Πνευμονιοκοκκικές λοιμώξεις (πνευμονία, εμπύημα, μηνιγγίτιδα, αρθρίτιδα, ενδοκαρδίτιδα,
περικαρδίτιδα, μαστοειδίτιδα).
Στρεπτοκοκκικές λοιμώξεις (φαρυγγίτιδα, αμυγδαλίτιδα, μηνιγγίτιδα, πνευμονία, ωτίτιδα,
μαστοειδίτιδα, ενδοκαρδίτιδα, αρθρίτιδα, οστεομυελίτιδα, οστρακιά, ερυσίπελας αναερόβιες
στρεπτοκοκκικές λοιμώξεις, υποξεία ενδοκαρδίτιδα από Viridians group streptococci – απαραίτητη
δοκιμασία ευαισθησίας in vitro.
Μηνιγγιτιδοκοκκικές λοιμώξεις (μηνιγγίτιδα).
Γονοκοκκικές λοιμώξεις (ουρηθρίτιδα, προστατίτιδα, επιδυδιμίτιδα, σαλπιγγίτιδα, πρωκτίτιδα,
φαρυγγίτιδα, αρθρίτιδα, ενδοκαρδίτιδα, προφυλακτικώς).
Εντεροκοκκική ενδοκαρδίτιδα (απαραίτητος ο συνδυασμός με αμινογλυκοσίδη). Σύφιλη,
ακτινομύκωση, άνθρακας, διφθερίτιδα, τέτανος, αεριογόνος γάγγραινα.
Λιστέρια μονοκυττογόνος (μηνιγγίτιδα).
Λοιμώξεις από Pasteurella multocida.
2.3 Αντενδείξεις
Ιστορικό υπερευαισθησίας στην πενικιλλίνη.
Υπερευαισθησία σε οποιοδήποτε συστατικό του σκευάσματος. Θα πρέπει να ληφθούν υπόψη
διασταυρωμένες αλλεργίες σε άλλες βήτα-λακτάμες όπως οι κεφαλοσπορίνες
2.4 Ειδικές προφυλάξεις και προειδοποιήσεις κατά τη χρήση.
2.4.1 Γενικά
Ιστορικό υπερευαισθησίας στην πενικιλλίνη. Όχι υψηλές δόσεις σε νεφρική ανεπάρκεια. Μεγάλες
δόσεις μπορεί να προκαλέσουν υποκαλιαιμία και ενίοτε υπερνατριαιμία. Ασθενείς που λαμβάνουν
υψηλές θεραπευτικές δόσεις για περισσότερες από 5 ημέρες, πρέπει να ελέγχονται με γενική
αίματος, ηλεκτρολύτες και κρεατινίνη. Σε περίπτωση νεφρικής δυσλειτουργίας, μεγάλες δόσεις
πενικιλλίνης μπορεί να προκαλέσουν διέγερση κεντρικού νευρικού συστήματος, σπασμούς και
κώμα. Δερματική ευαισθησία εμφανίζεται σε ανθρώπους που έρχονται σε επαφή με το αντιβιοτικό,
και για αυτό η επαφή θα πρέπει να αποφεύγεται. Ασθενείς με ιστορικό αλλεργιών, ειδικά σε
φάρμακα, είναι πολύ πιθανό να αναπτύξουν αλλεργία στην πενικιλλίνη. Οι ασθενείς θα πρέπει να
παρακολουθούνται για 30 λεπτά μετά τη χορήγηση και εάν εμφανιστεί αλλεργική αντίδραση θα
πρέπει να δοθεί ανάλογη θεραπεία. Καθυστερημένη απορρόφηση από το μυϊκό σύστημα μπορεί να
εμφανιστεί σε άτομα με διαβήτη. Παρατεταμένη χρήση μπορεί να οδηγήσει σε ανάπτυξη μη-
ευαίσθητων οργανισμών ή μυκήτων και οι ασθενείς θα πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά
για επιλοιμώξεις. Η πιθανότητα ψευδομεμβρανώδους κολίτιδας θα πρέπει να ληφθεί υπόψη σε
ασθενείς που αναπτύσσουν σοβαρή και επίμονη διάρροια κατά την διάρκεια ή μετά τη χορήγηση
πενικιλλίνης. Σε αυτή την περίπτωση, ακόμη και εάν υπάρχει μόνο η υποψία λοίμωξης από
Clostridium difficile, η χορήγηση θα πρέπει να διακόπτεται και να δίνεται κατάλληλη θεραπεία.
2.4.2 Κύηση
Δεν έχουν διαπιστωθεί ανεπιθύμητες ενέργειες σε ανθρώπους.
2.4.3 Γαλουχία
Εκκρίνεται στο μητρικό γάλα. Μπορεί να προκαλέσει αντίδραση υπερευαισθησίας στο θηλάζον
βρέφος.
2.4.4 Επίδραση στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανημάτων
Δεν ασκεί επίδραση στην ικανότητα οδήγησης οχημάτων ούτε στο χειρισμό μηχανημάτων.