SPC :
ΝΟΟΤΡΟΠ INJ.SO.INF 12G/60ML BTx1 VIALx60ML
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΙΟΝΤΟΣ (SPC)
1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΙΟΝΤΟΣ
NOOTΡΟΠ
2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Δραστική ουσία: Piracetam (Πιρακετάμη)
Ενέσιμο διάλυμα: 3g/15ml amp
Ενέσιμο διάλυμα για ενδοφλέβια έγχυση: 12g/60ml vial
Επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο: 1200mg/δισκίο
Πόσιμο διάλυμα: 1000mg/5ml
Κοκκία για πόσιμο διάλυμα: 2400 mg/φακελλίσκο
Έκδοχα: Για τον πλήρη κατάλογο εκδόχων, βλ. παράγραφο 6.1
3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
Ενέσιμο διάλυμα
Ενέσιμο διάλυμα για ενδοφλέβια έγχυση
Επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο
Πόσιμο διάλυμα
Κοκκία για πόσιμο διάλυμα
4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
4.1. Θεραπευτικές ενδείξεις
Πιθανόν να βοηθά στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων των ακολούθων καταστάσεων:
- Άνοια αγγειακής αιτιολογίας
- Μυοκλονίες φλοιϊκής προέλευσης ως συμπλήρωμα της ήδη χορηγούμενης αντιμυοκλονικής
αγωγής, εφόσον αυτή δεν επαρκεί.
4.2. Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
Τρόπος χορήγησης : ανάλογα με τη μορφή, απο του στόματος ή παρεντερική.
Δοσολογία
Ενήλικες:
- Eπί αγγειακής άνοιας: 2,4g ημερησίως, σε 2-4 διηρημένες δόσεις
- Επι Μυοκλονιών: M όνο σε άτομα μεγαλύτερα των 16 ετών
Συνήθης δόση 7,2g ημερησίως με προοδευτική προσθήκη 4,8g ημερησίως κάθε 3-4 ημέρες μέχρι
την μέγιστη δόση των 24g ημερησίως, σε 2-3 ημερήσιες λήψεις.
Η θεραπεία με άλλα αντι-μυοκλονικά φαρμακευτικά προϊόντα πρέπει να διατηρείται στην ίδια
δοσολογία. Ανάλογα με το κλινικό όφελος που επιτυγχάνεται, η δοσολογία άλλων παρόμοιων
φαρμακευτικών προϊόντων πρέπει να μειωθεί, αν είναι δυνατόν.
Αφού ξεκινήσει, η θεραπεία με την πιρακετάμη πρέπει να συνεχισθεί για όλο το διάστημα κατά το
οποίο επιμένει η αρχική εγκεφαλική νόσος.
Σε ασθενείς με οξύ επεισόδιο, είναι δυνατόν να παρατηρηθεί αυτόματη ύφεση με την πάροδο του
χρόνου και κάθε 6 μήνες πρέπει να γίνεται προσπάθεια να μειωθεί ή να διακοπεί η φαρμακευτική
θεραπεία. Αυτό πρέπει να γίνεται με μείωση της δόσης της πιρακετάμης ανά 1,2 g κάθε δύο ημέρες
(κάθε τρεις ή τέσσερις ημέρες στην περίπτωση συνδρόμου Lance Adams, προκειμένου να
προλαμβάνεται η πιθανότητα αιφνίδιας υποτροπής ή σπασμών απόσυρσης).
1
Προσαρμογή της δοσολογίας σε ηλικιωμένους
Σε ηλικιωμένους ασθενείς με ελαττωμένη νεφρική λειτουργία συνιστάται η προσαρμογή της δόσης
(βλέπε «Προσαρμογή της δοσολογίας σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια» παρακάτω). Για
μακροχρόνια θεραπεία σε ηλικιωμένους ασθενείς, απαιτείται η τακτική αξιολόγηση της κάθαρσης της
κρεατινίνης προκειμένου να είναι δυνατή η προσαρμογή της δόσης, αν απαιτείται.
