S . P . C

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

M I N I T R A N

(PERPHENAZINE + AMITRIPTYLINE HYDROCHLORIDE)

1. EMΠΟΡΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

MINITRAN C. TAB.

2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ & ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΣΕ ΔΡΑΣΤΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ

MINITRAN 2-10: PERPHENAZINE 2 MG + AMITRIPTYLINE HCl 10 MG /C. TAB.

MINITRAN 2-25: PERPHENAZINE 2 MG + AMITRIPTYLINE HCl 25 MG /C. TAB.

• Αγχώδεις - διεγερτικές καταστάσεις με καταθλιπτική διάθεση.

• Ολες οι μορφές της κατάθλιψης και ιδιαίτερα εκείνες με αγχώδη - διεγερτική κλινική

εκδήλωση.

• Λανθάνουσα κατάθλιψη με λειτουργικά σωματικά ενοχλήματα.

• Νευρωτικές καταστάσεις που συνοδεύουν ψυχικά ή νευρολογικά νοσήματα.

• Καταθλιπτικές καταστάσεις στα πλαίσια αλκοολισμού ή τοξικομανίας.

• ΄Ατυπες καταθλιπτικές καταστάσεις των σχιζοφρενών.

4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης

Λαμβάνεται από το στόμα.

Επί ψυχονευρωτικών ασθενών

3 φορές την ημέρα.

Ηλικιωμένοι - έφηβοι: 1 δισκίο 2 mg - 10 mg ή 4 mg - 10 mg Perphenazine,

Amitriptyline hydrochloride αντίστοιχα 2 - 3 φορές την ημέρα.

Παιδιά: Η ασφάλεια της θεραπείας με MINITRAN στα παιδιά δεν έχει διαπιστωθεί και

η χορήγηση του φαρμάκου στα παιδιά δεν συνιστάται.

Η δοσολογία σε όλες τις καταστάσεις πρέπει να ρυθμίζεται ανάλογα με την κλινική

εικόνα για τα καλύτερα αποτελέσματα.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ

Μετά την ικανοποιητική βελτίωση των συμπτωμάτων η δόση θα μειωθεί σταδιακά και

η δόση συντήρησης θα καθορισθεί ανάλογα με την πορεία του ασθενούς για το

που λαμβάνουν αναστολείς της ΜΑΟ και σε όσους πρόσφατα, λιγότερο από 2

εβδομάδες, διέκοψαν την θεραπεία με ΜΑΟ αναστολείς, πορφυρία .

Το MINITRAN αντενδείκνυται σε ασθενείς που λαμβάνουν αντισταμινικά,

βαρβιτουρικά, αναλγητικά, ναρκωτικά ή οινόπνευμα. Η χορήγηση του φαρμάκου

αντενδείκνυται σε ασθενείς που βρίσκονται σε κατάσταση κώματος ή και αδυναμίας

επικοινωνίας με το περιβάλλον. Το ΜΙΝΙΤRAN αντενδείκνυται σε ασθενείς με

υποφλοιώδη εγκεφαλική βλάβη με συνυπάρχουσα ή όχι υποθαλαμική διαταραχή,

επειδή η χορήγηση του φαρμάκου στις περιπτώσεις αυτές μπορεί να προκαλέσει

υπερθερμικό σύνδρομο με θερμοκρασία πάνω από 40

0

C, ακόμα και 14-16 ώρες μετά

(αρρυθμίες), γλαύκωμα (αύξηση της ενδοφθαλμικής πίεσης) δυσκοιλιότητα (ειλεός),

υπερτροφία του προστάτου (κατακράτηση ούρων) όλα αποτέλεσμα της

αντιχολινεργικής δράσης του σκευάσματος. Η περφεναζίνη αυξάνει την προδιάθεση

του ατόμου με ιστορικό σπασμών για επιληπτική κρίση και η χορήγηση της πρέπει να

γίνεται με ιδιαίτερη παρακολούθηση στις περιπτώσεις αυτές, όπως και στην περίοδο

στερητικών συμπτωμάτων οφειλομένων στην αποχή από οινοπνευματώδη.

Εξωπυραμιδικά συμπτώματα και όψιμη δυσκινησία είναι δυνατόν να εμφανισθούν

ιδιαίτερα σε άτομα προχωρημένης ηλικίας τόσο σε μακρά, όσο και σε βραχυχρόνια

χορήγηση.

