- ΑΝΤΙΑΡΡΥΘΜΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ: Επειδή η διλτιαζέμη έχει αντιαρρυθμικές
ιδιότητες, η ταυτόχρονη χορήγησή της με άλλα αντιαρρυθμικά δεν
συνιστάται λόγω του αυξημένου κινδύνου ανεπιθύμητων ενεργειών στην
καρδιά που προέρχονται από αθροιστικά φαινόμενα. Αυτός ο συνδυασμός θα
πρέπει να γίνεται μόνο κάτω από στενή κλινική και ΗΚΓκή παρακολούθηση.
- ΑΜΙΟΔΑΡΟΝΗ, ΔΙΓΟΞΙΝΗ: Αυξημένος κίνδυνος βραδυκαρδίας.
Χρειάζεται προσοχή η συγχορήγησή της με διλτιαζέμη, ιδίως σε
ηλικιωμένους ασθενείς και με υψηλές δόσεις χορήγησης.
- ΠΑΡΑΓΩΓΑ ΝΙΤΡΩΔΩΝ: Αυξημένη υποτασική δράση και λιποθυμία (λόγω
αθροιστικής αγγειοδιασταλτικής δράσης).
Σε όλους τους ασθενείς που παίρνουν ανταγωνιστές ασβεστίου, η
συνταγογράφηση παραγώγων νιτρωδών θα πρέπει να γίνεται με προοδευτική
αύξηση των δόσεων.
- ΚΥΚΛΟΣΠΟΡΙΝΗ: Αύξηση των επιπέδων της κυκλοσπορίνης στην
κυκλοφορία.
Συνιστάται η μείωση της δόσης της κυκλοσπορίνης, ο έλεγχος της νεφρικής
λειτουργίας, ο προσδιορισμός των επιπέδων κυκλοσπορίνης στην κυκλοφορία
και η ρύθμιση της δόσης της, κατά τη συγχορήγηση και μετά τη διακοπή της.
- ΚΑΡΒΑΜΑΖΕΠΙΝΗ: Αύξηση των επιπέδων της καρβαμαζεπίνης.
Συνιστάται ο έλεγχος των επιπέδων της καρβαμαζεπίνης στο πλάσμα και η
προσαρμογή της δόσης, εάν θεωρηθεί απαραίτητο.
- ΘΕΟΦΥΛΛΙΝΗ: Αύξηση των επιπέδων θεοφυλλίνης στο πλάσμα.
- ΑΝΑΣΤΟΛΕΙΣ ΤΩΝ Η
2
ΥΠΟΔΟΧΕΩΝ ΤΗΣ ΙΣΤΑΜΙΝΗΣ (σιμετιδίνη και
ρανιτιδίνη): Αύξηση των συγκεντρώσεων διλτιαζέμης στο πλάσμα.
Οι ασθενείς που ακολουθούν αγωγή με διλτιαζέμη θα πρέπει να εξετάζονται
προσεκτικά κατά την έναρξη ή τη διακοπή της αγωγής με αναστολείς των Η
2
υποδοχέων της ισταμίνης. Προσαρμογή της ημερήσιας δόσης διλτιαζέμης
ίσως θεωρηθεί απαραίτητη.
- ΡΙΦΑΜΠΙΚΙΝΗ: Κίνδυνος μείωσης των συγκεντρώσεων διλτιαζέμης στο
πλάσμα μετά την έναρξη της θεραπείας με ριφαμπικίνη. Ο ασθενής θα πρέπει
να παρακολουθείται προσεκτικά κατά την έναρξη ή τη διακοπή της θεραπείας
με ριφαμπικίνη.
- ΛΙΘΙΟ: Κίνδυνος αύξησης της νευροτοξικότητας που προκαλείται από το
λίθιο.
- ΒΑΚΛΟΦΕΝΗ: Ενίσχυση της αντιυπερτασικής δράσης. Συνιστάται
παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης και προσαρμογή της δοσολογίας του
αντιυπερτασικού εάν είναι απαραίτητο.
- ΕΣΜΟΛΟΛΗ (σε ασθενείς με φυσιολογική λειτουργία της αριστερής
καρδιακής κοιλίας):
Διαταραχές του ρυθμού (σημαντική βραδυκαρδία, φλεβοκομβικός
αποκλεισμός), διαταραχές φλεβοκόμβου και κολποκοιλιακής αγωγιμότητας
και καρδιακή ανεπάρκεια (συνεργιστική δράση). Συνιστάται κλινική και
ΗΚΓκή παρακολούθηση.
- ΦΑΙΝΥΤΟΪΝΗ: Όταν συγχορηγείται με φαινυτοΐνη, η διλτιαζέμη ενδέχεται
να αυξήσει τη συγκέντρωση της φαινυτοΐνης στο πλάσμα.
Συνιστάται η παρακολούθηση της συγκέντρωσης της φαινυτοΐνης στο
πλάσμα.
- ΑΚΕΤΥΛΟΣΑΛΙΚΥΛΙΚΑ [Ακετυλοσαλικυλικό Οξύ (ΑΣΟ)/Ακετυλοσαλικυλική
Λυσίνη (ΑΣΛ)]: Λόγω του αυξημένου κινδύνου αιμορραγίας εξαιτίας της
δυνητικής αθροιστικής δράσης στη συσσώρευση των αιμοπεταλίων: η
ταυτόχρονη χορήγηση ακετυλοσαλικυλικών (ΑΣΟ/ΑΣΛ) με τη διλτιαζέμη
πρέπει να γίνεται με προσοχή.
- ΣΚΙΑΓΡΑΦΙΚΑ ΜΕΣΑ ΑΚΤΙΝΩΝ Χ: Οι καρδιαγγειακές επιδράσεις μιας
ενδοφλέβιας δόσης bolus ενός ιοντικού σκιαγραφικού μέσου ακτίνων Χ, όπως