SPC :
RYTMONORM F.C.TAB 300MG/TAB BTx50
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
1
1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
Ρυθμονόρμ
®
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Κάθε επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο Ρυθμονόρμ
150 mg περιέχει 150 mg propafenone hydrochloride
Έκδοχα: Κάθε δισκίο των 150 mg περιέχει μέχρι 10,0 mg νατρίου.
Κάθε επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο Ρυθμονόρμ 300 mg περιέχει 300 mg propafenone hydrochloride
Έκδοχα: Κάθε δισκίο των 300 mg περιέχει μέχρι 20,0 mg νατρίου.
Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1.
3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο.
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις
Υπερκοιλιακές αρρυθμίες που απαιτούν θεραπεία, όπως κολποκοιλιακές-κομβικές
ταχυκαρδίες, υπερκοιλιακές ταχυκαρδίες σε ασθενείς με σύνδρομο Wolff-Parkinson-White
(WPW) ή παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή.
Σοβαρές κοιλιακές αρρυθμίες, εφόσον κατά την κρίση του ιατρού είναι απειλητικές
για τη ζωή του αρρώστου ή επιβάλλουν τη χορήγηση θεραπείας.
Πληροφορίες-Προειδοποίηση:
Η χορήγηση αντιαρρυθμικών φαρμάκων της τάξης ΙC σε ασθενείς με κοιλιακή
εκτακτοσυστολική αρρυθμία στη χρόνια φάση του εμφράγματος του μυοκαρδίου
αύξησε τη θνητότητα, έστω και αν μείωσε τη συχνότητα των εκτακτοσυστολών. Γι’
αυτό η ύπαρξη κοιλιακής εκτακτοσυστολικής αρρυθμίας στη χρόνια φάση του
εμφράγματος του μυοκαρδίου αποτελεί αντένδειξη για τη χορήγηση αντιαρρυθμικών
με δράση της τάξης IC. Σε κοιλιακή ταχυκαρδία ή μαρμαρυγή όμως, προσδοκάται ότι
το όφελος θα είναι μεγαλύτερο από τον ενδεχόμενο κίνδυνο και, εφόσον υπάρχουν
ενδείξεις ότι το φάρμακο προλαμβάνει τον παροξυσμό στο συγκεκριμένο άρρωστο,
χορηγείται. Για την υγιή καρδιά ή άλλες καρδιοπάθειες εκτός της στεφανιαίας νόσου,
δεν υπάρχουν πληροφορίες, απαιτείται όμως, με βάση τα παραπάνω, ιδιαίτερη
επιφύλαξη και προσοχή στη χορήγησή τους.
4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Δοσολογία
Εκτός αν οριστεί αλλιώς από τον ιατρό:
Ενήλικες
2
Για την αρχική θεραπεία ως και τη θεραπεία συντήρησης, συνιστάται αρχική ημερήσια
δόση 450-600 mg (1 επικαλυμμένο δισκίο Ρυθμονόρμ 150 mg τρεις φορές την ημέρα ή
μέχρι 1 δισκίο Ρυθμονόρμ 300 mg δύο φορές την ημέρα) σε ασθενείς με σωματικό
βάρος περίπου 70 κιλών. Ενίοτε καθίσταται αναγκαία η αύξηση της ημερήσιας δόσης
στα 900 mg (1 επικαλυμμένο δισκίο Ρυθμονόρμ 300 mg τρεις φορές την ημέρα ή 2
επικαλυμμένα δισκία Ρυθμονόρμ 150 mg τρεις φορές την ημέρα). Ασθενείς
χαμηλότερου σωματικού βάρους, θα πρέπει να λαμβάνουν ανάλογα και χαμηλότερες
ημερήσιες δόσεις του φαρμάκου. Αύξηση της δόσης πρέπει να επιχειρείται μόνο μετά
από τρεις έως τέσσερις ημέρες θεραπείας.
Η δόση συντήρησης πρέπει να εξατομικεύεται και να καθορίζεται από καρδιολόγο με
ΗΚΓκό έλεγχο και επανειλημμένες μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης (φάση
τιτλοποίησης).
Οι ασθενείς με κοιλιακές αρρυθμίες απαιτούν προσεκτική καρδιολογική
παρακολούθηση κατά την έναρξη της θεραπείας με προπαφαινόνη. Τέτοιοι ασθενείς θα
πρέπει να αρχίζουν θεραπεία με το φάρμακο, μόνον εφόσον υπάρχουν διαθέσιμα μέσα
παρακολούθησής τους, καθώς και μέσα επείγουσας καρδιολογικής αντιμετώπισης.
Κατά τη διάρκεια της θεραπείας είναι αναγκαίες οι τακτικές παρακολουθήσεις των
ασθενών π.χ. με ΗΚΓ, παρακολούθηση με Holter και, εφόσον ενδείκνυται, με δοκιμασία
κόπωσης. Αν παρατηρηθούν ηλεκτροκαρδιογραφικές αλλοιώσεις όπως π.χ. διεύρυνση
του QRS ή του QT μεγαλύτερη από 25% ή παράταση του PR μεγαλύτερη του 50% ή του
QT μεγαλύτερη των 500 ms ή διαπιστωθεί αύξηση της συχνότητας ή της βαρύτητας των
καρδιακών αρρυθμιών, θα πρέπει να επαναπροσδιορίζεται η ανάγκη χορήγησης ή όχι
του φαρμάκου.