Θεραπεία με αντιψυχωτικά φάρμακα προκαλεί ενίοτε το κακοήθες νευροληπτικό

φάρμακα αυξάνουν τη συγκέντρωση της προλακτίνης στο πλάσμα. Δεδομένου ότι ιn

vitro μελέτες αναφέρουν ότι 1/3 των περιπτώσεων του καρκίνου του μαστού εξαρτάται

από την προλακτίνη, η χορήγηση των φαρμάκων αυτών σε άτομα με ιστορικό

καρκίνου του μαστού πρέπει να εξετάζεται με ιδιαίτερη προσοχή και παρά το γεγονός

ότι από την υπάρχουσα βιβλιογραφία δεν προκύπτει καθοριστική σχέση μεταξύ

αντικαταθλιπτικής θεραπείας/αύξησης της προλακτίνης στο πλάσμα - καρκινογένεση

του μαστού. Η αντιεμετική δράση της περφεναζίνης καθιστά δύσκολη τη διάγνωση

τοξίκωσης από άλλα φάρμακα και ακόμα παθολογικών διαταραχών από το κεντρικό

σύστημα όπως π.χ. όγκων του εγκεφάλου ή άλλης αιτιολογίας αύξησης της

ενδοκρανιακής πίεσης. Σε μανιοκαταθλιπτικούς ασθενείς η θεραπεία με

χορηγούμενη ποσότητα του φαρμάκου στα άτομα αυτά πριν από την βελτίωση των

των αντισπασμοδικών φαρμάκων στα άτομα που βρίσκονται σε θεραπεία με

περφεναζίνη, δεδομένου ότι η περφεναζίνη αυξάνει την ευαισθησία του ατόμου για

επιληπτική κρίση.

Η χορήγηση της περφεναζίνης σε ασθενείς με ελαττωμένη νεφρική λειτουργία πρέπει

να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή και η θεραπεία θα διακόπτεται όταν η ουρία του

αίματος εμφανίζεται αυξημένη. Δυσκρασία του αίματος ή διαταραχή της ηπατικής

λειτουργίας συνιστούν διακοπή της θεραπείας. Η περφεναζίνη προκαλεί αύξηση του

συνδεδεμένου στις πρωτεΐνες ιωδίου. Σπάνια παρατηρείται ίκτερος όπου οφείλεται σε

υπερευαισθησία και χοληφόρο στάση.

προβλήματα δυσανεξίας στην γαλακτόζη, ανεπάρκειας Lapp-λακτάσης ή

δυσαπορρόφησης γλυκόζης – γαλακτόζης δεν πρέπει να παίρνουν αυτό το φάρμακο.

Επίσης το MINITRAN περιέχει Sucrose. Ασθενείς με σπάνια κληρονομικά προβλήματα

δυσανεξίας στην φρουκτόζη, δυσαπορρόφησης γλυκόζης – γαλακτόζης ή ανεπάρκειας

σουκράσης – ισομαλτάσης δεν πρέπει να παίρνουν αυτό το φάρμακο.

Αυτοκτονία / αυτοκτονικές σκέψεις ή κλινική επιδείνωση

Η κατάθλιψη σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονικών σκέψεων,

αυτοτραυματισμού και αυτοκτονίας (επεισόδια σχετιζόμενα με αυτοκτονία). Ο κίνδυνος

αυτός παραμένει έως ότου επιτευχθεί σημαντική ύφεση. Καθώς μπορεί να μη

επίσης να σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο επεισοδίων σχετιζόμενων με αυτοκτονία.

Επιπρόσθετα, αυτές οι καταστάσεις μπορεί να συνυπάρχουν με μείζονα καταθλιπτική

διαταραχή. Για το λόγο αυτό, οι ίδιες προφυλάξεις που παίρνονται κατά τη θεραπεία

ασθενών με μείζονα καταθλιπτική διαταραχή, θα πρέπει να παίρνονται και κατά τη

θεραπεία ασθενών με άλλες ψυχιατρικές διαταραχές.

