4.6. Kύηση και γαλουχία
Η επαρκής ημερήσια ποσότητα που πρέπει να λαμβάνουν υγιείς έγκυες γυναίκες ή θηλάζουσες
μητέρες (η οποία περιλαμβάνει τις ποσότητες που λαμβάνονται με την τροφή και εκείνες που
λαμβάνονται με τα συμπληρώματα) είναι 1000 – 1300 mg ασβεστίου.
Κατά τη διάρκεια της κυήσεως, η ημερήσια πρόσληψη ασβεστίου δεν πρέπει να υπερβαίνει τα
1500 mg. Σημαντικές ποσότητες ασβεστίου απεκκρίνονται στο γάλα κατά τη διάρκεια της
γαλουχίας αλλά δεν προκαλούν καμία ανεπιθύμητη ενέργεια στο νεογνό.
Τα αναβράζοντα δισκία Mega-Calcium Sandoz μπορούν να χορηγηθούν κατά τη διάρκεια της
κυήσεως και της γαλουχίας σε περίπτωση ανεπάρκειας ασβεστίου.
4.7. Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών
Το Mega-Calcium Sandoz δεν επηρεάζει την ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών.
4.8. Ανεπιθύμητες ενέργειες
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες παρατίθενται παρακάτω, ανά κατηγορία συστήματος οργάνων και
συχνότητα εμφάνισης. Οι συχνότητες ορίζονται ως εξής: όχι συχνές (>1/1,000, <1/100), σπάνιες
(>1/10,000, <1/1,000), ή πολύ σπάνιες (<1/10,000), στις οποίες περιλαμβάνονται οι μεμονωμένες
αναφορές.
Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος
Σπάνιες : Υπερευαισθησία, όπως εξάνθημα, κνησμός, κνίδωση.
Πολύ Σπάνιες : Έχουν αναφερθεί μεμονωμένα περιστατικά συστημικών αλλεργικών αντιδράσεων
(αναφυλακτική αντίδραση, οίδημα προσώπου, αγγειονευρωτικό οίδημα).
Μεταβολικές διαταραχές και διαταραχές της θρέψης
Όχι Συχνές: Υπερασβεστιαιμία, υπερασβεστιουρία
Γαστρεντερικές διαταραχές
Σπάνιες : μετεωρισμός, δυσκοιλιότητα, διάρροια, ναυτία, εμετός, πόνος στην κοιλιακή χώρα.
4.9. Υπερδοσολογία
Η υπερδοσολογία οδηγεί σε υπερασβεστιουρία και υπερασβεστιαιμία. Τα συμπτώματα της
υπερασβεστιαιμίας ενδεχομένως να περιλαμβάνουν: ναυτία, εμετό, δίψα, πολυδιψία, πολυουρία,
αφυδάτωση και δυσκοιλιότητα. Η χρόνια υπερδοσολογία με επακόλουθη υπερασβεστιαιμία
μπορεί να προκαλέσει ασβεστοποίηση σε αγγεία και όργανα.
Η ουδός για εκδήλωση δηλητηρίασης από ασβέστιο αφορά χορήγηση συμπληρωμάτων σε
δοσολογία άνω των 2000 mg την ημέρα επί αρκετούς μήνες.
Αντιμετώπιση της υπερδοσολογίας:
Σε περίπτωση δηλητηρίασης, η θεραπεία πρέπει να διακοπεί αμέσως και να αντιμετωπισθεί η
ανεπάρκεια υγρών.
Σε περίπτωση χρόνιας υπερδοσολογίας, όταν παρατηρείται υπερασβεστιαιμία, το πρώτο στάδιο
της θεραπείας είναι η ενυδάτωση με διάλυμα φυσιολογικού ορού. Τότε μπορεί να χορηγηθεί
διουρητικό αγκύλης (π.χ. φουροσεμίδη) για να αυξηθεί περαιτέρω η αποβολή του ασβεστίου και
να προληφθεί η υπερβολική αύξηση του όγκου υγρών, αλλά πρέπει να αποφεύγονται τα θειαζιδικά
διουρητικά. Σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια, η ενυδάτωση δεν είναι αποτελεσματική και
πρέπει να υποβληθούν σε αιμοκάθαρση. Σε περίπτωση εμμένουσας υπερασβεστιαιμίας, πρέπει να
αποκλεισθούν οι συνεργοί παράγοντες, π.χ. η υπερβιταμίνωση με βιταμίνη Α ή D, ο πρωτοπαθής
υπερπαραθυρεοειδισμός, οι κακοήθειες, η νεφρική ανεπάρκεια ή η ακινησία.
5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
4