Σε ασθενείς με σημαντικό εύρος του συμπλέγματος QRS ή με κολποκοιλιακό
αποκλεισμό δευτέρου ή τρίτου βαθμού, πρέπει να χορηγείται μειωμένη δόση.
Παιδιατρικός πληθυσμός
Στα παιδιά, η μέση ημερήσια δόση 10 έως 20 mg υδροχλωρικής προπαφαινόνης ανά
χιλιόγραμμο σωματικού βάρους χορηγούμενη σε τρεις έως τέσσερις δόσεις έχει
αποδειχθεί ότι είναι κατάλληλη για τη φάση τιτλοποίησης της δόσης και τη θεραπεία
συντήρησης.
Αυξήσεις της δόσης δεν θα πρέπει να επιχειρούνται μέχρι ο ασθενής να έχει λάβει
θεραπεία για τρεις έως τέσσερις ημέρες.
Η ατομική δόση συντήρησης θα πρέπει να καθορίζεται υπό καρδιολογική
παρακολούθηση συμπεριλαμβανομένου του ΗΚΓ και επανειλημμένων μετρήσεων της
αρτηριακής πίεσης (φάση τιτλοποίησης).
Ηλικιωμένοι ασθενείς
Σε ηλικιωμένους ασθενείς ή σε ασθενείς με διαταραχές της λειτουργικότητας της
αριστεράς κοιλίας (κλάσμα εξώθησης της αριστεράς κοιλίας κάτω του 35%) ή με
μυοκαρδιοπάθεια, η έναρξη της θεραπείας θα πρέπει να γίνεται ιδιαίτερα προσεκτικά
και με τιτλοποίηση των δόσεων. Δεν παρατηρήθηκαν συνολικές διαφορές στην
ασφάλεια ή την αποτελεσματικότητα σε αυτό τον πληθυσμό ασθενών, αλλά
μεγαλύτερη ευαισθησία μερικών πιο ηλικιωμένων ατόμων δεν μπορεί να αποκλεισθεί,
ως εκ τούτου, οι ασθενείς αυτοί πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά. Το ίδιο
ισχύει και για τη θεραπεία συντήρησης. Η αύξηση των δόσεων που ίσως απαιτείται
δεν πρέπει να γίνεται πριν από 5 έως 8 ημέρες θεραπείας. Τούτο περιορίζει τον
κίνδυνο προαρρυθμικής δράσης του φαρμάκου στους εν λόγω ασθενείς, κατά τη φάση
έναρξης της αγωγής.
3
Ασθενείς με ηπατική ή νεφρική δυσλειτουργία
Σε ασθενείς με διαταραχές της ηπατικής και/ή της νεφρικής λειτουργίας, μπορεί να
προκύψει άθροιση του φαρμάκου μετά από χορήγηση των συνήθων θεραπευτικών
δόσεων. Παρόλα αυτά, αυτοί οι ασθενείς μπορούν να ξεκινήσουν θεραπεία με
υδροχλωρική προπαφαινόνη κάτω από ΗΚΓκό έλεγχο και παρακολούθηση των
συγκεντρώσεων του φαρμάκου στο πλάσμα.
Τρόπος χορήγησης και διάρκεια θεραπείας
Εξαιτίας της πικρής γεύσης και της επιφανειακής αναισθητικής δράσης της
προπαφαινόνης, τα δισκία θα πρέπει να καταπίνονται ολόκληρα (χωρίς να μασώνται),
με νερό ή κάποιο άλλο υγρό.
Η δοσολογία πρέπει να καθορίζεται ανάλογα με τις ανάγκες του ασθενούς.
4.3 Αντενδείξεις
Η υδροχλωρική προπαφαινόνη αντενδείκνυται σε:
Γνωστή υπερευαισθησία στη δραστική ουσία, υδροχλωρική προπαφαινόνη, ή σε
οποιοδήποτε από τα έκδοχα που αναφέρονται στην παράγραφο 6.1
Γνωστό σύνδρομο Brugada (βλέπε παράγραφο Ειδικές προειδοποιήσεις και
προφυλάξεις κατά τη χρήση)
Έμφραγμα μυοκαρδίου τους 3 τελευταίους μήνες
Σοβαρή οργανική καρδιοπάθεια όπως:
Μη ελεγχόμενη συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια με κλάσμα εξώθησης της
αριστεράς κοιλίας μικρότερο του 35%
Καρδιογενές shock εκτός αν οφείλεται σε αρρυθμία
Σοβαρή συμπτωματική βραδυκαρδία
Σύνδρομο νοσούντος φλεβόκομβου και διαταραχές της κολποκοιλιακής αγωγής,
κολποκοιλιακός αποκλεισμός δευτέρου ή τρίτου βαθμού ή αποκλεισμός του
δεματίου του Hiss απουσία τεχνητού βηματοδότη
Σοβαρή υπόταση
Έκδηλες διαταραχές των ηλεκτρολυτών (π.χ. διαταραχές στο μεταβολισμό του
καλίου)
Σοβαρή αποφρακτική πνευμονοπάθεια
Μυασθένεια (gravis)
Ταυτόχρονη χορήγηση ριτοναβίρης.
