SPC :
ZOFRON SYR 4MG/5ML FLx50ML
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
1. ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
ZOFRON.
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Zofron ενέσιμο διάλυμα 4mg/2ml:
Φύσιγγες που κάθε μία περιέχει 4mg ondansetron (στη μορφή hydrochloride
dihydrate) σε 2 ml υδατικού διαλύματος για ενδοφλέβια ή ενδομυϊκή
χορήγηση.
Zofron ενέσιμο διάλυμα 8mg/4ml:
Φύσιγγες που κάθε μία περιέχει 8mg ondansetron (στη μορφή hydrochloride
dihydrate) σε 4 ml υδατικού διαλύματος για ενδοφλέβια ή ενδομυϊκή
χορήγηση.
Zofron δισκία επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο 4mg:
Δισκία κίτρινα, ωοειδή επικαλυμμένα με υμένιο που φέρουν ανάγλυφα στη
μία τους πλευρά την ένδειξη "GXET3". Κάθε δισκίο περιέχει 4mg
ondansetron (στη μορφή hydrochloride dihydrate).
Zofron δισκία επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο 8mg:
Δισκία κίτρινα, ωοειδή επικαλυμμένα με υμένιο που φέρουν ανάγλυφα στη
μία τους πλευρά την ένδειξη "GXET5". Κάθε δισκίο περιέχει 8mg
ondansetron (στη μορφή hydrochloride dihydrate).
Zofron Zydis επιγλώσσια δισκία 8mg:
Δισκία λευκά, στρογγυλά, λυοφιλοποιημένα, ταχείας διάλυσης. Κάθε δισκίο
περιέχει 8mg ondansetron (στη μορφή hydrochloride dehydrate).
Zofron υπόθετα 16mg:
Τα υπόθετα είναι λευκά. Κάθε υπόθετο περιέχει 16mg ondansetron.
Zofron σιρόπι 4mg/5ml:
Κάθε φιάλη περιέχει 50ml σιρόπι χωρίς ζάχαρη με γεύση φράουλα. Κάθε
5ml περιέχουν 4mg ondansetron υπό μορφή hydrochloride dihydrate.
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων βλ. παράγραφο 6.1
3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Δισκία επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο
Επιγλώσσια δισκία
Ενέσιμο διάλυμα
Υπόθετα
Σιρόπι
1
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
Ενήλικες
Τα ondansetron ενέσιμο, δισκία, σιρόπι και υπόθετα ενδείκνυνται για την
αντιμετώπιση της ναυτίας και του εμέτου που προκαλούνται από την
κυτταροτοξική χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία.
Τα ondansetron ενέσιμο ενδείκνυνται επίσης για την πρόληψη και τη
θεραπεία της μετεγχειρητικής ναυτίας και του εμέτου.
Τα ondansetron δισκία και σιρόπι ενδείκνυνται επίσης για την πρόληψη της
μετεγχειρητικής ναυτίας και του εμέτου.
Παιδιατρικός πληθυσμός:
Το ondansetron ενδείκνυται για την αντιμετώπιση της ναυτίας και του
εμέτου που προκαλούνται από την χημειοθεραπεία σε παιδιά ηλικίας ≥6
μηνών και για την πρόληψη και θεραπεία της μετεγχειρητικής ναυτίας και
του εμέτου σε παιδιά ηλικίας ≥1 μηνός.
Δεν έχουν διεξαχθεί μελέτες με από του στόματος χορήγηση ondansetron
για την πρόληψη και θεραπεία της μετεγχειρητικής ναυτίας και του
εμέτου. Η ενδοφλέβια χορήγηση συνιστάται σε αυτή την περίπτωση.
4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Από το στόμα, το ορθό, ενδοφλέβια ή ενδομυϊκά.
Το επιγλώσσιο δισκίο τοποθετείται πάνω στη γλώσσα, όπου θα διαλυθεί
μέσα σε δευτερόλεπτα και μετά ο ασθενής πρέπει να καταπιεί.
Ναυτία και έμετος που προκαλούνται από χημειοθεραπεία (CINV) και
ακτινοθεραπεία (RINV)
Ενήλικοι
Το εμετογόνο δυναμικό της θεραπείας του καρκίνου ποικίλλει ανάλογα με
τα δοσολογικά σχήματα και τους συνδυασμούς που χρησιμοποιούνται στη
χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία. Η επιλογή του δοσολογικού σχήματος
πρέπει να προσδιορίζεται από τη βαρύτητα της εμετογόνου πρόκλησης.
Για ασθενείς που χρησιμοποιούν εμετογόνο χημειοθεραπεία ή
ακτινοθεραπεία, το ondansetron μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε από το
στόμα (ως δισκία ή σιρόπι) είτε από το ορθό είτε με ενδοφλέβια ή
ενδομυική ένεση.
Χορήγηση από το στόμα
Η συνιστώμενη δόση από το στόμα είναι 8 mg λαμβανόμενα 1-2 ώρες
αμέσως πριν από τη χημειοθεραπεία ή την ακτινοθεραπεία, ακολουθούμενη
από 8 mg από το στόμα κάθε 12 ώρες για έως 5 ημέρες το μέγιστο.
Για έντονα εμετογόνο χημειοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί μία δόση
ondansetron από το στόμα έως 24 mg λαμβανόμενη μαζί με 12 mg
dexamethasone sodium phosphate από το στόμα, 1 έως 2 ώρες πριν τη
χημειοθεραπεία. Μετά τις πρώτες 24 ώρες, η χορήγηση του ondansetron
μπορεί να συνεχισθεί από το στόμα ή από το ορθό για έως 5 ημέρες το
2
μέγιστο μετά τη θεραπεία. Η συνιστώμενη ημερήσια δόση είναι 8 mg
ondansetron από το στόμα δύο φορές την ημέρα.
Ενέσιμη χορήγηση
Η συνιστώμενη ενδοφλέβια ή ενδομυϊκά χορηγούμενη δόση του
ondansetron είναι 8 mg και χορηγείται αμέσως πριν από τη θεραπεία.
Για έντονα εμετογόνο χημειοθεραπεία, μπορεί να χρησιμοποιηθει μία
μέγιστη αρχική δόση 16 mg ενδοφλέβιας έγχυσης σε 15 λεπτά. Εφάπαξ
ενδοφλέβια δόση μεγαλύτερη των 16 mg δεν πρέπει να χορηγείται λόγω
της δοσοεξαρτώμενης αύξησης του κινδύνου επιμήκυνσης του
διαστήματος QT.
Η αποτελεσματικότητα του ondansetron σε έντονα εμετογόνο
χημειοθεραπεία μπορεί να ενισχυθεί με την προσθήκη μίας εφάπαξ IV
δόσης dexamethasone sodium phosphate 20 mg, χορηγούμενης πριν τη
χημειοθεραπεία.
Ενδοφλέβιες δόσεις μεγαλύτερες των 8 mg και έως 16 mg το μέγιστο,
πρέπει να αραιώνονται σε 50 - 100 ml 0,9% Sodium Chloride Injection ή 5%
Dextrose Injection πριν τη χορήγηση και να εγχέονται σε όχι λιγότερο από 15
λεπτά (βλέπε παράγραφο 6.6). Δόσεις ondansetron 8 mg ή λιγότερο δεν
χρειάζεται να αραιώνονται και μπορεί να χορηγούνται ως αργή ενδομυϊκή
ή ενδοφλέβια ένεση σε όχι λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα.
Η αρχική δόση ondansetron μπορεί να ακολουθείται από 2 πρόσθετες
ενδοφλέβιες δόσεις (σε όχι λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα) ή ενδομυϊκές
δόσεις των 8 mg με 4 ώρες μεταξύ τους, ή με σταθερή έγχυση 1 mg/h για
έως 24 ώρες.
Θεραπεία από το στόμα ή το ορθό συνιστάται για την προστασία έναντι
καθυστερημένης ή παρατεταμένης έμεσης μετά τις πρώτες 24 ώρες.
Χορήγηση από το ορθό
Η συνιστώμενη δόση των υπόθετων ondansetron είναι ένα υπόθετο 16 mg
χορηγούμενο 1-2 ώρες πριν από τη θεραπεία.
Για την προφύλαξη από καθυστερημένο ή παρατεταμένο έμετο μετά τις
πρώτες 24 ώρες, η χορήγηση του ondansetron πρέπει να συνεχίζεται από
το στόμα ή από το ορθό για έως 5 ημέρες το μέγιστο μετά τη θεραπεία. Η
συνιστώμενη ημερήσια δόση είναι ένα υπόθετο ondansetron 16 mg.
Παιδιατρικός πληθυσμός:
Ναυτία και έμετος που προκαλούνται από χημειοθεραπεία σε παιδιά
ηλικίας ≥6 μηνών και σε εφήβους
Χορήγηση από το στόμα και ενέσιμο
Η δόση για ναυτία και έμετο που προκαλούνται από χημειοθεραπεία,
μπορεί να υπολογιστεί με βάση το εμβαδόν επιφανείας σώματος (ΕΕΣ) ή το
βάρος σώματος – βλέπε παρακάτω.
