρωμα και επίσης εξαρτώμενο από Fc μηχανισμό οψωνίνωσης
διαμεσολαβούμενο από το σύστημα μονοκυττάρων και φαγοκυττάρων.
Εκτός από τη μείωση του αριθμού κυττάρων Τ υπάρχουν άλλες επιδράσεις στη
λειτουργία των λεμφοκυττάρων, που συνδέονται με την ανοσοκατασταλτική
δράση.
In
vitro, σε μια συγκέντρωση περίπου 0,1 mg/ml, το Thymoglobuline ενεργοποιεί τα
κύτταρα T και διεγείρει τον πολλαπλασιασμό τους (με τον ίδιο τρόπο για τα
υποσύνολα CD4
+
και CD8
+
) μέσω σύνθεσης IL-2 και IFN- και έκφρασης CD25.
Αυτή η μιτογόνος δράση αφορά κύρια την οδό CD2. Σε υψηλότερες
συγκεντρώσεις, η ανοσοσφαιρίνη κονίκλου έναντι ανθρώπινων
θυμοκυττάρων αναστέλλει την υπερπλαστική απόκριση των λεμφοκυττάρων
σε άλλα μιτογόνα με μετα-μεταγραφικό αποκλεισμό σύνθεσης INF- και CD25,
αλλά χωρίς μείωση στην έκκριση IL-2.
In
vitro, το Thymoglobuline δεν ενεργοποιεί τα κύτταρα B.
Ο χαμηλός κίνδυνος B κυτταρικού λεμφώματος που παρατηρείται σε ασθενείς
που υποβάλλονται σε θεραπεία με Thymoglobuline μπορεί να εξηγηθεί με τους
ακόλουθους μηχανισμούς:
Μη ενεργοποίηση B κυττάρων με, ως αποτέλεσμα, μη διαφοροποίηση
πλασματοκυττάρων
Αντιϋπερπλαστική δράση έναντι κυττάρων B και ορισμένων
λεμφοβλαστικών κυτταρικών σειρών.
Στην πορεία της ανοσοκαταστολής στο πλαίσιο της μεταμόσχευσης οργάνων,
ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπεία με ανοσοσφαιρίνη κονίκλου έναντι
ανθρώπινων θυμοκυττάρων εμφανίζουν έντονη λεμφοπενία (που ορίζεται ως
μείωση πάνω από 50% σε σύγκριση με την τιμή αναφοράς) μία ημέρα μετά
την έναρξη της θεραπείας. Η λεμφοπενία επιμένει καθόλη τη διάρκεια της
θεραπείας και μετά από αυτήν. Κατά μέσο όρο, περίπου το 40 % των ασθενών
ανακτούν πάνω από το 50 % του αρχικού αριθμού λεμφοκυττάρων σε 3 μήνες.
THYMOGLOBULINE_PdCSOIN_SPC_EL_PROP_PSUSA10184_TC_04November2015
13