Προσαρμογή της δοσολογίας σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια
Η ημερήσια δόση πρέπει να εξατομικεύεται ανάλογα με την νεφρική λειτουργία. Ανατρέξατε στον
ακόλουθο πίνακα και προσαρμόστε τη δόση, όπως ενδείκνυται. Προκειμένου να χρησιμοποιήσετε
τον πίνακα δοσολογίας, πρέπει να γίνει εκτίμηση της κάθαρσης κρεατινίνης του ασθενούς (CLcr) σε
ml/min. Η τιμή της CLcr σε ml/min είναι δυνατόν να εκτιμηθεί με βάση τον προσδιορισμό της τιμής
κρεατινίνης ορού (mg/dl) με χρήση του ακόλουθου τύπου:
Cl
cr
= [140 – ηλικία ( έτη )] X βάρος ( kg ) (X 0,85 για γυναίκες)
72 X κρεατινίνη ορού (mg/dl)
Ομάδα Κάθαρση Κρεατινίνης Δοσολογία και συχνότητα
(ml/min)
Φυσιολογική > 80 συνήθης ημερήσια δόση, 2 έως 4 διηρημένες
δόσεις
Ήπια 50-79 2/3 από τη συνήθη ημερήσια δόση, 2 ή 3
διηρημένες δόσεις
Μέτρια 30-49 1/3 από τη συνήθη ημερήσια δόση, 2 διηρημένες
δόσεις
Σοβαρή < 30 1/6 από τη συνήθη ημερήσια δόση, 1 εφάπαξ λήψη
Νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου -- αντενδείκνυται
Προσαρμογή της δοσολογίας σε ασθενείς με ηπατική ανεπάρκεια
Σε ασθενείς με ηπατική ανεπάρκεια μόνο, δεν απαιτείται προσαρμογή της δόσης. Σε ασθενείς με
ηπατική και νεφρική ανεπάρκεια , συνιστάται η προσαρμογή της δόσης (βλέπε «Προσαρμογή της
δόσης σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια» παραπάνω).
Παιδιά
Επειδή οι συγκεκριμένες ενδείξεις του φαρμάκου αναφέρονται σε ενήλικες, η εμπειρία από την
αναγραφή της πιρακετάμης σε παιδιά είναι περιορισμένη. Ωστόσο, η παιδική ηλικία δεν
αποτελεί αντένδειξη για την πιρακετάμη
4.3. Αντενδείξεις
Υπερευαισθησία στην πιρακετάμη και γενικά στα παράγωγα της πυρρολιδόνης ή σε έκδοχα του
προϊόντος.
Ασθενείς με σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια.
Aσθενείς με εγκεφαλική αιμορραγία.
Ασθενείς με Χορεία του Huntington
Κύηση και γαλουχία
4.4. Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
Επειδή η πιρακετάμη επιδρά στο μηχανισμό συσσωμάτωσης των αιμοπεταλίων (βλ.
Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες) συνιστάται προσοχή σε άτομα με υποκείμενες διαταραχές
αιμόστασης,σε ασθενείς που έχουν υποστεί μεγάλες χειρουργικές επεμβάσεις ή εμφανίζουν
αιμορραγία.
Επειδή η πιρακετάμη αποβάλλεται σχεδόν αποκλειστικά από τους νεφρούς, επιβάλλεται να
χορηγείται με προσοχή σε άτομα που πάσχουν από νεφρική ανεπάρκεια (βλ. παρ. 4.2).
Για τη μακροχρόνια θεραπεία σε ηλικιωμένους, και σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια απαιτείται
τακτική αξιολόγηση της κάθαρσης της κρεατινίνης προκειμένου να επιτρέπεται η προσαρμογή της
2
δόσης, αν απαιτείται.
Η απότομη διακοπή της θεραπείας πρέπει να αποφεύγεται σε μυοκλονικούς ασθενείς, επειδή αυτό
μπορεί να προκαλέσει αιφνίδια υποτροπή ή σπασμούς απόσυρσης.
Προειδοποιήσεις που σχετίζονται με τα έκδοχα:
• Μανιτόλη (E421): μπορεί να παρατηρηθεί ήπια υπακτική ενέργεια από λήψη 6,5g πιρακετάμης
ή μεγαλύτερη, ημερησίως.
• Ασπαρτάμη (E951): περιέχει πηγή φαινυλαλανίνης ισοδύναμη με 50mg για δόση πιρακετάμης
2,4g. Μπορεί να είναι επιβλαβής για ανθρώπους με φαινυλκετονουρία.
• Παρα-υδροξυβενζοϊκός μεθυλεστέρας και παρα-υδροξυβενζοϊκός προπυλεστέρας: μπορεί να
προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις (πιθανόν επιβραδυνόμενου τύπου).
• Γλυκερόλη: μπορεί να προκαλέσει πονοκέφαλο, στομαχική ενόχληση και διάρροια.
• Σορβιτόλη: ασθενείς με σπάνια κληρονομικά προβλήματα δυσανεξίας της φρουκτόζης δεν
πρέπει να παίρνουν αυτό το φάρμακο. Περιέχει 4,8g σορβιτόλης για δόση πιρακετάμης 2,4g
που αποτελεί πηγή για 1,2g φρουκτόζης. Μπορεί να έχει ήπια υπακτική δράση σε δόση
υψηλότερη από 5 g σορβιτόλης. Ενεργειακή αξία: 2,6 kcal/g σορβιτόλης.
• Νάτριο
Νοοτρόπ 1200 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία: το προϊόν αυτό περιέχει περίπου 2
mmol (ή περίπου 46 mg) νατρίου ανά 24 g πιρακετάμης. Αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπόψη
από ασθενείς που ακολουθούν δίαιτα άλατος.