Ασθενείς με ιστορικό επεισοδίων σχετιζόμενων με αυτοκτονία, ή εκείνοι που

παρουσιάζουν σημαντικού βαθμού αυτοκτονικό ιδεασμό πριν από την έναρξη της

θεραπείας, είναι γνωστό ότι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο αυτοκτονικών σκέψεων ή

αποπειρών αυτοκτονίας, και γι αυτό θα πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά κατά

τη διάρκεια της θεραπείας. Μία μετά-ανάλυση ελεγχόμενων με εικονικό φάρμακο

ασθενείς) θα πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση σχετικά με την ανάγκη παρακολούθησης

4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα και άλλες μορφές αλληλεπίδρασης

Συνεργική αύξηση της κατασταλτικής επίδρασης με το οινόπνευμα, τα βαρβιτουρικά,

τα αναισθητικά και άλλα κατασταλτικά του Κ.Ν.Σ. Αύξηση των αντιχολινεργικών

παρενεργειών κατά την ταυτόχρονη χορήγηση αντιχολινεργικών φαρμάκων.

Ταυτόχρονος χορήγηση σιμετιδίνης και τρικυκλικών αντικαταθλιπτικών αυξάνει τη

συγκέντρωση στο πλάσμα των αντικαταθλιπτικών με έντονα αντιχολινεργικά

συμπτώματα όπως ξηρότητα στόματος, κατακράτηση ούρων, διαταραχές της όρασης.

Αμοιβαία αναστολή του μεταβολισμού της αμιτριπτυλίνης και της προπρανολόνης,

όταν χορηγούνται ταυτόχρονα. Η μεθυλφαινιδάτη αναστέλλει το μεταβολισμό της

τρικυκλικών. Το κάπνισμα, τα αντιεπιληπτικά και τα αντισυλληπτικά, επιταχύνουν το

ορθοστατικές παρενέργειες. Κατά την ταυτόχρονη χορήγηση αναστολέων της ΜΑΟ

μπορούν να προκληθούν υπερτασικές κρίσεις. Εξωπυραμιδικές αντιδράσεις έχουν

παρατηρηθεί κατά την ταυτόχρονη χορήγηση αλάτων λιθίου και αμιτριπτυλίνης και

καταστάσεις Delirium κατά ταυτόχρονη χορήγηση αιθυλοχλωροβυνόλης και

αμιτριπτυλίνης.

4.6 Κύηση και γαλουχία

Η αμιτριπτυλίνη εκκρίνεται στο μητρικό γάλα. Επειδή δεν υπάρχουν μελέτες

καθοριστικές της επίδρασης του φαρμάκου στο έμβρυο ή στο θηλάζον βρέφος η

χορήγηση του σκευάσματος κατά τη διάρκεια της κύησης ή της γαλουχίας δεν

μηχανήματα.

4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες του ΜΙΝΙTRAN αντιστοιχούν στις επί μέρους ενέργειες της

περφεναζίνης και αμιτριπτυλίνης που περιλαμβάνονται στο σκεύασμα. Κατά τη

θεραπεία με αμιτρυπτιλίνη μπορούν να παρατηρηθούν υπνηλία, εφιδρώσεις,

ανησυχία, ζάλη, τρόμος, αϋπνία, εφιάλτες, κεφαλαλγία, σπάνια ελαφρά εξωπυραμιδικά

συμπτώματα, αταξία, επιληπτικές κρίσεις, συγχυτικές καταστάσεις ιδίως σε γεροντικά

άτομα, παραλήρημα, ψευδαισθήσεις, διαταραχές του προσανατολισμού. Από το

κυκλοφοριακό σύστημα, ορθοστατική υπόταση, ταχυκαρδία, παλμοί, υπέρταση,

κνίδωση, φωτοευαισθησία, οίδημα, πετέχειες, πυρετός, αιμωδίες των άκρων,

αντιδιουρητικής ορμόνης. Σε μακρόχρονη θεραπεία παρατηρούνται θολώματα του

κερατοειδούς και των φακών και επίσης αμφιβλιστροειδίτις.

Μείωση του βάρους, αλωπεκία, αυξημένη όρεξη και αύξηση βάρους (μπορεί να είναι

αντίδραση του φαρμάκου που οφείλεται στην ανακούφιση της κατάθλιψης), αίσθημα

κακουχίας, μανία ή υπομανία έχει αναφερθεί σπάνια μέσα σε 2-7 ημέρες από την

παύση της χρόνιας θεραπείας με τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά χάπια.

Ανεπιθύμητες αντιδράσεις όπως σύνδρομο στέρησης, αναπνευστική καταστολή και

αναταραχή έχουν αναφερθεί στα νεογνά των οποίων οι μητέρες είχαν πάρει τρικυκλικά

αντικαταθλιπτικά χάπια στο τελευταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.