3
Το ενέσιμο ondansetron πρέπει να αραιώνεται σε 5% δεξτρόζη ή 0.9%
χλωριούχο νάτριο ή σε άλλο συμβατό ενδοφλέβια χορηγούμενο υγρό (βλέπε
παράγραφο 6.6) και ενίεται ενδοφλέβια σε διάστημα όχι μικρότερο των 15
λεπτών.
Δεν υπάρχουν δεδομένα από ελεγχόμενες κλινικές δοκιμές για τη χρήση
του ondansetron στην πρόληψη της καθυστερημένης ή παρατεταμένης
ναυτίας και εμέτου που προκαλούνται από χημειοθεραπεία. Δεν υπάρχουν
δεδομένα από ελεγχόμενες κλινικές δοκιμές για τη χρήση του ondansetron
σε ναυτία και έμετο που προκαλούνται από ραδιοθεραπεία σε παιδιά.
Δοσολογία με βάση το ΕΕΣ
Το ondansetron πρέπει να χορηγείται αμέσως πριν τη χημειοθεραπεία ως
εφάπαξ ενδοφλέβια δόση 5 mg/m
2
. Η εφάπαξ ενδοφλέβια δόση δεν πρέπει να
υπερβαίνει τα 8 mg. Η από του στόματος χορηγούμενη δόση μπορεί να
αρχίσει 12 ώρες αργότερα και μπορεί να συνεχιστεί μέχρι 5 ημέρες
(πίνακας 1).
Η συνολική ημερήσια δόση δεν πρέπει να υπερβαίνει τη δόση ενηλίκων 32
mg.
Πίνακας 1: Δοσολογία για χημειοθεραπεία με βάση το ΕΕΣ – Παιδιά ηλικίας
≥6 μηνών και έφηβοι
ΕΕΣ Ημέρα 1
(1,2)
Ημέρες 2-6
(2)
0,6 m
2
5 mg/m
2
IV ακολουθούμενο από
2 mg σιρόπι μετά από 12 ώρες
2 mg σιρόπι κάθε 12 ώρες
≥ 0,6 m
2
έως ≤1,2
m
2
5 mg/m
2
IV ακολουθούμενο από
4 mg σιρόπι ή δισκίο μετά από
12 ώρες
4 mg σιρόπι ή δισκίο κάθε
12 ώρες
>1,2 m
2
5 mg/m
2
IV ή 8μγ ΙΩ
ακολουθούμενο από
8 mg σιρόπι ή δισκίο μετά από
12 ώρες
8 mg σιρόπι ή δισκίο κάθε
12 ώρες
1 Η ενδοφλέβια δόση δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 8 mg.
2 Η συνολική ημερήσια δόση δεν πρέπει να υπερβαίνει την δόση ενηλίκων
32 mg
Δοσολογία με βάση το βάρος σώματος:
Η δοσολογία με βάση το βάρος σώματος έχει ως αποτέλεσμα υψηλότερες
ημερήσιες δόσεις συγκριτικά με την ΕΣΣ (βλέπε παραγράφους 4.4 και 5.1)
Το ondansetron πρέπει να χορηγείται αμέσως πριν τη χημειοθεραπεία ως
εφάπαξ ενδοφλέβια δόση 0,15 mg/Kg. Η εφάπαξ ενδοφλέβια δόση δεν πρέπει
να υπερβαίνει τα 8 mg. Κατά την πρώτη ημέρα δύο επιπλέον ενδοφλέβιες
δόσεις μπορούν να δοθούν σε 4ωρα διαστήματα. Η από του στόματος
χορηγούμενη δόση μπορεί να αρχίσει δώδεκα ώρες αργότερα και μπορεί να
συνεχιστεί μέχρι 5 ημέρες (πίνακας 2).
Η συνολική ημερήσια δόση δεν πρέπει να υπερβαίνει τη δόση ενηλίκων 32
mg.
Πίνακας 2: Δοσολογία για χημειοθεραπεία με βάση το βάρος σώματος –
Παιδιά ηλικίας ≥6 μηνών και έφηβοι
4
Βάρος Ημέρα 1
(1,2)
Ημέρες 2-6
(b)
≤ 10 kg Έως 3 δόσεις των 0,15
mg/kg IV κάθε 4 ώρες
2 mg σιρόπι κάθε 12 ώρες
10 kg
Έως 3 δόσεις των 0,15
mg/kg IV κάθε 4 ώρες
4 mg σιρόπι ή δισκίο κάθε
12 ώρες
1 Η ενδοφλέβια δόση δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 8 mg.
2 Η συνολική ημερήσια δόση δεν πρέπει να υπερβαίνει την δόση ενηλίκων
32 mg
Η χρήση των υπόθετων ondansetron δεν συνιστάται στα παιδιά.
Ηλικιωμένοι
Χορήγηση από το στόμα
Δεν απαιτείται μεταβολή της χορηγούμενης από το στόμα δόσης η της
συχνότητας χορήγησης.
Ενέσιμη χορήγηση
Σε ασθενείς ηλικίας 65 ετών και άνω, όλες οι ενδοφλέβιες δόσεις πρέπει να
αραιώνονται και να εγχέονται σε διάστημα 15 λεπτών και εάν
επαναλαμβάνονται να χορηγούνται σε διάστημα όχι μικρότερο των 4
ωρών.
Σε ασθενείς ηλικίας 65 έως 74 ετών, οι αρχικές ενδοφλέβιες δόσεις
ondansetron 8 mg ή 16 mg, εγχέονται σε διάστημα 15 λεπτών, μπορεί να
ακολουθούνται από 2 δόσεις των 8 mg εγχεόμενες σε διάστημα 15 λεπτών
και χορηγούμενες σε διάστημα όχι μικρότερο των 4 ωρών.
Σε ασθενείς ηλικίας 75 ετών και άνω, η αρχική ενδοφλέβια δόση
ondansetron δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 8 mg εγχεόμενη σε διάστημα 15
λεπτών. Η αρχική δόση των 8 mg μπορεί να ακολουθείται από 2 δόσεις των
8 mg, εγχεόμενες σε διάστημα 15 λεπτών και χορηγούμενες σε διάστημα
όχι μικρότερο των 4 ωρών. (βλέπε παράγραφο 5.2).
Μετεγχειρητική ναυτία και έμετος ( PONV )
Ενήλικοι
Για την πρόληψη της ναυτίας και του εμέτου μετεγχειρητικά, το
ondansetron μπορεί να χορηγηθεί είτε από το στόμα (δισκία ή σιρόπι) είτε
με ενδοφλέβια ή ενδομυική ένεση.
Η συνιστώμενη δόση από το στόμα είναι 16 mg, τα οποία χορηγούνται μία
ώρα πριν την αναισθησία.
Εναλλακτικά, ondansetron ενέσιμο, σε μία δόση των 4 mg με βραδεία
ενδοφλέβια ή ενδομυική ένεση κατά την εισαγωγή στην αναισθησία.
Για τη θεραπεία της εγκατασταθείσης μετεγχειρητικής ναυτίας και
εμέτου, συνιστάται η χορήγηση μίας δόσης των 4 mg με βραδεία
ενδοφλέβια ή ενδομυική ένεση.
5
Παιδιατρικός πληθυσμός
Μετεγχειρητική ναυτία και έμετος σε παιδιά ηλικίας ≥ 1 μηνός και σε
εφήβους
Δεν έχουν διεξαχθεί μελέτες για τη χρήση ondansetron από το στόμα για
την πρόληψη ή θεραπεία της μετεγχειρητικής ναυτίας και εμέτου. Γι αυτό
το σκοπό συνιστάται η χορήγηση ενδοφλέβιας ένεσης (όχι λιγότερο από 30
δευτερόλεπτα).
Για την πρόληψη της ναυτίας και του εμέτου μετεγχειρητικά σε
παιδιατρικούς ασθενείς που έχουν χειρουργηθεί μετά από γενική
αναισθησία, μία εφάπαξ δόση ondansentron μπορεί να χορηγηθεί με βραδεία
ενδοφλέβια ένεση (όχι λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα) σε δόση 0,1 mg/kg,
με μέγιστη δόση 4 mg είτε πριν είτε μετά την εισαγωγή στην αναισθησία ή
μετά την εγχείρηση.
Για τη θεραπεία της ναυτίας και του εμέτου μετεγχειρητικά σε
παιδιατρικούς ασθενείς που έχουν χειρουργηθεί μετά από γενική
αναισθησία, μία εφάπαξ δόση ondansentron μπορεί να χορηγηθεί με βραδεία
ενδοφλέβια ένεση (όχι λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα) σε δόση 0,1 mg/kg,
με μέγιστη δόση 4 mg.
Δεν έχουν διεξαχθεί μελέτες για τη χρήση από του στόματος χορηγούμενου
ondansetron στη πρόληψη ή θεραπεία της μετεγχειρητικής ναυτίας και
εμέτου. Συνιστάται βραδεία ενδοφλέβια ένεση (όχι λιγότερο από 15 λεπτά).
Η χρήση των υποθέτων στα παιδιά δεν συνιστάται.