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
Όλοι οι ασθενείς που λαμβάνουν προπαφαινόνη πρέπει να αξιολογούνται
ηλεκτροκαρδιογραφικά και κλινικά πριν και κατά τη διάρκεια της θεραπείας για να
εκτιμηθεί εάν η ανταπόκριση στην υδροχλωρική προπαφαινόνη δικαιολογεί τη
συνέχιση της θεραπείας.
Μπορεί να αποκαλυφθεί σύνδρομο Brugada ή μπορεί να προκληθούν αλλαγές στο
ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ) παρόμοιες με Brugada μετά την έκθεση σε προπαφαινόνη
σε προηγούμενα ασυμπτωματικά άτομα με το σύνδρομο. Μετά την έναρξη της
θεραπείας με προπαφαινόνη, ένα ΗΚΓ θα πρέπει να γίνει για να αποκλείσει τις
αλλαγές που υποδηλώνουν σύνδρομο Brugada.
4
Σε ασθενείς με βηματοδότη, η χορήγηση του φαρμάκου θα πρέπει να γίνεται με
ιδιαίτερη προσοχή στη δοσολογία. Η υδροχλωρική προπαφαινόνη μπορεί να
τροποποιήσει τους ουδούς, τόσο της βηματοδότησης, όσο και της αίσθησης
(αντίληψης) των τεχνητών βηματοδοτών. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας με το
φάρμακο θα πρέπει να γίνεται κατάλληλος προγραμματισμός και παρακολούθηση των
βηματοδοτών. Ενδέχεται η παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή να περιπέσει σε κολπικό
πτερυγισμό με συνοδό
αποκλεισμό της αγωγιμότητας 2:1 ή 1:1(βλέπε παράγραφο 4.8 Ανεπιθύμητες
ενέργειες).
Όπως και με άλλα αντιαρρυθμικά φάρμακα της τάξης ΙC, οι ασθενείς με σοβαρή
καρδιοπάθεια μπορεί να εμφανίσουν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες ως εκ τούτου, η
υδροχλωρική προπαφαινόνη αντενδείκνυται σε αυτούς τους ασθενείς (βλέπε
παράγραφο 4.3 Αντενδείξεις).
Η υδροχλωρική προπαφαινόνη θα πρέπει να χορηγείται με ιδιαίτερη προσοχή σε
ασθενείς με αποφρακτική πνευμονοπάθεια, π.χ. άσθμα.
Λόγω της πιθανότητας εκδήλωσης φαρμακευτικού ερυθυματώδους λύκου συνιστάται ο
περιοδικός έλεγχος του τίτλου των αντιπυρηνικών αντισωμάτων. Σε περίπτωση που
αυτός παρουσιάζει προοδευτική άνοδο θα πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο
διακοπής της θεραπείας.
Λακτόζη
Το φαρμακευτικό αυτό προϊόν περιέχει λακτόζη, επομένως οι ασθενείς με σπάνιες
κληρονομικές μορφές δυσανεξίας στη γαλακτόζη, ανεπάρκεια Lapp λακτάσης ή
σύνδρομο δυσαπορρόφησης της γλυκόζης-γαλακτόζης δεν πρέπει να λαμβάνουν αυτό
το φάρμακο.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες μορφές
αλληλεπίδρασης
Μπορεί να παρατηρηθεί ενίσχυση των ανεπιθύμητων ενεργειών όταν η υδροχλωρική
προπαφαινόνη χορηγείται ταυτόχρονα με τοπικά αναισθητικά (π.χ. τοποθέτηση
βηματοδότη, χειρουργική ή οδοντιατρική επέμβαση) και άλλα φάρμακα που
καταστέλλουν την καρδιακή συχνότητα και/ή συσπαστικότητα (π.χ. β-αναστολείς,
τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά).
Η συγχορήγηση υδροχλωρικής προπαφαινόνης με φάρμακα που μεταβολίζονται από το
CYP2D6 (όπως η βενλαφαξίνη) μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση των επιπέδων αυτών των
φαρμάκων. Έχουν αναφερθεί επί ταυτόχρονης χορήγησης με υδροχλωρική
προπαφαινόνη, αυξήσεις των επιπέδων προπρανολόλης, μετοπρολόλης, δεσιπραμίνης,
κυκλοσπορίνης, θεοφυλλίνης και διγοξίνης στο πλάσμα ή στο αίμα. Οι δόσεις των
φαρμακευτικών προϊόντων αυτών θα πρέπει να μειωθούν, ως ενδείκνυται, εάν
παρατηρηθούν συμπτώματα υπερδοσολογίας.
Η ταυτόχρονη χορήγηση φαρμάκων που αναστέλλουν τα CYP2D6, CYP1A2 και CYP3A4,
π.χ. κετοκοναζόλη, σιμετιδίνη, κινιδίνη, ερυθρομυκίνη και χυμός γκρέιπ-φρουτ, μπορεί
να οδηγήσει σε αύξηση των επιπέδων της υδροχλωρικής προπαφαινόνης. Όταν η
υδροχλωρική προπαφαινόνη χορηγείται με αναστολείς τέτοιων ενζύμων, οι ασθενείς
πρέπει να παρακολουθούνται στενά και η δόση να ρυθμίζεται ανάλογα.
Ο συνδυασμός θεραπείας αμιοδαρόνης με υδροχλωρική προπαφαινόνη μπορεί να
επηρεάσει την αγωγιμότητα και την αναπόλωση και να οδηγήσει σε καταστάσεις που
5
προδιαθέτουν σε αρρυθμίες. Ανάλογα με τη θεραπευτική απάντηση, μπορεί να
χρειαστεί ρύθμιση της δόσης και των δύο ουσιών.