κεφαλαλγίες.

Η λήψη υπερβολικής δόσης ΜΙΝΙΤRAN συνοδεύεται από καταστολή του κεντρικού

νευρικού συστήματος, σύγχυση, κώμα, καρδιακές αρρυθμίες (επιμήκυνση του

συμπλέγματος QRS στο ηλεκτροκαρδιογράφημα πάνω από 100 χιλιοστά του

δευτερολέπτου). Εξωπυραμιδικά συμπτώματα, οφθαλμοκινητική πάρεση. Στα παιδιά

μπορεί να προκαλέσει σπασμούς. Η αντιμετώπιση της υπερδοσολογίας είναι

συμπτωματική, δεν υπάρχει ειδικό αντίδοτο. Εμετος συνιστάται με την χορήγηση

σιροπιού ιππεκακουάνας με την προϋπόθεση ότι ο ασθενής δεν είναι σε κώμα. Στην

περίπτωση αυτή συνιστάται η πλύση του στομάχου. Μετά την εκκένωση του στομάχου

συνιστάται η χορήγηση ζωικού άνθρακα και καθαρτικού για την ταχύτερη διάλυση του

περιεχομένου του εντέρου.

σοβαρές καταστάσεις δεδομένου ότι η φυσοστιγμίνη έχει ταχύ μεταβολισμό και η

ενέργεια της είναι βραχύχρονος. Για την αντιμετώπιση των σπασμών συνιστάται η

χορήγηση DIAZEPAM ή γενικού εισπνευστικού αναισθητικού. Στις περιπτώσεις οξέος

παρκινσονισμού συνιστάται η χορήγηση διφενυδραμίνης ή ατροπίνης. Η αιμοδιάλυση

δεν έχει πρακτικό αποτέλεσμα δεδομένης της χαμηλής συγκέντρωσης του φαρμάκου

στο πλάσμα. Υποθερμία ή υπερθερμία θα αντιμετώπισθούν με συμπτωματική αγωγή.

Ψυχιατρική συμβουλευτική αγωγή θεωρείται απαραίτητη στις περιπτώσεις σκόπιμης

υπερβολικής δόσης με σκοπό την αυτοκτονία.

«Περιστατικά αυτοκτονικού ιδεασμού και αυτοκτονικών συμπεριφορών έχουν

αναφερθεί κατά τη διάρκεια της θεραπείας με amitriptyline HCl ή λίγο μετά τη διακοπή

5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Το ΜΙΝΙΤRAN συνδυάζει την καταπραϋντική δράση της περφεναζίνης με την

αντικαταθλιπτική δράση της αμιτριπτυλίνης. Η περφεναζίνη δρα στο κεντρικό νευρικό

αποτελεσματικότερα από άλλες φαινοθειαζίνες που δεν περιέχουν στο συμπλεγμά

τους δακτύλιο της περφεναζίνης. Η αμιτριπτυλίνη αναστέλλει τη λήψη της νορ-

επινεφρίνης και της σεροτονίνης από τους αδρενεργικούς και σεροτονικούς νευρώνες

και η δράση αυτή της αμιτριπτυλίνης πιστεύεται ότι αποτελεί τη βάση για την

αντικαταθλιπτική ενέργεια που παρουσιάζει. Η αμιτριπτυλίνη δεν είναι αναστολέας της

Μονοαμινο οξιδάσης (ΜΑΟ).

Το ΜΙΝΙΤRAN είναι πολύ αποτελεσματικό φάρμακο για τη θεραπεία των διαταραχών

Είναι πολυάριθμες οι μικτές περιπτώσεις που το άγχος συνοδεύεται από μελαγχολία ή

αντικαταθλιπτικό φάρμακο, φέρνει στο προσκήνιο την κρυμμένη παθολογική

συνδρομή.

Σ΄αυτές τις περιπτώσεις το ΜΙΝΙΤRAN είναι η θεραπεία εκλογής. Συμπτώματα όπως

διέγερση, άγχος, αϋπνία, ψυχοκινητική επιβράδυνση, λειτουργικά σωματικά

ενοχλήματα, αίσθημα κόπωσης, έλλειψη ενδιαφέροντος και ανορεξία υποχωρούν

γρήγορα μετά τη χορήγηση ΜΙΝΙΤRAN.