Ηλικιωμένοι ασθενείς
Η εμπειρία είναι περιορισμένη στη χρήση του ondansetron για την πρόληψη
και τη θεραπεία της μετεγχειρητικής ναυτίας και του εμέτου στους
ηλικιωμένους, εν τούτοις το ondansetron είναι καλά ανεκτό σε ασθενείς
άνω των 65 ετών που λαμβάνουν χημειοθεραπεία.
Aσθενείς με νεφρική ανεπάρκεια
Δεν χρειάζεται να μεταβληθεί η ημερήσια δοσολογία, η συχνότητα της
δοσολογίας είτε η οδός χορήγησης.
Ασθενείς με ηπατική ανεπάρκεια
Σε άτομα με μέση ή σοβαρή ανεπάρκεια της ηπατικής λειτουργίας, η
κάθαρση του ondansetron μειώνεται σημαντικά και ο χρόνος
υποδιπλασιασμού στον ορό του αίματος παρατείνεται σημαντικά. Σε
αυτούς τους ασθενείς η συνολική ημερήσια δόση δεν πρέπει να υπερβαίνει
τα 8 mg ενδοφλέβια ή από το στόμα.
Ασθενείς με μειωμένη ικανότητα μεταβολισμού
σπαρτε ΐ νης/ d ebrisoquine
Σε άτομα που θεωρούνται ότι έχουν πτωχό μεταβολισμό σπαρτεΐνης και
debrisoquine, ο χρόνος υποδιπλασιασμού του ondansetron δεν
μεταβάλλεται. Συνεπώς σε αυτούς τους ασθενείς, επαναλαμβανόμενες
δόσεις επιτυγχάνουν στον ορό του αίματος ίδιες στάθμες με τις
αντίστοιχες του γενικού πληθυσμού. Δεν χρειάζεται αλλαγή της ημερήσιας
δοσολογίας και της συχνότητας της δοσολογίας.
6
4.3 Αντενδείξεις
Με βάση τις αναφορές έντονης υπότασης και απώλειας συνειδήσεως όταν
το ondansetron χορηγήθηκε μαζί με υδροχλωρική απομορφίνη η
συγχορήγηση με απομορφίνη αντενδείκνυται.
Υπερευαισθησία σε οποιοδήποτε από τα συστατικά του ιδιοσκευάσματος.
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
Αντιδράσεις υπερευαισθησίας έχουν αναφερθεί σε ασθενείς που έχουν
παρουσιάσει υπερευαισθησία σε άλλους ανταγωνιστές των 5ΗΤ
3
υποδοχέων.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες από το αναπνευστικό πρέπει να
αντιμετωπίζονται συμπτωματικά και οι γιατροί θα πρέπει να είναι
ιδιαίτερα προσεκτικοί σε αυτές επειδή μπορεί να είναι προπομποί
αντιδράσεων υπερευαισθησίας.
Το ondansetron επιμηκύνει το διάστημα QT με δοσοεξαρτώμενο τρόπο
(βλέπε παράγραφο 5.1). Επιπρόσθετα μετεγκριτικά περιστατικά Torsade de
Pointes έχουν αναφερθεί σε ασθενείς που χρησιμοποιούν το ondansetron. Να
αποφεύγεται το ondansetron σε ασθενείς με συγγενές σύνδρομο
παρατεταμένου QT. Το ondansetron πρέπει να χορηγείται με προσοχή σε
ασθενείς οι οποίοι έχουν ή μπορεί να αναπτύξουν επιμήκυνση του QTc,
περιλαμβανομένων των ασθενών με ηλεκτρολυτικές ανωμαλίες,
συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, βραδυαρρυθμία ή ασθενείς που
λαμβάνουν άλλα φάρμακα που οδηγούν σε επιμήκυνση του QT ή σε
ηλεκτρολυτικές ανωμαλίες.
Η υποκαλιαιμία και η υπομαγνησαιμία πρέπει να διορθώνονται πριν τη
χορήγηση του ondansetron.
Έχει αναφερθεί σύνδρομο σεροτονίνης μετά από τη συγχορήγηση
ondansetron και άλλων σεροτονινεργικών φαρμάκων (βλέπε παράγραφο 4.5).
Εάν η συγχορήγηση ondansetron και άλλων σεροτονινεργικών φαρμάκων
δικαιολογείται κλινικά, συνιστάται κατάλληλη παρακολούθηση του ασθενή.
Επειδή το οndansetron αυξάνει το χρόνο διάβασης στο παχύ έντερο, οι
ασθενείς με συμπτώματα υποξείας εντερικής απόφραξης θα πρέπει να
παρακολουθούνται μετά τη χορήγηση του.
Σε ασθενείς που υπόκεινται σε επέμβαση των αμυγδαλών και των
αδενοειδών εκβλαστήσεων η πρόληψη της ναυτίας και του εμέτου με το
ondansetron μπορεί να αποκρύψει λανθάνουσα αιμορραγία.
Τα επιγλώσσια δισκία ondansetron περιέχουν ασπαρτάμη και γι αυτό θα
πρέπει να χορηγούνται με προσοχή σε ασθενείς με φαινυλκετονουρία.
Ασθενείς με σπάνια διαιτητικά προβλήματα δυσανεξίας στη γαλακτόζη,
έλλειψη Lapp λακτάσης ή δυσαπορρόφηση γλυκόζης-γαλακτόζης δεν θα
πρέπει να λαμβάνουν τα δισκία ondansetron.
7
Παιδιατρικός πληθυσμός
Οι παιδιατρικοί ασθενείς που λαμβάνουν ondansetron με ηπατοτοξικούς
χημειοθεραπευτικούς παράγοντες θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά
για διαταραχή της ηπατικής λειτουργίας.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα και άλλες μορφές
αλληλεπίδρασης
Δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι το ondansetron προκαλεί ή
αναστέλλει τον μεταβολισμό άλλων φαρμάκων που συνήθως χορηγούνται
μαζί του. Ειδικές μελέτες έχουν δείξει ότι δεν υπάρχουν αλληλεπιδράσεις
όταν το ondansetron χορηγείται με αλκοόλη, τεμαζεπάμη, φουροσεμίδη,
αλφενταμίλη, τραμαδόλη, μορφίνη, λινοκαϊνη, θειοπεντάλη ή προποφόλη.
Το οndansetron μεταβολίζεται από διάφορα ηπατικά ένζυμα του
κυτοχρώματος P-450: CYP3A4, CYP2D6 και CYP1A2. Λόγω της ποικιλότητας
των μεταβολικών ενζύμων που είναι ικανά να μεταβολίσουν το
οndansetron, η αναστολή ενός ενζύμου ή η μειωμένη δραστηριότητα ενός
ενζύμου (π.χ. γενετική έλλειψη CYP2D6) συνήθως αντισταθμίζεται από
άλλα ένζυμα και πρέπει να οδηγεί σε μικρή ή ασήμαντη μεταβολή της
συνολικής κάθαρσης του ondansetron ή της απαιτούμενης δόσης.
Χρειάζεται προσοχή όταν το ondansetron συγχορηγείται με φάρμακα που
επιμηκύνουν το διάστημα QT και/ή προκαλούν ηλεκτρολυτικές ανωμαλίες.
(βλέπε παράγραφο 4.4).
Απομορφίνη
Με βάση τις αναφορές έντονης υπότασης και απώλειας συνειδήσεως όταν
το ondansetron χορηγήθηκε μαζί με υδροχλωρική απομορφίνη η
συγχορήγηση με απομορφίνη αντενδείκνυται.
Φαινυτοϊνη, καρβαμαζεπίνη και ριφαμπικίνη
Σε ασθενείς που χορηγούνται ισχυροί επαγωγείς του CYP3A4 (δηλ.
φαινυτοϊνη, καρβαμαζεπίνη και ριφαμπικίνη), η από του στόματος κάθαρση
του οndansetron αυξήθηκε και οι συγκεντρώσεις του οndansetron στο
αίμα μειώθηκαν.
Σεροτονινεργικά φάρμακα (π.χ., SSRIs και SNRIs )
Έχει αναφερθεί σύνδρομο σεροτονίνης (περιλαμβανομένης της μεταβολής
της νοητικής κατάστασης, αστάθεια του αυτόνομου νευρικού και
νευρομυϊκές ανωμαλίες) μετά από συγχορήγηση ondansetron και άλλων
σεροτονινεργικών φαρμάκων, περιλαμβανομένων των εκλεκτικών
αναστολέων επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) και αναστολέων
επαναπρόσληψης σεροτονίνης νοραδρεναλίνης (SNRIs) (βλέπε παράγραφο
4.4).
T ραμαδόλη
Στοιχεία από μικρές μελέτες δείχνουν ότι το οndansetron μπορεί να
μειώσει την αναλγητική δράση της τραμαδόλης.
Η χρήση του ondansetron με φάρμακα που επιμηκύνουν το QT μπορεί να
οδηγήσει σε επιπλέον επιμήκυνση του QT. Η συγχορήγηση του ondansetron
8
με καρδιοτοξικά φάρμακα (π.χ ανθρακυκλίνες) μπορεί να αυξήσει τον
κίνδυνο αρρυθμίας (βλέπε παράγραφο 4.4).
