μ μ μ μ μ . αι ατολογικούς ασθενείς ε αποδεδειγ ένη ή πιθανή ουκορ υκητίαση Η
μ 18 (37%): 39 θεραπεία ήταν αποτελεσ ατική σε ασθενείς εννέα από τους
μ μ ασθενείς στους οποίους χορηγήθηκε συ βατική α φοτερικίνη B (23%) 7 και
12 από τους ασθενείς στους οποίους χορηγήθηκε AmBisome (58%)
(ανταποκρίθηκαν στη θεραπεία Pagano et al., Haematologica. 2004∙ 89(2):207-14).
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Το φαρμακοκινητικό προφίλ του AmBisome, βασιζόμενο στις συνολικές
συγκεντρώσεις αμφοτερικίνης Β στο πλάσμα, καθορίστηκε σε καρκινοπαθείς
ασθενείς με εμπύρετη ουδετεροπενία και σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε
μεταμόσχευση μυελού των οστών, οι οποίοι έλαβαν μιας ώρας έγχυση AmBisome
1,0 έως 7,5 mg/kg ημερησίως για 3 έως 20 ημέρες. Το AmBisome έχει ένα
σημαντικά διαφορετικό προφίλ από αυτό που αναφέρεται στη βιβλιογραφία για
τη συμβατική αμφοτερικίνη Β, με υψηλότερες συγκεντρώσεις αμφοτερικίνης Β
στο πλάσμα (C
max
) και αυξημένη έκθεση (AUC
0-24
) μετά από χορήγηση AmBisome σε
σχέση με τη συμβατική αμφοτερικίνη Β. Μετά από την πρώτη και τελευταία
δόση, τα φαρμακοκινητικά στοιχεία του AmBisome (μέση τιμή ± κανονική
απόκλιση) κυμαίνονται ως ακολούθως:
C
max
7,3μg/mL (±3,8) έως 83,7 μg/mL (±43,0)
T
1/2
6,3 hr (± 2,0) έως 10,7 hr (±6,4)
AUC
0-24
27 μg.hr/mL (±14) έως 555 μg.hr/mL (±311)
Κάθαρση (Cl) 11 mL/hr/kg (±6) έως 51 mL/hr/kg (±44)
Όγκος κατανομής (V
ss
) 0,10 L/kg (± 0,07) έως 0,44 L/kg (±0,27)
Οι ελάχιστες και μέγιστες τιμές φαρμακοκινητικής δεν προέρχονται
απαραίτητα από τις χαμηλότερες και υψηλότερες δοσολογίες. Μετά την
χορήγηση AmBisome, η σταθερή κατάσταση επιτυγχάνεται γρήγορα (γενικώς
μέσα σε 4 ημέρες). Η φαρμακοκινητική του AmBisome μετά την πρώτη δόση
φαίνεται να είναι μη γραμμική έτσι ώστε οι συγκεντρώσεις του AmBisome στον
ορό να είναι μεγαλύτερες από αναλογικές με την αυξανόμενη δόση. Αυτή η μη
αναλογική δοσολογική απάντηση πιστεύεται πως οφείλεται στον κορεσμό της
δικτυοενδοθηλιακής κάθαρσης του AmBisome. Δεν σημειώθηκε καμία σημαντική
συσσώρευση φαρμάκου μετά από χορήγηση 1 έως 7,5 mg/kg ημερησίως. Ο όγκος
κατανομής την πρώτη ημέρα και στην σταθερή κατάσταση δηλώνει πως
υπάρχει μια εκτενής κατανομή του AmBisome στους ιστούς. Μετά από
επανειλημένη χορήγηση AmBisome, ο τελικός χρόνος ημιζωής (Τ
1/2
) της αποβολής
του AmBisome είναι περίπου 7 ώρες. Η απέκκριση του AmBisome δεν έχει
μελετηθεί. Οι μεταβολικοί οδοί της αμφοτερικίνης Β και του AmBisome δεν είναι
γνωστοί. Λόγω του μεγέθους των λιποσωμάτων, δεν υπάρχει σπειραματική
διήθηση και νεφρική απέκκριση του AmBisome, έτσι αποφεύγεται η
αλληλεπίδραση της αμφοτερικίνης Β με τα κύτταρα των περιφερικών
σωληναρίων και μειώνεται το δυναμικό νεφροτοξικότητας που έχει
παρατηρηθεί με τη συμβατική αμφοτερικίνη Β.
Νεφρική Ανεπάρκεια
Η επίδραση της νεφρικής ανεπάρκειας στη φαρμακοκινητική του AmBisome δεν
έχει επισήμως μελετηθεί. Τα δεδομένα δείχνουν πως δεν απαιτείται κάποια
δοσολογική προσαρμογή σε ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμοδιύλιση ή σε
διαδικασίες διήθησης, ωστόσο πρέπει να αποφεύγεται η χορήγηση AmBisome
κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας.
12