Συνοπτικά τα πλεονεκτήματα του ΜΙΝΙΤRAN συνίστανται σε

• θεραπεία του άγχους και της κατάθλιψης

• αποφυγή ψυχικών “παρενεργειών” όταν κρύβεται καταθλιπτικό ή διεγερτικό

σύνδρομο.

5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες

Η αμιτριπτυλίνη διέρχεται του πλακούνται και εκκρίνεται στο μητρικό γάλα. Η

περφεναζίνη αναστέλλει την δράση της επινεφρίνης και στις περιπτώσεις υπότασης

στη διάρκεια της θεραπείας συνιστάται η χορήγηση νορ-επινεφρίνης σαν

χρήσιμος στις περιπτώσεις υπερδοσολογίας και τοξίκωσης. Συγκέντρωση 1μg/ml ή

υψηλότερη τρικυκλικών αντικαταθλιπτικών χαρακτηρίζει περιπτώσεις με υψηλό

κίνδυνο σοβαρών ιατρικών επιπλοκών.

5.3 Προκλινικά στοιχεία για την ασφάλεια

Σε τοξικολογικές μελέτες στα κουνέλια η χορήγηση από το στόμα 60mg/Κg την ημέρα

αμιτριπτυλίνης (20 φορές τη μεγίστη δόση που συνιστάται για τον άνθρωπο) είχε σαν

αποτέλεσμα την ατελή οστεοποίηση των οστών του κρανίου. Σε άλλες μελέτες στους

αρουραίους η χορήγηση από το στόμα 25 mg /kg την ημέρα αμιτριπτυλίνης (8 φορές

την μεγίστη δόση που συνιστάται για τους ανθρώπους) είχε σαν αποτέλεσμα την

καθυστέρηση της οστεοποίησης των σπονδύλων στο έμβρυο χωρίς άλλη ένδειξη

Μεταλλαξιογόνος δράση - ογκογένηση

Κλινικές και επιδημολογικές μελέτες δεν έχουν διαπιστώσει με βεβαιότητα την σχέση

καρκινογένεση του μαστού και χρόνιας χορήγησης του φαρμάκου. Η παρατηρούμενη

αύξηση της προλακτίνης με τη χορήγηση της περφεναζίνης και η παρατηρούμενη ιn

vitro εξάρτηση 30% των περιπτώσεων του καρκίνου του μαστού από την ορμόνη

αυτή, είναι ένα πρόβλημα για περαιτέρω έρευνα. Στα τρωκτικά χρόνια χορήγηση

αντικαταθλιπτικών φαρμάκων συνοδεύεται από μία αύξηση του καρκίνου του μαστού.

Τοξικότητα κατά την αναπαραγωγή.

ΜΙΝΙΤ RAN (2-10) ( Perphenazine - Amitriptyline hydrochloride )

LACTOSE MONOHYDRATE

TALC

MAGNESIUM STEARATE

SUCROSE

STARCH MAIZE

GELATINE

QUINOLINE YELLOW E104

SUCROSE

STARCH MAIZE

GELATINE

QUINOLINE YELLOW E104

PATENT BLUE V E131

ΜΙΝΙΤ RAN(2-25) (Perphenazine-Amitriptyline hydrochloride)

LACTOSE MONOHYDRATE

TALC

STARCH MAIZE

GELATINE

YELLOW S SUNSET FCF E110

AZORUBINE CARMOISINE E122

INDIGOTIN E132

6.2 Ασυμβατότητες

Δεν αναφέρονται

Διατηρείται σε θερμοκρασία χαμηλότερη των 25°C, σε σκοτεινό και ξηρό χώρο, μακριά

6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη

BLISTER ( Αλουμινόφυλλο και PVC)

6.6 Οδηγίες χρήσης/ χειρισμού

Τα δισκία λαμβάνονται από του στόματος στην συνιστώμενη δοσολογία και συνταγή

γιατρού.

6.7 Κάτοχος της άδειας κυκλοφορίας - Παραγωγός

ΑDELCO - ΧΡΩΜΑΤΟΥΡΓΕΙΑ ΑΘΗΝΩΝ ΑΦΩΝ Ε.ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ Α.Ε

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 37, 183 46 ΜΟΣΧΑΤΟ – ΑΘΗΝΑ, ΤΗΛ. 2104819311-4 FAX: 2104816790

8. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ

1974

9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΤΗΣ (ΜΕΡΙΚΗΣ) ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

03/11