Δεν έχουν παρατηρηθεί σημαντικές μεταβολές στις φαρμακοκινητικές ιδιότητες της
προπαφαινόνης ή της λιδοκαΐνης μετά την ταυτόχρονη χορήγησή τους σε ασθενείς.
Ωστόσο, έχει αναφερθεί ότι η ταυτόχρονη χορήγηση υδροχλωρικής προπαφαινόνης με
λιδοκαΐνη αυξάνει τον κίνδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών από τη λιδοκαΐνη στο
κεντρικό νευρικό σύστημα.
Η ταυτόχρονη χορήγηση υδροχλωρικής προπαφαινόνης και φαινοβαρβιτάλης και/ή
ριφαμπικίνης (επαγωγείς του CYP3A4), μπορεί να μειώσει την αντιαρρυθμική δράση
της υδροχλωρικής προπαφαινόνης λόγω μείωσης των συγκεντρώσεων της
προπαφαινόνης στο πλάσμα. Ως εκ τούτου, η ανταπόκριση στη θεραπεία με
προπαφαινόνη θα πρέπει να παρακολουθείται κατά τη διάρκεια ταυτόχρονης χρόνιας
θεραπείας με φαινοβαρβιτάλη και/ή ριφαμπικίνη.
Συνιστάται αυστηρός έλεγχος των παραμέτρων πήξης σε ασθενείς που λαμβάνουν
ταυτόχρονα από του στόματος αντιπηκτικά (π.χ. φαινπροκουμόνη, βαρφαρίνη) καθώς
η υδροχλωρική προπαφαινόνη μπορεί να επιτείνει τη δράση των φαρμάκων αυτών με
αποτέλεσμα την αύξηση του χρόνου προθρομβίνης. Οι δόσεις των φαρμακευτικών
προϊόντων αυτών θα πρέπει να μειωθούν, ως ενδείκνυται, εάν παρατηρηθούν
συμπτώματα υπερδοσολογίας.
Αυξημένα επίπεδα προπαφαινόνης στο πλάσμα μπορεί να προκύψουν όταν η
υδροχλωρική προπαφαινόνη χρησιμοποιείται ταυτόχρονα με SSRIs, όπως η
φλουοξετίνη και η παροξετίνη. Η ταυτόχρονη χορήγηση υδροχλωρικής προπαφαινόνης
και φλουοξετίνης σε άτομα τα οποία μεταβολίζουν γρήγορα, βρέθηκε ότι αυξάνει την
Cmax και AUC κατά 39 και 50% της S προπαφαινόνης και την Cmax και AUC κατά 71
και 50% της R προπαφαινόνης. Χαμηλότερες δόσεις προπαφαινόνης μπορεί να είναι
επαρκείς στην επίτευξη της επιθυμητής θεραπευτικής απάντησης.
Ειδικοί πληθυσμοί
Παιδιατρικός πληθυσμός
Μελέτες αλληλεπίδρασης έχουν πραγματοποιηθεί μόνο σε ενήλικες. Δεν είναι γνωστό
εάν το εύρος των αλληλεπιδράσεων στα παιδιά είναι αντίστοιχο με εκείνο των
ενηλίκων.
4.6 Γονιμότητα, κύηση και γαλουχία
Εγκυμοσύνη
Δεν υπάρχουν επαρκείς και καλά ελεγχόμενες κλινικές μελέτες για τη χορήγηση της
προπαφαινόνης σε έγκυες γυναίκες. Η υδροχλωρική προπαφαινόνη πρέπει να
χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της κύησης μόνο εάν το δυνητικό όφελος
δικαιολογεί το δυνητικό κίνδυνο για το έμβρυο.
Είναι γνωστό ότι στον άνθρωπο η υδροχλωρική προπαφαινόνη διέρχεται τον
πλακούντα. Έχει αναφερθεί ότι η συγκέντρωση της προπαφαινόνης στον ομφάλιο
λώρο είναι περίπου 30% αυτής που παρατηρείται στο μητρικό αίμα.
Θηλασμός
Δεν έχει μελετηθεί η απέκκριση της υδροχλωρικής προπαφαινόνης στο μητρικό
ανθρώπινο γάλα. Περιορισμένα στοιχεία δείχνουν ότι η προπαφαινόνη μπορεί να
απεκκριθεί στο μητρικό ανθρώπινο γάλα. Η υδροχλωρική προπαφαινόνη πρέπει να
χορηγείται με προσοχή σε θηλάζουσες μητέρες.
6
4.7 Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών
Η θαμπή όραση, η ζάλη, η κόπωση και η υπόταση θέσεως μπορεί να επηρεάσουν την
ταχύτητα αντίδρασης του ασθενούς και την ικανότητά του για οδήγηση και χειρισμό
μηχανημάτων.
4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
α. Περίληψη του προφίλ ασφάλειας
Πολύ συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με τη θεραπεία με
προπαφαινόνη είναι ζάλη, καρδιακές διαταραχές αγωγιμότητας και αίσθημα παλμών.
β. Συνοπτικός πίνακας ανεπιθύμητων ενεργειών
Ανεπιθύμητες ενέργειες που αναφέρθηκαν σε κλινικές μελέτες και από την εμπειρία
μετά την κυκλοφορία της προπαφαινόνης.