Νοοτρόπ 1000mg/5ml πόσιμο διάλυμα: το προϊόν αυτό περιέχει περίπου 3,5 mmol (ή περίπου
80,5 mg) νατρίου ανά 24 g πιρακετάμης. Πρέπει να λαμβάνεται υπόψη από ασθενείς που
ακολουθούν δίαιτα άλατος.
Νοοτροπ 3g/15ml ενέσιμο διάλυμα: Το προϊόν αυτό περιέχει λιγότερο από 1 mmol (23mg)
νατρίου ανά 24 g πιρακετάμης.
Νοοτρόπ 12g/60ml ενέσιμο διάλυμα για ενδοφλέβια έγχυση: Το προϊόν αυτό περιέχει περίπου
19 mmol (ή περίπου 445 mg) νατρίου ανά 24 g πιρακετάμης. Πρέπει να λαμβάνεται υπόψη
από ασθενείς που ακολουθούν δίαιτα άλατος.
4.5. Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες μορφές αλληλεπίδρασης
Εχουν αναφερθεί ευερεθιστότητα, σύγχυση και διαταραχές ύπνου σε ταυτόχρονη χορήγηση
πιρακετάμης και σκευασμάτων θυροειδικών ορμονών (Τ
3
και Τ
4
).
Σε δημοσιευμένη απλή τυφλή μελέτη επί ασθενών με σοβαρή υποτροπιάζουσα φλεβική θρόμβωση, η
πιρακετάμη σε δόση 9,6g ημερησίως δεν επέβαλε τροποποίηση της δόσης του από στόματος
αντιπηκτικού acenocumarol που απαιτείτο για να επιτευχθεί INR 2,5 μέχρι 3,5. Αλλά σε σύγκριση με
τη δράση μόνου του acenocoumarol η προσθήκη της πιρακετάμης σε δόση 9,6g/ημέρα μείωσε σε
στατιστικώς σημαντικό βαθμό τη συσσωμάτωση των αιμοπεταλίων, την απελευθέρωση της β-
θρομβοσφαιρίνης, τα επίπεδα ινωδογόνου και παραγόντων von Willebrand (VIII : C, VIII : vW :Ag,
VIII : vW : RCo) καθώς και την γλοιότητα του αίματος και του πλάσματος.
Η δυνατότητα να επηρεαστεί η φαρμακοκινητική της πιρακετάμης από τη χορήγηση άλλων
φαρμάκων αναμένεται να είναι περιορισμένη, εφόσον περίπου 90% της δόσης της πιρακετάμης
αποβάλλεται στα ούρα αμετάβλητη.
H πιρακετάμη in vitro δεν αναστέλλει τις κυριότερες ισομορφές του ηπατικού κυτοχρώματος Ρ450
στον άνθρωπο, (CYP 1A2, 2B6, 2C8, 2C9, 2C19, 2D6, 2E1 και 4A9/11), σε συγκεντρώσεις 142, 426
και 1422μg/ml.
Σε συγκέντρωση 1422 µg/ml, παρατηρήθηκαν ήσσονες ενέργειες αναστολής στο CYP 2A6 (21%) και
στο 3A4/5 (11%). Ωστόσο, οι τιμές Ki για την αναστολή αυτών των δύο ισομορφών του CYP είναι
πιθανόν να υπερβαίνουν τα 1422 µg/ml.Eπομένως η αλληλεπίδραση της πιρακετάμης με άλλα
φάρμακα είναι απίθανη.
Ημερήσια δόση πιρακετάμης 20g επί 4 εβδομάδες δεν μετέβαλε τις ανώτατες και τις χαμηλότερες
συγκεντρώσεις στον ορό του αίματος αντιεπιληπτικών φαρμάκων (καρβαμαζεπίνη, φαινυτοίνη,
3
φαινοβαρβιτάλη, βαλπροικό), σε ασθενείς με επιληψία, που ελάμβαναν σταθερές δόσεις.
Ταυτόχρονη χορήγηση οινοπνεύματος δεν επηρέασε τα επίπεδα της πιρακετάμης στον ορό, ενώ από
του στόματος δόση πιρακετάμης 1,6g δεν μετέβαλε τις συγκεντρώσεις οινοπνεύματος.
4.6. Κύηση και γαλουχία
Δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα από την χρήση της πιρακετάμης σε εγκύους. Από τις μελέτες σε
πειραματόζωα δεν προκύπτουν άμεσες ή έμμεσες επιβλαβείς ενέργειες στην κύηση, την εμβρυϊκή
ανάπτυξη, τον τοκετό ή την μετανεογνική ανάπτυξη. Η πιρακετάμη διαπερνά το φραγμό του
πλακούντα. Τα επίπεδα φαρμάκου στο νεογνό είναι περίπου 70% έως 90% των επιπέδων της
μητέρας. Η πιρακετάμη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά την κύηση. Η πιρακετάμη στον
άνθρωπο εκκρίνεται στο μητρικό γάλα. Συνεπώς, δεν πρέπει να χορηγείται κατά τη γαλουχία ή
αλλιώς κατά τη διάρκεια της θεραπείας με πιρακετάμη, πρέπει να διακόπτεται η γαλουχία.
