μηχανημάτων.
4.8. Ανεπιθύμητες ενέργειες:
Οι περισσότερες παρέρχονται μετά από την διακοπή του φαρμάκου. Δεδομένα από κλινικές δοκιμές
και επιδημιολογικές μελέτες υποδεικνύουν ότι η χρήση κάποιων ΜΣΑΦ (ιδιαίτερα σε υψηλές δόσεις
και μακροχρόνια θεραπεία) ίσως συσχετίζεται με μια μικρή αύξηση του κινδύνου για εμφάνιση
θρομβωτικών αρτηριακών συμβάντων (για παράδειγμα έμφραγμα του μυοκαρδίου ή εγκεφαλικό
επεισόδιο) (βλέπε Λήμμα 4.4)
Οι συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι:
Από το Γαστρεντερικό Σύστημα: επιγαστρικό άλγος ή καύσος, ναυτία, δυσπεψία, δυσκοιλιότητα,
στοματίτιδα, διάρροια. Με τη μορφή των γαστροανθεκτικών δισκίων υπάρχει το ενδεχόμενο
εμφάνισης ελκών, διατρήσεων και στενώσεων του εντέρου.
Από το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα: πονοκέφαλος, ζάλη, καρηβαρία, ίλιγγος.
Από το Δέρμα: κνησμός, δερματικά εξανθήματα, εκχυμώσεις, υπεριδρωσία, πορφύρα
Από τα Αισθητήρια Όργανα: εμβοές των ώτων, διαταραχές της ακοής, διαταραχές της όρασης.
Από το Καρδιαγγειακό Σύστημα: ελαφρό οίδημα, έκτακτες συστολές, ελαφρά δύσπνοια.
Γενικά: αίσθημα δίψας.
Σε νεαρά άτομα δύναται να προκαλέσει την εμφάνιση ψευδοπορφυρίας.
Σπανιότατα έχουν αναφερθεί: πεπτικό έλκος, γαστρορραγία, μέλαινα, έμετος, διάτρηση στομάχου,
αλωπεκία, αιματουρία, διαταραχές της ηπατικής λειτουργίας, καρδιακό οίδημα, ηωσινοφιλία,
υπερπυρεξία, μυαλγίες ή μυική αδυναμία, κατάθλιψη, αδυναμία συγκέντρωσης, διαταραχές των
ονείρων, θρομβοπενία, λευκοπενία, αναιμία, αναφυλακτικές αντιδράσεις, αγγειοοίδημα, απλαστική
και αιμολυτική αναιμία, ασηπτική μηνιγγίτις, νοητική δυσλειτουργία, κολίτις, σπασμοί,
ηωσινοφιλική πνευμονίτις, επιδερμική νεκρόλυση, πολύμορφο ερύθημα, θανατηφόρος ηπατίτις,
κοκκιοκυτταροπενία συμπεριλαμβάνουσα ακοκκιοκυτταραιμία, υπερκαλιαιμία, αϋπνία, ίκτερος,
σύνδρομο Stevens-Johnson, αγγειίτις, νεφρική πάθηση που περιλαμβάνει αλλά δεν περιορίζεται σε
σπειραματονεφρίτιδα, ενδιάμεσο νεφρίτιδα, νεφρική θηλοειδή νέκρωση, νεφρωτικό σύνδρομο και
νεφρική εξασθένιση, αντιδράσεις φωτοευαισθησίας περιλαμβάνουσες σπάνια περιστατικά με
δερματικές αλλοιώσεις. Το φάρμακο σε χρόνια χορήγηση, ιδίως στα παιδιά, μπορεί να προκαλέσει
ουλές στο πρόσωπο. Οίδημα, υπέρταση και καρδιακή ανεπάρκεια, έχουν αναφερθεί σε σχέση με την
θεραπεία με ΜΣΑΦ.
4.9. Υπερδοσολογία-Αντιμετώπιση:
Δεν υπάρχει ειδικό αντίδοτο. Σε περίπτωση υπερδοσολογίας πρέπει να εφαρμόζεται η κλασσική
υποστηρικτική θεραπεία για τις δηλητηριάσεις, δηλ. πρόκληση εμέτου, γαστρική πλύση, διατήρηση
της νεφρικής λειτουργίας.
Τηλέφωνο Κέντρου Δηλητηριάσεων: 210 77 93 777
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ:
5.1. Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες:
Το Νaproxen είναι αρυλαλκανοϊκό οξύ, αρωματικό παράγωγο του προπιονικού οξέος και αποτελεί
ένα μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο. Έχει σημαντική αντιφλεγμονώδη, αναλγητική και
αντιπυρετική δράση που οφείλεται κυρίως στην αναστολή της σύνθεσης των προσταγλανδίνων που
προκαλεί το ανιόν του.
5.2. Φαρμακοκινητικές ιδιότητες :
Όταν το φάρμακο χορηγηθεί από το στόμα απορροφάται γρήγορα και η μέγιστη στάθμη του στο
αίμα επιτυγχάνεται μετά από 2 περίπου ώρες. Συνδέεται σε ποσοστό 99% με τις πρωτεΐνες του
πλάσματος. Μεταβολίζεται στο ήπαρ και αποβάλλεται κυρίως από τα νεφρά, είτε ελεύθερο, είτε
συνδεδεμένο με γλυκουρονικό οξύ. Ο βιολογικός χρόνος ημιζωής του κυμαίνεται από 11 έως 20
ώρες, μέσος όρος 13 ώρες, για αυτό και μπορεί να χορηγηθεί δύο φορές την ημέρα χωρίς μείωση
της δραστικότητάς του.
5.3. Προκλινικά στοιχεία για την ασφάλεια:
Δεν εφαρμόζεται.
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ:
6.1. Κατάλογος των εκδόχων: Witepsol W-35, Witepsol E-75
6.2. Aσυμβατότητες: Καμμιά γνωστή
6.3. Διάρκεια ζωής : 36 μήνες
6.4. Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά την φύλαξη του προϊόντος: Φυλάσσεται σε θερμοκρασία
δωματίου και προφυλάσσεται από την υγρασία, την ζέστη και το φως