ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Clopixol 10 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία

Clopixol 25 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία

2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ

Clopixol 10 mg: Κάθε δισκίο περιέχει 10 mg Zuclopenthixol (ως 11.82 mg dihydrochloride Zuclopenthixol )

Clopixol 25 mg: Κάθε δισκίο περιέχει 25 mg Zuclopenthixol (ως 29.55 mg dihydrochloride Zuclopenthixol )

Έκδοχα : Λακτόζη, Hydrogenated castor oil

Για πλήρη κατάλογο των εκδόχων βλ. παράγραφο 6.1.

4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις

Οξεία και χρόνια σχιζοφρένεια και άλλες ψυχώσεις, ιδιαίτερα με συμπτώματα όπως παραισθήσεις,

παραληρητικές ιδέες και διαταραχές της σκέψης με διέγερση, ανησυχία, εχθρικότητα και

επιθετικότητα.

Φάση μανίας της μανιοκαταθλιπτικής νόσου

Διέγερση ή άλλες διαταραχές της συμπεριφοράς σε ασθενείς με νοητική ανεπάρκεια.

4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης

Ενήλικες

Η δοσολογία θα πρέπει να εξατομικεύεται σύμφωνα με τη κατάσταση του ασθενούς. Γενικά

χαμηλές δόσεις θα πρέπει να χρησιμοποιούνται στην αρχή και να αυξάνονται έως το επιθυμητό

περισσότερο ημερησίως. Η μέγιστη δοσολογία ανά μονή δόση είναι 40 mg και η συνολική

150 mg/ημέρα.

Χρόνια σχιζοφρένεια και άλλες χρόνιες ψυχώσεις

Δόση συντήρησης συνήθως 20-40 mg/ημέρα

Διέγερση σε νοητικά καθυστερημένα άτομα

6-20 mg/ημέρα, εάν κριθεί απαραίτητο αυξανόμενα σε 25-40 mg/ημέρα.

Ηλικιωμένοι ασθενείς

1

Οι ηλικιωμένοι ασθενείς θα πρέπει να λαμβάνουν τις χαμηλότερες δυνατές δόσεις του δοσολογικού

σχήματος.

Παιδιά

Μειωμένη νεφρική λειτουργία

λειτουργία.

4.3 Αντενδείξεις

Υπερευαισθησία στο δραστικό συστατικό ή σε κάποιο από τα έκδοχα, καταγράφονται στην

(παράγραφο 6.1.

Κυκλοφορική καταπληξία, πτώση του επιπέδου συνείδησης οιασδήποτε αιτιολογίας (πχ

δηλητηρίαση από αλκοόλ, βαρβιτουρικά, ή οπιοειδή), κώμα.

4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση

Το Zuclopenthixol πρέπει να χορηγείται με προσοχή σε ασθενείς με γλαύκωμα κλειστής γωνίας,

υπερτροφία του προστάτη, ηπατική/νεφρική ανεπάρκεια, σοβαρή αναπνευστική ανεπάρκεια,

υπό/υπέρ-θυρεοειδισμό, μυασθένεια Gravis, φαιοχρωμοκύτωμα, παθήσεις του αίματος, επιληψία και

νόσο του Parkinson.

διακυμάνσεις του επιπέδου συνειδήσεως, αστάθεια του αυτόνομου νευρικού συστήματος)

υφίσταται με οποιοδήποτε νευροληπτικό. Ο κίνδυνος είναι πιθανώς μεγαλύτερος με τούς πιο

ισχυρούς παράγοντες. Οι ασθενείς με προϋπάρχον οργανικό ψυχοσύνδρομο, νοητική καθυστέρηση

και κατάχρηση οπιοειδών και αλκοόλ είναι οι πλέον αντιπροσωπευόμενοι στα θανατηφόρα

περιστατικά.

Θεραπεία: Διακοπή των νευροληπτικών. Η Συμπτωματική θεραπεία και χρήση γενικών

υποστηρικτικών μέτρων. Η δαντρολένη και η βρωμοκρυπτίνη μπορεί να βοηθήσουν.

Τα συμπτώματα μπορεί να επιμείνουν για περισσότερο από μία εβδομάδα μετά την διακοπή της

από του στόματος χορήγησης νευροληπτικών και ίσως και περισσότερο όταν σχετίζονται με

φαρμακοτεχνικές μορφές depot των φαρμάκων.

2

Οι ασθενείς σε μακροχρόνια αγωγή, ιδιαίτερα σε υψηλές δόσεις θα πρέπει να παρακολουθούνται

προσεκτικά και να αξιολογείται περιοδικά η δυνατότητα μείωσης της δόσης συντήρησης.

