8
Συνθήκες σταθεροποιημένης κατάστασης
Λόγω του μεγάλου χρόνου ημίσειας ζωής της τελικής φάσης απέκκρισης από το
πλάσμα (ορό) και της καθημερινής πρόσληψης, η οξική κυπροτερόνη
συσσωρεύεται κατά 2 - 2,5 φορές κατά τη διάρκεια ενός κύκλου θεραπείας.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Συστηματική τοξικότητα
Τα προκλινικά δεδομένα δεν αποκαλύπτουν κανένα ειδικό κίνδυνο για τους
ανθρώπους με βάση τις συμβατικές μελέτες τοξικότητας επαναλαμβανόμενων
δόσεων.
Εμβρυοτοξικότητα/ τερατογεννητικότητα
Έρευνες εμβρυοτοξικότητας της οξικής κυπροτερόνης δεν έδειξαν επιδράσεις
ενδεικτικές τερατογενετικής δράσης κατά τη διάρκεια της θεραπείας, κατά την
εμβρυική οργανογένεση, πριν από την ανάπτυξη των εξωτερικών γεννητικών
οργάνων. Η χορήγηση οξικής κυπροτερόνης σε υψηλότερες δόσεις, κατά τη
διάρκεια της ορμονοεξαρτώμενης φάσης της διαφοροποίησης των γεννητικών
οργάνων, προκάλεσε θηλεοποίηση σε άρρενα έμβρυα. Η παρακολούθηση
αρρένων νεογέννητων βρεφών που είχαν εκτεθεί στην οξική κυπροτερόνη κατά
τη διάρκεια της κύησης δεν έδειξε σημεία θηλεοποίησης. Ωστόσο, η εγκυμοσύνη
αποτελεί αντένδειξη για τη χρήση του Androcur
®
.
Γονοτοξικότητα και ογκογεννητικότητα
Γενικά αποδεκτές, πρώτης επιλογής δοκιμασίες γονοτοξικότητας έδωσαν
αρνητικά αποτελέσματα, όταν εφαρμόστηκαν με την οξική κυπροτερόνη.
Ωστόσο, περαιτέρω δοκιμασίες έδειξαν ότι η οξική κυπροτερόνη έχει τη
δυνατότητα να σχηματίζει προϊόντα σύνδεσης με το DNA και να προκαλεί
αύξηση της επανορθωτικής ικανότητας του DNA σε ηπατικά κύτταρα
αρουραίων και πιθήκων, καθώς και σε πρόσφατα απομονωθέντα ανθρώπινα
ηπατοκύτταρα, ενώ το επίπεδο συμπλεγμάτων DNA ήταν υπερβολικά χαμηλό
στα ηπατικά κύτταρα των σκύλων.
Ο σχηματισμός αυτών των συμπλεγμάτων DNA παρουσιάστηκε σε επίπεδα
συστηματικής έκθεσης που θεωρούνται αναμενόμενα με τα συνιστώμενα
δοσολογικά σχήματα για την οξική κυπροτερόνη. Ένα in
vivo
αποτέλεσμα της
θεραπείας με οξική κυπροτερόνη ήταν η αύξηση της συχνότητας εμφάνισης
εστιακών ηπατικών βλαβών, πιθανά προκαρκινικών, όπου τα κυτταρικά ένζυμα
αλλοιώθηκαν σε θηλυκούς αρουραίους, καθώς και η αύξηση της συχνότητας
μεταλλάξεων σε διαγονιδιακούς αρουραίους που φέρουν ένα βακτηριακό
γονίδιο, το οποίο αποτελεί στόχο μεταλλάξεων.
Η κλινική εμπειρία μέχρι σήμερα, καθώς και εμπεριστατωμένες
επιδημιολογικές μελέτες, δεν υποστηρίζουν την αύξηση της συχνότητας
εμφάνισης ηπατικών όγκων στον άνθρωπο. Επίσης, έρευνες για την
ογκογεννητικότητα της οξικής κυπροτερόνης σε τρωκτικά δεν φανέρωσαν
ενδείξεις ειδικής ογκογεννητικής επίδρασης. Ωστόσο, πρέπει να ληφθεί υπόψη
πως τα στεροειδή του φύλου μπορούν να προάγουν την ανάπτυξη ορισμένων
ορμονοεξαρτώμενων ιστών και όγκων.