4.7. Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανημάτων
Με δεδομένες τις ανεπιθύμητες ενέργειες που παρατηρήθηκαν με το φάρμακο, είναι πιθανή η
επίδραση στην οδήγηση και την χρήση μηχανών και αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπόψη.
4.8. Ανεπιθύμητες ενέργειες
Διπλά τυφλές ελεγχόμενες με placebo κλινικές μελέτες ή μελέτες κλινικής φαρμακολογίας, των
οποίων διατίθενται ποσοτικά δεδομένα ασφάλειας, περιέλαβαν περισσότερα από 3000 άτομα, στα
οποία χορηγήθηκε πιρακετάμη ασχέτως ενδείξεως, φαρμακοτεχνικής μορφής, ημερήσιας δόσης ή
χαρακτηριστικών του πληθυσμού των ασθενών.
Όταν ομαδοποιηθούν σε ομάδες οι ανεπιθύμητες ενέργειες σύμφωνα με τις Κατηγορίες Οργανικού
Συστήματος του ΠΟΥ, οι ακόλουθες κατηγορίες βρέθηκε να συνδέονται με στατιστικά σημαντικά
υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης κατά τη διάρκεια της θεραπείας με πιρακετάμη:
• ψυχιατρικές διαταραχές
• διαταραχές κεντρικού και περιφεριακού νευρικού συστήματος
• διαταραχές του μεταβολισμού και της θρέψης
• οργανισμός ως σύνολο - γενικές διαταραχές
Οι παρακάτω ανεπιθύμητες ενέργειες αναφέρθηκαν για την πιρακετάμη με στατιστικώς σημαντικά
μεγαλύτερη συχνότητα σε σύγκριση με εικονικό φάρμακο :
Τα δεδομένα επίπτωσης αναφέρονται για τους ασθενείς που υποβάλλονταν σε θεραπεία με
πιρακετάμη (n = 3017) έναντι εκείνων με εικονικό φάρμακο (n = 2850).
Κατηγορία Οργανικού Συστήματος του ΠΟΥ Συνήθεις
(>1 %,≤ 10%)
Όχι συνήθεις
(> 0,1%, ≤ 1%)
Διαταραχές κεντρικού και περιφεριακού
νευρικού συστήματος
Υπερκινησία
(1,72 έναντι 0,42%)
Διαταραχές μεταβολισμού και θρέψης Αυξήσεις του βάρους
(1,29 έναντι 0,39%)
Ψυχιατρικές διαταραχές Νευρικότητα
(1,13 έναντι. 0,25%)
Υπνηλία
(0,96 έναντι 0,25%)
Κατάθλιψη
(0,83 έναντι 0,21%)
Οργανισμός ως σύνολο – γενικές διαταραχές - Αδυναμία
(0,23 έναντι 0,00%)
Εμπειρικά δεδομένα μετά την κυκλοφορία του φαρμάκου
Από την εμπειρία μετά την κυκλοφορία του φαρμάκου στην αγορά, έχουν αναφερθεί οι ακόλουθες
4
ανεπιθύμητες ενέργειες (καταταγμένες σύμφωνα με τις Κατηγορίες Οργανικού Συστήματος του
MedDRA). Τα δεδομένα είναι ανεπαρκή για να υποστηριχθεί μια εκτίμηση της επίπτωσης τους στον
πληθυσμό που πρόκειται να υποβληθεί σε θεραπεία.
• Διαταραχές ώτων και λαβυρίνθου : Iλιγγος
• Γαστρεντερικές διαταραχές : κοιλιακό άλγος, επιγαστραλγία, διάρροια, ναυτία, έμετος
• Διαταραχές του ανοσοποιητικού : αναφυλακτοειδείς αντιδράσεις, αντιδράσεις υπερευαισθησίας
• Διαταραχές νευρικού συστήματος : αταξία, διαταραχές της ισορροπίας, επιδείνωση της επιληψίας,
κεφαλαλγία, αϋπνία, υπνηλία
• Ψυχιατρικές διαταραχές : διέγερση, άγχος, σύγχυση, παραισθησίες
• Διαταραχές δέρματος και υποδόριου ιστού : αγγειονευρωτικό οίδημα, δερματίτις, κνησμός,
κνίδωση
Σπάνιες περιπτώσεις πόνου στο σημείο της ένεσης, θρομβοφλεβίτιδας, πυρεξίας ή υπότασης έχουν
αναφερθεί έπειτα από ενδοφλέβια χορήγηση.
4.9. Υπερδοσολογία
Συμπτώματα
Μία περίπτωση διάρροιας με αιματηρές κενώσεις και κοιλιακά άλγη έπειτα από λήψη από του
στόματος 75g πιρακετάμης ημερησίως, οφειλόταν κατά πάσα πιθανότητα σε υψηλότατη δόση
σορβιτόλης που περιεχόταν στη σύνθεση της μορφής που χορηγήθηκε.