Ο παρακάτω πίνακας περιλαμβάνει τις ανεπιθύμητες ενέργειες που αναφέρθηκαν σε
κλινικές μελέτες και συνέβησαν σε τουλάχιστον έναν από τους 885 ασθενείς που
λάμβαναν υδροχλωρική προπαφαινόνη παρατεταμένης αποδέσμευσης (SR) σε πέντε
μελέτες φάσης ΙΙ και σε δύο μελέτες φάσης III. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες και οι
συχνότητες θεωρείται ότι είναι παρόμοιες και για τις μορφές άμεσης αποδέσμευσης
(IR). Ο πίνακας αυτός περιλαμβάνει επίσης τις ανεπιθύμητες ενέργειες από την
εμπειρία μετά την κυκλοφορία της προπαφαινόνης. Οι ενέργειες που θεωρήθηκαν
τουλάχιστον πιθανώς σχετιζόμενες με την προπαφαινόνη παρουσιάζονται ανά
κατηγορία οργάνου συστήματος και συχνότητα χρησιμοποιώντας την ακόλουθη
σχέση: πολύ συχνές (≥ 1/10), συχνές (≥ 1/100 έως <1/10), όχι συχνές (≥ 1/1.000 έως
<1/100) και μη γνωστές (ανεπιθύμητες ενέργειες από την εμπειρία μετά την
κυκλοφορία του, δεν μπορούν να εκτιμηθούν με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα). Εντός
κάθε κατηγορίας συχνότητας εμφάνισης, οι ανεπιθύμητες ενέργειες παρατίθενται
κατά φθίνουσα σειρά σοβαρότητας όταν η σοβαρότητα μπορούσε να αξιολογηθεί.
Kατηγορία
οργάνου
συστήματος
κατά MedDRA
Πολύ
συχνές 1/10
Συχνές
1/100 έως
<1/10
Όχι συχνές
1/1.000 έως
<1/100
Μη γνωστές (δεν
μπορούν να
εκτιμηθούν με
βάση τα
διαθέσιμα
δεδομένα)
Διαταραχές του
αιμοποιητικού
και του λεμφικού
συστήματος
Θρομβοπενί
α
Ακοκκιοκυτταραιμί
α
Λευκοπενία
Κοκκιοκυτταροπενί
α
Διαταραχές του
ανοσοποιητικού
συστήματος
Υπερευαισθησία
1
Διαταραχές του
μεταβολισμού
και της θρέψης
Μειωμένη
όρεξη
7
Ψυχιατρικές
διαταραχές
Άγχος
Διαταραχές
ύπνου
Εφιάλτες Συγχυτική
κατάσταση
Διαταραχές του
νευρικού
συστήματος
Ζάλη
2
Κεφαλαλγία
Δυσγευσία
Συγκοπή
Αταξία
Παραισθησί
α
Σπασμοί
Εξωπυραμιδικά
συμπτώματα
Ανησυχία
Οφθαλμικές
διαταραχές
Όραση
θαμπή
Διαταραχές του
ωτός και του
λαβυρίνθου
Ίλιγγος
Καρδιακές
διαταραχές
Καρδιακές
διαταραχές
αγωγιμότητ
ας
3
Αίσθημα
παλμών
Φλεβοκομβικ
ή
βραδυκαρδία
Βραδυκαρδί
α
Ταχυκαρδία
Κολπικός
πτερυγισμός
Κοιλιακή
ταχυκαρδία
Αρρυθμία
4
Κοιλιακή
μαρμαρυγή
Καρδιακή
ανεπάρκεια
5
Μειωμένη καρδιακή
συχνότητα
Αγγειακές
διαταραχές
Υπόταση Ορθοστατική
υπόταση
Διαταραχές του
αναπνευστικού
συστήματος, του
θώρακα και του
μεσοθωράκιου
Δύσπνοια
Διαταραχές του
γαστρεντερικού
Κοιλιακό
άλγος
Έμετος
Ναυτία
Διάρροια
Δυσκοιλιότη
τα
Ξηροστομία
Διάταση της
κοιλίας
Μετεωρισμό
ς
Τάση για εμετό
Γαστρεντερικές
διαταραχές
Διαταραχές του
ήπατος και των
χοληφόρων
Ηπατική
λειτουργία
μη
φυσιολογική
6
Ηπατοκυτταρική
βλάβη
Χολόσταση
Ηπατίτιδα
Ίκτερος
Διαταραχές του
δέρματος και του
υποδόριου ιστού
Κνίδωση
μΚνησ ός
μΕξάνθη α
μΕρύθη α
Διαταραχές του
μυοσκελετικού
συστήματος και
του συνδετικού
ιστού
Σύνδρομο
προσομοιάζον με
λύκο
8
Διαταραχές του
αναπαραγωγικού
συστήματος και
του μαστού
Στυτική
δυσλειτουρ
γία
Μειωμένος αριθμός
σπερματοζωαρίων
7
Γενικές
διαταραχές και
καταστάσεις της
οδού χορήγησης
Θωρακικό
άλγος
Εξασθένιση
Κόπωση
Πυρεξία
1
Μπορεί να εκδηλωθεί με χολόσταση, δυσκρασία του αίματος και εξάνθημα
2
Εξαιρουμένου του ιλίγγου
3
Περιλαμβάνονται φλεβοκομβοκολπικός αποκλεισμός, κολποκοιλιακός αποκλεισμός
και ενδοκοιλιακός αποκλεισμός
4
Η προπαφαινόνη μπορεί να σχετίζεται με προαρρυθμικές επιδράσεις που
εκδηλώνονται με την αύξηση του καρδιακού ρυθμού (ταχυκαρδία) ή κοιλιακή
μαρμαρυγή. Μερικές από αυτές τις αρρυθμίες μπορεί να είναι απειλητικές για τη ζωή
και μπορεί να απαιτηθεί ανάνηψη για την αποφυγή δυνητικά θανατηφόρας έκβασης.