Zuclopenthixol μπορεί να προκαλέσει παράταση του QT. Το επίμονα παρατεταμένο διάστημα QT

μπορεί να αυξήσουν το κίνδυνο για κακοήθεις αρρυθμίες. Γι αυτό το λόγο Το Zuclopenthixol θα

προδιάθεση) και σε ασθενείς με ιστορικό καρδιαγγειακών διαταραχών, πχ παράταση του QT,

σημαντική βραδυκαρδία (<50 χτύποι ανά λεπτό), πρόσφατο οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, μη

κινδύνου για φλεβική θρομβοεμβολή, όλοι οι πιθανοί παράγοντες κινδύνου πρέπει να εντοπίζονται

πριν και κατά τη διάρκεια της θεραπείας με Zuclopenthixol και να λαμβάνονται προλητπικά μέτρα.

Ηλικιωμένοι ασθενείς

Καρδιαγγειακά

Περίπου τριπλάσιος είναι ο κίνδυνος με μερικά άτυπα αντιψυχωσικά για ύπαρξη ανεπιθύμητων

ενεργειών από το καρδιαγγειακό στις τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο μελέτες

στον πληθυσμό με άνοια. Ο μηχανισμός αυτής της αύξησης δεν είναι γνωστός. Ο αυξημένος

κίνδυνος δεν μπορεί να αποκλεισθεί και για άλλα αντιψυχωσικά ή άλλους πληθυσμούς ασθενών. Το

Zuclopenthixol θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με παράγοντες κινδύνου για

εγκεφαλικό επεισόδιο.

σχετιζόμενες με άνοια.

Έκδοχα

Τα δισκία περιέχουν μονουδρική λακτόζη. Οι ασθενείς με σπάνια κληρονομικά προβλήματα

δυσανεξίας στη γαλακτόζη, ανεπάρκεια της Lapp λακτόζης ή δυσαπορρόφηση της γλυκόζης-

γαλακτόζης δεν πρέπει να παίρνουν το φάρμακο αυτό.

Αυτό το φαρμακευτικό προϊόν περιέχει hydrogenated castor oil, που μπορεί να προκαλέσει

στομαχικές διαταραχές και διάρροια.

4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες μορφές

αλληλεπίδρασης

Συγχορηγήσεις που απαιτούν προφύλαξη κατά τη χρήση

Το Zuclopenthixol μπορεί να ενισχύσει την καταπραϋντική δράση του αλκοόλ και τη δράση των

βαρβιτουρικών και άλλων κατασταλτικών του ΚΝΣ.

3

Τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά και τα νευροληπτικά αναστέλλουν αμοιβαία το μεταβολισμό το

ένα του άλλου.

Το Zuclopenthixol μπορεί να μειώσει τη δράση της levodopa και τη δράση των αδρενεργικών

Η συγχορήγηση της μετοκλοπραμίδης και της πιπεραζίνης αυξάνει το κίνδυνο εξωπυραμιδικών

Το Zuclopenthixol ενισχύει πιθανώς την δράση των γενικών αναισθητικών, των αντιπηκτικών, των

Επειδή η Zuclopenthixol μεταβολίζεται μερικώς από το CYP2D6 η συγχορήγηση με τα φάρμακα

τα οποία είναι γνωστά ότι αναστέλλουν αυτό το ένζυμο μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη κάθαρση

Οι αυξήσεις του διαστήματος QT που σχετίζονται με την αντιψυχωσική θεραπεία μπορεί να

σημαντική αύξηση στο μεσοδιάστημα QT. Η συγχορήγηση με τέτοια φάρμακα θα πρέπει να

αποφεύγεται. Σχετικές κατηγορίες περιλαμβάνουν:

 μερικά αντιψυχωσικά (πχ θειοριδαζίνη)

 μερικές μακρολίδες (πχ ερυθρομυκίνη)

 μερικά αντιισταμινικά (πχ τερφεναδίνη, αστεμιζόλη)

 μερικά αντιβιοτικά κινολόνης (πχ. γκατιφλοξασίνη, μοξιφλοξασίνη)

σημαντική αύξηση του διαστήματος QT θα πρέπει να αποφεύγονται (πχ σισαπρίδη, λίθιο).

Τα φάρμακα τα οποία είναι γνωστό ότι προκαλούν ηλεκτρολυτικές διαταραχές όπως τα

θειαζιοδεδιουρητικά (υποκαλιαιμία) και τα φάρμακα τα οποία είναι γνωστά ότι αυξάνουν τη

συγκέντρωση πλάσματος της Zuclopenthixol ς θα πρέπει επίσης να χρησιμοποιούνται με προσοχή

καθώς μπορεί να αυξήσουν το κίνδυνο για παράταση του QT και καοήθεις αρρυθμίες (βλ.