Δεν έχει αναφερθεί άλλη περίπτωση, που να περιγράφει επιπλέον ανεπιθύμητα
συμβάματα, ειδικώς σχετιζόμενα με υπερδοσολογία.
Αντιμετώπιση
Σε οξεία, σημαντικού βαθμού υπερδοσολογία συνιστάται κένωση του στομάχου με πλύσεις ή
πρόκληση εμέτου. Δεν υπάρχει ειδικό αντίδοτο για την υπερδοσολογία με πιρακετάμη. Η
αντιμετώπιση της υπερδοσολογίας είναι συμπτωματική και μπορεί να περιλαμβάνει αιμοκάθαρση.
Ποσοστό 50-60% της ποσότητας της πιρακετάμης απομακρύνεται στη διάρκεια μιας συνεδρίας
αιμοδιύλησης.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
5.1. Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες
Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: Ψυχοδιεγερτικά και Νοοτρόπα,
Κωδικός ATC: Ν06ΒΧ03
Η δραστική ουσία, η πιρακετάμη, είναι μια πυρολιδόνη (2-οξο-1-πυρολιδιν-ακεταμίδιο), ένα κυκλικό
παράγωγο του γαμα-αμινο-βουτυρικού οξέος (GABA).
Σύμφωνα με τα διαθέσιμα δεδομένα ο βασικός μηχανισμός δράσης της πιρακετάμης δεν είναι ειδικός
ούτε για κύτταρα, ούτε για όργανα. Η πιρακετάμη δεσμεύεται με δοσοεξαρτώμενο τρόπο στις
πολωμένες κεφαλές των φωσφολιπιδίων σε μοντέλα κυτταρικής μεμβράνης, προκαλώντας την
αποκατάσταση της δομής της κυτταρικής μεμβράνης (φωσφωλιπιδική διπλοστοιβάδα) που
χαρακτηρίζεται από τον σχηματισμό ευκίνητων συμπλόκων φαρμάκου-φωσφολιπιδίου. Σε αυτό
πιθανόν οφείλεται η βελτιωμένη σταθερότητα της μεμβράνης, επιτρέποντας στη μεμβράνη και στις
δια-μεμβρανικές πρωτεΐνες να διατηρούνται στην ίδια κατάσταση ή να ανακτούν την τρισδιάστατη
δομή ή την πτύχωση τους, ιδιότητες που είναι ουσιώδεις προκειμένου να ασκούν την λειτουργία τους.
Η πιρακετάμη ασκεί δράσεις στους νευρώνες και τα αγγεία.
Δράση στους νευρώνες
Σε επίπεδο νευρώνων, η πιρακετάμη ασκεί τη μεμβρανική της δράση κατά διαφόρους τρόπους.
5
Σε πειραματόζωα, η πιρακετάμη ενισχύει πολλούς τύπους νευροδιαβίβασης, κυρίως μέσω της
μετασυναπτικής ρύθμισης της πυκνότητας και της δράσης των υποδοχέων. Τόσο σε πειραματόζωα
όσο και στον άνθρωπο, οι λειτουργίες που εμπλέκονται στις γνωσιακές εξεργασίες όπως η μάθηση, η
μνήμη, η προσοχή και η συνείδηση ενισχύθηκαν, σε φυσιολογικά άτομα και σε άτομα με καταστάσεις
με γνωσιακά ελλείμματα, χωρίς να αναπτυχθούν κατασταλτικές ή ψυχοδιεγερτικές ενέργειες. Η
πιρακετάμη προστατεύει και αποκαθιστά τις γνωσιακές ικανότητες σε πειραματόζωα και στον
άνθρωπο μετά την επίδραση διαφόρων τοξικών παραγόντων όπως η υποξία, και η
ηλεκτροσπασμωδική θεραπεία κλπ. Παρέχει προστασία από μεταβολές που προκλήθηκαν στη
λειτουργία και την επίδοση του εγκεφάλου από υποξία, όπως αξιολογούνται με
ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (EEG) και με ψυχομετρικές αξιολογήσεις.
Δράση στο κυκλοφορικό
H πιρακετάμη ασκεί την αιμορρεολογική της δράση στα αιμοπετάλια, τα ερυθροκύτταρα και τα
τοιχώματα των αγγείων, αυξάνοντας την ερυθροκυτταρική παραμορφωσιμότητα, ελαττώνοντας τη
συσσωμάτωση των αιμοπεταλίων και την προσκόλληση των ερυθροκυττάρων στο αγγειακό
ενδοθήλιο, και το σπασμό των τριχοειδών.
Δράση στα ερυθροκύτταρα :
Σε ασθενείς με δρεπανοκυτταρική νόσο η πιρακετάμη βελτιώνει την ερυθροκυτταρική
παραμορφωσιμότητα της μεμβράνης των ερυθροκυττάρων ελαττώνει τη γλοιότητα του αίματος και
παρεμποδίζει το σχηματισμό στηλών (rouleaux).