5
Μια επιδείνωση της προϋπάρχουσας καρδιακής ανεπάρκειας μπορεί να εμφανιστεί
6
Ο εν λόγω όρος καλύπτει μη φυσιολογικές δοκιμασίες λειτουργίας του ήπατος, όπως
αυξημένη ασπαρτική αμινοτρανσφεράση, αυξημένη αμινοτρανσφεράση της αλανίνης,
αυξημένη γ-γλουταμυλτρανσφεράση και αυξημένη αλκαλική φωσφατάση στο αίμα.
7
Η μείωση αριθμού των σπερματοζωαρίων είναι αναστρέψιμη με τη διακοπή της
προπαφαινόνης.
Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών
Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση άδειας
κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει τη συνεχή
παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού προϊόντος.
Ζητείται από τους επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης να
αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες:
– στον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων, Μεσογείων 284, GR-15562 Χολαργός,
Αθήνα, Τηλ: + 30 21 32040380/337, Φαξ: + 30 210 6549585, Ιστότοπος:
http://www.eof.gr, για την Ελλάδα, ή
– στις Φαρμακευτικές Υπηρεσίες, Υπουργείο Υγείας, CΥ-1475, www.moh.gov.cy/phs ,
Fax: + 357 22608649, για την Κύπρο.
4.9 Υπερδοσολογία
Συμπτώματα
Συμπτώματα από το μυοκάρδιο
Οι δράσεις στο μυοκάρδιο μετά από λήψη υπερβολικής δόσης υδροχλωρικής
προπαφαινόνης εκδηλώνονται με παραγωγή ώσης και διαταραχές της αγωγής όπως
παράταση του PQ, διεύρυνση του QRS, καταστολή του αυτοματισμού του φλεβόκομβου,
κολποκοιλιακό αποκλεισμό, κοιλιακή ταχυκαρδία, πτερυγισμό ή μαρμαρυγή των
κοιλιών. Μείωση της συσταλτικότητας (αρνητική ινότροπος δράση) μπορεί να
προκαλέσει υπόταση η οποία, σε βαριές περιπτώσεις, μπορεί να οδηγήσει σε
καρδιαγγειακό σοκ.
Εξωκαρδιακά συμπτώματα
Κεφαλαλγία, ζάλη, θαμπή όραση, παραισθησία, τρόμος, ναυτία, δυσκοιλιότητα και
ξηροστομία μπορεί να εμφανιστούν συχνά. Σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις, έχουν
αναφερθεί σπασμοί σε περιπτώσεις υπερδοσολογίας. Έχει επίσης αναφερθεί θάνατος.
9
Σε σοβαρές περιπτώσεις δηλητηρίασης μπορεί να εμφανιστούν τονικοκλονικοί
σπασμοί, παραισθησία, υπνηλία, κώμα και αναπνευστική ανακοπή.
Θεραπεία
Οι προσπάθειες να επιτευχθεί αποβολή μέσω αιμοδιήθησης έχουν περιορισμένη
αποτελεσματικότητα.
Λόγω της υψηλής σύνδεσης με τις πρωτεΐνες (> 95%) και του μεγάλου όγκου
κατανομής, η αιμοκάθαρση είναι αναποτελεσματική.
Επιπροσθέτως των γενικών υποστηρικτικών μέτρων, πρέπει να παρακολουθούνται οι
ζωτικής σημασίας παράμετροι του ασθενούς σε μονάδα εντατικής θεραπείας και να
διορθώνονται ανάλογα με την περίπτωση.
Απινίδωση καθώς και έγχυση ντοπαμίνης και ισοπροτερενόλης αποδείχθηκαν
αποτελεσματικές για τον έλεγχο του καρδιακού ρυθμού και της αρτηριακής πίεσης.
Σπασμοί αντιμετωπίστηκαν με ενδοφλέβια διαζεπάμη.
Γενικά υποστηρικτικά μέτρα όπως μηχανική αναπνευστική υποστήριξη και
εξωτερικές καρδιακές μαλάξεις μπορεί να είναι απαραίτητα.
Τηλ. Κέντρου Δηλητηριάσεων: 210 7793 777.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: Αντιαρρυθμικά, κατηγορία IC
Κωδικός ATC: C01BC03
Μηχανισμός δράσης και φαρμακοδυναμικές επιδράσεις
Η υδροχλωρική προπαφαινόνη είναι αντιαρρυθμικό φάρμακο του οποίου οι ενέργειες
είναι η σταθεροποίηση της κυτταρικής μεμβράνης και η αναστολή των διαύλων
νατρίου (Τάξη IC κατά Vaughan Williams). Ασκεί επίσης ασθενή δράση β-αναστολέα (τάξη
ΙΙ κατά Vaughan Williams).
