Υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε κάποιο από τα έκδοχα που
αναφέρονται στην παράγραφο 6.1.
Κακοήθης αναιμία ή άλλες μεγαλοβλαστικές αναιμίες λόγω έλλειψης της
βιταμίνης B
12
.
Σχετικά με τη χρήση φυλλινικού ασβεστίου με μεθοτρεξάτη ή 5-φθοριοουρακίλη
κατά την κύηση και γαλουχία, βλ. παράγραφο 4.6, και τις περιλήψεις των
χαρακτηριστικών του προϊόντος για τα φαρμακευτικά προϊόντα που περιέχουν
μεθοτρεξάτη και 5-φθοριοουρακίλη.
4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση
Το φυλλινικό ασβέστιο θα πρέπει να χορηγείται μόνο με ενδομυϊκή ή
ενδοφλέβια ένεση και δεν πρέπει να χορηγείται ενδορραχιαίως. Έχει αναφερθεί
περίπτωση θανάτου όταν μετά από ενδορραχιαία υπερδοσολογία μεθοτρεξάτης
χορηγήθηκε ενδορραχιαία ένεση φυλλινικού οξέος.
Γενικά
Το φυλλινικό ασβέστιο θα πρέπει να χρησιμοποιείται με τη μεθοτρεξάτη ή 5-
φθοριοουρακίλη μόνο υπό την άμεση επίβλεψη κλινικού γιατρού με εμπειρία
στη χρήση των χημειοθεραπευτικών παραγόντων για αντικαρκινική θεραπεία.
Η αγωγή με φυλλινικό ασβέστιο ενδέχεται να συγκαλύψει την ύπαρξη
κακοήθους αναιμίας ή άλλων μορφών αναιμίας που οφείλονται στην έλλειψη
της βιταμίνης B
12 .
Πολλά κυτταροτοξικά φαρμακευτικά προϊόντα – άμεσοι ή έμμεσοι αναστολείς
της σύνθεσης DNA – προκαλούν μακροκυττάρωση (υδροξυκαρβαμίδιο,
κυταραβίνη, μερκαπτοπουρίνη, θειογουανίνη). Η μακροκυττάρωση αυτού του
είδους δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με φυλλινικό οξύ.
Σε επιληπτικούς ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία με φαινοβαρβιτάλη,
φαινυτοΐνη, πριμιδόνη και σουξινιμίδια υπάρχει κίνδυνος αύξησης της
συχνότητας των κρίσεων λόγω της μείωσης της συγκέντρωσης στο πλάσμα
των αντιεπιληπτικών φαρμάκων. Συνιστάται η κλινική παρακολούθηση,
πιθανώς η παρακολούθηση της συγκέντρωσης στο πλάσμα και, αν χρειάζεται, η
προσαρμογή της δόσης του αντιεπιληπτικού φαρμάκου κατά τη χορήγηση
φυλλινικού ασβεστίου και μετά από τη διακοπή (βλ. επίσης παράγραφο 4.5
Αλληλεπιδράσεις).
Φυλλινικό ασβέστιο/ 5-φθοριοουρακίλη
Το φυλλινικό ασβέστιο ενδέχεται να ενισχύσει τον κίνδυνο τοξικότητας της 5-
φθοριοουρακίλης, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένους ή εξασθενημένους ασθενείς. Οι
πιο συχνές εκδηλώσεις είναι η λευκοπενία, η βλεννογονίτιδα, η στοματίτιδα
και/ή η διάρροια, οι οποίες μπορεί να είναι δοσοεξαρτώμενες. Όταν
χρησιμοποιείται συνδυασμένη αγωγή με 5-φθοριοουρακίλη και φυλλινικό
ασβέστιο, θα πρέπει η δοσολογία της 5-φθοριοουρακίλης να ελαττώνεται
περισσότερο, στις περιπτώσεις που παρουσιαστεί τοξικότητα, από ότι όταν η 5-
φθοριοουρακίλη χρησιμοποιείται μόνη της.
Δεν θα πρέπει να ξεκινά συνδυασμένη θεραπεία 5-φθοριοουρακίλης και
φυλλινικού ασβεστίου ούτε και να συνεχίζεται σε ασθενείς με συμπτώματα
γαστρεντερικής τοξικότητας, άσχετα με τη σοβαρότητά τους, μέχρις ότου όλα
αυτά τα συμπτώματα εξαφανιστούν εντελώς.
Επειδή η διάρροια μπορεί να αποτελέσει ένδειξη γαστρεντερικής τοξικότητας,
οι ασθενείς με διάρροια πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά μέχρις ότου
5