Δράση στα αιμοπετάλια :
Σε ανοικτές μελέτες επί υγιών εθελοντών και ασθενών με φαινόμενο Raynaud, αυξανόμενες δόσεις
πιρακετάμης μέχρι 12g σχετίζονται με δοσοεξαρτώμενη ελάττωση των αιμοπεταλιακών λειτουργιών
σε σύγκριση με τις προ θεραπείας τιμές (δοκιμασίες συσσωμάτωσης που προκαλείται από ADP,
κολλαγόνο, επινεφρίνη και απελευθερώνει βTG (β- Θρομβοσφαιρίνη), χωρίς σημαντική μεταβολή
στον αριθμό των αιμοπεταλίων. Σ’αυτές τις μελέτες η πιρακετάμη παρέτεινε το χρόνο ροής του
αίματος.
Δράση στα αγγεία :
Σε μελέτες επί πειραματοζώων η πιρακετάμη ανέστειλε τον αγγειοσπασμό και ανταγωνίστηκε τη
δράση διαφόρων σπασμογόνων παραγόντων. Δεν εμφάνισε οποιαδήποτε αγγειοδιασταλτική δράση
και δεν προκάλεσε φαινόμενο υποκλοπής, (nor low or no reflow), ούτε υποτασική δράση.
Σε υγιείς εθελοντές η πιρακετάμη ελάττωσε την προσκόλληση των ερυθροκυττάρων στο αγγειακό
ενδοθήλιο και προκάλεσε διέγερση της σύνθεσης προστακυκλίνης από το υγιές ενδοθήλιο.
Δράση στους παράγοντες πήξης :
Σε υγιείς εθελοντές, σε σύγκριση με τις προ θεραπείας τιμές, η πιρακετάμη σε δόση μέχρι 9,6g
ελάττωσε τα επίπεδα ινωδογόνου και παραγόντος von Willebrand (VIII : C; VIII R : AG; VIII R :
vW) στο πλάσμα κατά 30% μέχρι 40% αυξάνοντας το χρόνο ροής του αίματος.
Σε ασθενείς που εμφάνιζαν πρωτοπαθές ή δευτεροπαθές φαινόμενο Raynaud, σε σύγκριση με τις προ
θεραπείας τιμές, η πιρακετάμη σε ημερήσια δόση 8g επί 6 μήνες, ελάττωσε τα επίπεδα ινωδογόνου
και παράγοντος von Willebrand (VIII : C; VIII R : AG; VIII R : vW και RCF) στο πλάσμα κατά 30%
μέχρι 40%, ελάττωσε τη γλοιότητα του πλάσματος και αύξησε το χρόνο ροής του αίματος.
Σε μια άλλη μελέτη σε υγιείς εθελοντές δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ της
πιρακετάμης (έως 12 g δύο φορές την ημέρα) και του εικονικού φαρμάκου ως προς τις δράσεις στις
παραμέτρους αιμόστασης και το χρόνο της ροής.
5.2. Φαρμακοκινητικές ιδιότητες
H φαρμακοκινητική εικόνα πιρακετάμης είναι γραμμική και ανεξάρτητη του χρόνου με μικρή
διακύμανση μεταξύ των ανθρώπων σε μεγάλο εύρος δόσεων. Αυτό είναι σε συμφωνία με την υψηλή
διαπερατότητα, την υψηλή διαλυτότητα και τον ελάχιστο μεταβολισμό της πιρακετάμης. Η
ημιπερίοδος ζωής της πιρακετάμης στο πλάσμα είναι 5 ώρες. Είναι όμοιος σε ενήλικες υγιείς
εθελοντές και σε ασθενείς. Αυξάνεται στους ηλικιωμένους (οφείλεται κυρίως στη μειωμένη νεφρική
κάθαρση) και σε άτομα με νεφρική ανεπάρκεια. Οι συγκεντρώσεις στο πλάσμα σε σταθερή
κατάσταση επιτυγχάνονται μέσα σε 3 ημέρες μετά τη χορήγηση της δόσης.
6
Απορρόφηση
Η πιρακετάμη απορροφάται πλήρως και γρήγορα μετά τη χορήγηση από το στόμα. Σε άτομα σε
νηστεία, οι μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα επιτυγχάνονται 1 ώρα μετά την χορήγηση της δόσης.
Η απόλυτη βιοδιαθεσιμότητα των από του στόματος μορφών της πιρακετάμης πλησιάζει το 100 %. Η
τροφή δεν επηρεάζει την έκταση της απορρόφησης της πιρακετάμης, αλλά μειώνει την τιμή Cmax
κατά 17 % και αυξάνει την τιμή tmax από 1 σε 1,5 ώρες. Οι μέγιστες συγκεντρώσεις είναι συνήθως
84 µg/ml και 115 µg/ml μετά από εφάπαξ δόση από του στόματος δόση 3,2 g και επαναλαμβανόμενη
3,2 g τρεις φορές την ημέρα, αντίστοιχα.
