Στους αρουραίους η ακαρβόζη μελετήθηκε σε δόσεις 50-450mg/kg από
του στόματος. Όλες οι αιματολογικές και οι κλινικο-χημικές παράμετροι
παρέμειναν αμετάβλητες σε σύγκριση με ομάδα μαρτύρων, στην οποία
δε χορηγήθηκε ακαρβόζη. Ομοίως οι μεταγενέστερες ιστοπαθολογικές
εξετάσεις δεν αποκάλυψαν καμία ένδειξη βλάβης σε καμία δόση.
Δόσεις 50-450mg/kg από του στόματος μελετήθηκαν επίσης και σε
σκύλους. Σε σύγκριση με ομάδα μαρτύρων, που δεν έλαβε ακαρβόζη,
καταδείχθηκαν αλλαγές που οφείλονται στην υπό μελέτη ουσία, στην
ανάπτυξη του βάρους του σώματος του πειραμοτοζώου, στη
δραστικότητα της α-αμυλάσης στον ορό, καθώς και στα επίπεδα ουρίας
στο αίμα. Σε όλες τις δοσολογικές ομάδες, η ανάπτυξη του βάρους
σώματος επηρεάσθηκε από την άποψη του ότι, όταν χορηγήτο σταθερή
ποσότητα 350g τροφής ημερησίως, οι μέσες τιμές της ομάδας μειώθηκαν
σαφώς κατά τη διάρκεια των πρώτων 4 εβδομάδων τη μελέτης. Όταν η
ποσότητα τροφής που χορηγήθηκε αυξήθηκε σε 500g ημερησίως την 5η
εβδομάδα της μελέτης τα πειραματόζωα παρέμειναν στο ίδιο επίπεδο
βάρους. Αυτές οι αλλαγές στο σωματικό βάρος που προκλήθηκαν από
την ακαρβόζη, σε ποσότητες, που υπερβαίνουν τη θεραπευτική δόση, θα
πρέπει να θεωρηθούν ως έκφραση αυξημένης φαρμακοδυναμικής
δραστηριότητας της υπό μελέτη ουσίας, που οφείλονται σε έλλειψη
ισοθερμικής ισορροπίας τροφής (απώλεια υδατανθράκων). Δεν
απεικονίζουν πραγματική τοξική δράση. Οι ελάχιστες αυξήσεις στο
επίπεδο της ουρίας θα πρέπει επίσης να θεωρηθούν ως έμμεσο
αποτέλεσμα της θεραπείας, δηλ. της καταβολικής μεταβολικής
κατάστασης που αναπτύσσεται με την απώλεια βάρους. Μειωμένη
δραστηριότητα της α-αμυλάσης μπορεί να ερμηνευτεί ως ένδειξη
αυξημένης φαρμακοδυναμικής δράσης.
Χρόνια τοξικότητα
Mελέτες χρόνιας τοξικότητας διεξήχθησαν σε αρουραίους, σε σκύλους
και σε κρικετόμυες με διάρκεια θεραπείας 24 μηνών, 12 μηνών και 80
εβδομάδων αντίστοιχα.
Επιπρόσθετα, με το θέμα της βλάβης που προκαλείται από τη χρόνια
χορήγηση, οι μελέτες στους αρουραίους και στους κρικετόμυες
σκόπευαν επίσης και στην εξέταση ενδεχόμενης καρκινογόνου δράσης.
Καρκινογόνος δράση
Υπάρχει ένας αριθμός μελετών αναφορικά με τη καρκινογόνο δράση της
ακαρβόζης.
Αρουραίοι Sprague-Dawley έλαβαν μέχρι και 4500ppm ακαρβόζης στην
τροφή τους για διάστημα 24-26 μηνών. Η χορήγηση της ακαρβόζης στην
τροφή προκάλεσε σημαντικό υποσιτισμό στα πειραματόζωα. Κάτω από
αυτές τις συνθήκες της μελέτης, παρατηρήθηκαν δοσοεξαρτώμενοι όγκοι
στο νεφρικό παρέγχυμα (αδένωμα, υπονέφρωμα) σε σύγκριση με τους
μάρτυρες ενώ παρατηρήθηκε μείωση στο συνολικό ποσοστό όγκων
(ειδικά στο ποσοστό ορμονοεξαρτώμενων όγκων).
Για την αποφυγή του υποσιτισμού, στις μεταγενέστερες μελέτες τα
πειραματόζωα έλαβαν υποκατάστατα γλυκόζης. Με δόση 4500ppm
ακαρβόζης μαζί με υποκατάστατα γλυκόζης, το βάρος του σώματος ήταν
κατά 10% χαμηλότερο σε σύγκριση με την ομάδα μαρτύρων. Δεν
παρατηρήθηκε αυξημένη συχνότητα εμφάνισης νεφρικών όγκων.
Όταν η μελέτη επαναλήφθηκε χωρίς υποκατάσταση γλυκόζης για
διάστημα 26 μηνών, παρατηρήθηκε επίσης και αύξηση σε καλοήθης