4.6 Κύηση και γαλουχία
Κύηση: H ασφάλεια χρήσης του ondansetron κατά τη διάρκεια της
εγκυμοσύνης στον άνθρωπο δεν έχει τεκμηριωθεί. Αξιολόγηση των
πειραματικών μελετών με ζώα δεν δείχνει άμεσα ή έμμεσα επιβλαβείς
δράσεις σχετικά με την ανάπτυξη του εμβρύου την πορεία της
εγκυμοσύνης και την περιγεννετική και μετεμβρυική ανάπτυξη. Πάντως
καθώς οι μελέτες με πειραματόζωα δεν προβλέπουν πάντα την
ανταπόκριση στον άνθρωπο, η χρήση του ondansetron στην εγκυμοσύνη
δεν ενδείκνυται.
Γαλουχία: Δοκιμασίες έχουν δείξει ότι το ondansetron απεκκρίνεται στο
γάλα των ζώων. Γι' αυτό συνιστάται οι μητέρες που λαμβάνουν
ondansetron να μη θηλάζουν τα βρέφη τους.
4.7 Επίδραση στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών
Σε ψυχοκινητικές δοκιμασίες το ondansetron δεν μειώνει την ικανότητα
εκτέλεσης εργασιών ούτε ασκεί καταπραϋντική ενέργεια. Από την
φαρμακολογία του οndansetron δεν προβλέπονται επιβλαβείς δράσεις σε
τέτοιες δραστηριότητες.
4.8 Aνεπιθύμητες ενέργειες
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες περιγράφονται παρακάτω ανά κατηγορία
οργανικού συστήματος και συχνότητα. Οι συχνότητες ορίζονται ως πολύ
συχνές (≥1/10), συχνές (≥1/100 έως <1/10), όχι συχνές (≥1/1000 έως
<1/100), σπάνιες (≥1/10.000 έως <1/1000) και πολύ σπάνιες (<1/10.000)
περιλαμβανομένων των μεμονωμένων αναφορών. Οι πολύ συχνές, οι συχνές
και οι όχι συχνές καταστάσεις γενικά υπολογίσθηκαν από στοιχεία
κλινικών μελετών. Η συχνότητα εμφάνισης στο εικονικό φάρμακο έχει
ληφθεί υπόψη. Οι σπάνιες και οι πολύ σπάνιες καταστάσεις γενικά
υπολογίσθηκαν από στοιχεία αυθόρμητων αναφορών μετά την κυκλοφορία
του φαρμάκου.
Οι ακόλουθες συχνότητες υπολογίσθηκαν στις κανονικές συνιστώμενες
δόσεις του ondansetron σύμφωνα με την ένδειξη και τη φαρμακοτεχνική
μορφή.
Δ μιαταραχές του ανοσοποιητικού συστή ατος
Σπάνιες: Άμεσες αντιδράσεις υπερευαισθησίας, μερικές φορές
σοβαρές, περιλαμβανομένης της αναφυλαξίας.
Δ μιαταραχές του νευρικού συστή ατος
Πολύ συχνές: Κεφαλαλγία
Όχι συχνές: Eπιληπτικοί σπασμοί, κινητικές διαταραχές
(περιλαμβανομένων των εξωπυραμιδικές αντιδράσεων όπως
δυστονικές αντιδράσεις βολβοστροφικές κρίσεις και
δυσκινησία).
9
Σπάνιες: Ζάλη κυρίως κατά τη διάρκεια γρήγορης ενδοφλέβιας
χορήγησης
Οπτικές διαταραχές
Σπάνιες: Παροδικές οπτικές διαταραχές (π.χ. θάμβος οράσεως) κυρίως
κατά τη διάρκεια ενδοφλέβιας χορήγησης
Πολύ σπάνιες: Παροδική τύφλωση κυρίως κατά την ενδοφλέβια χορήγηση.
Η πλειονότητα των αναφερθέντων περιστατικών τύφλωσης επανήλθε
εντός 20 λεπτών. Οι περισσότεροι ασθενείς είχαν λάβει
χημειοθεραπευτικούς παράγοντες οι οποίοι περιείχαν σισπλατίνη. Μερικές
περιπτώσεις παροδικής τύφλωσης αναφέρθηκαν να είναι φλοιώδους
προέλευσης.
Καρδιακές διαταραχές
Όχι συχνές: Αρρυθμίες, πόνος στο θώρακα με ή χωρίς κατάσπαση του ST
τμήματος, βραδυκαρδία.
Σπάνιες: Επιμήκυνση του QTc (περιλαμβανομένου του Torsade de Pointes)
Αγγειακές διαταραχές
Συχνές: Αίσθηση θερμότητας ή έξαψης.
Όχι συχνές: Υπόταση.
Δ μ , ιαταραχές του αναπνευστικού συστή ατος του θώρακα και του
μεσοθωρακίου
Όχι συχνές: Λόξυγκας.
Δ μιαταραχές του γαστρεντερικού συστή ατος
Συχνές: Δυσκοιλιότητα.
Τοπικό αίσθημα καύσου μετά από τοποθέτηση του υπόθετου.
Δ ιαταραχές του ήπατος και των χοληφόρων
Όχι συχνές: Ασυμπτωματικές αυξήσεις στις δοκιμασίες της ηπατικής
λειτουργίας
#.
Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού
Πολύ σπάνιες:Τοξικό δερματικό εξάνθημα, συμπεριλαμβανομένης της
τοξικής επιδερμικής νεκρόλυσης.
Γενικές διαταραχές και καταστάσεις της οδού χορήγησης
Συχνές: Τοπικές αντιδράσεις στο σημείο της ενδοφλέβιας χορήγησης.
#. Οι καταστάσεις αυτές παρατηρήθηκαν συχνά σε ασθενείς που
ελάμβαναν χημειοθεραπεία με σισπλατίνη
Παιδιατρικός πληθυσμός
Το προφίλ ανεπιθύμητων ενεργειών σε παιδιά και εφήβους ήταν παρόμοιο
με αυτό που παρατηρήθηκε σε ενήλικες.
μ μ Αναφορά πιθανολογού ενων ανεπιθύ ητων ενεργειών
Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη
χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι
10
σημαντική. Επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-
κινδύνου του φαρμακευτικού προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες
του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης να αναφέρουν οποιεσδήποτε
πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες στον Εθνικό Οργανισμό
Φαρμάκων (Μεσογείων 284, GR-15562, Χολαργός, , : + 30 Αθήνα Τηλ 21
32040380/337, Φαξ: + 30 21 06549585, Ιστότοπος: http://www.eof.gr).
4.9 Υπερδοσολογία
Συμπτώματα και σημεία
Υπάρχει περιορισμένη εμπειρία με την υπερβολική λήψη ondansetron. Στις
περισσότερες περιπτώσεις τα συμπτώματα ήταν παρόμοια με αυτά που
έχουν αναφερθεί σε ασθενείς που λαμβάνουν συνιστώμενες δόσεις (βλέπε
παράγραφο 4.8). Εκδηλώσεις που έχουν αναφερθεί περιλαμβάνουν οπτικές
διαταραχές, σοβαρή δυσκοιλιότητα, υπόταση και αγειοπνευμονογαστρικό
επεισόδιο με παροδικό κολποκοιλιακό αποκλεισμό δευτέρου βαθμού.
Το ondansetron επιμηκύνει το διάστημα QT με δοσοεξαρτώμενο τρόπο. Σε
περιπτώσεις υπερδοσολογίας. συνιστάται παρακολούθηση μέσω
ηλεκτροκαρδιογραφημάτων
Αντιμετώπιση
Δεν υπάρχει ειδικό αντίδοτο για το ondansetron, επομένως, σε περιπτώσεις
υποψίας υπερβολικής λήψης, πρέπει να γίνεται συμπτωματική και
υποστηρικτική θεραπεία.
Η χρήση ιπεκακουάνας για τη θεραπεία υπερβολικής λήψης του
ondansetron δεν ενδείκνυται καθώς οι ασθενείς μάλλον δεν πρόκειται να
ανταποκριθούν λόγω της αντιεμετικής δράσης του ίδιου του ondansetron.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Μηχανισμός δράσης
Το οndansetron είναι ένας ισχυρός και εξαιρετικά εκλεκτικός
ανταγωνιστής των 5HT
3
-υποδοχέων. Ο ακριβής τρόπος δράσης του στον
έλεγχο της ναυτίας και του εμέτου δεν είναι γνωστός.
Οι χημειοθεραπευτικοί παράγοντες και η ακτινοθεραπεία μπορεί να
προκαλέσουν απελευθέρωση της ουσίας 5-υδροξυτρυπταμίνης (5ΗΤ) στο
λεπτό έντερο δι' ενεργοποιήσεως των απαγωγών ινών του
παρασυμπαθητικού δια μέσου των 5ΗΤ
3
-υποδοχέων. Το ondansetron
δεσμεύει την έναρξη αυτού του αντανακλαστικού.