Η υδροχλωρική προπαφαινόνη μειώνει το ρυθμό αύξησης του δυναμικού ενέργειας και
έτσι επιβραδύνει την αγωγή του ερεθίσματος (αρνητική δρομοτρόπος ενέργεια). Οι
ανερέθιστες περίοδοι του κόλπου, του κολποκοιλιακού κόμβου και των κοιλιών
παρατείνονται. Η υδροχλωρική προπαφαινόνη παρατείνει τις ανερέθιστες περιόδους
της παρακαμπτήριας οδού σε ασθενείς με σύνδρομο Wolff-Parkinson-White (WPW
syndrome).
5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
Απορρόφηση
Μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα παρατηρείται μεταξύ της 2ης και 3ης ώρας από τη
λήψη της υδροχλωρικής προπαφαινόνης. Είναι γνωστό ότι η υδροχλωρική
προπαφαινόνη υφίσταται πριν εισέλθει στη γενική κυκλοφορία έντονο και μέχρι
κορεσμού βιομετασχηματισμό στο ήπαρ (μεταβολισμός πρώτης διόδου με τη δράση
του ενζύμου CYP2D6) με αποτέλεσμα η βιοδιαθεσιμότητά της να είναι
δοσοεξαρτώμενη. Παρόλο που η τροφή αύξησε τη μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα
και τη βιοδιαθεσιμότητα σε μία μελέτη μίας δόσης, κατά τη χορήγηση πολλαπλών
10
δόσεων προπαφαινόνης σε υγιή άτομα, η τροφή δεν άλλαξε σημαντικά τη
βιοδιαθεσιμότητα.
Κατανομή
Η προπαφαινόνη κατανέμεται άμεσα. Ο όγκος κατανομής στη σταθεροποιημένη
κατάσταση είναι 1,9 έως 3,0 L/kg. Ο βαθμός πρόσδεσης της προπαφαινόνης στις
πρωτεΐνες του πλάσματος εξαρτάται από τη συγκέντρωση και μειώνεται από 97,3%
στα 0,25ng/mL σε 91,3% στα 100ng/mL.
Βιομετασχηματισμός και αποβολή
Η υδροχλωρική προπαφαινόνη ακολουθεί δύο γενετικά καθορισμένες μεταβολικές
πορείες. Σε άνω του 90% των ασθενών το φάρμακο μεταβολίζεται γρήγορα και έντονα
με ημιπερίοδο ζωής της αποβολής από 2 έως 10 ώρες (στα άτομα τα οποία
μεταβολίζουν γρήγορα). Στους ασθενείς αυτούς η υδροχλωρική προπαφαινόνη
μεταβολίζεται σε δύο δραστικούς μεταβολίτες: σε 5-υδροξυπροπαφαινόνη η οποία
σχηματίζεται με τη δράση του ενζύμου CYP2D6 και σε Ν-δεπροπυλπροπαφαινόνη
(νορπροπαφαινόνη) η οποία σχηματίζεται με τη δράση των ενζύμων CYP3A4 και
CYP1A2. Σε λιγότερο από το 10% των ασθενών, ο μεταβολισμός της προπαφαινόνης
είναι βραδύτερος γιατί ο 5-υδροξυ-μεταβολίτης δεν σχηματίζεται καθόλου ή
σχηματίζεται ελάχιστα (στα άτομα που μεταβολίζουν αργά). Η ημιπερίοδος ζωής της
αποβολής της υδροχλωρικής προπαφαινόνης υπολογίζεται σε 2 έως 10 ώρες στα
άτομα τα οποία μεταβολίζουν γρήγορα και από 10 έως 32 ώρες στα άτομα τα οποία
μεταβολίζουν αργά. Η κάθαρση της προπαφαινόνης είναι 0,67 έως 0,81 L/h/kg.
Επειδή η σταθεροποιημένη κατάσταση (steady-state) δημιουργείται μετά τρεις έως
τέσσερις ημέρες, το συνιστώμενο δοσολογικό σχήμα της προπαφαινόνης είναι ίδιο
ανεξάρτητα από τη μεταβολική κατάσταση (αργοί ή ταχέως μεταβολίζοντες) για
όλους τους ασθενείς.
Γραμμικότητα/μη γραμμικότητα
Στα άτομα τα οποία μεταβολίζουν γρήγορα, η μέχρι κορεσμού πορεία υδροξυλίωσης
(CYP2D6) έχει σαν αποτέλεσμα μη γραμμική φαρμακοκινητική. Στα άτομα τα οποία
μεταβολίζουν αργά, η φαρμακοκινητική είναι γραμμική.
Ποικιλομορφία μεταξύ ατόμων
Οι φαρμακοκινητικές ιδιότητες της υδροχλωρικής προπαφαινόνης ποικίλουν
σημαντικά από άτομο σε άτομο και αυτό οφείλεται κατά μεγάλο μέρος στο
μεταβολισμό πρώτης διόδου στο ήπαρ και στη μη γραμμική φαρμακοκινητική στα
άτομα τα οποία τη μεταβολίζουν γρήγορα. Επειδή οι συγκεντρώσεις στο αίμα
παρουσιάζουν μεγάλες διαφορές, η δόση πρέπει να τιτλοποιείται με μεγάλη ακρίβεια
και να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στις κλινικές και ηλεκτροκαρδιογραφικές ενδείξεις
τοξικότητας.
