σας. Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν κατακράτηση νατρίου, καλίου
και ύδατος και ως εκ τούτου να επηρεάσουν την νατριοδιουρητική δράση των διουρητικών παραγόντων.
Σε ταυτόχρονη χορήγηση της πιροξικάμης με από του στόματος αντιπηκτικά φάρμακα οι ασθενείς πρέπει
να παρακολουθούνται με προσοχή. Απαιτείται παρακολούθηση των επιπέδων του λιθίου στο αίμα μετά
από έναρξη της θεραπείας με πιροξικάμη, προσαρμογή των δόσεων ή διακοπή της χορήγησης αυτού.
2.6 Δοσολογία
Σε ρευματοειδή αρθρίτιδα, οστεοαρθρίτιδα και αγκυλωτική σπονδυλίτιδα η αρχική δόση της πιροξικάμης
είναι 20 mg άπαξ ημερησίως. Η συνήθης δόση συντήρησης είναι επίσης 20 mg ημερησίως, αλλά μπορεί
να κυμανθεί από 10-30 mg ημερησίως.
Σε οξεία ουρική αρθρίτιδα η αρχική δόση είναι 40 mg εφ’ άπαξ και συνεχίζεται επί 4-6 ημέρες με
ημερήσια δόση 40 mg εφ’ άπαξ ή σε διηρημένες δόσεις. Σε οξέα μυοσκελετικά νοσήματα η αρχική
ημερήσια δόση της πιροξικάμης είναι 40 mg εφ’ άπαξ ή σε διηρημένες δόσεις για τις δύο πρώτες ημέρες
και συνεχίζεται με δόση 20 mg ημερησίως επί 7-14 ημέρες.
Στην πρωτοπαθή δυσμηνόρροια η αρχική ημερήσια δόση είναι 40 mg εφ’ άπαξ για τις δύο πρώτες ημέρες
και συνεχίζεται με εφ’ άπαξ δόση 20 mg ημερησίως επί 1-3 ημέρες.
Χορήγηση
Δισκία: το δισκίο λαμβάνεται με ένα ποτήρι νερό.
Για να διχοτομήσετε το δισκίο, τοποθετήστε το σε μια επίπεδη επιφάνεια με τη χαραγή προς τα πάνω. Στη
συνέχεια πιέστε με το δείκτη πάνω στη χαραγή και το δισκίο θα διαιρεθεί σε δύο ίσα τμήματα των 10 mg.
Κοκκία για πόσιμο υγρό σε φακελίσκους: Για να λάβετε δόση 10 mg πιροξικάμης ανοίξτε το φακελίσκο
κατά μήκος της γραμμής με την ένδειξη "Μισή δόση". Για να λάβετε δόση 20 mg πιροξικάμης ανοίξτε το
φακελίσκο κατά μήκος της γραμμής με την ένδειξη "Πλήρης δόση".
Αναβράζοντα δισκία: Τα αναβράζοντα δισκία πρέπει να διαλύονται πλήρως σε ένα ποτήρι νερό.
2.7 Υπερδοσολογία-Αντιμετώπιση
Δεν υπάρχει ειδικό αντίδοτο. Επί λήψεως υπερβολικής δόσης εφαρμόζεται θεραπεία υποστήριξης και
συμπτωματική θεραπεία. Η χορήγηση ενεργού άνθρακα μειώνει την απορρόφηση του φαρμάκου. Η
αιμοκάθαρση πιθανώς δεν είναι χρήσιμη στην αύξηση της αποβολής της πιροξικάμης.
Τηλ κέντρου δηλητηριάσεων: 210.77.93.777, ΑΘΗΝΑ
2.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
Η πιροξικάμη γίνεται κατά κανόνα καλώς ανεκτή. Γαστρεντερικές διαταραχές είναι οι πλέον
συνηθισμένες από τις ανεπιθύμητες ενέργειες αλλά επί το πλείστον δεν επηρεάζουν τη συνέχιση της
θεραπείας. Η μακροχρόνια χορήγηση δόσεων μεγαλυτέρων των 30 mg ημερησίως ενέχει αυξημένο
κίνδυνο πρόκλησης γαστρεντερικών ανεπιθύμητων ενεργειών.
Σύνολο του οργανισμού: Αντιδράσεις υπερευαισθησίας όπως αναφυλαξία, βρογχόσπασμος, κνίδωση,
αγγειοοίδημα, αγγειίτιδα και «ορονοσία» έχουν σπανίως αναφερθεί.
Μεταβολικές διαταραχές όπως υπογλυκαιμία, υπεργλυκαιμία, αύξηση ή μείωση του σωματικού βάρους
έχουν σπανίως αναφερθεί. Έχει επίσης αναφερθεί κακουχία.
Καρδιαγγειακό: Οίδημα και κυρίως το οίδημα των σφυρών, έχει αναφερθεί σε μικρό ποσοστό ασθενών,
Αίσθημα προκαρδίων παλμών και υπέρταση έχουν αναφερθεί σπανίως.
Φάρμακα όπως το Brexin, μπορεί να σχετίζονται με μικρή αύξηση του κίνδυνου για καρδιακή προσβολή
(«έμφραγμα του μυοκαρδίου») ή εγκεφαλικό επεισόδιο.
Κεντρικό και περιφερικό νευρικό: Ζάλη, κεφαλαλγία, υπνηλία, αϋπνία, κατάθλιψη, νευρικότητα,
ψευδαισθήσεις, μεταβολές της ψυχικής διάθεσης, διαταραχές των ονείρων, σύγχυση, παραισθήσεις και
ίλιγγος έχουν σπανίως αναφερθεί.
Γαστρεντερικό: Στοματίτιδα, ανορεξία, επιγαστραλγία, γαστρίτιδα, ναυτία, έμετος, δυσκοιλιότητα,
επιγαστρικό βάρος, μετεωρισμός, διάρροια, κοιλιακά άλγη, δυσπεψία, γαστρεντερική αιμορραγία
(συμπεριλαμβανόμενης της αιματέμεσης και της μέλαινας), διάτρηση και πεπτικό έλκος (ειδικές
προειδοποιήσεις και ειδικές προφυλάξεις) έχουν αναφερθεί μετά από χορήγηση της πιροξικάμης.
Αντικειμενικές εκτιμήσεις της εμφάνισης του γαστρικού βλεννογόνου και της απώλειας αίματος από το
γαστρεντερικό σύστημα απέδειξαν ότι η χορήγηση 20 mg πιροξικάμης ημερησίως, εφ’ άπαξ ή σε
3