Ενεργοποίηση των απαγωγών παρασυμπαθητικών ινών μπορεί επίσης να
προκαλέσει απελευθέρωση της 5-υδροξυτρυπταμίνης στην οπίσθια περιοχή
η οποία βρίσκεται στη βάση της τέταρτης κοιλίας του εγκεφάλου, με
αποτέλεσμα να προάγει την έμεση μέσω ενός κεντρικού μηχανισμού. Έτσι
η δράση του ondansetron στην αντιμετώπιση της ναυτίας και του εμέτου,
που προκαλούνται από κυτταροτοξική χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία
οφείλεται στον ανταγωνισμό των 5HT
3
υποδοχέων στους νευρώνες που
11
βρίσκονται τόσο στο περιφερικό όσο και στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Οι
μηχανισμοί δράσης στην μετεγχειρητική ναυτία και έμετο δεν είναι
γνωστοί αλλά είναι πιθανό ο τρόπος δράσης να είναι κοινός με την ναυτία
και τον έμετο που προκαλούνται από την κυτταροτοξική θεραπεία.
Φαρμακοδυναμικές δράσεις
Το ondansetron δεν μεταβάλλει τις πυκνότητες της προλακτίνης στο
πλάσμα.
Επιμήκυνση του
QT
Η επίδραση του ondansetron στο διάστημα QTc αξιολογήθηκε σε μία διπλή
τυφλή τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο και με δραστική
ουσία (moxifloxacin), διασταυρούμενη μελέτη σε 58 υγιείς ενήλικες, άνδρες
και γυναίκες. Οι δόσεις του ondansetron περιελάμβαναν 8 mg και 32 mg
χορηγούμενες με έγχυση ενδοφλεβίως σε διάστημα 15 λεπτών. Στην
υψηλότερη δόση των 32 mg που ελέγχθηκε, η μέγιστη μέση (άνω όριο 90%
CI) διαφορά στο QTcF από το εικονικό φάρμακο μετά από διόρθωση από τη
αρχική τιμή ήταν 19,6 (21,5) msec. Στη χαμηλότερη δόση των 8 mg που
ελέγχθηκε, η μέγιστη μέση (άνω όριο 90% CI) διαφορά στο QTcF από το
εικονικό φάρμακο μετά από διόρθωση από τη αρχική τιμή ήταν 5,8 (7,8)
msec. Σε αυτή τη μελέτη δεν υπήρχαν μετρήσεις QTcF μεγαλύτερες από
480 msec και δεν υπήρχε επιμήκυνση του QTcF μεγαλύτερη από 60 msec.
Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές μεταβολές στα ηλεκτροκαρδιογραφικά
μετρηθέντα διαστήματα PR ή QRS.
Παιδιά και έφηβοι
Ναυτία και έμετος που προκαλούνται από χημειοθεραπεία
Η αποτελεσματικότητα του οndansetron στον έλεγχο του εμέτου και της
ναυτίας που προκαλούνται από αντικαρκινική χημειοθεραπεία
αξιολογήθηκε σε μία διπλή τυφλή, τυχαιοποιημένη μελέτη σε 415 ασθενείς
ηλικίας 1 έως 18 ετών (S3AB3006). Κατά τις ημέρες της χημειοθεραπείας,
οι ασθενείς έλαβαν είτε οndansetron 5 mg/m
2
ενδοφλέβια + οndansetron 4
mg από το στόμα μετά από 8-12 ώρες ή οndansetron 0,45 mg/kg ενδοφλέβια
+ εικονικό φάρμακο από το στόμα μετά από 8-12 ώρες. Μετά την
χημειοθεραπεία και οι δύο ομάδες έλαβαν 4 mg οndansetron σιρόπι δύο
φορές την ημέρα για 3 ημέρες. Πλήρης έλεγχος του εμέτου κατά την
χειρότερη ημέρα της χημειοθεραπείας ήταν 49% (5 mg/m
2
iενδοφλέβια +
οndansetron 4 mg από το στόμα) και 41% (0,45 mg/kg ενδοφλέβια +
εικονικό φάρμακο από το στόμα). Μετά τη χημειοθεραπεία και οι δύο
ομάδες έλαβαν 4 mg οndansetron σιρόπι δύο φορές την ημέρα για 3
ημέρες. Δεν υπήρξε διαφορά στην συνολική συχνότητα εμφάνισης ή στην
φύση των ανεπιθύμητων ενεργειών μεταξύ των δύο θεραπευτικών ομάδων.
Μία διπλή τυφλή, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη
(S3AB4003) σε 438 ασθενείς ηλικίας 1 έως 17 ετών έδειξε πλήρη έλεγχο
του εμέτου κατά τη χειρότερη ημέρα της χημειοθεραπείας στο:
73% των ασθενών, όταν το οndansetron χορηγήθηκε ενδοφλέβια σε
δόση 5 mg/m
2
μαζί με 2-4 mg δεξαμεθαζόνης από το στόμα
71% των ασθενών, όταν το οndansetron χορηγήθηκε ως σιρόπι σε
δόση 8 mg + 2-4 mg δεξαμεθαζόνης από το στόμα κατά τις ημέρες
της χημειοθεραπείας.
12
Μετά την χημειοθεραπεία και οι δύο ομάδες έλαβαν 4 mg οndansetron
σιρόπι δύο φορές την ημέρα για 2 ημέρες. Δεν υπήρξε διαφορά στην
συνολική συχνότητα εμφάνισης ή στην φύση των ανεπιθύμητων ενεργειών
μεταξύ των δύο θεραπευτικών ομάδων.
Η αποτελεσματικότητα του οndansetron σε 75 παιδιά ηλικίας 6 έως
48 μηνών διερευνήθηκε σε μία ανοιχτή, μη συγκριτική, ενός σκέλους
μελέτη (S3A40320). Όλα τα παιδιά έλαβαν τρεις ενδοφλέβιες δόσεις
οndansetron 0,15 mg/kg, χορηγούμενες 30 λεπτά πριν την έναρξη της
χημειοθεραπείας και στη συνέχεια σε τέσσερεις και οκτώ ώρες μετά την
πρώτη δόση. Πλήρης έλεγχος του εμέτου επιτεύχθηκε στο 56% των
ασθενών.
Μία άλλη ανοιχτή, μη συγκριτική, ενός σκέλους μελέτη (S3A239)
διερεύνησε την αποτελεσματικότητα της εφάπαξ ενδοφλέβιας δόσης
οndansetron 0,15 mg/kg, ακολουθούμενης από δύο από του στόματος
δόσεις οndansetron 4 mg σε παιδιά ηλικίας < 12 ετών και 8 mg σε παιδιά
ηλικίας ≥ 12 ετών (συνολικός αριθμός παιδιών n= 28). Πλήρης έλεγχος του
εμέτου επιτεύχθηκε στο 42% των ασθενών.
Μετεγχειρητική ναυτία και έμετος
Η αποτελεσματικότητα της εφάπαξ δόσης οndansetron στην πρόληψη της
μετεγχειρητικής ναυτίας και εμέτου διερευνήθηκε σε μία τυχαιοποιημένη
διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη σε 670 παιδιά
ηλικίας 1 έως 24 μηνών (μετά τη σύλληψη ηλικία ≥44 εβδομάδες, βάρος ≥
3 kg). Τα άτομα που έλαβαν μέρος προγραμματίσθηκαν να υποβληθούν σε
επιλεκτική χειρουργική επέμβαση κάτω από γενική αναισθησία και είχαν
κατάσταση ASA ≤ III. Εφάπαξ δόση οndansetron 0,1 mg/kg χορηγήθηκε
εντός πέντε λεπτών από την εισαγωγή αναισθησίας. Η αναλογία ατόμων
που παρουσίασαν τουλάχιστον ένα εμετογόνο επεισόδιο κατά τη διάρκεια
της 24ωρης περιόδου αξιολόγησης (ITT) ήταν μεγαλύτερο για τους
ασθενείς σε εικονικό φάρμακο από ότι σε αυτούς που έλαβαν οndansetron
((28% vs. 11%, p <0,0001).
Τέσσερεις διπλές τυφλές, ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο μελέτες έχουν
διεξαχθεί σε 1469 άρρενες και θήλεις ασθενείς (2 έως 12 ετών) υπό
γενική αναισθησία. Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν είτε σε μονές
ενδοφλέβιες δόσεις οndansetron (0,1 mg/kg για παιδιά βάρους 40 kg ή
λιγότερο, 4 mg για παιδιά βάρους μεγαλύτερου των 40 kg; αριθμός
ασθενών = 735)) ή εικονικό φάρμακο (αριθμός ασθενών = 734). Το
φάρμακο της μελέτης χορηγήθηκε τουλάχιστον 30 δευτερόλεπτα αμέσως
πριν ή μετά την εισαγωγή αναισθησίας. Το οndansetron ήταν σημαντικά
αποτελεσματικότερο από το εικονικό φάρμακο στην πρόληψη της ναυτίας
και του εμέτου. Τα αποτελέσματα αυτών των μελετών συνοψίζονται στον
πίνακα 1.
Πίνακας 1 Πρόληψη και θεραπεία της μετεγχειρητικής ναυτίας και
εμέτου σε παιδιατρικούς ασθενείς – Ανταπόκριση στη θεραπεία
εντός 24 ωρών
Μελέτη Τελικό
σημείο
οndansetron
%
Εικονικό
φάρμακο
Τιμή p
13
%
S3A380 CR 68 39 ≤0,001
S3GT09 CR 61 35 ≤0,001
S3A381 CR 53 17 ≤0,001
S3GT11
χωρίς
ναυτία 64 51 0,004
S3GT11
χωρίς
έμετο 60 47 0,004
CR = χωρίς εμετογόνα επεισόδια, χρήση θεραπείας ανάγκης ή απόσυρση
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Οι φαρμακοδυναμικές ιδιότητες του ondansetron παραμένουν αμετάβλητες
σε επαναλαμβανόμενη χορήγηση.