Ηλικιωμένοι ασθενείς
Η έκθεση των ηλικιωμένων ασθενών με φυσιολογική νεφρική λειτουργία στην
προπαφαινόνη ήταν ιδιαιτέρως ποικίλη και όχι σημαντικά διαφορετική από τα υγιή
νεαρά άτομα. Η έκθεση στην 5-υδροξυπροπαφαινότη ήταν παρόμοια αλλά η έκθεση
στα γλυκουρονίδια της προπαφαινόνης διπλασιάστηκε.
Νεφρική δυσλειτουργία
Σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία, η έκθεση στην προπαφαινόνη και την 5-
υδροξυπροπαφαινόνη ήταν παρόμοια με εκείνη των υγιών ατόμων, ενώ παρατηρήθηκε
συσσώρευση των γλυκουρονιδικών μεταβολιτών. Η υδροχλωρική προπαφαινόνη
πρέπει να χορηγείται με προσοχή σε ασθενείς με νεφρική νόσο.
11
Ηπατική δυσλειτουργία
Η από του στόματος προπαφαινόνη παρουσιάζει αυξημένη βιοδιαθεσιμότητα και
χρόνο ημιζωής σε ασθενείς με ηπατική δυσλειτουργία. Η δοσολογία πρέπει να
ρυθμίζεται σε ασθενείς με ηπατική δυσλειτουργία.
Παιδιατρικός πληθυσμός
Η (φαινόμενη) κάθαρση της προπαφαινόνης στα νεογνά και στα παιδιά ηλικίας 3
ημερών έως 7,5 ετών ποικίλει από 0,13 έως 2,98 L/h/kg μετά από ενδοφλέβια και από
του στόματος χορήγηση, χωρίς να υπάρχει σαφής σχέση με την ηλικία. Οι
περιεκτικότητες της κανονικής δόσης προπαφαινόνης χορηγούμενης από του
στόματος στη σταθεροποιημένη κατάσταση σε 47 παιδιά ηλικίας 1 ημέρας έως 10,3
ετών (με μέσο όρο τους 2,2 μήνες) ήταν 45% υψηλότερες στα παιδιά άνω του ενός
έτους συγκριτικά με τα παιδιά κάτω του ενός έτους. Παρόλο που υπάρχει μεγάλη
ποικιλομορφία μεταξύ των ασθενών, ο ηλεκτροκαρδιογραφικός έλεγχος φαίνεται
περισσότερο κατάλληλος για τη ρύθμιση της δοσολογίας από τις περιεκτικότητες της
προπαφαινόνης στο πλάσμα.
5.3 Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Τα προκλινικά στοιχεία δεν δείχνουν ιδιαίτερο κίνδυνο για τον άνθρωπο με βάση
συμβατικές φαρμακολογικές μελέτες ασφάλειας, μελέτες τοξικότητας μετά από
επανειλημμένη χορήγηση, μελέτες γενοτοξικότητας, μελέτες καρκινογόνου δυναμικού
ή τοξικότητας κατά την αναπαραγωγή.
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
6.1 Κατάλογος εκδόχων
Σύνθεση πυρήνα: Cellulose microcrystalline, croscarmellose sodium, starch maize, hypromellose,
magnesium stearate, water purified.
Σύνθεση επικάλυψης: Macrogol 400, macrogol 6000, hypromellose, titanium dioxide E171.
6.2 Ασυμβατότητες
Δεν εφαρμόζεται.
6.3 Διάρκεια ζωής
60 μήνες.
6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη φύλαξη του προϊόντος
Φυλάσσετε σε θερμοκρασία μικρότερη των 25
0
C.
Να μη χρησιμοποιείται μετά από την ημερομηνία λήξης που αναγράφεται στη
συσκευασία.
6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη
Κουτί που περιέχει 50 υπόλευκα, στρογγυλά δισκία, επικαλυμμένα με υμένιο (5 blisters
των 10 δισκίων έκαστο).
12
6.6 Ιδιαίτερες προφυλάξεις απόρριψης και άλλος χειρισμός
Βλέπε παράγραφο 4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης.
Κάθε αχρησιμοποίητο φαρμακευτικό προϊόν ή υπόλειμμα πρέπει να απορρίπτεται
σύμφωνα με τις κατά τόπους ισχύουσες σχετικές διατάξεις.
7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
Κάτοχος Αδείας Κυκλοφορίας στην Ελλάδα:
ABBOTT LABORATORIES (ΕΛΛΑΣ) Α.Β.Ε.Ε.
Αγ. Δημητρίου 63
174 56, Άλιμος
Τηλ.: 210 9985 222
Κάτοχος Αδείας Κυκλοφορίας στην Κύπρο:
Βαρνάβας Χατζηπαναγής Λτδ.,
Λεωφ. Γιάννου Κρανιδιώτη 226,
2234 Λατσιά, Λευκωσία
Τηλ.: 22 20 77 00
8. AΡΙΘΜΟΙ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
Για την Ελλάδα:
Ρυθμονόρμ 150 mg: 65715/10-10-2007
Ρυθμονόρμ 300 mg: 65716/10-10-2007
Για την Κύπρο:
Ρυθμονόρμ 150 mg: 7291
Ρυθμονόρμ 300 mg: 7292
9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ/ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ
13-04-1981/06-02-2007
10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
13
14
