
Εξάρτηση
Η χρήση των βενζοδιαζεπινών και παραγόντων που δρουν όπως οι βενζοδιαζεπίνες μπορεί
να οδηγήσει στην ανάπτυξη σωματικής και ψυχικής εξάρτησης από αυτά τα προϊόντα
(βλέπε “Ανεπιθύμητες ενέργειες”).
Ο κίνδυνος της εξάρτησης αυξάνει με τη δόση και τη διάρκεια της θεραπείας. Είναι επίσης
μεγαλύτερος σε ασθενείς με ιατρικό ιστορικό κατάχρησης οινοπνεύματος και/ ή
ναρκωτικών ή εθισμού σε φαρμακευτικές ουσίες.
Διακοπή της θεραπείας
Όταν αναπτυχθεί σωματική εξάρτηση, η διακοπή της θεραπείας συνοδεύεται από στερητικά
συμπτώματα. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν κεφαλαλγίες, μυϊκό άλγος, υπερβολικό άγχος,
ένταση, ανησυχία, σύγχυση και ευερεθιστότητα. Σε βαριές περιπτώσεις μπορεί να
εμφανιστούν τα ακόλουθα συμπτώματα: απώλεια της αίσθησης της πραγματικότητας,
αποπροσωποποίηση, υπερακοΐα, αιμωδία και παραισθησίες των άκρων, υπερευαισθησία στο
φως, στο θόρυβο, στη σωματική επαφή, ψευδαισθήσεις ή επιληπτικές κρίσεις (βλέπε
“Ανεπιθύμητες ενέργειες”).
Υποτροπή άγχους, ένα παροδικό σύνδρομο κατά το οποίο τα συμπτώματα που οδήγησαν
στη θεραπεία με Lexotanil επανεμφανίζονται σε ενισχυμένη μορφή, μπορεί να εκδηλωθεί με
τη διακοπή της θεραπείας. Μπορεί να συνοδεύεται και από άλλες αντιδράσεις
συμπεριλαμβανομένων αλλαγών της διάθεσης, άγχους ή διαταραχών του ύπνου και
ανησυχίας.
Καθώς ο κίνδυνος των στερητικών φαινομένων και των φαινομένων υποτροπής είναι
μεγαλύτερος μετά από απότομη διακοπή της θεραπείας, συνιστάται η ελάττωση της δόσης
να γίνεται βαθμιαία.
Ψυχιατρικές και «παράδοξες» αντιδράσεις
Αντιδράσεις, όπως ανησυχία, διέγερση, ευερεθιστότητα, επιθετικότητα, παραισθήσεις,
μανία, εφιάλτες, ψευδαισθήσεις, ψύχωση, ανάρμοστη συμπεριφορά και άλλες ανεπιθύμητες
ενέργειες συμπεριφοράς είναι γνωστό ότι συμβαίνουν κατά τη χρήση των βενζοδιαζεπινών
και είναι πιθανότερο να συμβούν στους ηλικιωμένους. Εάν εμφανιστούν η χρήση του
φαρμάκου πρέπει να διακόπτεται.
Πρέπει να δίνεται μεγάλη προσοχή όταν χορηγούνται βενζοδιαζεπίνες σε ασθενείς με
διαταραχές προσωπικότητας.
4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα και άλλες μορφές αλληλεπίδρασης
Φαρμακοκινητικές αλληλεπιδράσεις του φαρμάκου με άλλα φάρμακα
Φαρμακευτικές ουσίες που αναστέλλουν συγκεκριμένα ηπατικά ένζυμα μπορεί να
επηρεάσουν τη δραστικότητα των βενζοδιαζεπινών που μεταβολίζονται από αυτά τα
ένζυμα. Η συγχορήγηση σιμετιδίνης μπορεί να παρατείνει το χρόνο ημιζωής της αποβολής
της βρωμαζεπάμης.
Φαρμακοδυναμικές αλληλεπιδράσεις του φαρμάκου με άλλα φάρμακα
Ενισχυμένες δράσεις στην καταπράυνση, αναπνοή και αιμοδυναμική μπορεί να συμβούν
όταν το Lexotanil συγχορηγείται με οποιαδήποτε κεντρικά δρώντα κατασταλτικά
συμπεριλαμβανομένου του οινοπνεύματος.
Το οινόπνευμα θα πρέπει να αποφεύγεται σε ασθενείς που λαμβάνουν Lexotanil (βλέπε
3