Απορρόφηση
Από του στόματος χορηγούμενες μορφές:
Μετά από του στόματος χορήγηση το ondansetron απορροφάται παθητικά
και ολοκληρωτικά από τον γαστρεντερικό σωλήνα και υπόκειται σε
μεταβολισμό πρώτης διόδου. Οι μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα
επιτυγχάνονται περίπου 1,5 ώρες μετά τη χορήγηση. Για δόσεις ανώτερες
των 8 mg η αύξηση στη συστηματική έκθεση του ondansetron ως προς τη
δόση είναι αναλογικά μεγαλύτερη. Αυτό μπορεί να αντανακλά κάποια
μείωση στο μεταβολισμό πρώτης διόδου σε υψηλότερες από του στόματος
χορηγούμενες δόσεις.
Η μέση βιοδιαθεσιμότητα σε υγιείς άρρενες μετά από εφάπαξ χορήγηση
δισκίου 8 mg είναι περίπου 55 έως 60%. Η βιοδιαθεσιμότητα ενισχύεται
ελαφρώς από την παρουσία τροφής αλλά δεν επηρεάζεται από αντιόξινα.
Ενέσιμο:
Ισοδύναμη συστηματική έκθεση επιτυγχάνεται μετά από ενδομυϊκή και
ενδοφλέβια χορήγηση ondansetron.
Υπόθετα:
Μετά την χορήγηση ενός υπόθετου ondansetron, οι συγκεντρώσεις του
ondansetron στο πλάσμα ανιχνεύονται μεταξύ 15 και 60 λεπτά μετά τη
δόση. Οι συγκεντρώσεις αυξάνονται ουσιαστικά με γραμμικό τρόπο, έως
ότου φθάσουν στη μεγαλύτερη συγκέντρωση 20 – 30 ng/ml, συνήθως 6
ώρες μετά τη δόση. Οι συγκεντρώσεις του πλάσματος μετά μειώνονται,
αλλά με πιο αργό ρυθμό από εκείνον που παρατηρείται μετά τη δια του
στόματος χορήγηση, λόγω της συνεχιζόμενης απορρόφησης του
ondansetron.
Η απόλυτη βιοδιαθεσιμότητα του υπόθετου ondansetron είναι περίπου 60%.
Κατανομή
Το ondansetron δεν συνδέεται ιδιαίτερα με τις πρωτεΐνες (70 έως 76%).
14
Η διάθεση του ondansetron μετά από του στόματος, ενδομυϊκή ή ενδοφλέβια
χορήγηση σε ενήλικες είναι παρόμοια με ένα σταθερό όγκο κατανομής
περίπου 140lt.
Μεταβολισμός
Η κάθαρση του ondansetron από τη συστηματική κυκλοφορία γίνεται
κυρίως μέσω πολλαπλών ενζυματικών διόδων του ηπατικού μεταβολισμού.
Η έλλειψη του ενζύμου CYP2D6 (πολυμορφισμός της χημικής ουσίας
debrisoquine) δεν έχει επίδραση στην φαρμακοκινητική του ondansetron.
Αποβολή
Η κάθαρση του ondansetron από τη συστηματική κυκλοφορία γίνεται
κυρίως μέσω ηπατικού μεταβολισμού. Λιγότερο από 5% της
απορροφημένης δόσης απεκκρίνεται αναλλοίωτη στα ούρα.
Η διάθεση του ondansetron μετά από του στόματος, ενδομυϊκή ή ενδοφλέβια
χορήγηση είναι παρόμοια με καταληκτικό χρόνο ημιζωής περίπου 3 ώρες.
Για τα υπόθετα ο χρόνος υποδιπλασιασμού της απεκκριτικής φάσης
εξαρτάται από το ρυθμό απορρόφησης του ondansetron και όχι την
συστηματική κάθαρση και είναι περίπου 6 ώρες.
Ειδικοί πληθυσμοί ασθενών
Φύλο
Έχουν παρατηρηθεί διαφορές στη διάθεση του ondansetron ως προς το
φύλο, με τις γυναίκες να έχουν μεγαλύτερο βαθμό και διάρκεια στην
απορρόφηση μετά από μία δόση από το στόμα και μειωμένη συστηματική
κάθαρση και όγκο κατανομής (προσαρμοσμένο στο βάρος σώματος).
Στα υπόθετα η απόλυτη βιοδιαθεσιμότητα δεν επηρεάζεται από το φύλο. Οι
γυναίκες δείχνουν μία μικρή κλινικά ασήμαντη αύξηση στην ημιπερίοδο
ζωής συγκριτικά με τους άνδρες.
Παιδιά και έφηβοι (ηλικίας 1 μηνός έως 17 ετών)
Σε παιδιατρικούς ασθενείς ηλικίας 1 έως 4 μηνών (n=19) που υποβάλονται
σε χειρουργική επέμβαση, η κάθαρση με βάση το σωματικό βάρος ήταν
περίπου 30% χαμηλότερη από ότι σε ασθενείς ηλικίας 5 έως 24 μηνών
(n=22), αλλά συγκρίσιμη με αυτή ασθενών ηλικίας 3 έως 12 ετών. Η
ημιπερίοδος ζωής στον πληθυσμό ηλικίας 1 έως 4 μηνών αναφέρθηκε ότι
είναι κατά μέσο όρο 6,7 ώρες συγκριτικά με 2,9 ώρες για ασθενείς
ηλικιακού εύρους 5 έως 24 μηνών και 3 έως 12 ετών. Οι διαφορές στις
φαρμακοκινητικές παραμέτρους στον πληθυσμό ασθενών 1 έως 4 μηνών
μπορεί να εξηγηθεί μερικώς από το υψηλότερο ποσοστό του συνολικού
σωματικού ύδατος στα νεογνά και τα βρέφη και τον μεγαλύτερο όγκο
κατανομής για το υδατοδιαλυτά φάρμακα όπως το οndansetron.
Σε παιδιατρικούς ασθενείς ηλικίας 3 έως 12 ετών που υποβλήθηκαν σε
επιλεκτική χειρουργική επέμβαση με γενική αναισθησία, οι απόλυτες τιμές
κάθαρσης και όγκου κατανομής του οndansetron μειώθηκαν συγκριτικά με
τις τιμές σε ενήλικες ασθενείς, Και οι δύο παράμετροι αυξήθηκαν σε μία
ευθύγραμμη σχέση με το βάρος και κατά την ηλικία των 12 ετών, οι τιμές
πλησίαζαν περίπου αυτές νεαρών ενηλίκων. Όταν οι τιμές κάθαρσης και
όγκου κατανομής ομαλοποιήθηκαν ως προς το βάρος σώματος, οι τιμές γι
15
αυτές τις παραμέτρους ήταν παρόμοιες μεταξύ των διαφόρων ηλικιακών
ομάδων πληθυσμού. Η χρήση δοσολογίας με βάση το βάρος αντισταθμίζει
τις μεταβολές που σχετίζονται με την ηλικία και είναι αποτελεσματική
στην εξομάλυνση της συστηματικής έκθεσης σε παιδιατρικούς ασθενείς.
Πληθυσμιακή φαρμακοκινητική ανάλυση διεξήχθη σε 428 άτομα
(ογκολογικοί ασθενείς χειρουργικοί ασθενείς και υγιείς εθελοντές) ηλικία 1
μηνός έως 44 ετών μετά από ενδοφλέβια χορήγηση οndansetron. Με βάση
αυτή την ανάλυση η συστηματική έκθεση (AUC) μετά από του στόματος ή
ενδοφλέβια χορήγηση σε παιδιά και εφήβους ήταν συγκρίσιμη με αυτή των
ενηλίκων, με εξαίρεση τα βρέφη ηλικίας 1 έως 4 μηνών. Ο όγκος
κατανομής συσχετίσθηκε με την ηλικία και ήταν χαμηλότερος στους
ενήλικες από ότι στα βρέφη και τα παιδιά. Η κάθαρση συσχετίσθηκε με το
βάρος αλλά όχι με την ηλικία, με εξαίρεση τα βρέφη ηλικίας 1 έως 4
μηνών. Είναι δύσκολο να αποφασισθεί εάν υπήρχε επιπρόσθετη μείωση της
κάθαρσης σχετιζόμενη με την ηλικία σε βρέφη ηλικίας 1 έως 4 μηνών, ή
απλά έμφυτη μεταβλητότητα λόγω του μικρού αριθμού ατόμων που
μελετήθηκαν σε αυτή την ηλικιακή ομάδα. Επειδή οι ασθενείς ηλικίας
μικρότερης των 6 μηνών θα λάβουν μόνο μία εφάπαξ δόση στην
μετεγχειρητική ναυτία και έμετο, η μειωμένη κάθαρση δεν φαίνεται να
σχετίζεται κλινικά.
