Παρόμοια στελέχη ιών παρατηρήθηκαν κατά καιρούς κατά τη διάρκεια ελεγχόμενων
και ανοικτών μελετών σε λίγους, ευρέως και σοβαρά ανοσοανεπαρκείς ασθενείς
όπως σε δέκτες μοσχευμάτων μυελού των οστών ή σε ασθενείς με εγγενή, βαρειά
συνδυασμένη ανοσοανεπάρκεια.
Η εμφάνιση λοιμώξεων από αυτούς τους ιούς δεν επιδείνωσε την κλινική εικόνα, ενώ
σε μερικές περιπτώσεις ο ιός εξαφανίσθηκε πάλι αυτομάτως.
Κατά τη θεραπεία τέτοιων σοβαρά ανοσοανεπαρκών ασθενών, θα πρέπει να
λαμβάνεται υπόψη η πιθανή εκδήλωση κατεσταλμένων, ευαίσθητων ιών. Ωστόσο,
μακρά κλινική εμπειρία θα πρέπει να παρέχει περισσότερα στοιχεία για το
συσχετισμό μεταξύ της in vitro ευαισθησίας του ιού και της κλινικής ανταποκρίσεως
στη θεραπεία με ακικλοβίρη.
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Η ακικλοβίρη διαπερνά το δέρμα. Τα επίπεδα μετά από διαδερμική απορρόφηση
υπερβαίνουν τα ελάχιστα αποτελεσματικά επίπεδα στους ιστούς σε
σταθεροποιημένη κατάσταση. Δεν κατέστη δυνατόν να προσδιορισθούν επίπεδα της
ακικλοβίρης στο πλάσμα μετά την τοπική θεραπεία με ακικλοβίρη. Γι΄ αυτό και τα
ακόλουθα στοιχεία βασίζονται σε από του στόματος ή ενδοφλέβια εφαρμογή.
Ο πιο σημαντικός μεταβολίτης είναι ο 9-carboxymethoxymethylguanine και φθάνει
στο 10 έως 15% της ποσότητας που απεκκρίνεται στα ούρα. Η ακικλοβίρη του
πλάσματος απεκκρίνεται κυρίως αμετάβλητη δια των νεφρών (μέσω σπειραματικής
διηθήσεως καθώς και μέσω σωληναριακής διηθήσεως).
Σε ασθενείς με φυσιολογική νεφρική λειτουργία ο χρόνος ημιζωής στο πλάσμα είναι
περίπου 3 ώρες. Η δέσμευση με τις πρωτεΐνες είναι σχετικά χαμηλή (9-33%). Δεν
αναμένονται, λοιπόν, αλληλεπιδράσεις που να έχουν σχέση με την εκτόπιση από τις
θέσεις δέσμευσης.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Μεγάλος αριθμός in vitro δοκιμών δείχνουν πως, σε πολύ υψηλές συγκεντρώσεις,
μπορεί να συμβούν χρωμοσωμικές βλάβες. Κατά τη διάρκεια in vivo μελετών, δεν
παρατηρήθηκε χρωμοσωμική βλάβη.
Η ακικλοβίρη δεν έδειξε καρκινογόνο δράση σε μακράς διάρκειας μελέτες σε
αρουραίους και ποντικούς.
Ως επί το πλείστον αναστρέψιμες ανεπιθύμητες αντιδράσεις στη σπερματογένεση σε
συνδυασμό με γενετική τοξικότητα σε αρουραίους και σκύλους έxουν ανακοινωθεί μόνο
σε δόσεις ακικλοβίρης που υπερβαίνουν κατά πολύ εκείνες που xρησιμοποιούνται
θεραπευτικά. Mελέτες σε δύο γενεές ποντικών δεν αποκάλυψαν επίδραση της
ακικλοβίρης στη γονιμότητα.
Δεν υπάρxουν πληροφορίες σxετικά με την επίδραση του ACICLOVIR cream στην
γυναικεία γονιμότητα. Σε ασθενείς με φυσιολογικό αριθμό σπερματοζωαρίων η χρόνια
από του στόματος χορήγηση ακικλοβίρης δεν έδειξε να ασκεί κάποια επίδραση στον
αριθμό, στη μορφολογία ή στην κινητικότητα των ανθρώπινων σπερματοζωαρίων.
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
6.1 Κατάλογος εκδόχων
5