Κατανομή
Η πιρακετάμη δεν δεσμεύεται με τις πρωτεΐνες του πλάσματος και ο όγκος κατανομής είναι περίπου
0,6 l/kg. Η πιρακετάμη διαπερνά τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, επειδή έχει μετρηθεί στο
εγκεφαλονωτιαίο υγρό μετά από ενδοφλέβια χορήγηση. Στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό, η τιμή tmax
επιτυγχανόταν 5 ώρες περίπου μετά την χορήγηση της δόσης και η ημιπερίοδος ζωής ήταν 8,5 ώρες
περίπου. Σε πειραματόζωα οι πιο υψηλές συγκεντρώσεις της πιρακετάμης στον εγκέφαλο ήταν στον
εγκεφαλικό φλοιό (μετωπιαίο, βρεγματικό και ινιακό λοβό), στο φλοιό της παρεγκεφαλίδας και στα
βασικά γάγγλια. Η πιρακετάμη κατανέμεται σε όλους τους ιστούς εκτός από τους λιπώδεις ιστούς,
διαπερνά τον φραγμό του πλακούντα και διαπερνά τις μεμβράνες απομονομένων ερυθρών
αιμοσφαιρίων.
Βιομετατροπή
Η πιρακετάμη δεν είναι γνωστό ότι μεταβολίζεται στον ανθρώπινο οργανισμό. Η απουσία αυτή
μεταβολισμού υποστηρίζεται από την μακρά ημιπερίοδο ζωής στο πλάσμα σε ανουρικούς ασθενείς
και τα υψηλά επίπεδα ανάκτησης της μητρικής ουσίας στα ούρα.
Αποβολή
Η ημιπερίοδος ζωής της πιρακετάμης στο πλάσμα σε ενήλικες είναι περίπου 5 ώρες μετά από
ενδοφλέβια ή από του στόματος χορήγηση. Η φαινομενική ολική κάθαρση είναι 80-90 ml/min. Η
κύρια οδός απέκκρισης είναι διά των ούρων, δια των οποίων απεκκρίνεται το 80 έως 100 % της
δόσης. Η πιρακετάμη απεκκρίνεται με σπειραματική διήθηση.
Γραμμική κινητική
Η φαρμακοκινητική της πιρακετάμης είναι γραμμική σε εύρος δόσης από 0,8 έως 12g. Οι
φαρμακοκινητικές μεταβλητές όπως η ημιπερίοδος ζωής και η κάθαρση δεν αλλάζουν σε σχέση με τη
δόση και τη διάρκεια της θεραπείας.
Φαρμακοκινητικές ιδιότητες σε ασθενείς
Φύλο
Σε μια μελέτη βιοϊσοδυναμίας που συνέκρινε διάφορες μορφές σε δόση 2,4 g, οι τιμές Cmax και AUC
ήταν περίπου κατά 30% υψηλότερες στις γυναίκες (N=6) σε σύγκριση με άνδρες (N=6). Ωστόσο, οι
τιμές κάθαρσης του φαρμάκου, προσαρμοσμένες για το σωματικό βάρος, ήταν συγκρίσιμες.
Φυλή
Δεν έχουν διεξαχθεί τυπικές φαρμακοκινητικές μελέτες για τις επιδράσεις της φυλής. Ωστόσο, από
διασταυρούμενες συγκρίσεις σε δεδομένα μελετών σε καυκάσιους και ασιάτες προκύπτει ότι τα
φαρμακοκινητικά χαρακτηριστικά της πιρακετάμης ήταν συγκρίσιμα μεταξύ των δύο φυλετικών
πληθυσμών. Επειδή η πιρακετάμη απεκκρίνεται κυρίως δια των νεφρών και δεν υπάρχουν
σημαντικές φυλετικές διαφορές στην κάθαρση κρεατινίνης, δεν αναμένονται φαρμακοκινητικές
διαφορές οι οποίες να οφείλονται στη φυλή.
Ηλικιωμένοι
Στους ηλικιωμένους, η ημιπερίοδος ζωής της πιρακετάμης αυξάνεται και η αύξηση σχετίζεται με τη
μείωση της νεφρικής λειτουργίας στον πληθυσμό αυτό (βλέπε παράγραφο 4.2 Δοσολογία).
Παιδιά
Δεν έχει διεξαχθεί τυπική μελέτη φαρμακοκινητικής σε παιδιά.
7
Νεφρική ανεπάρκεια
Η κάθαρση της πιρακετάμης συσχετίζεται με την κάθαρση της κρεατινίνης. Συνεπώς, σε ασθενείς με
νεφρική ανεπάρκεια, η ημερήσια δόση της πιρακετάμης συνιστάται να προσαρμόζεται με βάση την
κάθαρση της κρεατινίνης (βλέπε παράγραφο 4.2 .Δοσολογία.). Σε ανουρικούς ασθενείς με νεφρική
ανεπάρκεια η ημιπερίοδος ζωής της πιρακετάμης αυξάνεται μέχρι 59 ώρες. Η ποσοστιαία
απομάκρυνση της πιρακετάμης ήταν το 50 έως το 60 % κατά την τυπική διάρκεια συνεδρίας
αιμοκάθαρσης 4 ωρών.