Ηλικιωμένοι
Μελέτες πρώιμης Φάσης Ι σε υγιείς ηλικιωμένους εθελοντές έδειξαν
ελαφρά μείωση σχετιζόμενη με την ηλικία, στην κάθαρση και αύξηση στην
ημιπερίοδο ζωής του ondansetron. Ωστόσο, η μεγάλη μεταβλητότητα
μεταξύ των ατόμων οδήγησε σε σημαντική επικάλυψη ως προς τις
φαρμακοκινητικές παραμέτρους ανάμεσα σε νέα (<65 ετών) και σε
ηλικιωμένα άτομα (≥ 65 ετών) και δεν υπήρχαν συνολικές διαφορές στην
ασφάλεια ή την αποτελεσματικότητα που παρατηρήθηκε μεταξύ των νέων
και των ηλικιωμένων ασθενών με καρκίνο που συμμετείχαν στις CINV
κλινικές μελέτες που να υποστηρίζουν μια διαφορετική σύσταση
δοσολογίας για τους ηλικιωμένους.
Με βάση πιο πρόσφατες συγκεντρώσεις ondansetron στο πλάσμα και
μοντέλα έκθεσης-απόκρισης, προβλέπεται μεγαλύτερη επίδραση στην QTcF
σε ασθενείς ηλικίας ≥ 75 ετών συγκριτικά με τους νεότερους ενήλικες.
Ειδικές πληροφορίες για τη δοσολογία παρέχονται σε ασθενείς άνω των 65
ετών και άνω των 75 ετών (βλέπε παράγραφο 4.2).
Ειδικές μελέτες σε ηλικιωμένους ή ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία
έχουν περιορισθεί σε ενδοφλέβια και από του στόματος χορήγηση. Ωστόσο,
αναμένεται ότι η ημιπερίοδος ζωής του ondansetron σε ηλικιωμένους
ασθενείς θα είναι παρόμοια με αυτή που έχει παρατηρηθεί σε υγιείς
εθελοντές καθώς ο βαθμός αποβολής του ondansetron μετά από χορήγηση
υπόθετου δεν καθορίζεται από την συστηματική κάθαρση.
Νεφρική ανεπάρκεια
Σε ασθενείς με μετρίου βαθμού νεφρική δυσλειτουργία (κάθαρση
κρεατινίνης 15 έως 60 ml/λεπτό), η συστηματική κάθαρση και ο όγκος
κατανομής μειώνονται, με αποτέλεσμα μία μικρή, αλλά κλινικά άνευ
σημασίας αύξηση του χρόνου υποδιπλασιασμού (5.4 ώρες).
16
Μία μελέτη σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια, οι οποίοι είχαν
υποβληθεί σε τακτική αιμοδιύλιση (οι μελέτες έγιναν μεταξύ των
διυλίσεων), έδειξε ότι η φαρμακοκινητική του ondansetron δεν
μεταβάλλεται.
Ειδικές μελέτες σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία έχουν περιορισθεί
σε ενδοφλέβια και από του στόματος χορήγηση. Ωστόσο, αναμένεται ότι η
ημιπερίοδος ζωής του ondansetron σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία
θα είναι παρόμοια με αυτή που έχει παρατηρηθεί σε υγιείς εθελοντές
καθώς ο βαθμός αποβολής του ondansetron μετά από χορήγηση υπόθετου
δεν καθορίζεται από την συστηματική κάθαρση.
Ηπατική ανεπάρκεια
Σε ασθενείς με σοβαρή ηπατική ανεπάρκεια, η συστηματική κάθαρση
μειώνεται σημαντικά με παρατεταμένους χρόνους υποδιπλασιασμού (15-32
ώρες) και την από του στόματος βιοδιαθεσιμότητα να αγγίζει το 100%
λόγω μειωμένου προ-συστηματικού μεταβολισμού.
Η φαρμακοκινητική του ondansetron μετά τη χορήγηση ενός υπόθετου, δεν
έχει μελετηθεί σε ασθενείς με ηπατική ανεπάρκεια.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Μία μελέτη σε κλωνοποιημένους διαύλους ιόντων της ανθρώπινης καρδιάς
έδειξε ότι το ondansentron έχει τη δυναμική να επηρεάζει την καρδιακή
επαναπόλωση μέσω αποκλεισμού των διαύλων καλίου τύπου hERG σε
κλινικά σχετιζόμενες συγκεντρώσεις Έχει παρατηρηθεί δοσοεξαρτώμενη
επιμήκυνση του QT σε μία πλήρη μελέτη του QT σε υγιείς εθελοντές (βλέπε
παράγραφο 5.1 – Επιμήκυνση του QT)
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος εκδόχων
Δισκία: Lactose anhydrous, Cellulose microcrystalline, Starch maize
pregelatinized, Magnesium stearate, Hypromellose, Titanium dioxide (E171), Iron
oxide (E172).
Επιγλώσσια Δισκία: Gelatin, Mannitol, Aspartame (βλέπε παράγραφο 4.4),
Sodium methyl hydroxybenzoate, Sodium propyl hydroxybenzoate, Strawberry flavour
(περιέχει αιθανόλη)*.
**Τα επιγλώσσια δισκία 4 mg μπορεί να περιέχουν έως 0,0015 mg
αιθανόλης.
** Τα επιγλώσσια δισκία 8 mg μπορεί να περιέχουν έως 0,003 mg
αιθανόλης.
Ενέσιμο: Sodium chloride, Citric acid monohydrate, Sodium citrate, Water for
injection.
Υπόθετα: Witepsol S 58
17
Σιρόπι: Citric Acid, Sodium Citrate dihydrate, Sodium benzoate, Sorbitol solution,
Strawberry flavour (περιέχει αιθανόλη)**, Purified water.
** Το προϊόν αυτό περιέχει 3 mg αιθανόλης ανά 5 ml σιρόπι.
6.2 Ασυμβατότητες
Δεν έχουν αναφερθεί για τα δισκία, υπόθετο και σιρόπι.
Το Ondansetron ενέσιμο διάλυμα δεν πρέπει να χορηγείται στην ίδια
σύριγγα ή σε κατά σταγόνα έγχυση μαζί με οποιοδήποτε άλλο φάρμακο.
(βλέπε παράγραφο 6.6).
Το Ondansetron ενέσιμο διάλυμα θα πρέπει να αναμιγνύεται μόνο με τα
συνιστώμενα ενδοφλέβια υγρά για έγχυση (βλέπε παράγραφο 6.6).
6.3 Διάρκεια ζωής
Δισκία: 36 μήνες.
Ενέσιμο (φύσιγγες): 36 μήνες.
Σιρόπι: 36 μήνες.
Υπόθετο: 36 μήνες.
Eπιγλώσσιο δισκίο: 36 μήνες.
6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη φύλαξη του προϊόντος
Δισκία: Διατηρούνται σε θερμοκρασία κάτω των 30°C.
Eπιγλώσσια δισκία: Διατηρούνται σε θερμοκρασία κάτω των 30°C.
Ενέσιμο: Διατηρείται σε θερμοκρασία κάτω των 30°C μακριά από το φως.
Σιρόπι: Το σιρόπι Zofron διατηρείται σε όρθια θέση και θερμοκρασία
κάτω των 30°C.
Να μην ψύχεται.
Υπόθετο: Διατηρείται σε θερμοκρασία κάτω των 30°C.
6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη
Δισκία : Κουτί των 15 ή 100 δισκίων, σε blister από PVC/αλουμίνιο.
Eπιγλώσσια δισκία: Κουτί των 10 ή 15 δισκίων, σε φύλλο αλουμινίου.
Ενέσιμο: Tο Zofron ενέσιμο
διάλυμα 4 mg/2 ml
φέρεται α) σε γυάλινες
φύσιγγες (συσκευασία 1, 5 ή 240), β) σε πλαστικές φύσιγγες, (συσκευασία 1
ή 120).
Tο Zofron ενέσιμο
διάλυμα 8 mg/4 ml
φέρεται α) σε γυάλινες φύσιγγες
(συσκευασία 1, 5 ή 100, β) σε πλαστικές φύσιγγες, (συσκευασία 1 ή 100).
Σιρόπι: Το σιρόπι Zofron φέρεται σε φιάλη 60ml από σκούρο γυαλί
τύπου ΙΙΙ Ευρωπαϊκής Φαρμακοποιίας με πώμα ασφαλείας για τα παιδιά,
που περιέχει 50 ml σιροπιού.
18
Υπόθετο: Κάθε υπόθετο Zofron είναι συσκευασμένο σε ξεχωριστή
κοιλότητα η οποία σχηματίζεται κατά τη διάρκεια της παραγωγικής
διαδικασίας από δύο φύλλα. Τα δύο φύλλα αποτελούνται από μία
εσωτερική στιβάδα πολυαιθυλενίου χαμηλής πυκνότητας και μία
εξωτερική στιβάδα από πολυπροπυλένιο. Μεταξύ των δύο αυτών στιβάδων
υπάρχει μία στιβάδα από αλουμίνιο. Διατίθεται σε κουτιά με ένα υπόθετο.
6.6 Οδηγίες χρήσης / χειρισμού
Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες οδηγίες χρήσης για τα δισκία και το σιρόπι.