παράγραφο 4.4).

παρενέργειες που περιλαμβάνουν εξωπυραμιδικά ή / και συμπτώματα στέρησης που

μπορεί να ποικίλουν σε βαρύτητα και τη διάρκεια μετά τον τοκετό. Έχουν υπάρξει

αναφορές για ανησυχία, υπερτονία, υποτονία, τρόμος, υπνηλία, αναπνευστική δυσχέρεια,

ή διαταραχή σίτισης. Κατά συνέπεια, τα νεογνά θα πρέπει να παρακολουθούνται

προσεκτικά.

Μελέτες έδειξαν τοξικότητα στην αναπαραγωγή (βλ. παράγραφο 5.3)

Θηλασμός

Επειδή Το Zuclopenthixol βρέθηκε σε χαμηλές συγκεντρώσεις στο μητρικό γάλα δεν θεωρείται

πιθανό να επιδρά στο νεογνό όταν χρησιμοποιούνται συνήθεις θεραπευτικές δόσεις. Η δόση που

4

προσλαμβάνεται από το νεογνό είναι μικρότερη από το 1% της σχετιζόμενης με το βάρος

μητρικής δόσης (σε mg/kg). Ο θηλασμός μπορεί να συνεχιστεί κατά τη διάρκεια της θεραπείας με

Zuclopenthixol εάν θεωρηθεί κλινικά σημαντικό αλλά συνιστάται παρακολούθηση του εμβρύου

ιδιαίτερα κατά τις 4 πρώτες εβδομάδες μετά τη γέννησή του.

Γογιμότητα

Σε ανθρώπους, έχουν αναφερθεί ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως η υπερπρολακτιναιμία,

4.8). Τα συμβάντα αυτά μπορεί να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στη γυναικεία και / ή ανδρική

σεξουαλική λειτουργία και τη γονιμότητα.

Χορήγηση του zuclopenthixol σε αρσενικούς και θηλυκούς αρουραίους συνδέθηκαν με μια μικρή

καθυστέρηση στο ζευγάρωμα. Σε ένα πείραμα όπου το zuclopenthixol χορηγήθηκε μέσω της

4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών

Το Clopixol είναι ένα κατασταλτικό φάρμακο. Οι ασθενείς στους οποίους συνταγογραφούνται

ψυχοτρόπα φάρμακα αναμένεται να έχουν κάποια διαταραχή στη γενική προσοχή και συγκέντρωσή

Οι περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι δοσοεξαρτώμενες. Η συχνότητα και η σοβαρότητα

είναι στις περισσότερες περιπτώσεις μεγαλύτερες κατά την αρχική φάση της θεραπείας και

μειώνονται με τη συνέχεια της θεραπείας.

Οι συχνότητες λαμβάνονται από τη βιβλιογραφία και την αυθόρμητη αναφορά. Οι συχνότητες

να υπολογισθεί από τα διαθέσιμα στοιχεία).

Καρδιακές

διαταραχές

Συχνές Ταχυκαρδία, αίσθημα

παλμών

Σπάνιες Παράταση του QT στο

ΗΚΓ

Διαταραχές του

αίματος και του

λεμφικού

συστήματος

Σπάνιες Θρομβοκυττοπενία,

ουδετεροπενία,

λευκοπενία,

ακοκκιοκυτταραιμία

Πολύ συχνές Υπνηλία, ακαθισία,

υπερκινησία, υποκινησία

5

παρκινσονισμός,

6

Απότομη διακοπή του Zuclopenthixol μπορεί να συνοδεύεται από συμπώματα απόσυρσης. Τα πιο

κοινά συμπτώματα είναι η ναυτία, ο έμετος, η ανορεξία, η διάρροια, το ρινόρροια, η εφίδρωση, οι

μυαλγίες, οι παραισθησίες, η αϋπνία, η ανησυχία, το άγχος και η διέγερση. Οι ασθενείς μπορεί

επίσης να βιώσουν ιλίγγους, εναλασσόμενα αισθήματα ζέστης και κρύου, και τρόμο. Τα

συμπτώματα γενικά ξεκινούν μέσα σε 1 έως 4 ημέρες από την απόσυρση και περιορίζονται μέσα σε

7 έως 14 ημέρες.

Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών

Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση άδειας

κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση

της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες

7

Κύπρος

Στις Φαρμακευτικές Υπηρεσίες

Υπουργείο Υγείας

CY-1475 Λευκωσία

GR-15562 Χολαργός, Αθήνα

Τηλ: + 30 21 32040380/337

Φαξ: + 30 21 06549585

Συμπτώματα

Υπνηλία, κώμα, διαταραχές κινητικότητας, σπασμοί, shock, υπερθερμία/υποθερμία.

Μεταβολές ΗΚΓ, παράταση του, QT,Torsade de Pointes, καρδιακή παύση και κοιλιακές αρρυθμίες

έχουν αναφερθεί όταν Το Zuclopenthixol έχει ληφθεί σε υπερδοσολογία μαζί με φάρμακα που είναι

γνωστό ότι έχουν επίδραση στην καρδιά.

Η υψηλότερη από του στόματος χορηγούμενη δόση του Zuclopenthixol σε κλινικές μελέτες ήταν

450 mg ημερησίως.

5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες

Φαρμακοθεραπευτική ομάδα

Αντιψυχωσικά – Παράγωγο Θειοξανθίνης

ATC-code: N 05 AF 05

Μηχανισμός δράσης

Το Zuclopenthixol είναι ένα νευροληπτικό της ομάδας των θειοξανθινών.

Η αντιψυχωσική δράση των νευροληπτικών σχετίζεται με τον αποκλεισμό των υποδοχέων

ντοπαμίνης αλλά πιθανό επίσης να συνεισφέρει και ο αποκλεισμός του υποδοχέα 5-HT (5-

υδροξυτρυπταμίνη).

In vivo

η συγγένεια των σημείων σύνδεσης στον D

υπερέχει έναντι της συγγένειας για τον D

υποδοχέα. Το Zuclopenthixol έχει αποδειχθεί ότι είναι ισχυρό νευροληπτικό σε όλες τις μελέτες

συμπεριφοράς (αποκλεισμός του υποδοχέα ντοπαμίνης). Συσχέτιση βρέθηκε ανάμεσα στις

δοκιμασίες μοντέλων, την συγγένεια για τις θέσεις δέσμευσης στους D

μέση ημερήσια δόση των από του στόματος χορηγούμενων αντιψυχωσικών.

8

Η αναστολή της κινητικής δράσης και η παράταση του χρόνου ύπνου που προέρχονται από το

αλκοόλ και τα βαρβιτουρικά δείχνει την καταπραϋντική δράση του Zuclopenthixol.

Όπως και τα περισσότερα άλλα νευροληπτικά Το Zuclopenthixol αυξάνει τα επίπεδα της

Κλινική αποτελεσματικότητα

ψυχώσεων και για την αντιμετώπιση των ασθενών με νοητική καθυστέρηση με υπερκινητικότητα

και διασπαστική συμπεριφορά

Το Zuclopenthixol έχει παροδική δοσοεξαρτώμενη καταπραϋντική δράση. Εν τω μεταξύ η αρχική

συγκεκραμένη καταπραϋντική δράση αναπτύσσεται γρήγορα.

5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες

Απορρόφηση

Η από του στόματος χορήγηση έχει σαν αποτέλεσμα επίπεδα ορού περίπου σε 4 ώρες. Το

Ο φαινομενικός όγκος διασποράς (V

)

είναι περίπου 20 l/kg.

Η δέσμευση με τις πρωτεΐνες του πλάσματος είναι περίπου 98-99 %.

Βιομετατροπή

Ο μεταβολισμός του Zuclopenthixol διεξάγεται μέσω τριών κύριων τρόπων - θειική οξείδωση, Ν-

Το Zuclopenthixol απεκκρίνεται κυρίως από τα κόπρανα αλλά επίσης σε κάποιο βαθμό (περίπου 10

%) από τα ούρα. Μόνον το 0.1 % της δόσης απεκκρίνεται αμετάβλητο από τα ούρα, και αυτό

σημαίνει ότι το φορτίου του φαρμάκου στα νεφρά είναι αμελητέος

Στις θηλάζουσες μητέρες Το Zuclopenthixol απεκκρίνεται σε μικρές ποσότητες στο μητρικό γάλα.

μητρικό γάλα / συγκέντρωση ορού σε γυναίκες οι οποίες είναι σε από του στόματος θεραπεία ή με

την δεκανοική ήταν περίπου 0.29.

Γραμμικότητα

Η κινητική είναι γραμμική. Τα επίπεδα στο πλάσμα σε σταθερή κατάσταση επετεύχθησαν σε

περίπου 3-5 ημέρες. Το μέσο ελάχιστο επίπεδο σταθερής κατάστασης αντιστοιχεί σε 20 mg

Zuclopenthixol ς από του στόματος χορηγούμενου άπαξ ημερησίως και ήταν 25 nmol/l.

9