Ηπατική ανεπάρκεια
Η επίδραση της ηπατικής ανεπάρκειας στα φαρμακοκινητικά χαρακτηριστικά της πιρακετάμης δεν
έχει αξιολογηθεί. Επειδή το 80 έως το 100% της δόσης απεκκρίνεται στα ούρα ως αμετάβλητο
φάρμακο, η ηπατική ανεπάρκεια μόνο δεν αναμένεται να έχει σημαντική επίδραση στην αποβολή της
πιρακετάμης.
5.3. Προκλινικά δεδομένα για την ασφάλεια
Τα προκλινικά δεδομένα δείχνουν ότι η πιρακετάμη έχει δυνητικά χαμηλή τοξικότητα. Σε μελέτες
εφάπαξ δόσης δεν παρατηρήθηκε μη αναστρέψιμη τοξικότητα μετά από του στόματος χορηγούμενες
δόσεις των 10 g/kg σε μύες, επίμυες και κύνες. Σε μελέτες επαναλαμβανόμενης δόσης, χρόνιας
τοξικότητας σε μύες (έως 4,8 g/kg/ημέρα) και σε επίμυες (έως 2,4 g/kg/ημέρα) δεν παρατηρήθηκε
τοξικότητα σε όργανα στόχους. Ήπιες γαστρεντερικές ενέργειες (έμετος, αλλαγή στη ομοιομορφία
των κοπράνων, αυξημένη κατανάλωση νερού) παρατηρήθηκαν σε κύνες όταν η πιρακετάμη
χορηγήθηκε από το στόμα επί ένα έτος σε δόση αυξανόμενη από 1 έως 10 g/kg/ημέρα. Ομοίως, η
ενδοφλέβια χορήγηση έως 1g/kg/ημέρα επί 4-5 εβδομάδες σε επίμυες και κύνες δεν προκάλεσε
τοξικότητα.
Μελέτες in vitro και in vivo δεν έδειξαν δυνατότητα γονοτοξικότητας και καρκινογένεσης.
6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
6.1. Κατάλογος εκδόχων:
Ενέσιμο διάλυμα : Sodium acetate, Acetic acid, Water for injection.
Ενέσιμο διάλυμα για ενδοφλέβια έγχυση: Sodium acetate, Sodium chloride, Acetic acid, Water for
injection.
Δισκία επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο: Macrogol 6000, Colloidal anhydrous silica (Aerosil),
Magnesium stearate, Sodium croscarmellose, Hypromellose 2910 5cp, Titanium dioxide E171,
Macrogol 400, Hypromellose 2910 50 cp.
Πόσιμο διάλυμα: Glycerol 85%, Saccharin Sodium, Apricot flavour 52247A (Firmenich), Caramel
flavour 52929A7 (Firmenich), Methylparaben Ε218, Propylparaben Ε216, Sodium acetate, Acetic
acid glacial, Purified water.
Κοκκία για πόσιμο διάλυμα: Mannitol, Aspartam, Anhydrouos Citric acid, Orange flavour, Lemon
flavour
6.2. Ασυμβατότητες
Καμμία γνωστή.
6.3. Διάρκεια ζωής
Δισκία επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο, Πόσιμο διάλυμα, Ενέσιμο διάλυμα, Ενέσιμο διάλυμα για
ενδοφλέβια έγχυση: 60 μήνες
Κοκκία για πόσιμο διάλυμα: 36 μήνες
6.4. Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη φύλαξη του προϊόντος
Θερμοκρασία περιβάλλοντος
8
6.5. Φύση και συστατικά του περιέκτη
Ενέσιμο διάλυμα: 12 φύσιγγες των 15ml.
Ενέσιμο διάλυμα για ενδοφλέβια έγχυση: 1 φιαλίδιο των 60 ml διαλύματος Επικαλυμμένο
με λεπτό υμένιο δισκίο: 30 δισκία, σε συσκευασία blister.
Πόσιμο διάλυμα: 1 φιαλίδιο των 150 ml διαλύματος.
Κοκκία για πόσιμο διάλυμα: 30 φακελλίσκοι, από χαρτί/Aluminium/Polyethylene
6.6. Οδηγίες χρήσης/χειρισμού: Δεν είναι απαραίτητες
6.7. Κάτοχος άδειας κυκλοφορίας
UCB A.E. , Λεωφ. Βουλιαγμένης 580 - 16452 Αργυρούπολη
τηλ: 210 99.74.000
7. ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
6918/02-02-2006
8. ΗΜΕΡ/ΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ/ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ
02-02-2006
9. ΗΜΕΡ/ΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
12-02-2010
9