Υπόθετα:
Μην καταπιείτε αυτό το φάρμακο.
Πριν την τοποθέτηση του υποθέτου να έχετε κένωση εάν είναι δυνατόν.
Να πλένετε τα χέρια σας.
Αφαιρέστε το υπόθετο από τη συσκευασία.
Ϊσως βρείτε ευκολότερο να εισάγετε το υπόθετο σε καθιστή ή κεκλιμένη
θέση.
Εισάγετε το υπόθετο από το ορθό.
Πλύνετε τα χέρια σας.
Ροσπαθείστε να μην έχετε κένωση σε διάστημα 1 ώρας από την
τοποθέτηση του υποθέτου.
Φύσιγγες:
Οι φύσιγγες Ondansetron injection δεν πρέπει να μπαίνουν σε κλίβανο
αποστείρωσης.
Οδηγίες για το σωστό τρόπο ανοίγματος της φύσιγγας
Οι φύσιγγες φέρουν στο λαιμό τους το σύστημα ΟPC (one point cut)
χρωματισμένο δακτύλιο που πρέπει να ανοιχτεί σωστά. Για το σωστό
άνοιγμα απαιτείται να ασκηθεί πίεση πάνω στο δακτύλιο όπου υπάρχει η
προχαραγή όπως φαίνεται στην εικόνα 1.
Εικόνα 1:Σωστός τρόπος ανοίγματος φύσιγγας
Εικόνα 2:Λάθος τρόπος ανοίγματος φύσιγγας
Εάν η πίεση ασκηθεί στην κεφαλή της φύσιγγας τότε εύκολα δημιουργείται
κοφτερή προεξοχή κατά το σπάσιμο. Εάν η πίεση ασκηθεί στο
χρωματισμένο σημείο τότε καμία κοφτερή προεξοχή δεν δημιουργείται .
Συμβατότητα με ενδοφλέβια υγρά:
19
Το ενέσιμο Ondansetron πρέπει να αναμειγνύεται μόνο με τα συνιστώμενα
διαλύματα για έγχυση. Για την τήρηση ορθής φαρμακευτικής πρακτικής,
τα ενδοφλέβια διαλύματα πρέπει να ετοιμάζονται την ώρα που θα γίνει η
έγχυση. Εν τούτοις έχει διαπιστωθεί ότι το Ondansetron injection
παραμένει σταθερό για επτά ημέρες σε θερμοκρασία δωματίου (κάτω των
25°C) με φωτισμό φθορίου είτε σε ψυγείο με τα παρακάτω ενδοφλέβια
υγρά που χρησιμοποιούνται για έγχυση:
Χλωριούχο νάτριο 0.9% w/v για ενδοφλέβια έγχυση.
Γλυκόζη 5% w/v για ενδοφλέβια έγχυση.
Μαννιτόλη 10% w/v για ενδοφλέβια έγχυση.
Διάλυμα Ringer για ενδοφλέβια έγχυση.
Χλωριούχο κάλιο 0.3% w/v και χλωριούχο νάτριο 0.9% w/v για ενδοφλέβια
έγχυση.
Χλωριούχο κάλιο 0.3 % w/v και γλυκόζη 5% w/v για ενδοφλέβια έγχυση.
Μελέτες συμβατότητας του Ondansetron έχουν γίνει με σάκους και
συσκευές από χλωριούχο πολυβινύλιο που χρησιμοποιούνται για εγχύσεις.
Ικανοποιητική σταθερότητα επίσης παρέχεται με τη χρήση σάκων από
πολυαιθυλένιο ή γυάλινες φιάλες τύπου 1.
Διαλύματα Ondansetron σε χλωριούχο νάτριο 0.9% w/v ή σε γλυκόζη 5%
w/v είναι σταθερά σε σύριγγες από πολυπροπυλένιο.
Θεωρείται ότι το ενέσιμο Ondansetron όταν αναμειγνύεται με άλλα
συμβατά υγρά για εγχύσεις είναι σταθερό σε σύριγγες από
πολυπροπυλένιο.
Σημείωση: Το παρασκεύασμα πρέπει να διατηρείται σε κατάλληλες
άσηπτες συνθήκες όταν απαιτείται παράταση του χρόνου διατηρήσεώς
του.
Συμβατότητα με άλλα φάρμακα: Το Ondansetron μπορεί να χορηγηθεί
σε ενδοφλέβια έγχυση 1 mg/ώρα, με σάκο ή αντλία που χρησιμοποιούνται
για εγχύσεις. Τα παρακάτω αναφερόμενα φάρμακα είναι δυνατόν να
χορηγηθούν μαζί με το Ondansetron σε συσκευή τύπου Υ, για πυκνότητες
Ondansetron που κυμαίνονται από 16 έως 160 μικρογραμμάρια/ml (π.χ. 8
mg/500ml & 8 mg/50ml αντίστοιχα):
Σισπλατίνη:
Πυκνότητες μέχρι 0.48 mg/ml (π.χ. 240 mg σε 500 ml) που χορηγούνται
από μία έως οκτώ ώρες.
5-Φθοριουρακίλη:
Πυκνότητες μέχρι 0.8 mg/ml (π.χ. 2.4 g σε 3 λίτρα ή 400 mg σε 500 ml)
χορηγούνται σε ρυθμό τουλάχιστον 20 ml ανά ώρα (500 ml για 24 ώρες).
Μεγαλύτερες πυκνότητες του 5-φθοριουρακίλης μπορεί να προκαλέσουν
καθίζηση του Ondansetron. Η έγχυση 5-φθοριουρακίλης μπορεί να περιέχει
μέχρι 0.045% w/v χλωριούχου μαγνησίου μαζί με άλλα έκδοχα που είναι
συμβατά.
Καρβοπλατίνη:
20
Πυκνότητες που κυμαίνονται από 0.18 mg/ml έως 9.9 mg/ml (π.χ. 90 mg σε
500 ml έως 990 mg σε 100 ml) χορηγούνται για διάστημα από 10 λεπτά
έως 1 ώρα.
Ετοποσίδη:
Πυκνότητες που κυμαίνονται από 0.14 mg/ml έως 0.25 mg/ml (π.χ. 72 mg
σε 500 ml έως 250 mg σε 1 λίτρο) χορηγούνται για διάστημα από 30
λεπτά έως 1 ώρα.
Κεφταζιδίμη:
Δόσεις που κυμαίνονται από 250 mg έως 2000 mg διαλύονται σε δις-
απεσταγμένο ενέσιμο νερό σύμφωνα με τις οδηγίες του παραγωγού (π.χ.
2.5 ml για 250 mg και 10 ml για 2 g κεφταζιδίμης) και χορηγούνται με
ενδοφλέβια ένεση διάρκειας περίπου πέντε λεπτών.
Κυκλοφωσφαμίδη:
Δόσεις που κυμαίνονται από 100 mg έως 1 g διαλύονται σε δις-
απεσταγμένο ενέσιμο νερό, με 100 mg/5ml κυκλοφωσφαμίδης, όπως
συνιστάται από τον παραγωγό και χορηγούνται με ενδοφλέβια ένεση
διαρκείας περίπου πέντε λεπτών.
Δοξορουβικίνη:
Δόσεις που κυμαίνονται από 10 έως 100 mg διαλύονται σε δις-
απεσταγμένο ενέσιμο νερό, με 10 mg/5ml δοξορουβικίνης, όπως
συνιστάται από τον παραγωγό και χορηγούνται με ενδοφλέβια ένεση
διαρκείας περίπου πέντε λεπτών.
Δεξαμεθαζόνη:
20 mg δεξαμεθαζόνης νατριοφωσφορικής χορηγούνται με βραδεία
ενδοφλέβια ένεση για διάστημα 2 - 5 λεπτών με συσκευή τύπου Υ που
χρησιμοποιείται για εγχύσεις, σε συνδυασμό με 8 έως 16 mg Ondansetron
που διαλύεται σε 50 – 100 ml ενός συμβατού υγρού για έγχυση και
εγχέεται για διάστημα περίπου 15 λεπτών.
Η συμβατότητα μεταξύ δεξαμεθαζόνης νατριοφωσφορικής και
Ondansetron έχει αποδειχθεί με τη χορήγηση των δύο φαρμάκων μέσω της
ίδιας συσκευής σε πυκνότητες 32 mcg-2.5 mg/ml δεξαμεθαζόνης
νατριοφωσφορικής - και 8 mcg-1 mg/ml Ondansetron.
7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
Δικαιούχος : Glaxo Group Ltd England
Υπεύθυνος Κυκλοφορίας στην Ελλάδα:
GlaxoSmithKline α.ε.β.ε.
Λεωφ. Κηφισίας 266
152 32 Χαλάνδρι
8. ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
21
9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
Zofron δισκία 4mg 2/7/1990
Zofron δισκία 8mg 2/7/1990
Zofron επιγλώσσια δισκία 8mg 7/5/2001
Zofron σιρόπι 28/5/1998
Zofron υπόθετα 28/5/1998
Zofron ενέσιμο 4mg/2ml 4/4/1990
Zofron ενέσιμο 8mg/4ml 26/4/1990
10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
22
